Linia chronologiczna pod tytułem Teoretycy socjaldemokracji. 1771 - 1858 Obraz przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna ma pociągłą twarz z wyraźnie widocznymi zmarszczkami. Jego włosy są proste, krótkie. Brwi wyraźnie zarysowane, łukowate, nos duży. Mężczyzna ma na sobie palto z futrzanym kołnierzem. Robert Owen To walijski producent tekstyliów, filantrop i reformator społeczny. Był jednym z założycieli utopijnego socjalizmu i ruchu spółdzielczego. Swoje wysiłki kierował głównie w stronę poprawy warunków pracy robotników. Wspierał ruch związkowy i działał na rzecz wprowadzania przepisów prawa pracy dla dzieci oraz bezpłatnych szkół koedukacyjnych. Zasłynął maksymą: Osiem godzin pracy, osiem godzin odpoczynku, osiem godzin snu., 1840 - 1913 Zdjęcie przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Ukazany jest jego prawy półprofil. Mężczyzna ma pociągłą twarz. Ma gęste, układające się włosy u starannie przystrzyżoną brodę. Ubrany jest w garnitur. August Bebel Ten niemiecki polityk i publicysta był jednym z założycieli niemieckiej socjaldemokracji. Bebel wraz z Karlem Kautskim należeli do przedstawicieli demokratyczno-marksistowskiego „centrum” partii socjaldemokratycznej. Do dziś jest uważany za wybitną osobowość tego ruchu, o czym świadczą m.in. przydomki, jakie mu nadano: „Kaiser Bebel”, „Gegenkaiser” lub „cesarz robotniczy”. Opublikował wiele opracowań teoretycznych. Jego najbardziej znana książka to Kobieta i socjalizm, w której pisał: Nie ma wyzwolenia ludzkości bez społecznej równości płci., 1850 - 1932 Zdjęcie przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna stoi, wspierając się lewą ręką o fotel. Mężczyzna ma krótkie włosy i gęstą, kędzierzawą brodę i wąsy. Nosi druciane okulary. Ubrany jest w garnitur. Eduard Bernstein Był ideologiem niemieckiej socjaldemokracji i twórcą rewizjonizmu w ruchu robotniczym. Utrzymywał bliskie kontakty z Karolem Marksem i Fryderykiem Engelsem, ale dostrzegał wady myślenia marksistowskiego i krytykował ich poglądy. W książce Zasady socjalizmu i zadania socjalnej demokracji pisał: Wreszcie oczywistem jest, iż wobec tego, że osiągnięcie pożądanego rozwoju ekonomicznego wymaga daleko większego przeciągu czasu, niż to pierwotnie przypuszczano, tak również rozwój ten przytem ukształtuje się w takich formach, jakich nie przewidywano w »Manifeście komunistycznym« i jakich przewidzieć nie było można.
Źródło: Edward Bernstein, Zasady Socyalizmu i zadania socyalnej demokracyi, Lwów 1901, s. III., 1854 - 1938 Zdjęcie przedstawia portret starszego mężczyzny. Mężczyzna ma owalną twarz, rzadkie, siwe włosy i sią brodę i wąsy. Na jego twarzy widoczne są zmarszczki. Mężczyzna nosi niewielkie okulary, w owalnej, drucianej oprawie. Jest ubrany w garnitur. Karl Kautsky Ten czesko-austriacki filozof i dziennikarz był teoretykiem demokratycznego socjalizmu uzasadnianego z pozycji marksowskich. Aż do wybuchu I wojny światowej w 1914 r. był najważniejszym teoretykiem socjalistycznym w latach Drugiej Międzynarodówki. Założył najważniejsze czasopismo socjalistyczne „Neue Zeit”.
Po wojnie Kautsky był otwartym krytykiem rewolucji bolszewickiej, angażując się w polemikę z Włodzimierzem Leninem, Leonem Trockim i Józefem Stalinem na temat natury państwa sowieckiego. W książce Pochodzenie chrześcijaństwa pisał: „Despotyzm niczego tak nie lęka się, jak organizacji społecznych. Najpewniej czuje on się wtedy, gdy władza państwowa jest w ogóle jedyną organizacją społeczną, i gdy ma ona do czynienia z obywatelami, z których każdy jest tylko oderwaną od całości jednostką”., 1859 - 1914 Zdjęcie przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna ma kwadratową twarz, krótko ostrzyżone włosy. Ma brodę i wąsy. Jego oczy są osadzone blisko siebie, a nos wydatny. Mężczyzna ubrany jest w garnitur. Jean Jaurès Był francuskim przywódcą socjalistycznym. Początkowo umiarkowany republikanin, później stał się jednym z pierwszych socjaldemokratów. Od 1902 r. był przywódcą Francuskiej Partii Socjalistycznej. Jaurès jako antymilitarysta proponował rozwiązać kryzys, który doprowadził do wybuchu I wojny światowej, na drodze dyplomacji. W tym celu próbował zorganizować strajk generalny we Francji i Niemczech, aby zmusić rządy do negocjacji., 1881 - 1938 Zdjęcie przedstawia dojrzałego mężczyznę. Mężczyzna ma owalną twarz, krótkie, zaczesane na prawy bok włosy. Ma gęste wąsy. Ubrany jest w garnitur. Otto Bauer Był austriackim politykiem i ekonomistą. Po roku 1918 stanął na czele austriackiej socjaldemokracji. Odrzucał idee rewolucji oraz dyktatury proletariatu. Równocześnie jego aprobatę zyskiwały idee demokracji burżuazyjnej, zwłaszcza koncepcja powszechnego prawa wyborczego.
W faszyzmie widział rosnące zagrożenie, dlatego w latach trzydziestych nawoływał do utworzenia wspólnego frontu antyfaszystowskiego socjaldemokratów i komunistów.

Ilustracja interaktywna prezentuje schemat. Od głównego hasła: główne wartości socjaldemokracji odchodzi dziewięć ramion: 1. ochrona praw pracowniczych (w tym umożliwianie funkcjonowania związkom zawodowym) i konsumenckich, 2. w miarę równomierny rozkład dochodu narodowego, np. przez opodatkowanie progresywne, 3. idea wolności, pojmowana jako ochrona i znajomość praw, 4. równouprawnienie wszystkich klas społecznych, 5. idea demokracji uczestniczącej, w rozumieniu zwiększonego wpływu obywateli na władzę, 6. zapewniona przez państwo bezpłatna opieka zdrowotna i edukacja oraz opieka socjalna, 7. większy wpływ pracowników na przedsiębiorstwo (samorządność pracownicza), 8. interwencjonizm państwowy i udział sektora społecznego (głównie spółdzielni), 9. aktywna polityka państwa na rynku pracy.