Gospodarka ubocznymi produktami spalania
Gospodarka ubocznymi produktami spalania to zespół procesów zarządzania i recyklingu różnorakich materiałów, będących ubocznymi produktami spalania paliw o różnej konsystencji (stałych, ciekłych, gazowych). Produkty tego typu są niezwykle szkodliwe dla środowiska naturalnego oraz zdrowia człowieka. Do najważniejszych ubocznych produktów spalania należą: dwutlenek węgla (CO2), tlenki azotu (NOx), dwutlenek siarki (SO2) oraz pyły i dymy.
W elektrowniach i elektrociepłowniach podczas procesów produkcji energii powstają produkty niepalne, które nazywane się popiołem. Popiół ten może występować w postaci żużla, popiołu lotnego oraz popiołu drobnego.
Żużel gromadzi się w lejach pod komorą paleniskową oraz na końcu rusztu. Ma on postać zazwyczaj niewielkiego żwiru, czasami drobnego pyłu. Popiół drobny to cząstki niespalonego paliwa, które określa się jako tzw. lotny koksik. Popiół lotny jest wytrącany w odpylaczach lub unoszony ze spalinami w kierunku komina.
Żeby pozbyć się szkodliwego popiołu, stosuje się trzy metody odpopielania: mechaniczne, hydrauliczne grawitacyjne oraz pneumatyczne ssące lub tłoczące.
Odpopielanie mechaniczne
Z niewielkich rusztowych kotłów popiół usuwa się za pomocą wygarniaczy łańcuchowych oraz obrotowo‑łopatkowych, które umiejscawia się bezpośrednio pod lejami żużlowymi. Urządzenia te wygaszają rozgrzany żużel oraz odcinają dopływ szkodliwego powietrza do komory paleniskowej kotła.
W przypadku kotłów o dużych gabarytach do usuwania popiołu wykorzystuje się wygarniacze łańcuchowe mokre, które wyposażone są w podłużne wanny. Wanny umieszcza się pod lejami żużlowymi kotła.
Metoda mechaniczna odpopielania zużywa bardzo mało wody, co jest jej największą zaletą.
Odpopielanie hydrauliczne
Dzięki zwartej budowie urządzeń oraz ich samoczynnemu działaniu odpopielanie hydrauliczne jest bardzo popularnym sposobem usuwania popiołu z terenu elektrowni.
Najprostszym sposobem utylizacji popiołu jest odpopielanie hydrauliczne grawitacyjne. Żużel spada z komory paleniskowej do usytuowanej pod nią komory żużlowej, gdzie jest wygaszany dzięki strumieniom wody płynącym z dysz natryskowych. Co jakiś czas ochłodzony już żużel spłukuje się z komory za pomocą dysz spłukujących. Następnie wędruje on do osadnika, usytuowanego obok kotłowni. Tam wybierany jest za pomocą chwytaka suwnicy, zaś odsączona woda powraca do obiegu, pozostawiając resztę popiołu na złomowisku.
Oprócz odpopielania hydraulicznego grawitacyjnego stosuje się odpopielanie hydrauliczne ciśnieniowe. W przypadku takich instalacji popiół transportowany jest przez rurociągi dzięki aparatom strumieniowym zwanych eżekcyjnymi. Żużel opada bezpośrednio z leja żużlowego do takiego aparatu.
Odpopielanie pneumatyczne
Ten rodzaj odpopielania stosowany jest głównie w przypadku, kiedy dana elektrownia ma trudności z stałym zaopatrzeniem w duże ilości wody.
Urządzenie przeznaczone do ssącego odpopielania pneumatycznego zasysa popiół wraz z powietrzem napływającym do nadajnika przez dyszę. Następnie za pomocą rurociągu popiół przenoszony jest do odpylacza cyklonowego. W odpylaczu oddzielany jest od powietrza. Powietrze ulega filtracji (dzięki filtrom wodnym lub tkaninowym) i wydmuchiwane jest na zewnątrz dzięki pompie próżniowej. Urządzenie to pracuje samoczynnie.
Wróć do spisu treściWróć do spisu treści
Powrót do materiału głównegoPowrót do materiału głównego