Słownik pojęć dla e‑materiału
rodzaj kwiatostanukwiatostanu groniastego, w którym wydłużone szypułki kwiatowekwiatowe są osadzone na szczycie osi głównej, a pojedyncze kwiaty (b. prosty) lub baldaszki (b. złożony) układają się na powierzchni mniej lub bardziej wypukłej, aż do kulistej (np. u cebuli, czosnku).
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu groniastego prostego; oś kwiatostanu jest bardzo skrócona i zgrubiała; kwiatykwiaty liczne, siedzące lub prawie siedzące na bardzo krótkich szypułkach, tworzą kwiatostan zbity; kwiaty brzeżne rozwijają się wcześniej niż środkowe; występuje np. u koniczyny, zawciągu.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu, w którym kwiatykwiaty są osadzone wzdłuż osi na wydłużonych szypułkach kwiatowych, a kwitnienie postępuje od dołu ku szczytowi osi grona; rozróżnia się grono proste (pojedyncza oś), np. u porzeczki, i grono złożone (oś rozgałęziona), np. u winorośli; grono wielokrotnie złożone to wiechawiecha.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ monopodialnego kwiatostanukwiatostanu z bezszypułkowymi kwiatamikwiatami osadzonymi na wydłużonej osi, dojrzewającymi w kolejności doszczytowej. Oś kwiatostanu może być wiotka, tak że kwiatostan zwisa – u bazi (np. kwiatostany męskie u leszczyny, kwiatostany obupłciowe u topoli), albo silnie zgrubiała – w kolbie (np. w kwiatostanach żeńskich kukurydzy). Kwiatostan może być złożony; wzdłuż osi są osadzone kwiatostany boczne, np. u niektórych traw (żyto, pszenica, jęczmień); kwiatostanami bocznymi są kłoski.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu złożonego kłosakłosa z grubą osią; występuje u roślin z rodziny obrazkowatych (np. anturium, pałki, tataraku); kolbą jest również żeński kłos u kukurydzy; kwiatykwiaty na kolbie są niepozorne, ale gdy są owadopylne, funkcję powabni spełnia barwny liść (liście) przykwiatowy u nasady kolby; u obrazkowatych jest to pochwa (spatha).
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu monopodialnego (jednoosiowego) typowy u roślin z rodziny astrowatych (złożonych); bezszypułkowe kwiatykwiaty (zw. kwiatkami) są osadzone zwarcie na silnie rozszerzonym zakończeniu osi kwiatostanu – dnie koszyczka; na brzegu rozszerzenia i poniżej są osadzone liście przykwiatowe, tworzące okrywę koszyczka; kwiatki zewnętrzne są zwykle języczkowate, tworzą powabnię o promieniowej symetrii, pozostałe – są rurkowate; ulistnienie koszyczka jest skrętoległe (np. u słonecznika); między kwiatkami znajdują się małe łuski (podkwiatki).
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
roślina ozdobna, kwitnąca; część rośliny, zazwyczaj ma barwne, gęsto skupione płatki.
system rozgałęzień pędów zakończonych kwiatamikwiatami, w którym można wyróżnić oś kwiatostanu, pędy boczne oraz liście przykwiatowe; rozgałęzianie jest uzależnione od tworzenia się pędów w pachwinach liści przykwiatowych, tzw. podsadek i przysadek, choć w ewolucji mogło dojść do ich całkowitej redukcji. Rozgałęzienia monopodialne (jednoosiowe) tworzą kwiatostany groniaste proste (np. gronogrono, baldachogrono, kłoskłos, kolbakolba, kotka, bazia, wiecha, baldachbaldach, główkagłówka, koszyczekkoszyczek) i kwiatostany groniaste złożone (np. kłos złożony, wiecha złożona, baldach złożony), rozgałęzienia sympodialne (wieloosiowe) – kwiatostany wierzchotkowate (np. wierzchotkawierzchotka jednoramienna, sierpiksierpik, skrętka, wachlarzyk, wierzchotka dwuramienna i wierzchotka wieloramienna). Kwiatostan może być typu mieszanego: niższe rozgałęzienia monopodialne, wyższe sympodialne, np. u lilaka, turzycy; kwiatostan może być tak ukształtowany, że tworzy powabnię jako całość („nibykwiat”), np. koszyczek. Kwiatostan jest dojrzały dopiero w czasie kwitnienia, wcześniej mówi się o pąku kwiatostanowym (są nim np. jadalna część kalafiora i brokuła). Kwiatostan po kwitnieniu przekształca się w owocostan (z dużymi zmianami rozwojowymi na tym etapie), np. u ananasa, figi, morwy. Budowa kwiatostanu jest kompromisem między przystosowaniami do zapylania, ochrony kwiatów i młodych owoców oraz rozsiewania nasion.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu wieloosiowego – wierzchotkowego (wierzchotka) o sympodialnych rozgałęzieniach pędów; osie (zakończone pojedynczym kwiatemkwiatem) wyrastają jednostronnie i w jednej płaszczyźnie, np. u niezapominajki, żywokostu, mieczyka.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
stan jędrności komórek i tkanek roślinnych, wysycenie ich wodą; pozwala roślinie na utrzymanie odpowiedniego kształtu i pozycji; obniżenie ciśnienia turgorowego może nastąpić na skutek nadmiernej utraty wody w komórkach.
Kwiaty najczęściej stosowane w kompozycjach florystycznych w różnym stadium rozwojuKwiaty najczęściej stosowane w kompozycjach florystycznych w różnym stadium rozwoju
typ kwiatostanukwiatostanu groniastego; oś kwiatostanu wytwarza boczne rozgałęzienia zakończone bądź pojedynczymi kwiatkamikwiatkami (np. u winorośli, lilaka) w wiesze prostej, bądź gronamigronami lub kłoskami (np. u wielu traw, m.in. owsa, prosa) w wiesze złożonej.
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych
typ kwiatostanukwiatostanu o wieloosiowym, sympodialnym rozgałęzieniu pędów; w zależności od liczby pędów bocznych powstających pod szczytem i ich ustawienia rozróżnia się: wierzchotki jednopromienne (sierpiksierpik, wachlarzyk), wierzchotki dwupromienne (np. u goździka) i wierzchotki wielopromienne (np. u wilczomlecza).
Grupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznychGrupy roślin i ich zastosowanie w tworzeniu kompozycji florystycznych