RpNtJtI5tThVa

SCENARIUSZ 1 (1 z 3)

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA: uczniów szkół podstawowych

PROWADZONYCH PRZEZ: nauczycieli kształcenia ogólnego, nauczycieli techniki

TEMAT: Budowa lutownicy

Cele kształcenia – wymagania ogólne

1. Rozpoznawanie i opis działania elementów środowiska technicznego.

1. Postrzeganie elementów środowiska technicznego jako dobro materialne stworzone przez człowieka.

2. Identyfikowanie różnorodnych elementów technicznych w najbliższym otoczeniu.

3. Klasyfikowanie elementów technicznych do określonej grupy (budowlanej, mechanicznej, elektrycznej, komunikacyjnej itp.).

4. Rozróżnianie elementów budowy wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

5. Wyjaśnianie działania wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

6. Wyszukiwanie i interpretacja informacji technicznych na urządzeniach i ich opakowaniach.

7. Określanie zalet i wad rozwiązań materiałowych i konstrukcyjnych zastosowanych do produkcji wytworów technicznych.

8. Wykrywanie, ocenianie i usuwanie nieprawidłowości w działaniu sprzętu technicznego.

9. Wyszukiwanie informacji na temat nowoczesnych dziedzin techniki, ciekawostek i wynalazków technicznych.

2. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych (od pomysłu do wytworu).

1. Rozpoznawanie potrzeby wykonania wytworu technicznego. Motywacja do działania. Analiza możliwości wykorzystania wykonanego wytworu.

2. Planowanie i wykonywanie pracy o różnym stopniu trudności.

3. Posługiwanie się rysunkiem technicznym, czytanie instrukcji słownej i rysunkowej podczas planowania i wykonywania pracy wytwórczej.

4. Opracowanie planu pracy (nazywanie czynności technologicznych, uzasadnianie potrzeby zachowania odpowiedniej kolejności czynności technologicznych, szacowanie czasu potrzebnego na wykonanie poszczególnych czynności).

5. Organizowanie stanowiska pracy (dobór narzędzi, przyrządów i urządzeń do obróbki danego materiału).

6. Poszanowanie zasad i norm regulujących proces wytwarzania wytworu technicznego (regulamin pracowni, zasady BHP, współpraca w grupie, kontrakt).

7. Komunikowanie się językiem technicznym.

8. Wyszukiwanie informacji na temat możliwości udoskonalenia działania realizowanego wytworu.

9. Przewidywanie skutków własnego działania technicznego, podejmowanie działań z namysłem i planem pracy.

10. Wartościowanie własnych możliwości w zakresie planowania, wykonywania i modernizacji tworzonych wytworów.

11. Rozwijanie cech: dokładności, precyzji i ostrożności.

12. Oszczędne i racjonalne gospodarowanie materiałami, czasem i własnym potencjałem.

13. Poczucie odpowiedzialności za wyniki pracy grupowej.

14. Samoocena realizacji zaplanowanego wytworu technicznego.

3. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się narzędziami i sprzętem technicznym.

1. Interpretacja informacji dotyczących bezpiecznej eksploatacji urządzeń technicznych i ich bezawaryjności. Analiza instrukcji obsługi.

2. Sprawne posługiwanie się podstawowymi narzędziami do obróbki ręcznej i mechanicznej, narzędziami pomiarowymi oraz urządzeniami domowymi.

3. Przewidywanie zagrożeń z niewłaściwego użytkowania sprzętu technicznego.

4. Analizowanie sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu podczas pracy z narzędziami i urządzeniami. Procedura postępowania podczas wypadku przy pracy. Umiejętność udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej w typowych sytuacjach zagrożenia.

5. Utrzymywanie ładu na stanowisku pracy. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

6. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności i ostrożności przy posługiwaniu się narzędziami i obsłudze urządzeń technicznych.

7. Poszanowanie narzędzi, urządzeń, sprzętu technicznego oraz własnej pracy i pracy drugiego człowieka.

4. Dostrzeganie wartości i zagrożeń techniki w aspekcie integralnego rozwoju człowieka i poszanowania jego godności.

1. Przewidywanie zagrożeń ze strony różnych wytworów techniki i urządzeń technicznych.

5. Rozwijanie kreatywności technicznej.

1. Poznawanie siebie oraz swoich predyspozycji do wykonywania zadań technicznych.

2. Rozwijanie zainteresowań technicznych.

3. Przyjmowanie postawy twórczej, racjonalizatorskiej.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

1. Kultura pracy. Uczeń:

1. przestrzega regulaminu pracowni technicznej;

2. przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku;

3. wyjaśnia znaczenie znaków bezpieczeństwa (piktogramów);

4. dba o powierzone narzędzia i przybory;

5. współpracuje i podejmuje różne role w pracy w zespole;

6. posługuje się nazewnictwem technicznym;

7. wykonuje prace z należytą starannością i dbałością;

8. jest świadomym i odpowiedzialnym użytkownikiem wytworów techniki;

9. śledzi postęp techniczny oraz dostrzega i poznaje zmiany zachodzące w technice wokół niego;

10. ocenia swoje predyspozycje techniczne w kontekście wyboru przyszłego kierunku kształcenia.

2. Inżynieria materiałowa. Uczeń:

1. rozpoznaje materiały konstrukcyjne (papier, drewno i materiały drewnopochodne, metale, tworzywa sztuczne, materiały włókiennicze, materiały kompozytowe, materiały elektrotechniczne) oraz elementy elektroniczne (rezystory, diody, tranzystory, kondensatory, cewki itp.);

2. określa właściwości materiałów konstrukcyjnych i elementów elektronicznych;

3. charakteryzuje materiały konstrukcyjne i elementy elektroniczne;

4. stosuje odpowiednie metody konserwacji materiałów konstrukcyjnych;

5. dokonuje wyboru materiału w zależności od charakteru pracy;

6. dobiera zamienniki materiałowe, uwzględniając ich właściwości;

7. racjonalnie gospodaruje różnorodnymi materiałami;

8. rozróżnia i stosuje zasady segregowania i przetwarzania odpadów z różnych materiałów oraz elementów elektronicznych.

3. Dokumentacja techniczna. Uczeń:

1. odczytuje i interpretuje informacje zamieszczone w instrukcjach obsługi urządzeń, na tabliczce znamionowej, opakowaniach żywności, metkach odzieżowych, elementach elektronicznych itp.;

4. Technologia wytwarzania. Uczeń:

1. rozróżnia rodzaje obróbki różnych materiałów;

2. dostosowuje rodzaj obróbki do przewidzianego efektu końcowego;

3. dobiera i dostosowuje narzędzia wykorzystywane do określonej obróbki;

4. bezpiecznie posługuje się narzędziami, przyborami i urządzeniami;

5. opracowuje harmonogram działań przy różnych formach organizacyjnych pracy;

6. reguluje urządzenia techniczne;

7. dokonuje pomiarów za pomocą odpowiedniego sprzętu pomiarowego;

8. dokonuje montażu poszczególnych części w całość;

9. stosuje różne rodzaje połączeń (rozłączne i nierozłączne, pośrednie i bezpośrednie, spoczynkowe i ruchowe).

METODY PRACY:

• pogadanka,

• dyskusja,

• praca z e‑materiałem.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• MS Teams,

• zeszyt,

• długopis.

PRZEWIDYWANY CZAS:

45 minut (w tym 25 minut pracy własnej ucznia)

PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Faza przygotowawcza

1. Cel fazy przygotowawczej (zakładane efekty kształcenia)

   • określenie stopnia znajomości uczniów przez nauczyciela do czego służy lutownica.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel podczas lekcji online łączy się z uczniami za pomocą aplikacji, np. MS Teams, a następnie sprawdza obecność. Przy realizowaniu zajęć w formie zdalnej ważne jest, by prowadzący zadbał o dostęp uczniów do materiałów źródłowych (najlepiej w ramach e‑platformy dydaktycznej), tak by spóźnieni i nieobecni posiadali odpowiednie materiały.

   Przydadzą się one także uczniom do powtórzenia wiadomości oraz będą stanowić pomoc dla uczniów słabszych. Istotne jest również korzystanie z różnych metod dydaktycznych w celu nawiązania obustronnego kontaktu z uczniami oraz utrzymania ich aktywności na wysokim poziomie.

   Uczniowie biorący udział w zajęciach online powinni sporządzać własne notatki. Należy pamiętać, że nie wszystkie platformy umożliwiają nagrywanie zajęć.

   Utworzone zapiski będą stanowić później cenną pomoc podczas rozwiazywania quizów (testów).

   W czasie powtórzenia materiału trzeba położyć nacisk na aktywność uczniów.

   Prezentacja materiałów multimedialnych powinna być połączona z uszczegóławianiem i rozwijaniem ich treści przez prowadzącego. Warto na tym etapie zapamiętać uczniów aktywnych, odznaczających się wiedzą wyprzedzającą program zajęć oraz uczniów wycofanych, mających braki w nauce lub problemy edukacyjne. Tym pierwszym należy zapewnić możliwość wykazania się dodatkową wiedzą, np. poprzez wyjaśnianie zarówno nowych, jak i znanych terminów. Z kolei uczniowie o dodatkowych potrzebach rozwojowych powinni mieć możliwość aktywnego uczestnictwa w zajęciach.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia

   Uczniowie łączą się z nauczycielem za pomocą aplikacji, np. MS Teams. Zapisują w zeszytach temat lekcji.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

   Rozmowa z uczniami, mająca na celu ustalenie znajomości zagadnień związanych z lutownicami. Podanie celów zajęć.

   Nauczyciel ma na biurku dwie lutownice. Podnosi obydwie i pyta się uczniów czy wiedzą co to jest i do czego służy.

5. Materiały graficzne / załączniki (pliki do stworzonych materiałów) / multimedia (pliki)

6. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

Faza zasadnicza

1. Cel fazy zasadniczej (zakładane efekty kształcenia)

   • poznanie definicji lutowania,

   • poznanie zasad korzystania z lutownic,

   • poznanie budowy lutownicy oporowej i transformatorowej,

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel zamieszcza na platformie edukacyjnej, np. MS Teams, plik z materiałem źródłowym związanym z zasadniczym tematem lekcji (tekst przewodni). Wskazuje uczniom miejsce udostępnienia i nakazuje pobranie/wyświetlenie pliku, a następnie zapoznanie się z jego treścią oraz wykonanie zawartych w nim zadań.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie pobierają zamieszczony i udostępniony przez nauczyciela plik źródłowy, otwierają go w przeglądarce do odczytu plików o rozszerzeniu .html lub .pdf i zapoznają się z jego treścią.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

   Lutowanie polega na połączeniu dyfuzyjnym (samoistnym przenikaniu cząsteczek) metalicznych powierzchni za pomocą lutowia (metalu lub stopu) o niższej temperaturze topnienia niż metali łączonych.

Lutownica oporowa

a. budowa

b. rola jaką pełnią poszczególne elementy lutownicy oporowej

c. obsługa lutownicy oporowej

Lutownica transformatorowa

a. budowa

6,66,64,44,4

R6uGYE0ZT8BIq

1. Obudowa lutownicy z tworzywa sztucznego

2. Przycisk

3. Tulejka ochronna, gumowa

4. Przewód zasilający

5. Wyłącznik

6. Uzwojenie pierwotne transformatora pod napięciem 230 V

7. Żarówka

8. Rdzeń transformatora

9. Uzwojenie wtórne transformatora

10. Przekładka izolująca

11. Grot – drut miedziany o śr. 1,5 mm

12. Wkręty mocujące grot

b. rola poszczególnych elementów lutownicy transformatorowej

c. obsługa lutownicy transformatorowej

Zastosowanie obu lutownic:

a. transformatorowa – do lutowania małych elementów elektronicznych i końcówek z drutu miedzianego,

b. oporowa – do lutowania elementów metalowych o większej powierzchni.

Sposoby konserwacji:

a. lutownica oporowa – polega na usuwaniu zgorzeliny nawarstwiającej się na grocie. Po zużyciu się końcówki roboczej należy ją wymienić.

b. Lutownica transformatorowa – wymiana końcówki roboczej. Pobielanie nowej końcówki lutownicy – polega na znużeniu końcówki w kalafonii, a następnie roztopieniu lutowia, które pokryje końcówkę lutownicy

Porównanie lutownicy oporowej i transformatorowej

Zasady korzystania z lutownic:

• Przed przystąpieniem do lutowania należy sprawdzić, czy nie ma:

  • mechanicznych uszkodzeń np. pęknięcia, wgniecenia,

  • nadpaleń (zwłaszcza przewodów),

  • uszkodzonych połączeń elektrycznych,

• stosować niepalne podkładki, podpórki i uchwyty,

• nie dotykać dłonią nagrzanych lutowanych elementów,

• nie dotykać topników, gdyż często są to substancje żrące,

• lutować przy sprawnej wentylacji, nie wdychać oparów,

• w czasie przerw i po zakończeniu pracy zawsze wyłączyć lutownicę z sieci.

Faza końcowa

1. Cel fazy końcowej (zakładane efekty kształcenia)

   • sprawdzenie poziomu osiągnięcia celów szczegółowych zajęć.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel za pomocą Zintegrowanej Platformy Edukacyjnej wskazuje ćwiczenia do wykonania.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia

   Uczniowie wykonują ćwiczenie wskazane przez nauczyciela na platformie MS Teams

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

Ćwiczenie 1

Podaj różnice pomiędzy lutownicą oporową i transformatorową.

Ćwiczenie 2

Podaj zasady dotyczące bezpiecznego korzystania z lutownic.

5. Materiały graficzne / załączniki (pliki do stworzonych materiałów) / multimedia (pliki)

6. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • umożliwienie uczniom zadawania pytań pomocniczych do treści tekstu przewodniego,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

EWALUACJA ZAJĘĆ (sprawdzenie osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia)

Zaznacz swoją opinię o lekcji, stawiając „X” pod jednym z poniższych rysunków.

Jeśli uważasz, że dużo się nauczyłeś i lekcja Ci się podobała.	Jeśli twoja opinia jest pośrednia.	Jeśli uważasz, że niczego się nie nauczyłeś i lekcja Ci się nie podobała.
R4AcVnioyUZW5	RlLuv49Nwtm80	R1XN2YFhy4M7u

SCENARIUSZ 2 (2 z 3)

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA: uczniów szkół podstawowych

PROWADZONYCH PRZEZ: nauczycieli kształcenia ogólnego, nauczycieli techniki

TEMAT: Lutowanie

Cele kształcenia – wymagania ogólne

1. Rozpoznawanie i opis działania elementów środowiska technicznego.

1. Postrzeganie elementów środowiska technicznego jako dobro materialne stworzone przez człowieka.

2. Identyfikowanie różnorodnych elementów technicznych w najbliższym otoczeniu.

3. Klasyfikowanie elementów technicznych do określonej grupy (budowlanej, mechanicznej, elektrycznej, komunikacyjnej itp.).

4. Rozróżnianie elementów budowy wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

5. Wyjaśnianie działania wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

6. Wyszukiwanie i interpretacja informacji technicznych na urządzeniach i ich opakowaniach.

7. Określanie zalet i wad rozwiązań materiałowych i konstrukcyjnych zastosowanych do produkcji wytworów technicznych.

8. Wykrywanie, ocenianie i usuwanie nieprawidłowości w działaniu sprzętu technicznego.

9. Wyszukiwanie informacji na temat nowoczesnych dziedzin techniki, ciekawostek i wynalazków technicznych.

2. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych (od pomysłu do wytworu).

1. Rozpoznawanie potrzeby wykonania wytworu technicznego. Motywacja do działania. Analiza możliwości wykorzystania wykonanego wytworu.

2. Planowanie i wykonywanie pracy o różnym stopniu trudności.

3. Posługiwanie się rysunkiem technicznym, czytanie instrukcji słownej i rysunkowej podczas planowania i wykonywania pracy wytwórczej.

4. Opracowanie planu pracy (nazywanie czynności technologicznych, uzasadnianie potrzeby zachowania odpowiedniej kolejności czynności technologicznych, szacowanie czasu potrzebnego na wykonanie poszczególnych czynności).

5. Organizowanie stanowiska pracy (dobór narzędzi, przyrządów i urządzeń do obróbki danego materiału).

6. Poszanowanie zasad i norm regulujących proces wytwarzania wytworu technicznego (regulamin pracowni, zasady BHP, współpraca w grupie, kontrakt).

7. Komunikowanie się językiem technicznym.

8. Wyszukiwanie informacji na temat możliwości udoskonalenia działania realizowanego wytworu.

9. Przewidywanie skutków własnego działania technicznego, podejmowanie działań z namysłem i planem pracy.

10. Wartościowanie własnych możliwości w zakresie planowania, wykonywania i modernizacji tworzonych wytworów.

11. Rozwijanie cech: dokładności, precyzji i ostrożności.

12. Oszczędne i racjonalne gospodarowanie materiałami, czasem i własnym potencjałem.

13. Poczucie odpowiedzialności za wyniki pracy grupowej.

14. Samoocena realizacji zaplanowanego wytworu technicznego.

3. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się narzędziami i sprzętem technicznym.

1. Interpretacja informacji dotyczących bezpiecznej eksploatacji urządzeń technicznych i ich bezawaryjności. Analiza instrukcji obsługi.

2. Sprawne posługiwanie się podstawowymi narzędziami do obróbki ręcznej i mechanicznej, narzędziami pomiarowymi oraz urządzeniami domowymi.

3. Przewidywanie zagrożeń z niewłaściwego użytkowania sprzętu technicznego.

4. Analizowanie sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu podczas pracy z narzędziami i urządzeniami. Procedura postępowania podczas wypadku przy pracy. Umiejętność udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej w typowych sytuacjach zagrożenia.

5. Utrzymywanie ładu na stanowisku pracy. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

6. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności i ostrożności przy posługiwaniu się narzędziami i obsłudze urządzeń technicznych.

7. Poszanowanie narzędzi, urządzeń, sprzętu technicznego oraz własnej pracy i pracy drugiego człowieka.

4. Dostrzeganie wartości i zagrożeń techniki w aspekcie integralnego rozwoju człowieka i poszanowania jego godności.

1. Przewidywanie zagrożeń ze strony różnych wytworów techniki i urządzeń technicznych.

5. Rozwijanie kreatywności technicznej.

1. Poznawanie siebie oraz swoich predyspozycji do wykonywania zadań technicznych.

2. Rozwijanie zainteresowań technicznych.

3. Przyjmowanie postawy twórczej, racjonalizatorskiej.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

1. Kultura pracy. Uczeń:

1. przestrzega regulaminu pracowni technicznej;

2. przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku;

3. wyjaśnia znaczenie znaków bezpieczeństwa (piktogramów);

4. dba o powierzone narzędzia i przybory;

5. współpracuje i podejmuje różne role w pracy w zespole;

6. posługuje się nazewnictwem technicznym;

7. wykonuje prace z należytą starannością i dbałością;

8. jest świadomym i odpowiedzialnym użytkownikiem wytworów techniki;

9. śledzi postęp techniczny oraz dostrzega i poznaje zmiany zachodzące w technice wokół niego;

10. ocenia swoje predyspozycje techniczne w kontekście wyboru przyszłego kierunku kształcenia.

2. Inżynieria materiałowa. Uczeń:

1. rozpoznaje materiały konstrukcyjne (papier, drewno i materiały drewnopochodne, metale, tworzywa sztuczne, materiały włókiennicze, materiały kompozytowe, materiały elektrotechniczne) oraz elementy elektroniczne (rezystory, diody, tranzystory, kondensatory, cewki itp.);

2. określa właściwości materiałów konstrukcyjnych i elementów elektronicznych;

3. charakteryzuje materiały konstrukcyjne i elementy elektroniczne;

4. stosuje odpowiednie metody konserwacji materiałów konstrukcyjnych;

5. dokonuje wyboru materiału w zależności od charakteru pracy;

6. dobiera zamienniki materiałowe, uwzględniając ich właściwości;

7. racjonalnie gospodaruje różnorodnymi materiałami;

8. rozróżnia i stosuje zasady segregowania i przetwarzania odpadów z różnych materiałów oraz elementów elektronicznych.

3. Dokumentacja techniczna. Uczeń:

1. odczytuje i interpretuje informacje zamieszczone w instrukcjach obsługi urządzeń, na tabliczce znamionowej, opakowaniach żywności, metkach odzieżowych, elementach elektronicznych itp.

4. Technologia wytwarzania. Uczeń:

1. rozróżnia rodzaje obróbki różnych materiałów;

2. dostosowuje rodzaj obróbki do przewidzianego efektu końcowego;

3. dobiera i dostosowuje narzędzia wykorzystywane do określonej obróbki;

4. bezpiecznie posługuje się narzędziami, przyborami i urządzeniami;

5. opracowuje harmonogram działań przy różnych formach organizacyjnych pracy;

6. reguluje urządzenia techniczne;

7. dokonuje pomiarów za pomocą odpowiedniego sprzętu pomiarowego;

8. dokonuje montażu poszczególnych części w całość;

9. stosuje różne rodzaje połączeń (rozłączne i nierozłączne, pośrednie i bezpośrednie, spoczynkowe i ruchowe).

METODY PRACY:

• dyskusja,

• pogadanka.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• MS Teams,

• zeszyt,

• długopis.

PRZEWIDYWANY CZAS:

45 minut (w tym 25 minut pracy własnej ucznia)

PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Faza przygotowawcza

1. Cel fazy przygotowawczej (zakładane efekty kształcenia)

   • przypomnienie definicji lutowania,

   • przypomnienie budowy lutownicy oporowej i transformatorowej.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel podczas lekcji online łączy się z uczniami za pomocą aplikacji, np. MS Teams, a następnie sprawdza obecność. Przy realizowaniu zajęć w formie zdalnej ważne jest, by prowadzący zadbał o dostęp uczniów do materiałów źródłowych (najlepiej w ramach e‑platformy dydaktycznej), tak by spóźnieni i nieobecni posiadali odpowiednie materiały.

   Przydadzą się one też uczniom do powtórzenia wiadomości oraz będą stanowić pomoc dla uczniów słabszych. Istotne jest również korzystanie z różnych metod dydaktycznych w celu nawiązania obustronnego kontaktu z uczniami oraz utrzymania ich aktywności na wysokim poziomie.

   Uczniowie biorący udział w zajęciach online powinni sporządzać własne notatki. Należy pamiętać, że nie wszystkie platformy umożliwiają nagrywanie zajęć.

   Utworzone zapiski będą stanowić później cenną pomoc podczas rozwiazywania quizów (testów).

   W czasie powtórzenia materiału trzeba położyć nacisk na aktywność uczniów.

   Prezentacja materiałów multimedialnych powinna być połączona z uszczegóławianiem i rozwijaniem ich treści przez prowadzącego. Warto na tym etapie zapamiętać uczniów aktywnych, odznaczających się wiedzą wyprzedzającą program zajęć oraz uczniów wycofanych, mających braki w nauce lub problemy edukacyjne. Tym pierwszym należy zapewnić możliwość wykazania się dodatkową wiedzą, np. poprzez wyjaśnianie zarówno nowych, jak i znanych terminów. Z kolei ci o dodatkowych potrzebach rozwojowych powinni mieć możliwość aktywnego uczestnictwa w zajęciach.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie łączą się z nauczycielem za pomocą aplikacji, np. MS Teams. Zapisują w zeszytach temat lekcji.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

   Rozmowa z uczniami mająca na celu przypomnienie definicji lutowania oraz budowy lutownic oporowej i transformatorowej. Podanie celów zajęć.

5. Materiały graficzne / załączniki (pliki do stworzonych materiałów) / multimedia (pliki)

6. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

Faza zasadnicza

1. Cel fazy zasadniczej (zakładane efekty kształcenia)

   1. rozróżnianie lutów miękkich,

   2. rozróżnianie lutów twardych.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel zamieszcza na platformie edukacyjnej, np. MS Teams, plik z materiałem źródłowym związanym z zasadniczym tematem lekcji (tekst przewodni).

   Wskazuje uczniom miejsce udostępnienia i nakazuje pobranie/wyświetlenie pliku.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie pobierają zamieszczony i udostępniony przez nauczyciela plik źródłowy, otwierają go w przeglądarce do odczytu plików o rozszerzeniu .html lub .pdf i zapoznają się z jego treścią.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

Lutowanie polega na połączeniu dyfuzyjnym (samoistnym przenikaniu cząsteczek) metalicznych powierzchni za pomocą lutowia (metalu lub stopu) o niższej temperaturze topnienia niż metali łączonych. Warunkiem trwałości połączenia lutowanego jest dobra zwilżalność łączonych powierzchni lutowiem.

Zwilżalność jest to zdolność do trwałego przylegania warstwy roztopionego lutu do powierzchni łączonych elementów. Można ją poprawić m.in. przez dokładne oczyszczenie powierzchni, zmniejszenie szczeliny między nimi, podwyższenie temperatury lutu.

W zależności od temperatury topnienia (tp) luty dzielą się na miękkie (tp – do 4500C) i twarde (tp – powyżej 4500C). Najczęściej jako luty miękkie są stosowane luty cynowo‑ołowiowe (tab. 1). Luty twarde wykonuje się na osnowie miedzi, aluminium, krzemu, niklu i chromu (tab. 2).

Tabela 1. Właściwości i zastosowanie wybranych lutów miękkich

Źródło. Opracowanie własne

Powierzchnie łączonych elementów przed lutowaniem należy oczyścić z warstwy tłuszczu i korozji. Warstwę tlenku usuwa się za pomocą topników. Przy lutowaniu miękkim najczęściej stosowanym topnikiem jest wodny roztwór chlorku cynku i kalafonia. Przy lutowaniu twardym najczęściej stosuje się topniki boraks lub kwas foliowy.

Od konstrukcji połączenia lutowanego zależą jego własności, takie jak: wytrzymałość, szczelność, przewodność elektryczna. Przykłady konstrukcji połączeń lutowanych przedstawiono na rys. 1, natomiast przykłady połączeń przewodów elektrycznych na rys. 2.

Tab. 2. Własności i zastosowanie wybranych lutów twardych

Źródło. Opracowanie własne

Podczas lutowania przewodów i elementów elektronicznych należy starać się, aby uzyskane połączenie spełniało następujące warunki: nie posiadało naprężeń mechanicznych, miało niską rezystancję elektryczną i dobre połączenie międzymetaliczne między lutem a metalem łączonym.

RlVOzzwbwuYqC

Rys. 1. Przykłady połączeń lutowanych: a) doczołowe, b) doczołowe z nakładkami, c) doczołowe z wywinięciem brzegów, d) zakładkowe, e) zaczepowe, f) nasadkowe

Źródło. Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych. WSiP, Warszawa 2007.

Lutowia (luty) do lutowania miękkiego wytwarzane są w postaci drutów, prętów, folii i pasty. Stop zawierający 63% cyny i 37% ołowiu jest najczęściej używanym lutowiem, a jego temperatura topnienia wynosi około 1830C. Ponieważ ołów jest metalem niepożądanym z punktu widzenia ochrony środowiska, obecnie produkuje się drut lutowniczy wolny od ołowiu, którego temperatura topnienia wynosi około 2200C. Na podstawie dyrektywy RoHS w Unii Europejskiej wprowadzono (od 1 lipca 2006 r.) ograniczenia używania substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektronicznym, w tym ołowiu w stopach lutowniczych. W technologii bezołowiowej występują jednak pewne trudności:

• zwiększona temperatura rozpływu lutowia,

• kulkowanie się lutowia bezołowiowego w piecach do lutowania rozpływowego oraz przy lutowaniu ręcznym ze względu na duże napięcie powierzchniowe.

R17wWiYn189h6

Rys. 2. Przykłady połączeń lutowanych przewodów elektrycznych: a) nie przenoszących obciążeń (I – doczołowe, II – zakładkowe), b) przenoszących niewielkie obciążenia

Źródło. Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych. WSiP, Warszawa 2007.

Do nagrzewania elementów lutowanych miękko używa się lutownicy elektrycznej, której główną częścią jest grot miedziany lub niklowy. Przedmioty łączone lutem twardym najczęściej nagrzewa się palnikiem, w piecu elektrycznym, kąpieli solnej.

Faza końcowa

1. Cel fazy końcowej (zakładane efekty kształcenia)

   • sprawdzenie poziomu osiągnięcia celów szczegółowych zajęć.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel za pomocą Zintegrowanej Platformy Edukacyjnej wskazuje ćwiczenia do wykonania.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie logują się na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej i wykonują ćwiczenia wskazane przez nauczyciela, a następnie prezentują swoje rozwiązania.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

Ćwiczenie 1

Podaj różnice pomiędzy lutem twardym i miękkim.

Ćwiczenie 2

Wymień znane Tobie rodzaje lutów twardych i miękkich.

5. Materiały graficzne / załączniki (pliki do stworzonych materiałów) / multimedia (pliki)

6. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • umożliwienie uczniom zadawania pytań pomocniczych do treści tekstu przewodniego,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

EWALUACJA ZAJĘĆ (sprawdzenie osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia)

Zaznacz swoją opinię o lekcji, stawiając „X” pod jednym z poniższych rysunków.

Jeśli uważasz, że dużo się nauczyłeś i lekcja Ci się podobała.	Jeśli twoja opinia jest pośrednia.	Jeśli uważasz, że niczego się nie nauczyłeś i lekcja Ci się nie podobała.
R4AcVnioyUZW5	RlLuv49Nwtm80	R1XN2YFhy4M7u

SCENARIUSZ 3 (3 z 3)

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA: uczniów szkół podstawowych

PROWADZONYCH PRZEZ: nauczycieli kształcenia ogólnego, nauczycieli techniki

TEMAT: Pomiary suwmiarką

Cele kształcenia – wymagania ogólne

1. Rozpoznawanie i opis działania elementów środowiska technicznego.

1. Postrzeganie elementów środowiska technicznego jako dobro materialne stworzone przez człowieka.

2. Identyfikowanie różnorodnych elementów technicznych w najbliższym otoczeniu.

3. Klasyfikowanie elementów technicznych do określonej grupy (budowlanej, mechanicznej, elektrycznej, komunikacyjnej itp.).

4. Rozróżnianie elementów budowy wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

5. Wyjaśnianie działania wybranych narzędzi, przyrządów i urządzeń technicznych.

6. Wyszukiwanie i interpretacja informacji technicznych na urządzeniach i ich opakowaniach.

7. Określanie zalet i wad rozwiązań materiałowych i konstrukcyjnych zastosowanych do produkcji wytworów technicznych.

8. Wykrywanie, ocenianie i usuwanie nieprawidłowości w działaniu sprzętu technicznego.

9. Wyszukiwanie informacji na temat nowoczesnych dziedzin techniki, ciekawostek i wynalazków technicznych.

2. Planowanie i realizacja praktycznych działań technicznych (od pomysłu do wytworu).

1. Rozpoznawanie potrzeby wykonania wytworu technicznego. Motywacja do działania. Analiza możliwości wykorzystania wykonanego wytworu.

2. Planowanie i wykonywanie pracy o różnym stopniu trudności.

3. Posługiwanie się rysunkiem technicznym, czytanie instrukcji słownej i rysunkowej podczas planowania i wykonywania pracy wytwórczej.

4. Opracowanie planu pracy (nazywanie czynności technologicznych, uzasadnianie potrzeby zachowania odpowiedniej kolejności czynności technologicznych, szacowanie czasu potrzebnego na wykonanie poszczególnych czynności).

5. Organizowanie stanowiska pracy (dobór narzędzi, przyrządów i urządzeń do obróbki danego materiału).

6. Poszanowanie zasad i norm regulujących proces wytwarzania wytworu technicznego (regulamin pracowni, zasady BHP, współpraca w grupie, kontrakt).

7. Komunikowanie się językiem technicznym.

8. Wyszukiwanie informacji na temat możliwości udoskonalenia działania realizowanego wytworu.

9. Przewidywanie skutków własnego działania technicznego, podejmowanie działań z namysłem i planem pracy.

10. Wartościowanie własnych możliwości w zakresie planowania, wykonywania i modernizacji tworzonych wytworów.

11. Rozwijanie cech: dokładności, precyzji i ostrożności.

12. Oszczędne i racjonalne gospodarowanie materiałami, czasem i własnym potencjałem.

13. Poczucie odpowiedzialności za wyniki pracy grupowej.

14. Samoocena realizacji zaplanowanego wytworu technicznego.

3. Sprawne i bezpieczne posługiwanie się narzędziami i sprzętem technicznym.

1. Interpretacja informacji dotyczących bezpiecznej eksploatacji urządzeń technicznych i ich bezawaryjności. Analiza instrukcji obsługi.

2. Sprawne posługiwanie się podstawowymi narzędziami do obróbki ręcznej i mechanicznej, narzędziami pomiarowymi oraz urządzeniami domowymi.

3. Przewidywanie zagrożeń z niewłaściwego użytkowania sprzętu technicznego.

4. Analizowanie sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu podczas pracy z narzędziami i urządzeniami. Procedura postępowania podczas wypadku przy pracy. Umiejętność udzielenia pierwszej pomocy przedmedycznej w typowych sytuacjach zagrożenia.

5. Utrzymywanie ładu na stanowisku pracy. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

6. Przyjmowanie postawy odpowiedzialności i ostrożności przy posługiwaniu się narzędziami i obsłudze urządzeń technicznych.

7. Poszanowanie narzędzi, urządzeń, sprzętu technicznego oraz własnej pracy i pracy drugiego człowieka.

4. Dostrzeganie wartości i zagrożeń techniki w aspekcie integralnego rozwoju człowieka i poszanowania jego godności.

1. Przewidywanie zagrożeń ze strony różnych wytworów techniki i urządzeń technicznych.

5. Rozwijanie kreatywności technicznej.

1. Poznawanie siebie oraz swoich predyspozycji do wykonywania zadań technicznych.

2. Rozwijanie zainteresowań technicznych.

3. Przyjmowanie postawy twórczej, racjonalizatorskiej.

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

1. Kultura pracy. Uczeń:

1. przestrzega regulaminu pracowni technicznej;

2. przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku;

3. wyjaśnia znaczenie znaków bezpieczeństwa (piktogramów);

4. dba o powierzone narzędzia i przybory;

5. współpracuje i podejmuje różne role w pracy w zespole;

6. posługuje się nazewnictwem technicznym;

7. wykonuje prace z należytą starannością i dbałością;

8. jest świadomym i odpowiedzialnym użytkownikiem wytworów techniki;

9. śledzi postęp techniczny oraz dostrzega i poznaje zmiany zachodzące w technice wokół niego;

10. ocenia swoje predyspozycje techniczne w kontekście wyboru przyszłego kierunku kształcenia.

2. Inżynieria materiałowa. Uczeń:

1. rozpoznaje materiały konstrukcyjne (papier, drewno i materiały drewnopochodne, metale, tworzywa sztuczne, materiały włókiennicze, materiały kompozytowe, materiały elektrotechniczne) oraz elementy elektroniczne (rezystory, diody, tranzystory, kondensatory, cewki itp.);

2. określa właściwości materiałów konstrukcyjnych i elementów elektronicznych;

3. charakteryzuje materiały konstrukcyjne i elementy elektroniczne;

4. stosuje odpowiednie metody konserwacji materiałów konstrukcyjnych;

5. dokonuje wyboru materiału w zależności od charakteru pracy;

6. dobiera zamienniki materiałowe, uwzględniając ich właściwości;

7. racjonalnie gospodaruje różnorodnymi materiałami;

8. rozróżnia i stosuje zasady segregowania i przetwarzania odpadów z różnych materiałów oraz elementów elektronicznych.

3. Dokumentacja techniczna. Uczeń:

1. odczytuje i interpretuje informacje zamieszczone w instrukcjach obsługi urządzeń, na tabliczce znamionowej, opakowaniach żywności, metkach odzieżowych, elementach elektronicznych itp.

4. Technologia wytwarzania. Uczeń:

1. rozróżnia rodzaje obróbki różnych materiałów;

2. dostosowuje rodzaj obróbki do przewidzianego efektu końcowego;

3. dobiera i dostosowuje narzędzia wykorzystywane do określonej obróbki;

4. bezpiecznie posługuje się narzędziami, przyborami i urządzeniami;

5. opracowuje harmonogram działań przy różnych formach organizacyjnych pracy;

6. reguluje urządzenia techniczne;

7. dokonuje pomiarów za pomocą odpowiedniego sprzętu pomiarowego;

8. dokonuje montażu poszczególnych części w całość;

9. stosuje różne rodzaje połączeń (rozłączne i nierozłączne, pośrednie i bezpośrednie, spoczynkowe i ruchowe).

METODY PRACY:

• praca indywidualna,

• praca w grupach,

• praca całego zespołu klasowego.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• MS Teams,

• zeszyt,

• długopis.

PRZEWIDYWANY CZAS:

45 minut (w tym 15 minut pracy własnej ucznia)

PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Faza przygotowawcza

1. Cel fazy przygotowawczej (zakładane efekty kształcenia)

   • przypomnienie podstawowych rodzajów pomiarów.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel podczas lekcji online łączy się z uczniami za pomocą aplikacji, np. MS Teams, a następnie sprawdza obecność. Po przedstawieniu tematu zajęć prowadzący prezentuje materiał w pliku PDF.

   Uczniowie łączą się z nauczycielem za pomocą aplikacji, np. MS Teams. Zapisują w zeszytach temat lekcji oraz obserwują materiał wyświetlony przez prowadzącego.

   Przy realizowaniu zajęć w wersji zdalnej ważne jest, by prowadzący zadbał o dostęp uczniów do materiałów źródłowych (najlepiej w ramach e‑platformy dydaktycznej), tak by spóźnieni i nieobecni posiadali odpowiednie materiały.

   Przydadzą się one też uczniom do powtórzenia wiadomości oraz będą stanowić pomoc dla uczniów słabszych. Istotne jest również korzystanie z różnych metod dydaktycznych w celu utrzymania obustronnego kontaktu z uczniami oraz utrzymania ich aktywności na wysokim poziomie.

   Uczniowie biorący udział w zajęciach online powinni sporządzać własne notatki. Należy pamiętać, że nie wszystkie platformy umożliwiają nagrywanie zajęć.

   Utworzone zapiski będą stanowić później cenną pomoc podczas rozwiazywania quizów (testów).

   W czasie powtórzenia materiału trzeba położyć nacisk na aktywność uczniów.

   Prezentacja materiałów multimedialnych powinna być połączona z uszczegóławianiem i rozwijaniem ich treści przez prowadzącego. Warto na tym etapie zapamiętać uczniów aktywnych, odznaczających się wiedzą wyprzedzającą program zajęć oraz uczniów wycofanych, mających braki w nauce lub problemy edukacyjne. Tym pierwszym należy zapewnić możliwość wykazania się dodatkową wiedzą, np. poprzez wyjaśnianie zarówno nowych, jak i znanych terminów. Z kolei ci o dodatkowych potrzebach rozwojowych powinni mieć możliwość aktywnego uczestnictwa w zajęciach.

3. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

   Wprowadzenie do tematyki zajęć. W krótkiej dyskusji nauczyciel próbuje się dowiedzieć, czy uczniowie wiedzą do czego służy suwmiarka. Przedstawienie celów lekcji.

4. Multimedia (pliki)

   • Materiał fazy przygotowawczej w pliku PDF.

5. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

Faza zasadnicza

1. Cel fazy zasadniczej (zakładane efekty kształcenia)

   1. poznanie do czego służy suwmiarka,

   2. poznanie w jaki sposób przeprowadza się pomiary suwmiarką.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel prosi uczniów o zalogowanie się na Zintegrowaną Platformę Edukacyjną oraz zapoznanie sią z materiałem.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie zapoznają się z materiałem zamieszczonym na Zintegrowanej Platformie Edukacyjnej.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

Kontrola wymiarów długościowych może być wykonana przez wykonanie pomiaru lub przez sprawdzenie. Sprawdzenie jest zespołem czynności potrzebnych do stwierdzenia, czy kontrolowany przedmiot odpowiada stawianym wymaganiom, bez potrzeby ustalenia wartości liczbowych. Pomiar jest zespołem czynności, które należy wykonać w celu określenia wymiaru. Do grupy przyrządów suwmiarkowych zaliczamy: suwmiarki, wysokościomierze, głębokościomierze oraz specjalne do pomiarów spoin.

Elementem wspólnym ich budowy jest przesuwany wzdłuż prowadnicy suwak, na którym wykonana jest podziałka noniusza, umożliwiająca dokładne odczytanie.

Najnowsze suwmiarki wyposażone są w elektroniczny odczyt wielkości mierzonej z możliwością podłączenia do systemu rejestracji komputerowej.

Klasyczną suwmiarkę uniwersalną przedstawia rys. 1.

RbGyxHqLrcNht

Rys. 1. Klasyczna suwmiarka uniwersalna

Źródło. Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych. WSiP, Warszawa 2007.

Podziałka noniusza może składać się z następującej liczby działek:

1. 10 działek – dokładność odczytu 0,1 mm,

2. 20 działek – dokładność odczytu 0,05 mm,

3. 50 działek – dokładność odczytu 0,02 mm.

Odczyt z suwmiarki przedstawia rys. 2

Rys. 2. Podziałka główna i podziałka noniusza z 10 działkami

RH5pedpQ7B7iO

Źródło. Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych. WSiP, Warszawa 2007.

Technika pomiaru jest prosta i łatwa, trzeba jednak przestrzegać zasad:

• szczęki suwmiarki należy jak najgłębiej nasuwać na mierzony przedmiot,

• docisk szczęk suwmiarki do mierzonego przedmiotu powinien być taki, aby szczęki przylegały do przedmiotu, lecz siła docisku nie może powodować sprężystych odkształceń szczęk prowadnicy,

• przy pomiarze otworów ostrza pomiarowe nie mogą być ustawione ukośnie względem płaszczyzny przechodzącej przez oś otworu,

• przy pomiarze głębokości wysuwką suwmiarki należy zwracać uwagę, aby wysuwka była ustawiona prostopadle do powierzchni, na której jest opierana.

Odmiany różnych suwmiarek przedstawia rys.3.

R12Jep4uHQCyx

Rys. 3. Suwmiarki z różnymi urządzeniami wskazującymi: a) z noniuszem, b) z czujnikiem z podziałką, c) z odczytem cyfrowym

Źródło. Górecki A.: Technologia ogólna. Podstawy technologii mechanicznych. WSiP, Warszawa 2007.

Faza końcowa

1. Cel fazy końcowej (zakładane efekty kształcenia)

   • sprawdzenie poziomu osiągnięcia celów szczegółowych zajęć.

2. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla nauczyciela

   Nauczyciel za pomocą Zintegrowanej Platformy Edukacyjnej wskazuje ćwiczenia do realizacji.

3. Informacje / instrukcje / wskazówki techniczne do pracy zdalnej dla ucznia Uczniowie logują się na platformie i rozwiązują w zeszytach ćwiczenia, których treść została udostępniona przez nauczyciela. Po minięciu wyznaczonego przez niego czasu każdy uczeń poprzez czat w MS Teams przesyła bezpośrednio prowadzącemu otrzymane rozwiązanie.

4. Szczegółowo opisane sytuacje dydaktyczne

Ćwiczenie 1

Podaj do czego służy suwmiarka.

Ćwiczenie 2

Wymień elementy budowy suwmiarki.

5. Materiały graficzne / załączniki (pliki do stworzonych materiałów) / multimedia (pliki)

6. Wskazówki do pracy z osobami ze zróżnicowanymi potrzebami rozwojowymi

   • kilkuminutowe wydłużenie czasu pracy,

   • umożliwienie uczniom zadawania pytań pomocniczych do treści tekstu przewodniego,

   • częste powtórki słowne i odwoływanie się do konkretu,

   • częste powtórki istoty zagadnienia zaznaczane intensywnym kolorem,

   • okazywanie aprobaty, pochwały dla podejmowanego wysiłku.

EWALUACJA ZAJĘĆ (sprawdzenie osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia)

Zaznacz swoją opinię o lekcji, stawiając „X” pod jednym z poniższych rysunków.

Jeśli uważasz, że dużo się nauczyłeś i lekcja Ci się podobała.	Jeśli twoja opinia jest pośrednia.	Jeśli uważasz, że niczego się nie nauczyłeś i lekcja Ci się nie podobała.
R4AcVnioyUZW5	RlLuv49Nwtm80	R1XN2YFhy4M7u