Wypełnia go pracownik odpowiedzialny za urządzenia i działkę automatyki (lub wyznaczony pracownik), jest on opracowany w formie nazwanej „kartą zapisu”. Karta zapisu powinna zawierać datę, numer ewidencyjny, numer kolejności. Data dnia w której karta jest zapisana. Pouczenie z przepisów BHP, które prace w tym dniu będą wykonywane (po przeszkoleniu pracownik je wykonujący się podpisuje). Nazwisko i imię prowadzącego prace. Zakres prac, które zostały wykonywane. W tabelach karty zapisu, pracownik odpowiedzialny, zapisuje imię i nazwisko pracownika, godziny przepracowane, godziny pracy w jakich warunkach pracował pracownik (niebezpieczne, szkodliwe, uciążliwe), lokalizacje robót i ich opis oraz informacje dodatkowe. Na końcu zmiany roboczej w uwagach wpisujemy czy w ciągu zmiany coś się wydarzyło (np. wypadek w pracy). Na końcu osoba prowadząca prace składa swój podpis w rubryce sporządził i przekazuje swojemu bezpośredniemu przełożonemu, czyli zawiadowcy lub osobie go zastępującej.

Karta zapisu jest dokumentem źródłowym służącym do:

• codziennej rejestracji obecności w pracy pracowników,

• rejestracji liczby godzin przepracowanych przez poszczególnych pracowników,

• rejestracji rodzaju, ilości oraz miejsca wykonywania robót,

• rejestracji liczby godzin przepracowanych przy wykonywaniu danej roboty,

• ustalenia ilości godzin, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie.

Karta zapisu stanowi podstawę do:

1. dokonywania zapisów w elektronicznym systemie ewidencji czasu pracy w zakresie liczby godzin przepracowanych przez poszczególnych pracowników z podziałem na godziny przepracowane w wymiarze czasu pracy ustalonym na dany miesiąc kalendarzowy, nadliczbowe, w porze nocnej oraz w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia i uciążliwych,

2. dokonywania wpisów do elektronicznego systemu ewidencji czasu pracy ilości wykonywanych robót oraz ich rodzaju w postaci przyjętego do stosowania kodu roboty.

W karcie zapisu wpisywane są dane o pracy wykonanej na danej działce. Działka to obszar, na którym znajdują się powierzone serwisantowi urządzenia srk.

Kartę zapisu sporządza prowadzący roboty w jednym egzemplarzu i potwierdza podpisem zgodność jej treści ze stanem faktycznym.

W przykładowym dokumencie widać zapisy dla działki nr 2 gdzie odpowiedzialny za urządzenia srk Jan Nowak wykonywał pracę.

W przypadku sekcji eksploatacji:

Kartę zapisu po sporządzeniu prowadzący roboty przekazuje zawiadowcy, będącemu jego bezpośrednim przełożonym, lub osobie go zastępującej w miejscu i w terminie określonym przez zastępcę naczelnika sekcji eksploatacji właściwego dla danej branży, jednak nie później niż 7 dni kalendarzowych po jej sporządzeniu. Wraz z kartą zapisu powinny być przekazane dokumenty materiałowe, lub ich potwierdzone kserokopie, związane z robotami zarejestrowanymi w karcie zapisu.

Zawiadowca, lub osoba go zastępująca po otrzymaniu karty zapisu dokonuje jej sprawdzenia pod względem rodzaju wykonanych robót, ilości robót, lokalizacji i czasu pracy. Ponadto dokonuje sprawdzenia zgodności karty zapisu z dokumentami materiałowymi lub ich potwierdzonymi kserokopiami. Sprawdzenie potwierdza podpisem na karcie zapisu.

Kartę zapisu po sprawdzeniu zawiadowca, lub osoba go zastępująca, przekazuje niezwłocznie do pracownika administracyjnego w siedzibie sekcji eksploatacji, upoważnionego przez naczelnika sekcji eksploatacji, lub do osoby go zastępującej. Wraz z kartą zapisu powinny być przekazane dokumenty materiałowe, lub ich potwierdzone kserokopie, związane z robotami zarejestrowanymi w karcie zapisu.

Pracownik administracyjny, lub osoba go zastępująca, po otrzymaniu karty zapisu dokonuje jej sprawdzenia pod względem prawidłowości obiektu kontrolingowego, kodu roboty i jednostki miary. Ponadto dokonuje sprawdzenia zgodności karty zapisu z dokumentami materiałowymi lub ich potwierdzonymi kserokopiami. Sprawdzenie potwierdza podpisem na karcie zapisu.

Kartę zapisu po sprawdzeniu pracownik administracyjny, lub osoba go zastępująca, przekazuje niezwłocznie do zastępcy naczelnika sekcji eksploatacji właściwego dla danej branży lub do osoby go zastępującej.

Zastępca naczelnika sekcji eksploatacji, lub osoba go zastępująca, po otrzymaniu karty zapisu dokonuje jej zatwierdzenia. Zatwierdzenie potwierdza podpisem na karcie zapisu. Zatwierdzona karta zapisu stanowi podstawę dokonania odpowiednich zapisów w elektronicznym systemie ewidencji czasu pracy oraz w sprawozdaniach dotyczących wykonanych robót.

Kartę zapisu po zatwierdzeniu zastępca naczelnika sekcji eksploatacji, lub osoba go zastępująca, przekazuje niezwłocznie do pracownika upoważnionego do dokonywania odpowiednich zapisów w elektronicznym systemie czasu pracy lub do osoby go zastępującej.

Karta zapisu przed przekazaniem pracownikowi upoważnionemu do dokonywania odpowiednich zapisów w elektronicznym systemie czasu pracy lub osobie go zastępującej, może zostać przekazana  w celu dokonania  zapisów w sprawozdaniach dotyczących wykonanych robót.

W przypadku braku w sekcji eksploatacji pracownika administracyjnego, lub na polecenie naczelnika sekcji eksploatacji, dalsze czynności sprawdzające, także dokonuje zawiadowca, lub osoba go zastępująca. W takim przypadku zawiadowca potwierdza sprawdzenie jednym podpisem na karcie zapisu w miejscu przeznaczonym dla potwierdzenia wykonania czynności sprawdzających, natomiast wykreśla miejsce przeznaczone dla potwierdzenia wykonania czynności sprawdzających. Ponadto w takim przypadku za dalsze przekazanie karty zapisu odpowiada zawiadowca.

W uzasadnionych przypadkach zatwierdzenie, może dokonać naczelnik sekcji eksploatacji lub upoważniony przez niego zastępca naczelnika sekcji eksploatacji, lub upoważniony zawiadowca lub osoba zastępująca osobę upoważnioną za wcześniejszą zgodną naczelnika sekcji eksploatacji. W takim przypadku za dalsze przekazanie karty zapisu, odpowiada osoba, która dokonała jej zatwierdzenia.

W przypadku stwierdzenia błędu w trakcie czynności sprawdzających poprawkę dokonuje prowadzący roboty, który sporządził kartę zapisu. W uzasadnionych przypadkach, poprawkę może dokonać sprawdzający kartę zapisu. W takim przypadku sprawdzający powinien poinformować o dokonanej poprawce prowadzącego roboty, który sporządził kartę zapisu. Poprawkę należy dokonać w następujący sposób:

• Stwierdzone błędy poprawia się przez przekreślenie błędnego zapisu i wpisanie prawidłowego nad lub obok skreślenia. Przekreślenie błędnego zapisu powinno być dokonane w taki sposób, aby pierwotny zapis był czytelny. Poprawienie zapisu powinno być potwierdzone podpisem pracownika, który dokonał poprawki oraz opatrzone datą Karty zapisu powinny być przechowywane chronologicznie, zgrupowane według tego samego roku, miesiąca i prowadzącego roboty

Sposób wypełniania karty zapisu

Nagłówek karty zapisu na pierwszej stronie wypełnia się zgodnie z wymogami w nim zawartymi:

• numer karty, składający się z następujących liczb rozdzielonych ukośnikiem: roku, dwucyfrowego numeru miesiąca, sześciocyfrowego numeru identyfikacyjnego prowadzącego roboty (tzw. numer PLK) i kolejnego numeru porządkowego kart zapisu sporządzonych przez prowadzącego roboty w danym miesiącu

• data jej sporządzenia, kolejno dzień, miesiąc i rok,

• stempel wykonawczej komórki organizacyjnej, -godzinę od‑do przeprowadzenia pouczenia z przepisów bhp w zakresie wykonywanych prac oraz podpisy dwóch pracowników. W przypadku wykonywania robót tylko przez prowadzącego roboty i jednego pracownika, podpis dokonuje wyłącznie ten pracownik. W przypadku wykonywania robót tylko przez prowadzącego roboty, podpis w tym miejscu nie jest dokonywany,

• numer działki,

• nazwisko i imię prowadzącego roboty.

Jeżeli kartę zapisu sporządza się oddzielnie dla pracowników delegowanych z innej wykonawczej komórki organizacyjnej, wówczas u góry pod numerem działki wpisuje się uwagę o treści: „delegowani z ...” podając nazwę macierzystej wykonawczej komórki organizacyjnej pracowników delegowanych,

Każdy wpis w karcie zapisu dokonuje się dla pojedynczej roboty (kodu roboty) wykonywanej przez określonego pracownika na danym obiekcie kontrolingowym lub obiektach kontrolingowych, w przypadku równoczesnego zapisu na PSP/MPK i zleceniu. Każdy wpis należy oznaczyć kolejną liczbą porządkową w kolumnie „L.p.”.

Wiersz nagłówkowy odnosi się do górnych rubryk wpisu i stanowi nagłówek każdego wpisu w karcie zapisu.

W poszczególnych rubrykach danego wpisu karty zapisu wpisuje się:

• w rubryce „L.p.” - liczbę porządkową wpisu,

• w rubryce „Imię i nazwisko” – imię i nazwisko prowadzącego (prowadzących) roboty oraz pracowników pracujących w danej dobie. Pracowników pracujących w nocy wpisuje się do karty zapisu w dniu rozpoczęcia prac,

• w rubryce „Od” – godzinę rozpoczęcia pracy,

• w rubryce „Do” – godzinę zakończenia pracy,

• w rubryce „Razem” – razem liczbę godzin przepracowanych,

• w rubryce „N” – liczbę godzin przepracowanych w warunkach niebezpiecznych,

• w rubryce „S” – liczbę godzin przepracowanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia,

• w rubryce „U” – liczbę godzin przepracowanych w warunkach uciążliwych,

• w rubrykach „MPK, PSP” i „Nr zlecenia” – obiekty kontrolingowe właściwe dla danej roboty,

• w rubryce „Kod roboty” – trzycyfrowy kod roboty,

• w rubryce „Ilość roboty” – ilość wykonanych robót, w jednostce miary przyjętej dla danego kodu roboty,

• w rubryce „Jednostka miary” – jednostkę miary przyjętą dla danego kodu roboty,

• w rubryce „Lokalizacja robót i ich opis, Informacje dodatkowe” – opis roboty oraz jej lokalizację, a także wszelkie dodatkowe informacje o danej robocie.

W wierszu „Uwagi” prowadzący roboty zapisuje dodatkowe informacje np. fakt bezwypadkowej pracy lub fakt zaistnienia wypadku przy pracy z krótkim opisem wypadku, a także informacje o telefonicznym przeprowadzeniu pouczenia i miejscu pobytu pracownika w chwili przeprowadzenia instruktażu, w przypadku wykonywania prac przez pracownika poza miejscem sporządzenia karty.

We właściwych rubrykach potwierdza się:

• podpisem sporządzenie karty zapisu zgodnie z pkt $4.4.$ niniejszej instrukcji,

• datą i podpisem sprawdzenie karty zapisu zgodnie z pkt $4.5.2.$ lub $4.6.2.$ niniejszej instrukcji,

• datą i podpisem sprawdzenie karty zapisu zgodnie z pkt $4.5.4.$ niniejszej instrukcji,

• datą, podpisem i stemplem zatwierdzenie karty zapisu zgodnie z pkt $4.5.6.$ lub $4.6.2.$ niniejszej instrukcji.

Niewypełnione pozycje należy wykreślić.

Podczas sporządzania karty zapisu dopuszcza się:

• stosowanie znaku powtórzenia lub skrótu „j.w.” w celu powtórzenia zawartości rubryki lub rubryk we wpisie poprzedzającym wpis, w którym znak ten ma być zastosowany. Sposób powtórzenia zawartości rubryki lub rubryk, opisany w zdaniu pierwszym, można stosować wielokrotnie,

• odniesienie w rubryce „Lokalizacja robót i ich opis, Informacje dodatkowe” do zawartości tej rubryki w innym wpisie poprzez wpisanie sformułowania „jak w pozycji” oraz wpisanie numeru porządkowego wpisu, do którego tworzone jest odniesienie,

• dodanie kolejnej litery alfabetu na końcu numeru karty zapisu w przypadku konieczności sporządzenia wpisów na kilku egzemplarzach kartach zapisu (brak wystarczającej liczby pozycji na jednej karcie zapisu). W takim przypadku informacja o pouczeniu z przepisów BHP oraz podpisy dwóch pracowników powinny znajdować się na pierwszej karcie zapisu oznaczonej literą „a”. W kodzie MPK (pod nazwiskiem) przedstawione sa:

• numer zakładu

• numer linii kolejowej

• oznaczone literą konkretne miejsce wykonywanych czynności wraz z kodem.

W pozycji następnej informacja o czasie wykonywanych czynności (np.: $6$ godzin).

W ostatniej lokalizacja robót oraz ich opis (np. stacja Bełchów oraz paragrafy i liczba urządzeń serwisowanych).

Urządzenia mogą być opisywane, jako sztuki bądź jako komplety.

Z instrukcji PLK Ie- 12 wynika, z jakimi konkretnymi urządzeniami mamy do czynienia zawartymi w tych paragrafach.

Odnosi się to do osoby pierwszej oraz do osoby drugiej.

Osoba trzecia, która tez pracuje na tej działce w tym momencie ma urlop i jest przedstawiona literką, W jako „urlop”- poza nawias jest wyjęte osiem godzin.

Paragrafy z tej działki są zawarte w rocznym harmonogramie pracy dla tej działki.

Wzór karty zapisu jest jeden i zawiera ustandaryzowane informacje przedstawione na poniższych planszach. W nagłówku dokumentu zawiera się informacje o numerze karty, począwszy od roku uzupełnia się kolejno miesiąc, a następnie wewnętrzny numer wg. zasad ustalonych przez zarządcę infrastruktury. Na tej samej wysokości znajduje się data prowadzenia prac. Poniżej określa się informacje o szkoleniu z przepisów bhp i składa potwierdzający podpis. W nagłówku jest także miejsce na podpisy dwóch pracowników oraz stempel komórki organizacyjnej.

Następnie wypisuje się w tabeli liczbę pojedynczą roboty na dzień, imię i nazwisko, numer MPK, PSP oraz numer zlecenia będące obiektami kontolingowymi. W kolejnej kolumnie zawiera się informacje o czasie pracy, w tym w różnych warunkach, takich jak niebezpieczne, szkodliwe czy uciążliwe. Należy uzupełnić zapis również w zakresie kodu roboty, ilości roboty, a także jednostki miary. Ostatnia z kolumn obejmuje lokalizację robót, opis robót i informacje dodatkowe, które należy wyszczególnić w karcie zapisu.

Wzór karty zapisu wg instrukcji Ie‑5 załącznik nr $1$:

RD1pLQl0fhxlX

Ilustracja przedstawia Wzór karty zapisu wg instrukcji Ie‑5 załącznik nr jeden, strona pierwsza. W nagłówku karty wypełnia się numer karty, datę jej wypełnienia, datę pouczenia z przepisów bhp oraz nazwisko i imię osoby przeprowadzającej roboty, stempel komórki (jednostki organizacyjnej), zakres wykonywanych prac oraz składa się podpisy dwóch pracowników. Poniżej nagłówka znajduje się tabela, w której należy wypełnić: liczbę porządkową; imię i nazwisko; numer zlecenia oraz numer MPK, PSP; godziny przepracowane; ilość godzin pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych bądź uciążliwych; kod roboty; ilość roboty; jednostkę miary oraz lokalizację robót i ich opis, informacje dodatkowe.

Rkr3dfcKV3cEN

Ilustracja przedstawia Wzór karty zapisu wg instrukcji Ie‑5 załącznik nr jeden, strona druga. W karcie znajduje się tabela, w której należy wypełnić: liczbę porządkową; imię i nazwisko; numer zlecenia oraz numer MPK, PSP; godziny przepracowane; ilość godzin pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych bądź uciążliwych; kod roboty; ilość roboty; jednostkę miary oraz lokalizację robót i ich opis, informacje dodatkowe. Poniżej tabeli jest pole na wpisanie uwag, a pod tym polem cztery miejsca na podpisy. Sporządził (punkt 4.4 instrukcji if 5), podpis. Sprawdził (punkty 4.5.2 lub 4.6.2 instrukcji if 5), data i podpis. Sprawdził (punkt 4.5.4 instrukcji if 5), data i podpis. Zatwierdził (punkty 4.5.6 lub 4.6.2 instrukcji if 5), data, podpis i stempel.

Przykład wypełnionej karty zapisu:

R1Em145MxkZQg1

Ilustracja przedstawia przykład wypełnionej karty zapisu wg instrukcji Ie‑5 załącznik nr jeden, strona pierwsza. W nagłówku karty wypełnione są numer karty - 2022/08/015421/1, data jej wypełnienia - 08.08.2022, godziny pouczenia z przepisów bhp oraz nazwisko i imię osoby przeprowadzającej roboty - 10:00 - 10:20, Andrzej Nowak, stempel komórki (jednostki organizacyjnej), wymieniony jest zakres wykonywanych prac - w czynnych w urządzeniach SDM, oraz składa się podpisy dwóch pracowników. Poniżej nagłówka znajduje się tabela, w której należy wypełnić: liczbę porządkową; imię i nazwisko; numer zlecenia oraz numer MPK, PSP; godziny przepracowane; ilość godzin pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych bądź uciążliwych; kod roboty; ilość roboty; jednostkę miary oraz lokalizację robót i ich opis, informacje dodatkowe. Przykład wypełnienia. Imię i nazwisko: Jan Szostak; MPK, PSP: 1 1 2 0 1 5 2 2 5 7 0 0; od godziny siódmej zero zero do godziny piętnastej zero zero, 8 godzin, z czego 6 godzin w warunkach niebezpiecznych; kod roboty 0 1 6; lokalizacja robót: st. Łódź Kaliska ŁK1, konserwacja układów kontroli niezajętości torów i rozjazdów.

R1e3L9mndxJNE1

Ilustracja przedstawia przykład wypełnionej karty zapisu wg instrukcji Ie‑5 załącznik nr jeden, strona druga. W karcie znajduje się tabela, w której należy wypełnić: liczbę porządkową; imię i nazwisko; numer zlecenia oraz numer MPK, PSP; godziny przepracowane; ilość godzin pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych bądź uciążliwych; kod roboty; ilość roboty; jednostkę miary oraz lokalizację robót i ich opis, informacje dodatkowe. Poniżej tabeli jest pole na wpisanie uwag, gdzie wpisano Brak uwag, a pod tym polem cztery miejsca na podpisy. Sporządził (punkt 4.4 instrukcji if 5), podpis Andrzej Nowak. Sprawdził (punkty 4.5.2 lub 4.6.2 instrukcji if 5), data i podpis zawiadowca Paweł Szulc, 08.08.2022. Sprawdził (punkt 4.5.4 instrukcji if 5), data i podpis specjalista ds. kadr Anna Nita, 08.08.2022. Zatwierdził (punkty 4.5.6 lub 4.6.2 instrukcji if 5), data, podpis i stempel naczelnik Piotr Okrasa, 08.08.2022.

Wpisy w E1758 - Przedstawienie części: tabel ( A, B ), Wpisy w I i II części, Informowanie i otrzymywanie zgody na wykonywanie prac zgodnie z Instrukcją Ie‑5

Książka E1758 przedstawienie zawartości książki

• przesznurowana, opieczętowana, ponumerowana ilość stron

• tabele i treści w nich zawarte

• części do wpisywania - część usterek i informacji o ich usunięciu, i część konserwacje ( np. badania rozjazdów )

• pokazanie treści wpisywanych informacji przez montera, dyżurnego ruchu ( w tym udzielanie pozwolenia na wykonywanie czynności, data, czas )

Książka kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym

Na każdym posterunku nastawczym, przejeździe kolejowym wyposażonym w urządzenia srk lub ich elementy oraz w szafie aparatowej (kontenerze) sbl powinna znajdować się książka kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym odpowiednio opisanego na pierwszej stronie dokumentu.

Wzór książki kontroli urządzeń srk:

Na planszy przedstawiono wzór nowej książki kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym E 1758.

Ruwv5mYQU93Ju

Zdjęcie przedstawia okładkę książki kontroli urządzeń sterowania ruchem E 1758, oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń. Okładka jest biała, na jej środku widać tytuł książki.

R1Fv7FGIXcR48

Zdjęcie przedstawia pierwszą stronę książki kontroli urządzeń sterowania ruchem E 1758, na której widać nagłówek z tytułem książki. Poniżej znajdują się pola do wypełnienia w nich informacji takich jak: nazwa posterunku ruchu kolejowego, nastawnia, przejazd na szlaku, rodzaj i typ urządzeń na przejeździe, dzień rozpoczęcia i zakończenia, liczba ponumerowanych kart w książce, podpis i stempel naczelnika sekcji.

Plansza przedstawia pierwszą stronę książki E1758, gdzie należy uzupełnić ręcznie informacje o Zakładzie Linii Kolejowych i Sekcji Eksploatacji na obszarze, gdzie prowadzona jest ta książka. Poniżej tytułu książki znajduje się miejsce na uzupełnienie jakiego posterunku czy lokalizacji urządzenia dotyczy ta książka. Jest więc miejsce na stempel posterunku ruchu kolejowego, przejazd kolejowy w danym kilometrze, informacja o kontenerze czy szafie sbl, informację o nastawni, przejeździe na szlaku, rodzaju i typie urządzeń na przejedzie, rodzaju blokady, a także od kiedy do kiedy jest prowadzona.

Z racji bezpieczeństwa danych, każda strona musi być ponumerowana, a liczba stron wpisana na pierwszej z nich.

Naczelnik sekcji powinien książkę tę założyć, wypełnić pierwszą stronę, przesznurować, końce sznurka zabezpieczyć, oznakować pieczątką własnej sekcji i podpisać.

Książka kontroli urządzeń zawiera „Wykaz pracowników, upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu wymienionego na stronie tytułowej” – tabela $A$ oraz „Wykaz pracowników, upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku wymienionego na stronie tytułowej” – tabela $B$.

Za aktualizację wykazów odpowiada naczelnik sekcji.

Wzór wykazu pracowników:.

R1DSi2gEyuUrG

Zdjęcie przedstawia stronę drugą książki kontroli sterowania ruchem, czyli wykaz pracowników. Na stronie znajdują się dwie tabele. Pierwsza tabela to wykaz pracowników utrzymania upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu wymienionego na stronie tytułowej. Wpisuje się w niej nazwisko i imię, stanowisko służbowe, miejsce służbowe i numer telefonu, numer plombownicy oraz uwagi. Druga tabela to wykaz monterów nawierzchni kolejowej upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku wymienionego na stronie tytułowej. Wpisuje się w niej nazwisko i imię, stanowisko służbowe, miejsce służbowe i numer telefonu oraz uwagi.

Książka E1758 zawiera tabele, w których to wpisuje się wykaz pracowników utrzymania upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia ruchu w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu (tabela A), oraz tabela B, zawierająca wykaz monterów nawierzchni kolejowej upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu na obszarze danego posterunku. Upoważnionych pracowników możemy podzielić na pracowników U- utrzymania oraz R - upoważnionych do prowadzenia robót (pracowników wykonawczych).

W tabeli $A$ – „Wykaz pracowników, upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu wymienionego na stronie tytułowej” książki kontroli urządzeń E1758 naczelnik sekcji powinien wpisać wykonujących zabiegi utrzymania na danym posterunku pracowników:

Zakładu linii kolejowych posiadających upoważnienia do samodzielnego wykonywania zabiegów utrzymania: (pod warunkiem posiadania aktualnych pouczeń okresowych oraz egzaminów okresowych)

• naczelnika sekcji,

• zawiadowcę,

• mistrza automatyki,

• automatyka,

• głównego inżyniera,

• diagnostę uprawnionego do prowadzenia kontroli okresowych (posiada odpowiednie egzaminy okresowe),

• diagnostę,

Obcych wykonawców posiadających odpowiednie upoważnienia (egzaminy okresowe) do samodzielnego wykonywania zabiegów utrzymania, na podstawie stosownych umów.

W przypadku, gdy upoważnienie do samodzielnego wykonywania zabiegów utrzymania ogranicza zakres wykonywanych czynności należy ten fakt odnotować w kolumnie „Uwagi” tabeli $A$.

W tabeli $B$ - „Wykaz pracowników, upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku wymienionego na stronie tytułowej” wpisuje naczelnik sekcji.

W części I książki kontroli urządzeń należy odnotowywać rodzaje nieprawidłowości w działaniu urządzeń, przyczyny ich powstania i czynności związane z ich usunięciem oraz zdjęcie i założenie plomb, informacje o wprowadzaniu i odwoływaniu obostrzeń z powodu tych przeszkód lub nieprawidłowości. W części II książki kontroli należy prowadzić zapisy o wykonanych robotach, zabiegach obsługi technicznej, diagnostycznej, tymczasowo wprowadzonych zmianach, kontrolach, badaniach i sprawdzeniach urządzeń oraz informacje o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń z powodu robót, zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej, sprawdzeń i zmian w urządzeniach. przypadku zakończenia książki kontroli, wpisy dotyczące trwających obostrzeń w ruchu pociągów należy przenieść do nowej książki kontroli.

Wzór części I książki kontroli urządzeń srk:

Część pierwsza książki dotyczy odpisów związanych z rodzajami przeszkód i uszkodzeń, przyczynami ich powstawania, robotami związanymi z ich usunięciem, zdjęciem i założeniem plomb oraz wprowadzaniu i zdejmowaniu obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów.

R1QYuG5e0YlMW

Zdjęcie przedstawia stronę pierwszą części pierwszej książki kontroli urządzeń srk. Na stronie znajduje się nagłówek z tytułem części. Część pierwsza. Rodzaje przeszkód lub uszkodzeń, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń.

Część pierwsza uzupełniana jest według następującego porządku. W kolumnie pierwszej wpisuje się datę i godzinę prowadzenia zapisu, w kolumnie trzeciej uwagi organu nadzorczego, natomiast kolumna druga dotyczy odpisów związanych z rodzajami przeszkód i uszkodzeń, przyczynami ich powstawania, robotami związanymi z ich usunięciem, zdjęciem i założeniem plomb oraz wprowadzaniu i zdejmowaniu obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów.

R10BpyUdxDWVc

Zdjęcie przedstawia strony czwartą i piątą książki kontroli urządzeń srk, czyli część pierwszą. Na obu stronach znajduje się tabela z trzema kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie rodzaj przeszkody lub uszkodzenia, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie należy wpisać uwagi organu nadzorczego.

Wzór części II książki kontroli urządzeń srk:

Część druga książki E1758 dotyczy zapisów o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzanych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz wprowadzaniu i zdejmowaniu obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów.

R3MTkiQXBiXxz

Zdjęcie przedstawia stronę tytułową części drugiej książki kontroli urządzeń srk. Na środku strony widoczny jest nagłówek. Część druga. Zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.

Sposób wypełniania drugiej części książki jest bardzo intuicyjny, w pierwszej kolumnie wpisuje się datę i godzinę, natomiast druga kolumna dotyczy zapisów o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzanych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz wprowadzaniu i zdejmowaniu obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów.

Ro2hcShyYQjjA

Zdjęcie przedstawia strony sto czwartą i sto piątą książki kontroli urządzeń srk, czyli część drugą. Na obu stronach znajduje się tabela z dwoma kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.

RWx7SwRrbnz7T

Zdjęcie przedstawia ostatnie strony części drugiej książki kontroli urządzeń srk. Widoczny jest tekst oraz pieczątki i podpis naczelnika. Tekst. Niniejsza książka kontroli urządzeń zabezpieczenia ruchu pociągów zawiera 160 stron ponumerowanych i przesznurowanych. Poniżej znajduje się stempel naczelnika ds. automatyki i telekomunikacji, Jan Kowalski, oraz miejscowość i data.

Dla zapewnienia bezpieczeństwa danych i zapobieganiu wyrywaniu kartek i fałszowaniu dokumentacji istnieje dodatkowa strona ze wskazaniem ile stron jest w całej książce, oraz zapis, że wszystkie z nich są ponumerowane i przesznurowane.

Za estetykę i właściwe prowadzenie książki kontroli na nastawniach dysponujących i posterunkach odstępowych odpowiedzialni są dyżurni ruchu, na nastawniach wykonawczych obsługiwanych przejazdach kategorii $A$ – dróżnicy przejazdowi, w pozostałych przypadkach – pracownicy obsługi technicznej. Prawidłowe prowadzenie książki kontroli urządzeń powinien nadzorować naczelnik sekcji.

Książki kontroli urządzeń nie można wynosić z posterunku ruchu, ani zabierać z szafy aparatowej (kontenera) sbl lub z przejazdu (w przypadku Samoczynnej Sygnalizacji Przejazdowej), aż do jej zakończenia. Zakończone książki naczelnik sekcji przechowuje w swojej siedzibie przez okres 1 roku. Po tym okresie książkę należy zarchiwizować zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Prowadzenie zapisów w książce kontroli urządzeń

Zapisów w książce kontroli urządzeń dokonywać mogą:

• pracownicy obsługi na posterunku, na którym znajduje się książka, np. dyżurny ruchu, nastawniczy

• pracownicy wymienieni w tabeli $A$ – „Wykaz pracowników, upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu wymienionego na stronie tytułowej”, (dot. części I)

• pracownicy wymienieni w tabeli $B$ – „Wykaz pracowników, upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku wymienionego na stronie tytułowej”, (dot. części II)

• upoważnieni pracownicy wykonawcy na podstawie wykazu dołączonego do regulaminu prowadzenia robót w przypadku prowadzenia robót budowlanych (tylko w części II),

• pracownicy zakładu, na podstawie regulaminowych obowiązków wynikających ze stanowiska pracy,

• pracownicy zakładu na podstawie upoważnienia wydanego przez dyrektora zakładu linii kolejowych,

• pracownicy PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrala dokonujący czynności kontrolnych na podstawie stosownych upoważnień,

• pracownicy państwowych organów kontrolnych na postawie stosownych upoważnień określonych odrębnymi przepisami

Zapisy w książce kontroli urządzeń powinny w szczególności zawierać poprzedzone oznaczeniem daty, godziny i minuty oraz potwierdzone podpisami pracowników obsługi i obsługi technicznej lub diagnostycznej informacje o:

• nieprawidłowościach w działaniu urządzeń srk,

• powiadomieniu pracownika utrzymania i naprawy urządzeń lub zgłoszeniu do dyspozytora

• jeśli usterka trwa dłużej – fakt poinformowania swojego zmiennika lub jeśli nastąpiła zmiana pracownika utrzymania i naprawy

• rozpoczęciu wykonywania zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej lub prowadzenia robót z podaniem zakresu, miejsca i celu wykonywanych czynności, wprowadzonych obostrzeniach oraz sposobie porozumiewania się i środkach łączności z personelem obsługi,

• uzyskaniu pozwolenia od personelu obsługi na wykonywanie zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej lub robót,

• zakończeniu wykonywania zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej lub robót z podaniem obowiązujących obostrzeń w prowadzeniu ruchu,

• kontrolach i badaniach urządzeń oraz o ich wynikach o ile z kontroli i badań nie był sporządzony oddzielny protokół,

• układowych zmianach w działaniu urządzeń, ich obsłudze lub zależnościach.

Zapisy dokonywane w książce kontroli urządzeń powinny być czytelne i merytorycznie odpowiadać treści nagłówka kolumny, w której dokonywany jest zapis Jeżeli książka kontroli urządzeń ma formę programu komputerowego, zapisy powinny być prowadzone zgodnie z postanowieniami instrukcji obsługi tego programu.

Pracownik dokonujący zapisu winien potwierdzić go własnoręcznym podpisem wraz z podaniem stanowiska służbowego, a pracownicy upoważnieni do posiadania plombownicy winni ponadto przy podpisie podawać znaki plombownicy.

Zmiany w treści zapisu może dokonać jedynie osoba wykonująca ten zapis w formie przekreślenia i zapisania nowej treści. Przekreślenie powinno być podpisane i wykonane w taki sposób, aby umożliwiało odczytanie skreślonej treści. Nie dopuszcza się innych form zmian treści zapisów w książce kontroli urządzeń.

Zapisy, o których mowa w ust. $2$ należy prowadzić w książce kontroli urządzeń:

• dla urządzeń znajdujących się w rejonie okręgu nastawczego – na posterunku nastawczym obsługującym te urządzenia,

• dla urządzeń ssp - na posterunku nastawczym, na którym znajduje się urządzenie zdalnej kontroli ssp,

• dla urządzeń sbl - na posterunkach nastawczym ograniczających szlak,

• dla urządzeń na przejeździe kolejowym - znajdującej się w miejscu z którego obsługiwany jest przejazd,

• dla urządzeń znajdujących się w obszarze zdalnego sterowanego – w centrum sterowania

Szczegółowe zapisy o rodzaju wykonywanych zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej lub robotach, zapisy dotyczące usunięcia przyczyn nieprawidłowości działania urządzeń oraz związane z wprowadzaniem lub odwoływaniem obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów należy sporządzać w książce kontroli urządzeń w miejscu gdzie prowadzone są zabiegi obsługi technicznej, diagnostycznej lub roboty odpowiednio:

• na posterunku nastawczym,

• w kontenerze (szafie aparatowej) sbl ,

• w kontenerze (szafie aparatowej) ssp,

• na obiekcie zdalnie sterowanym,

• na przejeździe kolejowym, itp.

Dokonane przez pracowników obsługi technicznej, diagnostycznej lub pracowników wykonawcy robót zapisy w książce kontroli urządzeń powinien przyjąć do wiadomości potwierdzając to własnym podpisem:

• na nastawni dysponującej - dyżurny ruchu,

• na nastawni wykonawczej – nastawniczy powiadamiając dyżurnego ruchu,

• na posterunku odstępowym – dyżurny ruchu, powiadamiając obydwóch dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych,

• w obszarze zdalnego sterowania – dyżurny ruchu centrum sterowania,

• na obsługiwanym przejeździe kolejowym – pracownik obsługi przejazdu, powiadamiając dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych.

Pracownik obsługi technicznej, diagnostycznej lub pracownik wykonawcy robót może zdjąć plomby, otworzyć kłódki (zamknięcia), przystąpić do wykonywania zabiegów obsługi technicznej, diagnostycznej lub robót dopiero wtedy, gdy wykona przepisowy zapis określający zakres, miejsce i cel wykonywanych czynności, wprowadzone obostrzenia oraz sposób porozumiewania się i środki łączności z personelem obsługi i otrzyma pozwolenie w formie zapisu w książce kontroli urządzeń, od właściwego dla miejsca wykonywania czynności pracownika obsługi. Jeżeli czynności te mają być wykonane w nastawni wykonawczej lub na posterunku odstępowym, a ich zakres wymaga pozwolenia dyżurnego ruchu, to nastawniczemu (dyżurnemu ruchu posterunku odstępowego) nie wolno zezwolić na ich rozpoczęcie przed uzyskaniem zgody od właściwych dla miejsca wykonywania czynności dyżurnych ruchu. Dyżurny ruchu nastawni dysponującej zapisuje w odpowiednich książkach prowadzenia ruchu wydane zezwolenie tylko w tym przypadku, gdy zakres prac wymaga wprowadzenia obostrzeń w ruchu pociągów. Jeżeli roboty, zabiegi obsługi technicznej lub diagnostycznej mają być wykonywane w urządzeniach w obszarze zdalnego sterowania, to każdorazowo na ich rozpoczęcie jest wymagane uzyskanie pozwolenia dyżurnego ruchu w centrum sterowania, któremu ten obszar podlega.

Fakt uzyskania pozwolenia na wykonanie czynności żądanych przez pracowników obsługi technicznej, diagnostycznej lub pracowników wykonawcy robót od właściwych dyżurnych ruchu, nastawniczy lub dyżurny ruchu posterunku odstępowego odnotowuje w książce kontroli i potwierdza własnym podpisem. Adnotacje dyżurnego ruchu, nastawniczego lub dyżurnego ruchu na posterunku odstępowym o pozwoleniu na wykonanie czynności przyjmuje do wiadomości i potwierdza własnym podpisem również pracownik obsługi technicznej lub diagnostycznej.

Zapisy o wprowadzonych obostrzeniach w prowadzeniu ruchu pociągów w związku z wykonywaniem robót lub zabiegów utrzymania powinny być dokonywane przez pracowników obsługi również w dzienniku ruchu lub w książce przebiegów nastawni, w której okręgu czynności te będą wykonywane.

W każdym odnotowanym przypadku wystąpienia nieprawidłowości w działaniu urządzeń srk, pracownik obsługi technicznej powinien sporządzić zapis wyjaśniający przyczyny powstania i sposób ich usunięcia. Zapisy dokonane na nastawni wykonawczej powinny być powtórzone w skróconej formie na nastawni dysponującej po telefonicznym przekazaniu ich treści przez nastawniczego. Przyczyny mogą dotyczyć np. zaniku napięcia, zwarcia instalacji, wyładowań atmosferycznych czy nieprawidłowego zadziałania jednego z podzespołów. Naprawa może polegać na restarcie podzespołu, poczyszczeniu zestyków elementów czy wymianie na nowy.

Pracownik usuwający nieprawidłowości w działaniu urządzeń srk dokonuje zapisów w książce kontroli urządzeń na posterunku ruchu, na którym prowadzi naprawę, nawet w tych przypadkach, gdy nieprawidłowości w działaniu urządzeń srk powodują przeszkody i na innych posterunkach ruchu. W przypadku gdy pracownik obsługi technicznej (automatyk) nie może usunąć usterki lub usuwanie trwa dłużej, może on dokonać zapisów obligujących dyżurnego ruchu do wprowadzenia obostrzeń w sposobie prowadzenia ruchu kolejowego np. wprowadzić telefoniczne zapowiadanie pociągów, realizować przebiegi na podstawie rozkazów pisemnych itd.

Przed rozpoczęciem prac przy zewnętrznych zamknięciach nastawczych, uprawnieni pracownicy (podani w tabeli $B$ na odwrotnej stronie karty tytułowej książki kontroli urządzeń) powinni dokonać zapisu w tej książce, podając:

• rodzaj prac,

• rodzaj obostrzeń w prowadzeniu ruchu, jak np. zmniejszenie prędkości, dozorowanie zwrotnic na miejscu itp.,

• termin zakończenia prac.

Prawo osądzania czy w czasie prowadzenia zabiegów utrzymania i robót w urządzeniach srk mogą one być podstawą do prowadzenia ruchu czy też należy wprowadzić obostrzone zasady w jego prowadzeniu lub w obsłudze urządzeń, mają pracownicy upoważnieni do samodzielnego prowadzenia zabiegów utrzymania w czynnych urządzeniach srk wymienieni w tabeli A książki kontroli urządzeń E1758.

Przy prowadzeniu robót, przy których konieczne jest otwieranie urządzeń lub zdejmowanie plomb, przez pracowników wykonawcy spoza zakładu upoważnionych do samodzielnego prowadzenia robót w urządzeniach srk, bezwzględnie powinny być wprowadzone obostrzenia przewidziane regulaminem tymczasowym prowadzenia ruchu w czasie wykonywania robót. W przypadku otwierania urządzeń oznaczonych żółtym kwadratem pracownicy wykonawcy powinni żądać wprowadzenia telefonicznego zapowiadania pociągów. W przypadku otwierania urządzeń stacyjnych pracownicy wykonawcy mają również obowiązek żądać wprowadzenia telefonicznego polecania i zgłaszania gotowości dróg przebiegu.

Przed przystąpieniem do prac prowadzonych w:

• sieci powrotnej trakcyjnej (w izolowanych lub wyposażonych w obwody bezzłączowe torach, rozjazdach i skrzyżowaniach),

• urządzeniach zasilających (przyłącza, rozdzielnie, siłownie w nastawniach,

• szafach zasilających blokadę samoczynną,

• przyłączach zasilających urządzenia samoczynnej sygnalizacji przejazdowej, niezależnie od rodzaju i zakresu prac oraz ich wpływu na prawidłowe działanie w/w urządzeń, należy powiadomić naczelnika sekcji eksploatacji lub mistrza automatyki. Naczelnik sekcji lub mistrz automatyki, w miarę potrzeby, żąda wprowadzenia odpowiednich obostrzeń w prowadzeniu ruchu pociągów oraz udziela wskazówek w celu niedopuszczenia do powstania nieprawidłowości w działaniu urządzeń.

W przypadku prowadzenia prac w teletechnicznych trasach napowietrznych lub w kablach, w których znajdują się obwody blokady liniowej, kierujący pracami powinien przed przystąpieniem do nich powiadomić naczelnika sekcji eksploatacji, a w przypadku jego nieobecności – mistrza automatyki lub zawiadowcę oraz żądać wprowadzenia telefonicznego zapowiadania ruchu pociągów. Prace te powinny odbywać się pod nadzorem automatyka. Zapis lub zgłoszenie automatyka nadzorującego prace o prawidłowym działaniu urządzeń po zakończeniu prac jest podstawą do odwołania (z zachowaniem procedury określonej „Instrukcją o prowadzeniu ruchu pociągów”) telefonicznego zapowiadania ruchu pociągów. Obowiązek powiadomienia naczelnika sekcji eksploatacji, a w przypadku jego nieobecności – mistrza automatyk lub zawiadowcę oraz nadzoru przez automatyka i wprowadzenie odpowiednich obostrzeń wymagane jest również w przypadku wykonywania prac we wszelkiego rodzaju kablach, w których znajdują się obwody urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych.

Fakt zdjęcia plomby należy każdorazowo odnotować w książce kontroli urządzeń. Jeżeli powoduje to konieczność wprowadzenia obostrzeń należy o tym fakcie niezwłocznie powiadomić mistrza automatyki, a poza regulaminowymi godzinami jego pracy należy powiadomić automatyka dyżurującego. Jeżeli obostrzeń nie wprowadzano, mistrza automatyki należy powiadomić w regulaminowych godzinach jego pracy.

Jeżeli w czasie wykonywania robót lub zabiegów utrzymania następuje zmiana pracownika obsługi, to pracownik przekazujący powinien zapoznać zmiennika z wpływem prowadzonych robót lub zabiegów utrzymania na sposób obsługi urządzeń, wprowadzonymi obostrzeniami w ruchu oraz zmianami w zależnościach i działaniu urządzeń, zaś pracownik przyjmujący powinien podpisać odnośne zapisy w książce kontroli urządzeń.

Zamieszczony w książce kontroli urządzeń zapis o układowych zmianach w działaniu urządzeń, ich obsłudze lub zależnościach, powinni przyjąć do wiadomości i podpisać wszyscy zainteresowani pracownicy obsługujący urządzenia na danym posterunku ruchu.

Po ukończeniu robót lub zabiegów utrzymania i sprawdzeniu prawidłowości działania urządzeń prowadzący zabiegi utrzymania lub roboty dokonuje w książce kontroli urządzeń zapisu potwierdzając własnym podpisem prawidłowość działania urządzeń, ich zamknięcie i zaplombowanie oraz określa możliwość odwołania lub potrzebę kontynuowanie obostrzeń. Zapis ten powinien przyjąć do wiadomości i potwierdzić to własnym podpisem właściwy dla miejsca wykonywania czynności pracownik obsługi. Pracownik obsługi po odwołaniu obowiązujących obostrzeń zobowiązany jest ten fakt odnotować w książce kontroli wpisując datę, godzinę i minutę odwołania.

Jeżeli w trakcie wykonywania robót, zabiegów obsługi technicznej i diagnostycznej następuje zmiana pracownika obsługi technicznej, diagnostycznej lub wykonującego roboty to pracownik przejmujący powinien zapoznać się z zakresem otwarcia urządzeń potwierdzając to własnoręcznym podpisem z podaniem daty, godziny i minuty przejęcia czynności utrzymania lub prowadzenia robót.

Jeżeli urządzenia są zamykane i plombowane przez różnych pracowników, to osoba dokonująca zapisu w E 1758 o zamknięciu i plombowaniu urządzeń powinna jednoznacznie określić cechy plombownic na poszczególnych urządzeniach. Pracownicy zakładający plomby wymienieni w zapisie potwierdzają to własnoręcznym podpisem.

W przypadku, gdy urządzenia srk znajdują się poza okręgiem nastawczym i posiadają odrębną książkę kontroli dopuszcza się dokonywanie zapisów za pomocą urządzeń łączności. W tym celu pracownik obsługi technicznej (automatyk) dyktuje dyżurnemu ruchu treść zapisu dokonanego w książce kontroli urządzeń znajdującej się w szafie aparatowej (kontenerze) sbl, w szafie aparatowej (kontenerze) ssp lub nastawni w obszarze zdalnego sterowania, a dyżurny tę samą treść wpisuje do książki kontroli urządzeń znajdującej się odpowiednio na nastawni lub w centrum sterowania. W przypadku konieczności uzyskania pozwolenia na otwarcie urządzeń dyżurny ruchu dyktuje treść pozwolenia na wykonywanie żądanych czynności, a pracownik obsługi technicznej (automatyk) wpisuje ją do książki kontroli urządzeń znajdującej się w miejscu wykonywania zabiegów obsługi technicznej lub robót. Oba zapisy powinny posiadać adnotacje o przekazującym i przyjmującym informacje.

W przypadku prowadzenia robót lub zabiegów obsługi technicznej w urządzeniach srk przez upoważnionych pracowników wykonawców, pracownicy ci mają obowiązek dokonywania zapisów w książce kontroli urządzeń w ten sam sposób, co pracownicy obsługi technicznej (wewnętrzni automatycy PKP PLK). W przypadku tym, osoby z zewnątrz, przedstawiciele wykonawców zobligowani są do posiadania odpowiedniego upoważnienia wydanego przez Dyrektora Zakładu Linii Kolejowych, na terenie którego pracownik ma pełnić swoje obowiązki. Dotyczyć to może także sytuacji, gdzie prace odbywają się na podstawie regulaminu tymczasowego prowadzenia ruchu pociągów. Wtedy to postanowienia tego regulaminu są nadrzędnym dokumentem, określającym sposób prowadzenia czynności przy urządzeniach srk. 

Jeżeli prace torowe prowadzone są w pobliżu urządzeń oddziaływania pociągu, to kierujący pracami powinien ten fakt odnotować w książce kontroli urządzeń z podaniem czasu trwania prac i określeniem, przy których urządzeniach oddziaływania pociągów będą prowadzone prace. W czasie wykonywania prac torowych na torach i rozjazdach izolowanych lub wyposażonych w obwody bezzłączowe oraz na szynach izolowanych z przyciskiem szynowym, należy prace te prowadzić w taki sposób, aby nie powodować elektrycznego zwierania toków szyn, złączy izolowanych, linek połączeniowych dławików torowych itp.

Po ukończeniu prac w rozjazdach wyposażonych w urządzenia kontroli iglic lub ryglowanych, działanie rozjazdów należy sprawdzić w obecności automatyka. Wynik tego sprawdzenia powinien być odnotowany w książce kontroli urządzeń srk.

W przypadkach

• rozprucia zwrotnicy przez pojazd kolejowy jadący na niewłaściwie ułożoną zwrotnicę,

• utraty kontroli położenia zwrotnicy przy wykazywaniu zajętości obwodu torowego (każdego innego przypadku sygnalizowania rozprucia zwrotnicy),

• rozprzęgnięcia dźwigni zwrotnicowej w urządzeniach mechanicznych scentralizowanych, na skutek rozprucia zwrotnicy przez jadący pojazd kolejowy na niewłaściwie ułożoną zwrotnicę

• pracownik obsługi powinien dokonać właściwych odpisów w książce kontroli urządzeń (E1758) oraz dzienniku (D831), a także wykonać czynności zgodnie z postanowieniami instrukcji obsługi urządzeń sterowania ruchem kolejowym, właściwych dla danego posterunku ruchu oraz z zapisami regulaminu technicznego tego posterunku ruchu.

Przykład wypełnionych wykazów $A$ i $B$:

W tabeli A oraz B dotyczącej wykazu pracowników wpisuje się osoby upoważnione wg. następującego porządku. Od lewej tabela A i B zawiera kolumny: liczba pojedyncza, stanowisko, jednostka organizacyjna i numer telefonu, w przypadku tabeli A również numer plombownicy, natomiast w obu tabelach dodaje się pole z uwagami, jako ostatnia kolumna. Według najnowszych zmian w nazewnictwie i skrótach stosowanych w dokumentacji, przyjmuje się że monter/automatyk określany jest skrótem ISEA, natomiast dyżurny ruchu ISEDR.

R1POF6gVMop6m

Ilustracja pokazuje przykład wypełnionych wykazów A oraz B. Na ilustracji znajdują się dwie tabele. Pierwsza tabela to wykaz pracowników utrzymania upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu wymienionego na stronie tytułowej. Wpisuje się w niej nazwisko i imię, stanowisko służbowe, miejsce służbowe i numer telefonu, numer plombownicy oraz uwagi. Przykład wypełnienia tabeli. Rząd pierwszy. Zarębski Jan. Naczelnik sekcji eksploatacji. ISE Sosna, tel 34‑45. 22/12. Druga tabela to wykaz monterów nawierzchni kolejowej upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku wymienionego na stronie tytułowej. Wpisuje się w niej nazwisko i imię, stanowisko służbowe, miejsce służbowe i numer telefonu oraz uwagi. Przykład wypełnienia tabeli. Rząd pierwszy. Zawada Roman. Monter. ISE Sosna, tel 33‑77.

Przykład odpisów w części I E‑1758:

RyTzYE0vo2zT0

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części pierwszej książki kontroli urządzeń srk. Na obu stronach znajduje się tabela z trzema kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie rodzaj przeszkody lub uszkodzenia, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie należy wpisać uwagi organu nadzorczego. Przykład wypełnienia. Rząd pierwszy. 3.02.2004, g. 11:03. Po wjeździe pociągu numer 1408 zastawka elektryczna nad blokiem końcowym A 1\2 nie zwolniła się. Wprowadzono telefoniczne zapowiadanie pociągów po torze numer jeden szlaku Sosna Grab. Powiadomiono ISE Dębski. ISDR Królak.

R1OJlg5iLPJLh

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części pierwszej książki kontroli urządzeń srk, ciąg dalszy. Na obu stronach znajduje się tabela z trzema kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie rodzaj przeszkody lub uszkodzenia, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie należy wpisać uwagi organu nadzorczego.

RsBz55hN1gtZ4

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części pierwszej książki kontroli urządzeń srk, ciąg dalszy. Na obu stronach znajduje się tabela z trzema kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie rodzaj przeszkody lub uszkodzenia, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie należy wpisać uwagi organu nadzorczego.

R1YVNMoS1zKIW

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części pierwszej książki kontroli urządzeń srk, ciąg dalszy. Na obu stronach znajduje się tabela z trzema kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie rodzaj przeszkody lub uszkodzenia, przyczyny ich powstawania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęcie i założenie plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie należy wpisać uwagi organu nadzorczego.

Przykład odpisów w części II E‑1758:

RR6ixiTiEB3Mx

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części drugiej. Na ilustracji znajduje się tabela z dwoma kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń. Przykład wypełnienia. Rząd pierwszy. 2.01.2005, godzina 7:30. Dla przeprowadzenia konserwacji należy zdjąć zamek zwrotnicy numer siedem (zapis na nast. wyk.). ISE 22/14 Sowa, nast. Rajewski.

RuVV2WZEVKMAR

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części drugiej. Na ilustracji znajduje się tabela z dwoma kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.

RNyIgVagns25R

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części drugiej. Na ilustracji znajduje się tabela z dwoma kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.

R1cMv2AM3o9cw

Ilustracja przedstawia przykład odpisów w części drugiej. Na ilustracji znajduje się tabela z dwoma kolumnami. W pierwszej kolumnie należy wpisać datę i godzinę. W drugiej kolumnie zapisy o wykonywanych robotach, tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzaniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.

Karta ta jest zawarta w instrukcji Ie‑7 Kartę elektrycznego napędu zwrotnicowego wypełniamy na podstawie napędu, z jakim mamy do czynienia na konkretnym posterunku. W karcie zawarte są czasookresy badania oraz pomiary nastawcze sił trzymania i sił nastawczych. Sprawdzenie dotyczy przełożenia w położenie plus lub w położenie minus, oraz sprawdzenie napędu gdzie dokonuje się sprawdzenie siły trzymania. Tutaj wpisujemy skok suwaków i pręta nastawczego. Zależny jest on od rodzaju rozjazdu.

Wpisy w karty pomiarowe zgodnie z załącznikami Ie‑7,

Karty pomiarów służą do zapisywania i ewidencjonowania wyników pomiarów (badań) diagnostycznych wykonywanych w ramach kontroli okresowych urządzeń srk, takich jak: napędy elektryczne, napędy mechaniczne, kontrolery położenia iglic rozjazdów itp. Badanie diagnostyczne urządzeń srk – zbieranie informacji o urządzeniach srk na podstawie oględzin, testów, prób funkcjonalnych i pomiarów parametrów bez rozbierania zespołów tych urządzeń, połączone z rozpoznaniem środowiska ich pracy, następnie porównaniem zebranych informacji z wymaganymi parametrami lub stanami dopuszczalnymi. Badania diagnostyczne wykonywane są wg miesięcznego i rocznego harmonogramu czynności diagnostyczno‑kontrolnych. Obiekty podlegające tym czynnością określa „Wykaz obiektów budowlanych i urządzeń srk podlegających badaniom diagnostycznym i kontrolom okresowym”

Wzór karty pomiarowej elektrycznego napędu zwrotnicowego wg załącznika nr 8 do Ie‑7:

W karcie elektrycznego napędu zwrotnicowego określa się przede wszystkim takie informacje jak:

• sekcję eksploatacji, gdzie zlokalizowany jest napęd,

• numer rozjazdu i numer napędu,

• stację lub okręg nastawczy,

• rodzaj toru,

• typ rozjazdu.

Dane ogólne zawierają następujące informacje:

• typ napędu,

• numer fabryczny i rok produkcji,

• datę zabudowy,

• określenie czy napęd posiada kontrolę iglic,

• oraz inne ważne informacje.

W całym cyklu pomiarowym określa się siłę trzymania/rozprucia, a także siłę nastawczą.

Tabela, w której zapisuje się sprawdzane urządzenie zawiera następujące nagłówki w tabeli:

• liczba pojedyncza,

• siła oddziaływania rozjazdu na napęd w trakcie przekładania oraz w końcowym położeniu,

• siłę nastawczą i siłę trzymania napędu w kiloniutonach,

• skok suwaka nastawczego oraz pręta nastawczego,

• uwagi,

• oraz nazwisko sprawdzającego napęd.

RkbviWJX3h0qD

Ilustracja przedstawia kartę elektrycznego napędu zwrotnicowego. Na karcie znajdują się trzy tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, rodzaj toru i typ rozjazdu. W tabeli pierwszej wpisuje się dane ogólne, takie jak typ napędu, numer fabryczny i rok produkcji, data zabudowy, z kontrolą iglic tak lub nie oraz inne informacje. W drugiej tabeli wpisuje się cykl pomiarowy (czasookres), siłę trzymania lub rozprucia i siłę nastawczą. W trzeciej tabeli wpisuje się: datę sprawdzania; siłę oddziaływania rozjazdu na napęd, w końcowym położeniu plus lub minus, w czasie przekłada z plus na minus, z minus na plus; napęd, siła trzymania, wartość graniczna w kiloniutonach, plus i minus, siła nastawcza, wartość graniczna w kiloniutonach, z plus do minus, z minus do plus; skok, suwaka nastawczego, pręta nastawczego; uwagi; nazwisko sprawdzającego, podpis.

RmiVFYDsyfOHV

Ilustracja przedstawia kartę elektrycznego napędu zwrotnicowego, stronę drugą. W tabeli na ilustracji wpisuje się: datę sprawdzania; siłę oddziaływania rozjazdu na napęd, w końcowym położeniu plus lub minus, w czasie przekłada z plus na minus, z minus na plus; napęd, siła trzymania, wartość graniczna w kiloniutonach, plus i minus, siła nastawcza, wartość graniczna w kiloniutonach, z plus do minus, z minus do plus; skok, suwaka nastawczego, pręta nastawczego; uwagi; nazwisko sprawdzającego, podpis. Poniżej znajduje się legenda wskazująca co powinno się znaleźć w określonych rubrykach.

Zasady wypełniania kart elektrycznych napędów zwrotnicowych

• Rubryki $3$, $4$, $5$, $6$ – Siły oddziaływania rozjazdu na napęd:

  • w końcowym położeniu – wartość obciążenia działającego na suwak nastawczy w końcowym położeniu (mierzona po uzyskania kontroli położenia iglic)

  • czasie przekładania – maksymalna wartość obciążenia działającego na suwak nastawczy przy przestawianiu iglic zwrotnicy (mierzona do momentem uzyskania kontroli położenia iglic)

• Rubryki $9$, $10$ – Siła nastawcza napędu – największa wartość siły ciągu, jaką suwak nastawczy może rozwinąć przy pracującym silniku, ślizgającym się sprzęgle przeciążeniowym i zablokowanym suwaku nastawczym

• Rubryki $7$, $8$ – Siła trzymania - siła oporu statycznego, jaką stawia suwak nastawczy przy usiłowaniu rozprucia napędu zwrotnicowego.

• Rubryki $7$, $8$, $9$, $10$ – wpisać wartości średnie z co najmniej trzech pomiarów (zasady pomiaru wg DTR)

• Rubryki $11$ – Skok suwaka nastawczego - droga, jaką przebywa suwak nastawczy napędu zwrotnicowego od jednego do drugiego skrajnego położenia.

• Rubryki $12$ – Skok pręta nastawczego - droga, jaką przebywa pręt nastawczy napędu zwrotnicowego od jednego do drugiego skrajnego położenia.

Przykład wypełnionej karty napędy elektrycznego:

R1IHHU2rAqzAA

Ilustracja przedstawia przykład wypełnienia karty elektrycznego napędu zwrotnicowego. Na karcie znajdują się trzy tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, rodzaj toru i typ rozjazdu. W tabeli pierwszej wpisuje się dane ogólne, takie jak typ napędu, numer fabryczny i rok produkcji, data zabudowy, z kontrolą iglic tak lub nie oraz inne informacje. W drugiej tabeli wpisuje się cykl pomiarowy (czasookres), siłę trzymania lub rozprucia i siłę nastawczą. W trzeciej tabeli wpisuje się: datę sprawdzania; siłę oddziaływania rozjazdu na napęd, w końcowym położeniu plus lub minus, w czasie przekłada z plus na minus, z minus na plus; napęd, siła trzymania, wartość graniczna w kiloniutonach, plus i minus, siła nastawcza, wartość graniczna w kiloniutonach, z plus do minus, z minus do plus; skok, suwaka nastawczego, pręta nastawczego; uwagi; nazwisko sprawdzającego, podpis.

R1ZsdhQttEXCD

Ilustracja przedstawia przykład wypełnienia karty elektrycznego napędu zwrotnicowego, stronę drugą. W tabeli na ilustracji wpisuje się: datę sprawdzania; siłę oddziaływania rozjazdu na napęd, w końcowym położeniu plus lub minus, w czasie przekłada z plus na minus, z minus na plus; napęd, siła trzymania, wartość graniczna w kiloniutonach, plus i minus, siła nastawcza, wartość graniczna w kiloniutonach, z plus do minus, z minus do plus; skok, suwaka nastawczego, pręta nastawczego; uwagi; nazwisko sprawdzającego, podpis. Poniżej znajduje się legenda wskazująca co powinno się znaleźć w określonych rubrykach.

Wzór arkusza zbiorczego napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym wg załącznika nr 8b do Ie‑7:

Arkusz zbiorczy napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym zawiera informacje o typach napędów i kontrolerów, ich liczbie, a także uwagach do danych typów. Wyszczególnia się także ilość napędów i kontrolerów w torach głównych zasadniczych, głównych dodatkowych, a także bocznych.

R1DBTfCy56mkY

Ilustracja przedstawia arkusz zbiorczy napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym. Na arkuszu nad tabelami wypełnia się ilość w kręgu napędów zwrotnicowych, wykolejnicowych, krzyżownicy w sztukach. Poniżej znajdują się trzy tabelki. W pierwszej należy wypełnić: typy napędów lub kontrolerów, liczbę sztuk i uwagi. W drugiej tabeli wpisuje się ilość napędów w torach: głównych zasadniczych, głównych dodatkowych, bocznych. W trzeciej tabeli wpisuje się ilość kontrolerów w torach: głównych zasadniczych, głównych dodatkowych, bocznych.

Przykład wypełnionych arkuszy zbiorczego napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym:

RaC4SCdMA9owI

Ilustracja przedstawia przykład arkusza zbiorczego napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym Łódź Olechów ŁOC. Na arkuszu nad tabelami wypełnia się ilość w kręgu napędów zwrotnicowych, wykolejnicowych, krzyżownicy w sztukach, tutaj jest ich 69 sztuk. Poniżej znajdują się trzy tabelki. W pierwszej należy wypełnić: typy napędów lub kontrolerów, liczbę sztuk i uwagi. W pierwszym rzędzie wpisane jest: E E A myślnik 4 2 2 2 2, 48 sztuk. W drugim rzędzie wpisane jest: E E A myślnik 4 0 2 4 2, 21 sztuk. W drugiej tabeli wpisuje się ilość napędów w torach: głównych zasadniczych - 19 sztuk, głównych dodatkowych - 48 sztuk, bocznych - dwie sztuki. W trzeciej tabeli wpisuje się ilość kontrolerów w torach: głównych zasadniczych, głównych dodatkowych, bocznych.

RywqZxu2L6jM5

Ilustracja przedstawia przykład arkusza zbiorczego napędów zwrotnicowych i kontrolerów w okręgu nastawczym Łódź Chojny ŁCH. Na arkuszu nad tabelami wypełnia się ilość w kręgu napędów zwrotnicowych, wykolejnicowych, krzyżownicy w sztukach, tutaj jest ich 17 sztuk. Poniżej znajdują się trzy tabelki. W pierwszej należy wypełnić: typy napędów lub kontrolerów, liczbę sztuk i uwagi. W pierwszym rzędzie wpisane jest: E E A myślnik 5, 9 sztuk. W drugim rzędzie wpisane jest: Mechaniczne, 9 sztuk. W drugiej tabeli wpisuje się ilość napędów w torach: głównych zasadniczych - 9 sztuk, głównych dodatkowych - 7 sztuk, bocznych - jedna sztuka. W trzeciej tabeli wpisuje się ilość kontrolerów w torach: głównych zasadniczych, głównych dodatkowych, bocznych.

Wzór karty pomiarowej kontrolerów położenia iglic rozjazdu wg załącznika nr 8a do Ie‑7

Karta kontrolerów położenia iglic rozjazdu zawiera nazwę stacji, rodzaj toru i typ rozjazdu. Dane ogólne zawierają informacje o typie kontrolera, jego numerze fabrycznym, roku produkcji, dacie zabudowy czy innych istotnych informacjach.

Sama tabela, gdzie zapisuje się wyniki pomiarów kontrolerów w danym rozjedzie zawiera informacje o dacie sprawdzania urządzenia, a także jakich wkładek użyto do testowania kontrolera. Testy wykonuje się w położeniu zasadniczym (+) oraz przełożonym (-), dla tych położeń oraz różnych wkładek określa się czy wystąpiła kontrola położenia rozjazdu czy jej utrata. Ze względu na różne typy rozjazdów i liczbę kontrolerów, karta zwiera możliwość testowania do 5 kontrolerów położenia iglic włącznie na jeden rozjazd.

Jest możliwość uzupełnienia pola uwagi oraz podpisania się osoby sprawdzającej.

RNhhL7fhkrmed

Ilustracja przedstawia Kartę kontrolerów położenia iglic rozjazdu. Na karcie znajdują się dwie tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, rodzaj toru i typ rozjazdu. W tabeli pierwszej wpisuje się dane ogólne, takie jak typ, numer fabryczny i rok produkcji, data zabudowy oraz inne informacje. W drugiej tabeli wpisuje się datę sprawdzenia w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach pięć razy powtórzone są miejsca do wpisania ponumerowanych od 1 do 5 kontrolerów, rozmiaru wkładek dla każdego kontrolera, w pozycjach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego.

RpCiKE8A5IHyX

Ilustracja przedstawia Kartę kontrolerów położenia iglic rozjazdu, stronę drugą. Na karcie znajduje się tabela z polami do wypełnienia. W tabeli wpisuje się datę sprawdzenia w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach pięć razy powtórzone są miejsca do wpisania ponumerowanych od 1 do 5 kontrolerów, rozmiaru wkładek dla każdego kontrolera, w pozycjach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego. Poniżej tabeli jest umieszczona legenda wypełnienia tabeli oraz rysunek przedstawiający rozmieszczenie kontrolerów na rozjeździe. Kontrolery od 1 do 4 znajdują się w strefie zwrotnicy, kontroler numer 5 umieszczony jest w strefie krzyżownicy.

Zasady wypełniania kart kontrolerów położenia iglic rozjazdu

Dla każdego kontrolera indywidualnie, należy ustalić i wpisać pod rubryką „ROZMIAR WKŁADEK”, grubości wkładek kontrolnych (w milimetrach) jakie są wymagane dla sprawdzenia poprawności kontrolowania położenia iglicy, ustalone na podstawie WTWiO rozjazdu i dokumentacji technicznej kontrolera.

Dla pozycji $3$-$22$ jako wynik sprawdzenia należy wpisać wartości „N” lub „T”, zależnie od jego wyniku, (N - brak kontroli, T – kontrola)

RjEGUEBAl2VNg

Zdjęcie przedstawia przykład wypełnionej Karty kontrolerów położenia iglic rozjazdu. Na karcie znajdują się dwie tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, tutaj Łódź Fabryczna, rodzaj toru, tutaj główny dodatkowy, i typ rozjazdu, tutaj eR zet. W tabeli pierwszej wpisuje się dane ogólne, takie jak typ, numer fabryczny i rok produkcji, data zabudowy oraz inne informacje. W rzędzie pierwszym wpisano: typ K1 E F A myślnik 100, numer fabryczny 510 / 15 / 00327, data zabudowy 15.07.2016. W drugiej tabeli wpisuje się datę sprawdzenia w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach pięć razy powtórzone są miejsca do wpisania ponumerowanych od 1 do 5 kontrolerów, rozmiaru wkładek dla każdego kontrolera, w pozycjach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego. Przykład wypełnienia. Rząd pierwszy. Data, 1.10.2018. Kontroler numer 1, rozmiar wkładek 3/5, plus: T, N, minus: T, N. Kontroler numer 2, rozmiar wkładek 5/7, plus: T, N, minus: T, N.

RO4j8ZN1LGFds

Zdjęcie przedstawia Kartę kontrolerów położenia iglic rozjazdu, stronę drugą. Na karcie znajduje się tabela z polami do wypełnienia. W tabeli wpisuje się datę sprawdzenia w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach pięć razy powtórzone są miejsca do wpisania ponumerowanych od 1 do 5 kontrolerów, rozmiaru wkładek dla każdego kontrolera, w pozycjach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego. Poniżej tabeli jest umieszczona legenda wypełnienia tabeli oraz rysunek przedstawiający rozmieszczenie kontrolerów na rozjeździe. Kontrolery od 1 do 4 znajdują się w strefie zwrotnicy, kontroler numer 5 umieszczony jest w strefie krzyżownicy.

Wzór karty pomiarowej mechanicznego napędu zwrotnicowego wg załącznika nr 9 do Ie‑7:

W karcie mechanicznego napędu zwrotnicowego określa się nazwę stacji/okręgu nastawczego, rodzaj toru, typ rozjazdu, numer rozjazdu, a także zaznacza się jaka jest długość opórki zerwania pędni, czy napęd jest z kontrolą położenia iglic czy bez oraz czy jest ryglowany. 

Wpisuje się także okres sprawdzania siły wykleszczania dźwigni, a także próby działania zastawki zerwania pędni.

Tabela pomiarowa określa liczbę pojedynczą badania, datę badania lub pomiaru, badane parametry (kontrolę położenia iglicy, rygiel czy zerwanie pędni). W kolejnych kolumnach oznacza się siłę wykleszczania dźwigni zwrotnicowej, pomiar przy kontroli iglic oraz po regulacji. Badania te przeprowadza się dla położenia plus i minus, czyli zasadniczego oraz przełożonego. Kolumna 10 zawiera uwagi, natomiast kolumna 11 podpis sprawdzającego napęd mechaniczny.

R1Q0DyhGHPabi

Ilustracja przedstawia kartę mechanicznego napędu zwrotniczego. Na karcie znajdują się dwie tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, rodzaj toru i typ rozjazdu, a także wybrać długość opórki zerwania pędni, 80 lub 120 milimetrów, oraz napęd bez kontroli, z kontrolą iglic Kn lub ryglowany Rg. W tabeli pierwszej wpisuje się cykl pomiarowy (czasookres), siłę wykleszczenia dźwigni oraz próbę działania zastawki zerwania pędni. W drugiej tabeli wpisuje się datę badania lub pomiaru w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach wpisywane są badane parametry: Kn, Rg i Zp. Następnie Siłę wykleszczenia dźwigni zwrotnicowej: pomiar w kiloniutonach w położeniach plus i minus, po regulacji w położeniach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego.

RlgeWXbop23qn

Ilustracja przedstawia kartę mechanicznego napędu zwrotniczego, stronę drugą. Na karcie znajduje się tabela z polami do wypełnienia. W tabeli wpisuje się datę badania lub pomiaru w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach wpisywane są badane parametry: Kn, Rg i Zp. Następnie Siłę wykleszczenia dźwigni zwrotnicowej: pomiar w kiloniutonach w położeniach plus i minus, po regulacji w położeniach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego.

Zasady wypełniania kart mechanicznych napędów zwrotnicowych

• Kn - kontrola napędu iglicy (rubryka $3$) luz pomiędzy segmentem kontrolnym suwaka kontrolnego iglicy dosuniętej a wieńcem ryglującym segmentu kontrolnego (zasady pomiaru wg instr. Ie‑12 oraz Ie‑11 (E‑20)).

• Rg - rygiel (rubryka $4$) – luz pomiędzy wieńcem ryglującym i wycięciami w suwaku rygla mechanicznego (zasady pomiaru wg instrukcji Ie‑12 oraz Ie‑11 (E‑20)). - Zp (rubryka $5$) - działanie zastawki zerwania pędni (zasady pomiaru wg instr. Ie‑12).

• W rubryki $6$-$9$ wpisać wartości minimalne pomiarów wykonanych w położeniu „plus” i „minus”.

• W rubryki $3$-$5$ wpisać „+” - gdy zbadany parametr jest zgodny z normą; „-” - gdy nie odpowiada normie; „-/+” - gdy doprowadzono do normy; „N” - gdy parametr nie został zbadany.

Przykład wypełnionej karty pomiarowej mechanicznego napędu zwrotnicowego:

RbNcz614DMw6Q

Ilustracja przedstawia przykład wypełnionej karty mechanicznego napędu zwrotniczego. Na karcie znajdują się dwie tabele z polami do wypełnienia. Nad tabelami należy wpisać stację, tutaj Łódź Chojny ŁCH, rodzaj toru, tutaj główny dodatkowy, i typ rozjazdu, tutaj R kpd - 1:9‑190 - X s49, a także wybrać długość opórki zerwania pędni, 80 lub 120 milimetrów, oraz napęd, tutaj bez kontroli. W tabeli pierwszej wpisuje się cykl pomiarowy (czasookres), siłę wykleszczenia dźwigni, tutaj 6 m‑cy, oraz próbę działania zastawki zerwania pędni, tutaj 12 m‑cy. W drugiej tabeli wpisuje się datę badania lub pomiaru w pierwszej kolumnie. W kolejnych kolumnach wpisywane są badane parametry: Kn, Rg i Zp, gdzie Rr jest przekreślony. Następnie Siłę wykleszczenia dźwigni zwrotnicowej: pomiar w kiloniutonach w położeniach plus i minus, po regulacji w położeniach plus i minus. Dalej wpisuje się uwagi i nazwisko i podpis sprawdzającego. Przykład wypełnienia. Pierwszy wiersz. Data 27.05.2019. Parametr Zp: plus. Siła wykleszczenia dźwigni zwrotnicowej, pomiar, w położeniu plus: siedemdziesiąt dziewięć setnych, w położeniu minus: osiemdziesiąt dwie setne.