Zdjęcie przedstawia przesiewacz wibracyjny. Z komory, znajdującej się w górnej części urządzenia, spada nadawa. Kierowana jest na sita zamontowane pod skosem względem płaszczyzny poziomej. Ziarna zostają odsiane, dzięki drganiom zapewnianym przez generator wibracji. Na pierwszym planie znajdują się zsypy. Za ich pośrednictwem odprowadzana jest sklasyfikowana nadawa.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia taśmy przebiercze w sortowni zakładu przeróbczego. Trafiają na nie ziarna o większych rozmiarach niż szczeliny sit przesiewacza wibracyjnego. Jego fragment znajduje się po prawej stronie. Ziarna transportowane są od prawej do lewej strony. Po obu stronach przenośnika stoją pracownicy zakładu. Są ubrani w stroje robocze. Mają kaski ochronne, maseczki, rękawice oraz słuchawki wygłuszające. Wybierają materiały pochodzenia niedołowego z taśm.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia uławiacze elektromagnetyczne wyłapujące drobne metalowe zanieczyszczenia z węgla surowego kierowanego do wzbogacania. Nadawa transportowana jest przenośnikiem taśmowym. Nad nim zamontowany jest poprzecznie uławiacz. Jest on zabudowany i przypomina krótki przenośnik taśmowy. Jednak na jego powierzchni znajdują się przegrody prostopadłe do taśmy. Natomiast we wnętrzu elektromagnesy wyłapujące drobne zanieczyszczenia o właściwościach ferromagnetycznych.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Schemat budowy hydrocyklonu. Urządzenie ma kształt odwróconego stożka. W górnej części, po lewej stronie znajduje się dysza wlotowa. Za jej pośrednictwem nadawa wraz z cieczą zawiesinową kierowana jest pod pewnym ciśnieniem do wnętrza hydrocyklonu. We wnętrzu stożkowatego korpusu trafia na przeciwległą ścianę. Ciśnienie i kształt urządzenia prowadzą do generowania ruchu wirowego po ściankach korpusu ku dołowi. W wewnętrznej części, w osi pionowej hydrocyklonu tworzy się tunel powietrzny, kierujący się ku górze. Nim odprowadzany jest produkt lekki kierowany do przelewu o rurowatym kształcie, zorientowanego pionowo. Produkt ciężki (lub odpad) ruchem wirowym usuwany jest dolną częścią za pośrednictwem dyszy wylotowej.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Ilustracja przedstawia model przesiewacza z rusztowinami obrotowymi. Prostopadłościenna rama przesiewacza, pozbawiona górnej ściany, obejmuje rusztowiny. Są one rozmieszczone poprzecznie względem kierunku przemieszczania się nadawy doprowadzonej do sortowania. Osadzone są na wałach napędzanych przez silniki. Rusztowiny posiadają krążki przesiewające. Są to blaszki o określonym kształcie, ułatwiające odsianie. Utworzona przez rusztowiny płaszczyzna nachylona jest względem poziomu pod kątem dwunastu stopni. Rusztowiny obracają się zgodnie z kierunkiem nachylenia, przesuwając tym samym ziarna podczas odsiewania. Z lewej strony zamontowane są silniki, reprezentowane przez cylindryczne poziomo zorientowane elementy. Odpowiadają za ruch obrotowy rusztowin.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Ilustracja przedstawia model rusztowin przesiewacza obrotowego. Rusztowiny mają postać wałów rozmieszczonych równolegle względem siebie i wyznaczających płaszczyznę skierowaną pod pewnym kątem względem poziomu. Wały przecinają poprzecznie krążki przesiewające, to jest płaskie blaszki o różnych kształtach, które dobierane są w zależności od właściwości dostarczanego surowca. W tym przypadku mają one zaostrzony koniec. Ich kształt wyznaczony jest przez dwa nałożone na siebie, stykające się w punkcie zaostrzenia, łuki.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Zdjęcie przedstawia z zewnątrz kruszarkę typu Bradford. Zaprezentowany jest fragment dużego wirującego cylindra. Metalowy pierścień połyskuje. Ziarna w trakcie obrotu bębna kruszarki unoszone są, po czym spadają pod wpływem siły ciężkości, a uderzając o dno. ulegają skruszeniu. Z wnętrza kruszarki wyprowadzona jest na otwarte powietrze skała płonna, niepodlegająca skruszeniu w procesie. Jest ona transportowana przenośnikiem taśmowym znajdującym się na pierwszym planie zdjęcia. Jest on skierowany do przodu.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model kruszarki szczękowej. Zasadnicza część składa się z dwóch szczęk. Pierwsza z nich jest ruchoma, a druga - nieruchoma. Stanowią je dwie prostokątne płaszczyzny, posiadające na powierzchni równolegle rozmieszczone rowki. Są one poprowadzone od góry do dołu. Szczęki tworzą kąt ostry i są skierowane do siebie wspomnianymi rowkami. Kąt, który tworzą, znajduje się w dolnej części grafiki. Szczęka nieruchoma znajduje się z zewnętrznej strony konstrukcji, po prawej stronie. Po lewej stronie znajduje się wspomniana szczęka ruchoma. W górnej części jest ona zawieszona na wale mimośrodowym, zorientowanym poziomo wzdłuż górnego, krótszego boku szczęki. W dolnej części do szczęki przylega płyta rozporowa, usytuowana pod kątem ostrym względem płaszczyzny wyznaczanej przez szczękę. W lewej, górnej części urządzenia zamontowany jest silnik napędowy, odpowiadający za ruch wału. Silnik reprezentowany jest przez cylindryczny element. Szczęka ruchoma, zbliżając się do szczęki stacjonarnej powoduje rozdrobnienie materiału, dostarczonego górnym otworem wlotowym.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Zdjęcie przedstawia wlot do kruszarki dwuszczękowej.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model kruszarki młotkowej w przekroju poprzecznym. Urządzenie zamontowane jest w obudowie. Zasadnicza część kruszarki ma kształt poziomo zorientowanego walca. W górnej, bocznej części na całej długości walca zamontowany jest prostopadłościenny element pozbawiony dwóch ścian. To otwór zasypowy, czyli wlot dla nadawy. Prowadzi on do głównej, roboczej części kruszarki młotkowej. W jej osi zamontowany jest wał z tarczami, napędzany przez silnik przy pomocy przekładni pasowej. Do wału przymocowane są wahliwe młotki, których ruch wymuszany jest przez obrót wirnika. Wał zabudowany jest promieniście przez młotki. Składają się one z dwóch elementów. Pierwszy stanowi podłużny ścięty ostrosłup połączony z wałem oraz drugą ruchomą częścią młotka. Ma ona z kolei kształt zaokrąglony od strony wirnika i ścięty na końcu. Swobodnie poruszające się młotki rozmieszczone są przegubowo w tarczach wirnika. W ścianie korpusu, u dołu kruszarki na całej jej długości zamontowane są rusztowiny. Ich obecność przy wylocie sprawia, że tylko ziarna o wymiarach mniejszych niż średnica szczelin opuszczają bęben kruszący. Ziarna większe pozostają we wnętrzu kruszarki i nieustannie uderzane są młotkami, podlegając dalszemu kruszeniu. Wnętrze bębna kruszącego wyłożone jest wykładziną. Stanowią ją rowkowane płyty pancerne wykonane z materiałów odpornych na ścieranie i uderzanie. Ich łukowaty kształt sprawia, że trafiające na nie odłamki ulegają dalszemu kruszeniu. Wykładzina rozmieszczona jest na ścianach bocznych wnętrza bębna.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Ilustracja przedstawia model kruszarki walcowej. Urządzenie składa się z prostopadłościennej obudowy. Na prawym boku zamontowany jest silnik napędowy. U góry obudowy znajduje się rozszerzający się ku górze otwór wlotowy. We wnętrzu znajdują się dwa walce zorientowane poziomo. Ich boki są równoległe.
Poniżej grafiki widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia walec stanowiący element budowy małej kruszarki walcowej. Walec osadzony jest na długim wale. Powierzchnia walca jest uzębiona. To znaczy posiada wypustki oraz rozmieszczone w czterech pasmach zaostrzone, lekko wygięte w łuk blaszki.
Poniżej zdjęcia widoczny jest przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia przekrój kruszarki stożkowej. Obudowa urządzenia kształtem przypomina walec osadzony na wale. W lewej dolnej części odchodzi od niego wylot urządzenia. Natomiast z prawej połączony jest z drugim wałem. zorientowanym w płaszczyźnie poziomej. We wnętrzu znajduje się stożek kruszący poruszający się wokół osi wału oraz do góry i do dołu. Rozdrabniając materiał o płaszcz kruszący. Płaszcz znajduje się po wewnętrznej strony obudowy. Nadawa kierowana jest od górnej części wlotowej. Oddziela ją od komory kruszącej pierścień ze szczelinami. Po rozdrobnieniu, w wyniku ruchu góra‑dół stożka kruszącego, materiał kierowany jest do wylotu w dolnej części.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia przekrój przez młyn kulowy. Jest on stosowany do mielenia, to jest do rozdrabniania miałkiego, czyli do bardzo drobnych frakcji. Ma walcowaty kształt i zorientowany jest poziomo. Z lewej strony urządzenia znajduje się układ napędowy z kołem zębatym oraz silnikiem. We wnętrzu bębna znajdują się kule. Podczas rozdrabniania bęben młyna obraca się wokół osi poziomej przechodzącej przez jego środek.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model młyna wibracyjnego. Urządzenie ma cylindryczny kształt i jest zorientowane poziomo. Nadawa doprowadzana jest wlotem, znajdującym się z tyłu, górnej części. Otwór wlotowy prowadzi do komory o walcowatym kształcie. Komora, w której dochodzi do mielenia materiału, osadzona jest na konstrukcji wsporczej zespojonej z łącznikami sprężystymi wibratora. Stanowią ją cztery sprężyny. Osadzone na obciążniku. Młyn wibracyjny wyposażony jest w silnik napędzający urządzenie odpowiadające za generowanie drgań, czyli wibrator. Wprowadzona do komory nadawa pod wpływem drgań ulega zmieleniu i kierowana jest do wylotu. Znajduje się on po przeciwnej stronie do otworu nadawczego. Przed otworem wylotowym zamontowana jest przegroda sitowa, zapobiegająca przedostawaniu się zbyt dużych drobin do ostatecznego produktu mielenia.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia obrotowy wygarniacz łopatkowy wzbogacalnika zawiesinowego typu DISA. Wygarniacz stanowi usytuowany poziomo, równolegle do linii przelewu trzon, obracający się w trakcie pracy urządzenia wokół własnej osi. Wokół niego rozmieszczone są promieniście dookoła wspomnianej osi, na całej długości trzonu płaskie, prostokątne elementy, czyli łopatki. Element ten jest zamontowany tuż nad lustrem cieczy przed przelewem. Przyspiesza on wyodrębnianie koncentratu, zgarniając go z lustra cieczy za próg przelewowy koryta roboczego, czyli wyprowadza frakcję pływającą poza wzbogacalnik celem jej dalszej obróbki.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model wzbogacalnika zawiesinowego typu DISA. Urządzenie ma kształt walca z usytuowanymi pionowo podstawami i niedużą wysokością ściany bocznej. Wzbogacalnik zawiesinowy typu DISA zbudowany jest ze skrzyni roboczej, czyli zbiornika, do którego doprowadzane są nadawa oraz ciecz zawiesinowa. W skrzyni roboczej dochodzi do rozdziału na dwa produkty. Zamontowane są w niej wszystkie pozostałe elementy składowe wzbogacalnika. Od spodu skrzyni przyłączone są dwa rurociągi doprowadzające ciecz ciężką. Kolejnym elementem jest zsuwnia oraz zamontowany tuż pod nią rurociąg. Umożliwiają doprowadzenie do górnej części skrzyni roboczej, odpowiednio nadawy oraz poziomym strumieniem - cieczy ciężkiej. Zsuwnia oraz rurociąg znajdują się po stronie jednej walca przy jednej z podstaw, którego kształt przypomina całe urządzenie. Przelew to część wzbogacalnika, którą odprowadzany jest koncentrat, czyli frakcja pływająca. Znajduje się po przeciwnej stronie wzbogacalnika względem zsuwni, to znaczy przy drugiej podstawie walca, którego kształtem przypomina urządzenie Tuż nad lustrem cieczy przed przelewem zamontowany jest obrotowy wygarniacz łopatkowy. Przyspiesza on wyodrębnianie koncentratu, zgarniając go z lustra cieczy za próg przelewowy koryta roboczego. To jest wyprowadza frakcję pływającą poza wzbogacalnik celem jej dalszej obróbki. Wygarniacz stanowi usytuowany poziomo, równolegle do linii przelewu trzon obracający się w trakcie pracy urządzenia wokół własnej osi. Wokół niego rozmieszczone są promieniście dookoła wspomnianej osi, na całej długości trzonu płaskie, prostokątne elementy, czyli łopatki. W środku skrzyni znajduje się koryto robocze. Jest to część wzbogacalnika, w której ma miejsce właściwy podział. To znaczy frakcja pływająca niesiona strumieniem cieczy kierowana jest do przelewu, zaś frakcja tonąca opada na dno, osiadając na kole łopatkowym. Koryto robocze oddzielone jest od skrzyni ściankami, których dolne krawędzie znajdują się tuż nad kołem łopatkowym. Wspomniane koło łopatkowe to kolejny element wzbogacalnika, pozwala na wyprowadzenie frakcji tonącej z koryta roboczego. Koło zamontowane jest wzdłuż ściany walca, do którego zbliżony jest kształtem wzbogacalnik. Jest ono zawieszone na taśmie napędowej i zamontowane we wnętrzu skrzyni roboczej oraz wyposażone w łopatki (przegrody) wyprowadzające frakcję tonącą. Łopatki te stanowią ruszty ze szczelinami, które umożliwiają swobodny przepływ cieczy podczas obrotu koła łopatkowego. Jednak one zatrzymują frakcję tonącą. Łopatki zamontowane są wzdłuż obwodu koła pod pewnym kątem tak, by możliwe było wyniesienie oddzielonego materiału do górnej części wzbogacalnika. Frakcja tonąca, zgarniana za pomocą łopatek, wynoszona jest na pewną wysokość i po przekroczeniu kąta zsypu zsuwa się do zsuwni odbiorczej. Zsuwnia odbiorcza to wydzielona część wzbogacalnika. Znajduje się w górnej części urządzenia, jednak nieco poniżej wysokości, na której zostaje przekroczony kąt zsypu. Jest ona oddzielona od koryta roboczego ściankami. Wyprowadza frakcję tonącą poza wzbogacalnik. Na samej górze wzbogacalnika, znajduje się platforma, z której możliwy jest dostęp do zamontowanego na jej wysokości silnika napędowego, na którym zaciągnięta jest taśma wprowadzająca w ruch koło łopatkowe.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model wzbogacalnika stumieniowo‑zwojowego. Stanowi go zabudowane spiralne koryto robocze, to jest zwój lub rynna. Rozdział nadawy na frakcje zachodzi w ośrodku ciekłym z wykorzystaniem cieczy roboczej. Poruszający się w korycie roboczym strumień zawiesiny, w zależności od położenia w jego obrębie, osiąga różne prędkości. Prowadzi to do separowania się ziaren zgodnie z ich ciężarem właściwym. W górnej części znajduje się wlot nadawy wraz z wodą. Natomiast u dołu odprowadzane są od zewnętrznej strony zwoju kolejno: koncentrat, produkt pośredni oraz odpady.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia od góry fragment powierzchni koryta roboczego wzbogacalnika strumieniowo‑zwojowego. Koryto robocze we wzbogacalniku stumieniowo‑zwojowym stanowi skręcona rynna, czyli zwój. Jest on skręcony wokół osi pionowej - od góry do dołu. Koryto jest specjalnie wyprofilowane celem maksymalizacji odzysku produktu.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Ilustracja przedstawia model osadzarki typu pośredniego. W górnej części osadzarka ma kształt prostopadłościanu o niedużej wysokości ściany bocznej. Poniżej dzieli się na dwa odwrócone ostrosłupy, których krawędzie skierowane są do dołu. To znaczy zbiorniki zwężają się ku dołowi. Cała konstrukcja osadzona jest w ramie. W górnej części rozmieszczone są prostokątne łoża robocze. Przedzielone kilkoma przegrodami i pochylonymi w kierunku szczelin odbiorczych pod kątem kilku stopni. Z prawej strony, na krótszym boku prostokąta wyznaczającego rozmieszczenie sit, zamontowane jest koryto nadawcze. Jest ono reprezentowane przez pochyloną płytę, z której nadawa zsuwa się w kierunku łoża. Pod zwężającymi się częściami osadzarki znajdują się sprężyny oraz silniki. Odpowiadają za ruch pulsacyjny zawartości osadzarki. Z tyłu, poniżej łoża roboczego zamontowane są rurociągi doprowadzające wodę. Po przeciwnej stronie względem koryta nadawczego znajduje się próg przelewowy oraz szczeliny odbiorcze. Pierwsza zamontowana jest za progiem i odbiera produkt ciężki przechodzący bezpośrednio pod progiem. Z kolei drugą szczeliną powyżej progu odprowadzana jest frakcja o mniejszej gęstości.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Zdjęcie przedstawia fragment rurociągu doprowadzającego wodę do osadzarki. Jest on poprowadzony od dołu do góry, a następnie wygięty w prawą stronę, gdzie za pomocą łączenia kołnierzowego zamocowany jest do dna skrzyni roboczej osadzarki.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia zgarniacze skrzydełkowe wraz z pianą flotacyjną utworzoną we wnętrzu flotownika podczas wzbogacania węgla surowego. Zgarniacz skrzydełkowy znajduje się na środku. Łopatki zamocowane na zgarniaczu oblepione są pianą pokrytą czarnymi ziarnami węgla. Piana wydaje się gęsta oraz lepka wypełnia całą komorę. Zgarniacz jest zamontowany tuż przed korytem odbiorczym flotownika. i znajduje się nieco poniżej poziomu cieczy. Zgarniacze skrzydełkowe stanowią usytuowane poziomo, równolegle do poziomu koryta odbiorczego trzony obracające się w trakcie pracy urządzenia wokół własnej osi. Wokół trzonów rozmieszczone są promieniście, dookoła wspomnianej osi, na całej ich długości płaskie, prostokątne elementy, czyli skrzydełka, tudzież łopatki. Zgarniacz odpowiada za wynoszenie piany bogatej w koncentrat poza maszynę flotacyjną.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia wirnik zabudowany statorem i otoczony uspokajaczami. Elementy maszyny flotacyjnej znajdują się na dnie pustej komory flotownika. Wirnik zamontowany jest w pionowo wydrążonym wale, wewnątrz komory mieszalnikowej. Wirnik zabudowany jest statorem o walcowatym kształcie. Wirnik umożliwia mieszanie zawartości komory, jej równomierne napowietrzenie oraz przepływ mętów w pożądanym kierunku, to jest poprzez stator. Wspomniany stator to nieruchomy element, którym zabudowany jest wirnik. Posiada on łopatki umocowane do poziomej płyty ustawionej powyżej dna przedziału roboczego oraz centralnie umieszczony otwór. Stator ukierunkowuje ruch wirowy cieczy w komorze nadawany przez wirnik. Dookoła opisanych elementów konstrukcyjnych rozmieszczone są promieniście na planie okręgu uspokajacze. Stanowią je nieduże, zorientowane pionowo blaszki.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia wierzchnią część stołu koncentracyjnego. Jest ona rowkowana od górnej do dolnej części, z której spływa cieczy wraz z zawieszoną w niej nadawą, Powierzchnia stołu jest nachylona pod pewnym kątem do płaszczyzny poziomej celem umożliwienia swobodnego przepływu i rozdziału nadawy. Na stole znajdują się ziarna rozmieszczone pasmami od lewego górnego rogu stołu do prawego dolnego, czyli po przekątnej. Po prawej stronie znajdują się jasne drobiny. Na środku ciemnoszare. A w okolicach przekątnej stołu najjaśniejsze.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model 3 D wzbogacalnika stożkowego, czyli hydrocyklonu. Ma on kształt odwróconego stożka. Jest zabudowany, a poszczególne części na różnych wysokościach spajają połączenia kołnierzowe. Z lewej strony hydrocyklonu zlokalizowany jest otwór wlotowy. Wyodrębnianie ma miejsce przy użyciu cieczy ciężkiej wprowadzanej wraz z nadawą dyszą doprowadzającą do koryta roboczego w kształcie odwróconego stożka. Przelew znajduje się w górnej części i stanowi otwór wylewowy dla produktu lekkiego. Natomiast u dołu stożka znajduje się dysza wylewowa. Za jej pośrednictwem wyprowadzane są poza wzbogacalnik produkty ciężkie.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Zdjęcie przedstawia podzespoły połączone komorami pośredniczącymi. Razem składają się one na flotownik. Po prawej stronie stronie zbiorniki. w których znajdują się komory robocze wypełnione czarnymi mętami flotacyjnymi. W ich wnętrzach zanurzone są pionowe wały. Nad zbiornikami zamontowane są silniki z zaczepionymi pasami napędowymi. Wprawią one w ruch zabudowane na dnie komór roboczych wirniki. Po prawej stronie powyżej poziomu lustra cieczy zabudowane jest koryto odbiorcze. Przed nim znajdują się zgarniacze skrzydełkowe. Są one częściowo zanurzone w pianie flotacyjnej.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Ilustracja przedstawia model sit odśrodkowych i łukowych, stosowanych do odwodnienia koncentratu. Sita odśrodkowe zamontowane są w walcowatej obudowie i przypominają kształtem odwrócony stożek. Posiadają szczeliny umożliwiające odpływ wody. Praca sit odśrodkowych opiera się na działaniu siły odśrodkowej i podobnie jak w przypadku sit łukowych pozwala na odwadnianie oraz odmulanie dostarczonego koncentratu. Tego typu sita o kształcie odwróconego stożka nie wykorzystują energii elektrycznej, wystarcza dostarczenie materiału za pomocą dyszy w górnej części urządzenia, co prowadzi do spiralnego ruchu koncentratu wraz z wodą po ściankach sita ku dołowi. Woda odpływa przez szczeliny sita, a odwodniony koncentrat przemieszcza się do wylotu znajdującego się w dolnej części sita. Sita łukowe stanowią wsparte na ramie wygięte w łuk płyty. Posiadają one szczeliny umożliwiające przepływ wody. Koncentrat kierowany jest stycznie do powierzchni łukowatej utworzonej przez sito, od strony jego górnej, wklęsłej części. Doprowadzony materiał przesuwa się w dół, a jego osypywanie sprzyja odpływowi wody pomiędzy szczelinami sita na stronę wypukłą. która znajduje się z tyłu i jest zabudowana. Zagęszczony koncentrat pozostaje po stronie wklęsłej i kierowany jest do dalszego odwadniania.
Poniżej grafiki znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem grafiki.

Zdjęcie przedstawia przenośnik kubełkowy. Składa się on ze zbiorników z wydzielonymi trzema komorami. Przekrój zbiorników w górnej części stanowi prostokąt. Natomiast u dołu ich ścianki są zaokrąglone. Są one rozmieszczone od dołu do góry i tak też są kierowane.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia taśmę przenośnika. Transportowane są nią rozdrobnione ziarna węgla. Nad taśmą unosi się pyl węglowy.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia taśmę przenośnika. Transportowane są nią rozdrobnione ziarna węgla. Po prawej stronie widoczny jest spadek taśmy, dzięki konstrukcji transport może być prowadzony również pod pewnym kątem względem płaszczyzny poziomej.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia filtr próżniowy. Składa się on z kilku tarcz rozmieszczonych pionowo jedna za drugą w komorze, sięgającej do około połowy średnicy tarcz.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia Tarcze filtra próżniowego. Są one zorientowane prostopadle do płaszczyzny monitora. Tarcze zanurzone są w korycie, do którego doprowadza się odpowiednio zagęszczoną zawiesinę. Za tarczami znajduje się okno.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia zbiornik barometryczny. Ma on cylindryczny kształt i jest zorientowany pionowo. Na nim znajduje się tablica informacyjna z nazwą. W górnej części są poprowadzone przewody, transportujące sprężone powietrze. Zbiornik barometryczny jest elementem układu wykorzystywanym pomocniczo podczas pracy filtra próżniowego lub prasy filtracyjnej.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia zagęszczacz promieniowy. Znajduje się on na otwartym powietrzu. Zagęszczacz zbudowany jest ze zbiornika na planie koła o dużej średnicy. Nad nim znajduje się pomost dla obsługi. Zanieczyszczona woda robocza doprowadzana jest rurociągiem do cylindrycznej rury nadawczej. Woda wypływa z niej do zagęszczacza poniżej zwierciadła wody i rozpływa się promieniowo w kierunku zewnętrznego obwodu. W miarę zmniejszania się prędkości przepływu na dno zagęszczacza opadają coraz to drobniejsze ziarna. Osiadające na dnie zbiornika ziarna zgarniane są obrotowym czteroramiennym zgarniaczem do wylotu stożkowego. Pompa mułowa odbiera zagęszczone ziarna z wylotu i przetłacza je do dalszych procesów przeróbczych. Oczyszczona woda przepływa do pierścieniowego koryta. skąd przelewem odprowadzana jest do rząpia pompowego.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia odpływ cieczy klarownej z zagęszczacza promieniowego. Fragment pierścieniowatego przelewu zbiornika głównego zagęszczacza zaopatruję odpływ w ciecz. Rynna przelewowa po jednej stronie zbiornika połączona jest z odpływem cieczy klarownej. Odpływ na zdjęciu poprowadzony jest o łuku rynny w górnej części. ku lewemu dolnemu rogowi fotografii.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia fragment pierścieniowatej rynny przelewowej zagęszczacza promieniowego. Kierowana jest nią do odpływu woda klarowna. Poniżej znajduje się zbiornik z zagęszczonym mułem.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia prasę filtracyjną. Jest ona wsparta na ramie. Na całej długości prostopadłościennej konstrukcji zawieszone są prostokątne przegrody. To płyty, z których wydobywane są placki filtracyjne. Prasa znajduje się po lewej stronie. Przed nią na całej długości poprowadzona jest barierka.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia pompę próżniową wraz z manometrami. Pompa zabudowana jest z lewej strony i ma cylindryczny kształt. z prawej strony za pomocą pierścieni i rur połączona jest z manometrami oraz resztą układu, w którym generowane jest zmniejszone ciśnienie. Wartości ciśnienia rejestrowanego przez manometry pokazują wskazówki zamontowane na tarczach.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia wirówkę sedymentacyjną. Urządzenie pozwala na odwodnienie dostarczonego koncentratu. Jest ono umieszczone w żółtej obudowie zaokrąglonej w górnej części. Z lewej strony w hali zakładu znajdują się okna.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia wirówkę podczas naprawy elementu zabezpieczającego w postaci kostki. Technik trzyma w dłoniach klucz, którym dokręca element zabezpieczający w postaci kostki. Kostka znajduje się na końcu osi obrotu wirówki. Odpowiada za zabezpieczenie urządzenia w przypadku przeciążenia lub zablokowania urządzenia w trakcie pracy.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia bęben suszarki. Suszarka bębnowa składa się z obracającej się walcowatej komory, czyli bębna. Jest on zorientowany poziomo i zamontowany na pewnej wysokości.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.

Zdjęcie przedstawia wlot do bębna suszarki. Ma on kształt prostokątny. Widoczny jest zasysany do wnętrza bębna pył wraz z powietrzem.
Poniżej zdjęcia znajduje się przycisk multimedialny z nagraniem audio. Treść nagrania jest zgodna z tytułem zdjęcia.