Budowa i działanie cieplnych przewodów przesyłowych
ELE.06. Montaż, uruchamianie oraz eksploatacja instalacji i jednostek przesyłowych w systemach energetycznych – Technik energetyk 311307
Rodzaje kompensatorów osiowych i radialnych oraz ich budowa i rozmieszczenie w sieci przesyłowej
GALERIA ZDJĘĆ
Spis treści
Budowa kompensatora osiowego napowietrznego, gruntowego i przeznaczonego do kompensacji termicznej rurociągów w budynkach (materiał zasadniczy)Budowa kompensatora osiowego napowietrznego, gruntowego i przeznaczonego do kompensacji termicznej rurociągów w budynkach (materiał zasadniczy)
Położenie rurociągów cieplnych z kompensacją termiczną (materiał uzupełniający)Położenie rurociągów cieplnych z kompensacją termiczną (materiał uzupełniający)
1. Budowa kompensatora osiowego napowietrznego, gruntowego i przeznaczonego do kompensacji termicznej rurociągów w budynkach (materiał zasadniczy)
1. Na ilustracji znajduje się przedmiot o kształcie walca bez postaw. Środek przyrządu jest pusty. Na powierzchni walcowatej pośrodku znajdują się żłobienia, biegnąca dookoła przedmiotu.
Poniżej znajduje się treść:
Rodzaje kompensatorów osiowych:
z kołnierzami obrotowymi,
z gładkimi kołnierzami stałymi, - z końcówkami spawanymi,
mieszkowe.
Kompensator osiowy składa się z:
mieszek z elementem wzmacniającym,
pierścienia zaciskowego,
kołnierza obrotowego.
2. Na ilustracji znajduje się przedmiot o kształcie walca bez postaw. Środek przyrządu jest pusty. Na całej powierzchni walcowatej znajdują się żłobienia.
3. Na ilustracji znajduje się srebrny przedmiot o kształcie kołowrotka. Jego środek jest pusty. Przyrząd stoi na jednej z podstaw. Na okrągłych podstawach znajdują się okrągłe dziurki, umiejscowione w równych odstępach dookoła korpusu. Poniżej znajduje się treść:
Kompensator gumowy jest elastycznym łącznikiem wykonanym z naturalnych lub syntetycznych elastomerów, polimerów i tkanin oraz, w niektórych przypadkach, wzmocnień metalowych wykorzystywanych do absorbowania przemieszczeń w systemie rurociągów pod działaniem ciśnienia i medium przepływającego przez niego, wykorzystywanych także w gruncie. Kompensatory gumowe poprzez swoją budowę oraz właściwości materiałów, które są wodoszczelne, nadają się do stosowania w gruntach.
4. Ilustracja przedstawia przyrząd składający się z pięciu części. Pośrodku narzędzia znajduje się element przypominający prostopadłościan, jednak jego krawędzie są zaokrąglone. Po obydwóch jego stronach znajduje się po kwadratowej ramie z wypustkami po obydwóch stronach ramy. Do ram od stron niezłączonych ze środkiem korpusu przymocowane jest po prostopadłościanie z brakującą ścianą po obydwóch stronach korpusu. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: kompensator tkaninowy montowany przy pomocy kołnierza.
5. Ilustracja przedstawia przyrząd składający się z pięciu części. Pośrodku narzędzia znajduje się element o kształcie kuli. Po obydwu jego stronach znajdują się po metalowe pierścienie. Do pierścieni od stron niezłączonych ze środkiem korpusu przymocowane jest po elemencie o kształcie walca z brakującą ścianą po obydwóch stronach korpusu. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: Kompensator tkaninowy montowany przy pomocy obejm.
6. Ilustracja przedstawia przyrząd o walcowatym kształcie. Pośrodku narzędzia znajduje się element trzykrotnie wybrzuszający się. Między wybrzuszeniami znajdują się dwa okalające walec elementy oddzielające wybrzuszenia. Po obydwóch stronach środka znajdują się metalowe pierścienie. Do pierścieni od stron niezłączonych ze środkiem korpusu przymocowane jest po elemencie o kształcie walca z brakującą ścianą po obydwóch stronach korpusu. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: kompensator tkaninowy montowany przy pomocy taśm.
7. Na ilustracji znajdują się dwie grafiki. Pierwsza grafika jest koloru niebieskiego, wygląda jak prostokątna wybrzuszona na środku mata. Z obydwóch, równoległych boków, niebieski element przytwierdzony jest podłużnymi, prostokątnymi elementami, z wypustkami, do stojaków o tym samym kształcie. Druga grafika przedstawia przyrząd o kształcie walca z brakującymi podstawami. Na obrzeżach powierzchni walcowej znajdują się metalowe pierścienie w wypustkami. W środku przyrządu znajduje się element przechodzący przez jego środek o takim samym kształcie co korpus. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: Kompensatora rękawy.
8. Na ilustracji znajdują się dwie grafiki. Pierwsza grafika jest koloru niebieskiego, wygląda jak prostokątna, wybrzuszona na środku mata. Z obydwóch, równoległych boków, niebieski element przytwierdzony jest podłużnymi, prostokątnymi elementami z wybrzuszeniami do stojaków o tym samym kształcie. Jeden z boków niebieskiego elementu zakręca do góry. Pierwszy przytwierdzający element styka się z niebieskim ułożonym poziomo, drugi z elementem ułożonym pionowo. Druga grafika przedstawia przyrząd o kształcie walca z brakującymi podstawami. Na obrzeżach powierzchni walcowej znajdują się metalowe pierścienie z wypustkami. Jeden z pierścieni jest większy, a jego wypustki nie znajdują się na powierzchni walcowej będącej zewnętrzną częścią walca, lecz na bokach pierścienia, ułożone są prostopadle do korpusu. W środku przyrządu znajduje się element przechodzący przez jego środek o takim samym kształcie co korpus. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: Kompensator rękawowo‑kołnierzowy.
Na ilustracji znajdują się dwie grafiki. Pierwsza grafika jest koloru niebieskiego, wygląda jak prostokątna mata pozaginana w harmonijkę. Z obydwóch, równoległych boków, niebieski element przytwierdzony jest podłużnymi, prostokątnymi elementami, z wypustkami, do stojaków o tym samym kształcie. Druga grafika przedstawia przyrząd o kształcie walca z brakującymi podstawami. Na obrzeżach powierzchni walcowej znajdują się metalowe pierścienie w wypustkami. W środku przyrządu znajduje się element przechodzący przez jego środek o takim samym kształcie co korpus. Przyrząd jest pusty w środku. Poniżej, ukryty pod ikonką z informacjami, znajduje się podpis: Kompensator harmonijkowy rękawowy.
1. Na ilustracji znajduje się rysunek oraz grafika przedstawiająca ten sam przedmiot. Jest to metalowy element o kształcie kołowrotka. Jego środek jest pusty. Przyrząd stoi na jednej z podstaw. Na okrągłych podstawach znajdują się okrągłe dziurki, umiejscowione w równych odstępach dookoła korpusu. Na korpusie znajdują się ułożone równolegle do okręgów umiejscowionych przy podstawach narzędzia żłobione rowki. Na ilustracji znajduje się jeden znacznik. Pod znacznikiem kryje się treść: Budowa kompensatora kołnierzowego wywijanego.
2. Ilustracja przedstawia ten sam przyrząd na trzech grafikach. Pierwsza i ostatnia to rzuty od góry i od boku. Przedmiot ma kształt długiego walca bez podstaw. W środku jest pusty. Na korpusie znajdują się dwa rzędy po kilkanaście wypukłych prążków. Przed i za prążkowanymi elementami znajdują się po dwa wystające elementy. Elementy znajdujące się przed prążkowanymi wstawkami, łączą się z tymi umiejscowionymi za prążkowanymi wstawkami, metalowymi podłużnymi pręcikami. Na grafice znajduje się punktor z cyfrą jeden. Po rozwinięciu znacznika ukazuje się treść: Budowa kompensatora kątowego.
3. Ilustracja przedstawia dwie grafiki. Pierwsza to rzut od boku, druga to zdjęcie przedmiotu. Przedmiot ma prążkowany korpus o kształcie walca. W środku jest pusty. Na jego podstawach znajdują się elementy o kształcie pierścieni. Na powierzchni elementów są, umieszczone w równych odstępach, okrągłe wgłębienia. Na ilustracji znajduje się znacznik z numerem jeden. Pod znacznikiem znajduje się napis: Budowa kompensatora kołnierzowego.
4. Na ilustracji znajdują się dwie grafiki. Pierwsza jest rzutem od boku przyrządu przedstawionego na drugiej. Przyrząd ma kształt walca, lecz nie ma zabudowanych podstaw. W połowie jego wysokości znajduje się metalowy obszar o większej średnicy. Pokryty jest metalowymi, prążkowanymi żłobieniami. Przedmiot w środku jest pusty. Nad pierwsza grafiką znajduje się punktor z cyfrą jeden, pod nim treść: Budowa kompensatora radialnego. Nad drugą grafiką znajduje się punktor z cyfrą dwa. Pod nią tekst: Element stalowy, do którego po obu stronach przyłączone są rury rurociągu. Jego zadaniem jest kompensacja wydłużeń liniowych poprzez pracę w kierunku równoległym do rurociągu, realizowana dzięki ściskaniu i rozciąganiu kompensatora radialnego.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
2. Położenie rurociągów cieplnych z kompensacją termiczną (materiał uzupełniający)
Położenie rurociągów cieplnych z kompensacją termiczną
Ilustracja przedstawia pięć schematów.
Nad pierwszym schematem znajdują się dwa punktory. Pod znacznikiem z cyfrą jeden znajduje się treść: Lokalizacja kompensatora na prostym odcinku rurociągu. Pod znacznikiem z cyfrą dwa znajduje się treść: Na schemacie pierwszym przedstawiono kompensator usytuowany na prostym odcinku rurociągu pomiędzy dwoma głównymi punktami stałymi. Schemat składa się z długiej poziomej kreski. Na kresce znajdują się różne punkty. Od prawej trójkąt, opisany literami pe es, wierzchołek przy jego najmniejszym kącie dotyka poziomej linii. Następnie linia przechodzi przez trzy symbole oznaczone literami pe o, następnie przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Potem linia przechodzi znów przez symbol trójkąta, opisany literami pe es, wierzchołek przy jego najmniejszym kącie dotyka, od dołu, poziomej linii. Nad drugim schematem znajdują się dwa punktory. Pod znacznikiem z cyfrą trzy znajduje się treść: Lokalizacja kompensatora z punktami stałymi zlokalizowanymi w miejscach zmiany kierunku rurociągu. Pod znacznikiem z cyfrą cztery znajduje się treść: Na schemacie drugim przedstawiono przypadek, w którym główne punkty stałe usytuowane są w miejscach zmiany kierunku rurociągu, a kompensator znajduje się pomiędzy dwoma podporami.
Drugi schemat składa się z poziomej kreski. Z prawej jej strony znajduje się trójkąt stykający się z jej początkiem wierzchołkiem przy jego najmniejszym kącie. Trójkąt, położony jest poziomo, opisany jest jako pe es. Od wierzchołka biegnie w dół krótka linia. Linia pozioma przechodzi trzykrotnie przez symbol pe o, po czym przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Linia dochodzi do położonego poziomo trójkąta, styka się z wierzchołkiem trójkąta opisanego pe es. Na tej wysokości linia skręca w górę i kończy swój bieg.
Nad schematem trzecim znajdują się dwa punkty. Znacznik piąty ukrywa treść: Lokalizacja kompensatorów na długim odcinku prostym. Znacznik szósty ukrywa treść: Na schemacie trzecim przedstawiono lokalizację dwóch kompensatorów. Ze względu na długość prostego odcinka rurociągu konieczne jest zastosowanie dwóch kompensatorów osiowych połączonych pośrednim punktem stałym. Cały układ jest równoważony poprzez dwa kompensatory umieszczone pomiędzy dwoma głównymi punktami stałymi. Schemat trzeci składa się z długiej poziomej kreski. Na kresce znajdują się różne punkty. Od prawej trójkąt, opisany literami pe es, wierzchołek przy jego najmniejszym kącie dotyka, od dołu, poziomej linii. Następnie linia przechodzi przez dwa symbole oznaczone literami pe o, następnie przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Linia biegnie dalej w prawo, styka się z nią, położony niżej trójkąt opisany jako pe pe es. Następnie linia przechodzi przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Dalej linia przechodzi przez dwa punkty opisane pe o. Z dalszą częścią linii styka się wierzchołek trójkąta, przy jego najmniejszym kącie. Trójkąt opisany jest pe es.
Nad schematem czwartym znajdują się znaczniki z cyframi siedem i osiem. Punktor z cyfrą siedem ukrywa treść: Lokalizacja kompensatora na przecięciu dwóch odcinków rurociągu. Punktor z cyfrą osiem ukrywa treść: Na schemacie czwartym przedstawiono przypadek, w którym główny punkt stały znajduje się na przecięciu dwóch odcinków rurociągu. Schemat składa się z poziomej linii. Linia przechodzi przez punkt pe o, następnie przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Dochodzi do punktu, z którym, od dołu, styka się wierzchołek przy kącie o najmniejszym rozwarciu. Trójkąt opisany jest pe es. W tym puncie linia rozdwaja się. Pierwsza odnoga biegnie w górę. Przechodzi przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od prawej ściany i od lewej. Następnie przechodzi przez punkt opisany pe o. Druga odnoga przechodzi przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Następnie przechodzi przez punkt opisany pe o.
Nad ostatnim, piątym schematem znajdują się znaczniki dziewięć i dziesięć. Pod punktem z cyfrą dziewięć kryje się treść: Lokalizacja kompensatora na rurociągu o różnych przekrojach. Pod punktorem z liczbą dziesięć znajduje się treść: Na schemacie 5 przedstawiono przypadek, w którym główny punkt stały znajduje się się na styku rurociągów o różnych przekrojach. Schemat składa się z długiej poziomej kreski. Pierwsza część kreski jest pogrubiona i opisana jako de en jeden. Przechodzi przez punkt pe o, następnie przez prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Biegnie dalej w prawo, już bez pogrubienia. Z linią styka się wierzchołek trójkąta, opisanego pe pe es, położonego poniżej. Następnie linia przechodzi przez czarny prostokąt, z którego wychodzi po pięć mniejszych prostokątów, ułożonych obok siebie, od górnej ściany i od dolnej. Linia przechodzi przez punkt pe o, biegnie dalej w prawo. Pod linią znajduje się opis De en dwa.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści