Apollo

Szczegóły:

Tytuł

Apollo

Data powstania

między 30-1 p.n.e.

Miejsce powstania

Cesarstwo Rzymskie

Gatunek

intaglio (gemma). gliptyka

Technika

rytowanie. szlifowanie

Materiał

ametyst

Właściciel obiektu

Muzeum Narodowe w Krakowie

Udział w wydarzeniach

Bliżej kultury. Cyfryzacja reprezentatywnych kolekcji [] [None - None]

Opis

Na intaglio przedstawiono popiersie Apolla w ujęciu trzy czwarte, z głową w profilu skierowaną w lewo. Bóg ma wieniec laurowy na głowie, ubrany jest w spięty na ramionach „chiton”. Jego włosy, ukazane jako serie cienkich, równoległych kresek, opadają na szyję i ramiona. Przed popiersiem widoczna jest gałązka lauru. Ten delikatnie i pieczołowicie opracowany wizerunek Apolla był szczególnie popularny na gemmach produkowanych w okresie panowania Oktawiana Augusta (27 r. p.n.e. – 14 r. n.e.). Wywodzi się on z klasycznego w sztuce greckiej typu stworzonego w IV w. p.n.e. i doskonale wkomponowuje w klasycystyczny trend panujący w sztuce doby „princepsa”. Należy zwrócić uwagę na to, jak silny nacisk został położony w tej kompozycji na symbolikę lauru. Oktawian często podkreślał swoje związki z Apollem, który według Swetoniusza miał w cudowny sposób zapłodnić Atię, jego matkę, we śnie (Swetoniusz, „Boski August”, 94), przez co wierzono, że August był synem Apolla. Po ukończeniu budowy świątyni Apollina na Palatynie (28 r. p.n.e.) na rozkaz pierwszego cesarza posadzono dwa krzewy lauru, z których gałęzi pleciono później wieńce cesarskie. W okresie panowania pierwszego cesarza Rzymu gliptyka rzymska, podobnie jak cała sztuka rzymska, była pod silnym wpływem ideologii cesarskiej. Opisywana gemma stanowi przykład tego, w jak dalekim stopniu przenikała ona nawet do bardzo prywatnych sfer życia.

Paweł Gołyźniak

 

Numer inwentarzowy

MNK IV-Ew-Zł-412

Prawa autorskie

Domena publiczna

Link do skanu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/559307

Link do obiektu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/559307

Instytucja

Muzeum Narodowe w Krakowie