Organizacja bazy pożytkowej
ROL.03. Prowadzenie produkcji pszczelarskiej – Technik pszczelarz 314206
ROL.09. Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej i pszczelarskiej – Technik pszczelarz 314206
Słownik pojęć dla e‑materiału
wiatropylność; zapylanie kwiatów poprzez wiatr
Pszczoła miodna a rolnictwoPszczoła miodna a rolnictwo
trwała, wieloletnia roślina zielna, corocznie odnawiająca pęd nadziemny z zimujących pąków podziemnych (np. rabarbar, konwalia, krwawnica) lub przyziemnych (np. lebiodka zwyczajna, zimotrwałe złocienie)

Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
przewożenie rodzin pszczelich na oddalone pożytki, co umożliwi lepsze ich wykorzystanie
Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
zapylanie z użyciem wody
Pszczoła miodna a rolnictwoPszczoła miodna a rolnictwo
typ rośliny drzewiastej, częściowo drewniejącej, niskiej (wysokość do 0,5 m), rozgałęziającej się pod powierzchnią ziemi lub nad ziemią, o pędach częściowo ścielących się po ziemi. Do krzewinek należą rośliny leśne (np. borówka, wrzos) lub ozdobne (np. barwinek, lawenda). W zależności od warunków środowiska ten sam gatunek rośliny może przybrać formę krzewinki lub krzewu, np. borówka bagienna na niżu (krzew) i w górach (krzewinka).

Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
sposób wegetatywnego rozmnażania roślin. Polega na zespoleniu pędu rośliny szlachetnej, zw. zrazem, lub jej pączka liściowego (oczka) z pniem, pędem lub szyją korzeniową podkładki, tzw. oczkowanie lub okulizacja. Uzyskany szczep łączy w sobie cenne cechy użytkowe zrazu (np. wielkość i smak owoców, kształt i barwa kwiatów) oraz podkładki (np. odporność na wymarzanie, choroby i szkodniki). Celem szczepienia roślin jest też często uzyskanie pożądanych form roślin (np. pnące róże, drzewa karłowe) albo form silniej rozrośniętych i bardziej długowiecznych (np. jarzęby szczepione na głogu).

Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
zasadnicza część gospodarstwa pszczelarskiego, składająca się z uli, czyli pni pszczelich, dostarczających miodu, wosku, też matek pszczelich i nowych rojów pszczelich, jadu pszczelego, mleczka pszczelego

zasoby surowców pochodzenia roślinnego (nektar, pyłek kwiatowy, spadź, niekiedy także inne soki roślinne), zbierane i wykorzystywane przez pszczoły jako pokarm i surowiec do produkcji miodu i pierzgi; Wyróżnia się pożytek pszczeli wiosenny (zwany wczesnym), pożytek pszczeli letni (główny pożytek) oraz późnoletni.

Pszczoła miodna a rolnictwoPszczoła miodna a rolnictwo
zorganizowane zbiorowisko osobników pszczoły miodnej, składające się z 1 matki, do kilkudziesięciu tysięcy pszczół robotnic (robotnica pszczela) i sezonowo do 2–3 tysięcy trutni, znajdujących się w 1 pomieszczeniu ulowym i tworzących uporządkowaną całość. Podział funkcji między 3 postaciami pszczół jest określony, co stwarza możliwość bytowania i rozmnażania się. Wielkość i siła rodziny pszczelej ulega zmianie w zależności od pory roku: 10–15 tysięcy robotnic w zimie i 40–50 tysięcy robotnic w środku lata. Silne roje mogą liczyć do 100 tysięcy robotnic. Rodzina pszczela rozmnaża się przez naturalny podział zbiorowości (rójkę).

Pszczoła miodna a rolnictwoPszczoła miodna a rolnictwo
rośliny o 2‑letnim cyklu rozwojowym. W pierwszym roku kiełkują, rozwijają liście i gromadzą substancje zapasowe, w drugim — kwitną i owocują. Do roślin dwuletnich należą m.in. burak, cebula zwyczajna, kapusta.

Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
zielne rośliny o cyklu życiowym zamykającym się w jednym sezonie wegetacyjnym. Wydają nasiona w tym samym roku, w którym wykiełkowały, choć kiełkowanie mogło rozpocząć się wcześniej, po wydaniu nasion obumierają. Roślinami jednorocznymi są np.: biedrzeniec anyż, blekot pospolity, koper ogrodowy, gorczyca.

Rośliny miododajneRośliny miododajne
różne gatunki roślin uprawnych i dziko rosnących wyposażone w miodniki (nektaria), które wydzielają dużo wartościowego nektaru zbieranego przez owady (głównie pszczoły) podczas zapylania kwiatów. Kwitną obficie i długo, mają kwiaty barwne, wonne, łatwo dostępne dla pszczół i niektórych innych błonkówek, które żywiąc się ich nektarem, zapylają je. Miododajne bywają zarówno drzewa i krzewy (np. lipy, większość drzew i krzewów owocowych, perukowiec japoński, robinia akacjowa, karagana, ligustr, kalina, moszeniec, wrzos), jak i rośliny zielne (np. gryka, koniczyna, rzepak, facelia, nostrzyk, miodunka, kokorycz, trędownik, kłosowiec). Rośliny te dostarczające pokarmu dla pszczół, są często uprawiane w pobliżu pasiek.

Uprawa roślin miododajnychUprawa roślin miododajnych
słodka, lepka, gęsta ciecz występująca na liściach, zielonych pędach i gałązkach niektórych gatunków drzew i krzewów, produkowana przez drobne owady z rzędu pluskwiaków, głównie mszyce i czerwce, które aparatem gębowym nakłuwają liście i młode pędy, z których wysysają sok. Zawiera on stosunkowo dużo cukrów, lecz znikomą ilość substancji azotowych. Aby zaspokoić potrzeby białkowe, mszyce i czerwce zmuszone są pobierać ogromną ilość soku, jednocześnie nie mogą przyswoić nadmiaru cukrów i wydalają je. Wydaliny czerwców spływają w postaci większych kropli, a mszyc wyrzucane są w postaci drobnych kropelek. Pokrywają one liście i gałązki znajdujące się niżej, a także rośliny rosnące pod drzewami.
Rośliny miododajneRośliny miododajne
przeniesienie ziaren pyłku z pręcika na zalążek (okienko) u roślin nagonasiennych (rośliny charakteryzujące się brakiem owocolistków osłaniających zalążek) lub na znamię słupka u roślin okrytonasiennych (rośliny charakteryzujące się zredukowanym gametofitem, brakiem rodni i plemni, mające owocolistki)
Rośliny miododajneRośliny miododajne
zwierzęcopylność; zapylanie roślin za pośrednictwem zwierząt
Rośliny miododajneRośliny miododajne