Ułożenie pacjenta powinno sprzyjać odpływowi chłonki pod wpływem siły grawitacji, a także pozwolić na maksymalne rozluźnienie grup mięśniowych w opracowywanej okolicy. Zwykle podczas zabiegu manualnego drenażu limfatycznego pacjent przyjmuje pozycję leżenia przodem lub tyłem.

W pozycji leżenia tyłem głowa pacjenta spoczywa na niewielkim zagłówku lub też klinie $($dopuszczalne jest regulowanie wysokości zagłówka$)$. W przypadku opracowywania kończyny górnej ramię, przedramię oraz ręka pacjenta powinny znajdować się na odpowiednim klinie, np. klinie trójkątnym. W przypadku braku obrzęku kończyn dolnych pod stawami kolanowymi pacjenta należy umieścić półwałek lub wałek. W przypadku opracowywania kończyny dolnej należy zastosować wysoki klin drenażowy ze ścięciem lub dwa kliny ze ścięciem, które zapewnią wysokie ułożenie kończyn dolnych $($ze stawem kolanowym i skokowym powyżej pachwiny$)$. W przypadku manualnego drenażu limfatycznego całego ciała należy umieścić klin trójkątny pod opracowywaną kończyną górną oraz kliny ze ścięciem pod kończynami dolnymi. We wszystkich przypadkach masażysta umieszcza pod obręczami barkowymi kliny trójkątne.

RQPD0rFClE4BV

Zdjęcia przedstawiające ułożenie pacjenta tyłem. Głowa pacjenta spoczywa na zagłówku, ręce leżą swobodnie, pod stawami kolanowymi oraz stopami pacjenta umieszczone są dwie podkładki. Na drugim zdjęciu pacjent jest okryty kocem, w celu zachowania komfortu termicznego.

Przejdź do: Sekwencja filmowa - Przygotowanie pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie tyłemD123Xnm4ZSekwencja filmowa - Przygotowanie pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie tyłem

RdFUgxkliseRl

Zdjęcie przedstawiające ułożenie pacjenta przodem. Twarz pacjenta jest ułożona w otworze w zagłówku, ręce z łokciami w niewielkim zgięciu leżą wzdłuż ciała, pod stopami pacjenta umieszczony jest półwałek.

Przejdź do: Sekwencja filmowa - Przygotowanie pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie przodemD123Xnm4ZSekwencja filmowa - Przygotowanie pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie przodem

R1bfWyUQ6xAW1

Zdjęcie przedstawiające ułożenie pacjenta bokiem. Pacjent leży na boku, głowę ma podpartą na poduszce, a dalsza od materaca ręka i noga są ułożone na podkładce o szerokości tułowia.

Przejdź do: Sekwencja filmowa - Przygotowania pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie bokiemD123Xnm4ZSekwencja filmowa - Przygotowania pozycji ułożeniowej (drenażowej) - leżenie bokiem

Chwyty stosowane w manualnym drenażu limfatycznym

W manualnym drenażu limfatycznym stosuje się następujące chwyty powierzchowne $($wg Voddera$)$ oraz głębokie $($wg Białego$)$.

Chwyty powierzchowne

1. stałe ruchy okrężne $($tzw. stojące koła w miejscu$)$:

   • stosowane w fazie wstępnej oraz odprowadzania,

   • wykonywane najczęściej jednorącz lub oburącz,

   • stosowane w celu opracowania tkanki oraz zwiększenia przepływu wewnątrz naczynia,

   • opierają się na przesuwaniu skóry i tkanki podskórnej zgodnie z zasadą kolistego rozkładu nacisku $($faza aktywna i faza pasywna$)$

     RTMJBbvFjOu80

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego palcami obu rąk dół podkolanowy pacjenta. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

2. chwyt obrotowy:

   • stosowany w fazie odprowadzania,

   • wykonywany najczęściej jednorącz lub oburącz,

   • stosowany na dużych płaskich powierzchniach np. grzbiet, udo,

   • technika różni się od techniki stałych ruchów okrężnych zasięgiem rotacji i uciskiem,

   • ręka masażysty jest ułożona płasko i wykonuje ruch zgięcia dłoniowego nadgarstka z zachowaniem kontaktu opuszków palców ze skórą; kolejno następuje opuszczenie ręki i wprowadzenie ucisku od strony promieniowej (dzięki ruchowi przywiedzenia promieniowego nadgarstka)

     RGizSaOqXTE9j

     Zdjęcie przedstawiające ułożenie pacjenta przodem. Twarz pacjenta jest ułożona w otworze w zagłówku, ręce z łokciami w niewielkim zgięciu leżą wzdłuż ciała. Ręce masażysty są ułożone płasko i wykonują ruch zgięcia dłoniowego nadgarstka z zachowaniem kontaktu opuszków palców ze skórą; kolejno następuje opuszczenie ręki i wprowadzenie ucisku od strony promieniowej w miejscu mięśnia mniejszego grzbietu.

     

3. chwyt pompujący:

   • stosowany w fazie odprowadzania,

   • wykonywane najczęściej jednorącz lub oburącz naprzemiennie,

   • rozpoczyna się od objęcia opracowywanej tkanki pomiędzy kciuk i palec wskazujący $($pozostałe palce ustawione są poprzecznie do osi kończyny$)$

   • opiera się na kombinacji ruchu głaskania tkanki kciukiem i wskazicielem, naciągnięcia tkanek, a następnie przesunięcia ich powierzchnią dłoniową ręki – wykonuje się go przez ruch w obrębie stawu promieniowo‑nadgarstkowego,

   • ruch prowadzony jest w kierunku proksymalnym,

   • przebieg ucisku prowadzi do podłużnego odkształcenia skóry.

     REg563qKO1jlh

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego palcami jednej ręki w chwycie pompującym, obejmującego staw kolanowy pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

4. chwyt czerpiący:

   • stosowany w fazie odprowadzania,

   • stosowany w celu opracowania niedostępnych od góry części ciała podczas opracowania dystalnych części skóry,

   • pozycja wyjściowa jest odwzorowaniem pozycji startowej podczas wykonywania chwytu pompującego z początkowo ustawieniem nadgarstka w odwiedzeniu łokciowym,

   • technika polega na wykonaniu ruchu supinacji przedramieniem masażysty,

   • przebieg ucisku prowadzi do przekątnego odkształcenia skóry,

   • ucisk powoduje spiralne przesuwanie skóry z kierunku dystalnego do proksymalnego.

     RWzApDI1qrYmB

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego palcami obu rąk udo pacjenta w chwycie czerpiącym, który polega na wykonaniu ruchu supinacji przedramieniem masażysty. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

     RclGrpXFraNIE

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego rejon podudzia pacjenta. Jedna z dłoni masażysty obejmuje kostkę pacjenta, podczas gdy druga jest umieszczona na dolnej tylnej części goleni. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

Chwyty głębokie

Chwyty te stosuje się w celu opracowania zwłóknień w celu rozmiękczenia obrzęku.

1. chwyt obrączkowy:

   • chwyt statyczny,

   • wykonywany oburącz,

   • wykonuje się go poprzez ściśnięcie kończyny na obwodzie pomiędzy kciukami i palcami wskazującymi, a następnie dociśnięcie rąk do siebie – w efekcie powstaje zagłębienie,

   • chwyt powtarza się kilkukrotnie by następnie ustawić ręce dystalnie od brzegu zagłębienia.

     R1LjzuVNv6Xnl

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego palcami obu rąk udo pacjenta w chwycie obrączkowym, który polega na ściśnięciu kończyny na obwodzie pomiędzy kciukami i palcami wskazującymi, a następnie dociśnięciu rąk do siebie, w efekcie czego powstaje zagłębienie. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

2. chwyt szczypcowy:

   • chwyt statyczny,

   • wykonywany oburącz,

   • wykonuje się go poprzez ucisk fałdu skóry pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym jednej ręki oraz zagłębieniu kciuka ręki przeciwnej w powstałe uwypuklenie,

   • wielkość ucisku chwytu pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym maleje wraz z uciskiem kciuka i na odwrót.

     R3TCBpcyK6hSv

     Zdjęcie przedstawia masażystę masującego palcami obu rąk wewnętrzną część uda pacjenta w chwycie czerpiącym, który polega na uciskaniu fałdu skóry pomiędzy kciukiem i palcem wskazującym jednej ręki oraz zagłębieniu kciuka ręki przeciwnej w powstałe uwypuklenie. Nogi pacjenta leżącego na plecach są lekko zgięte.

     

Powrót do spisu treściDUgOqkNpPPowrót do spisu treści