E-materiały do kształcenia zawodowego

Otwory wiertnicze wykonywane dla działalności inżynierskiej i hydrogeologicznej

Wykonywanie prac wiertniczych – Wiertacz , Technik wiertnik

bg‑gold

Technologia wykonywania otworów hydrogeologicznych

SEKWENCJE FILMOWE

1
Wiertacz, Technik wiertnik - charakterystyka zawodu

Do głównych i najważniejszych zadań technika wiertnika należy sporządzanie dokumentacji wiertniczej, organizowanie i prowadzenie procesu wiertniczego (w tym projektowanie m.in. zestawów wiertniczych) oraz nadzorowanie procesu wiertniczego.

Mile widziane cechy osobowości w zawodzie technika wiertnika, to: wytrwałość, sumnienność, refleks, komunikatywność, otwartość na prace w zespole.

Do najczęściej występujących czynności zawodowych zaliczamy: wykonywanie prac związanych z montażem i demontażem urządzeń wiertniczych, pilnowanie przebiegu prac montażowych i demontażowych, wybór narzędzi i osprzętu wykorzystanych w pracach wiertniczych, oraz organizowanie i prowadzenie procesu wiercenia.

1

Spis treści

2

Wiercenie studni

R19HDk8vEegMD1
Film przedstawiający wiercenie studni.

Podstawowym środkiem do badania stosunków hydrogeologicznych są otwory wiertnicze. Wykorzystuje się je w zwykłych metodach pomiarowych hydrogeologicznych Dodatkowo zastosowanie znajdują metody geofizyczne. Podstawowym badaniem otworu hydrogeologicznego jest pompowanie próbne. Wykonuje się bezpośrednio po pompowaniu oczyszczającym, przeprowadzonym zwykle pompami powietrznymi, zwanymi też mamutami albo airliftami. Z tego powodu pompowanie próbne przeprowadza się najczęściej tymi samymi pompami. Mogą być też stosowane pompy głębinowe i wodnostrumieniowe. Próbne pompowanie jest metodą określania właściwości filtracyjnych warstwy wodonośnej, wyrażonych przez współczynniki hydrauliczne: filtracji, odsączalności, piezoprzewodności oraz jej wydajności na podstawie badania zależności między wydajnością studni, a wywołaną przez nią depresją.

Badania przeprowadza się w warunkach ruchu ustalonego lub w warunkach ruchu nie ustalonego.

W pierwszym przypadku pompuje się ze stałą wydajnością aż do ustalenia się zwierciadła dynamicznego wody gruntowej i określa związek między wydajnością i ustaloną depresją. W drugim natomiast, utrzymując stałą wydajność obserwuje się zwierciadła wody, w określonych odstępach czasu, a także wznoszenie się zwierciadła wody po ustaniu pompowania. Dla zbadania składu chemicznego wody pobiera się dwie próbki: pierwszą na początku pompowania, około 15 do 30 minut po jego rozpoczęciu, drugą w końcowym okresie pompowania przy depresji maksymalnej. Jeżeli pobiera się tylko jedną próbkę, należy ją brać w końcowym okresie pompowania. Próbne pompowanie wykonuje się dla trzech ustabilizowanych depresji, w każdym przypadku przynajmniej przez 24 godziny. Celową jest rzeczą, aby druga depresja odpowiadała projektowanemu wydatkowi. Po zakończeniu pompowania obserwuje się ustalanie zwierciadła wody w studni i w otworach badawczych, przy czym przez pierwsze 10 do 20 minut pomiary prowadzi się co 1 do 2 minut, a następnie co 2‑3 minuty, potem co 3 do 5 minut itd., przy czym odstępy między pomiarami zwiększa się tak, aby w okresie między pomiarami zwierciadło wody podniosło się co najmniej 3 do 5 cm. Pomiary kończy się, gdy w ciągu 4–5 godzin zwierciadło wody nie podniosło się więcej niż 4 cm.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

3

Wiercenie otworów geotermalnych

R1RyEnmvTUbyR1
Film przedstawiający wiercenie otworów geotermalnych.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Powiązane ćwiczenia