Obuwie wydaje się być nieodłącznym atrybutem człowieka cywilizowanego. Zwykły użytkownik traktuje je jako obowiązkowy element ubioru. Każdy ma swoje preferencje w tym zakresie, uwzględniające wiele czynników – począwszy od gustów i upodobań, przez stronę praktyczną czy wymogi klimatyczne, po trendy w modzie. But najczęściej musi być ładny, wygodny, modny i w dobrej cenie. Jeżeli z różnych względów zakup okazuje się nieudany, najprostszą drogą wydaje się zakup nowej pary.

Z zupełnie innej perspektywy obuwie postrzega człowiek obarczony problemami zdrowotnymi stóp czy też kończyn dolnych. Wygląd i kosmetyka obuwia są kwestią indywidualnych preferencji. Nie zawsze jednak istnieje możliwość pogodzenia upodobań pacjenta i funkcji buta ortopedycznego. Mimo wszystko najważniejszym celem, w przypadku indywidualnego obuwia ortopedycznego, jest dostosowanie go do stanu chorej stopy z perspektywą działania terapeutycznego i leczniczego. W niektórych przypadkach bez obuwia ortopedycznego samodzielność pacjent jest ograniczona, a zwykłe funkcjonowanie we własnej przestrzeni mieszkalnej czy możliwość podjęcia pracy zawodowej utrudnione.

Nabycie obuwia ortopedycznego wykonywanego na miarę wiąże się ze znacznie większym wysiłkiem niż „wyjście do sklepu”. Ponieważ indywidualne obuwie ortopedyczne jest wyrobem medycznym na zamówienie, powinno być wytwarzane na zlecenie lekarza odpowiedniej specjalności.

Postępujący w wielu dziedzinach rozwój technologiczny może zmienić przyszłość także obuwnictwa ortopedycznego. Wykorzystywanie skanerów do pobierania miar, projektowanie kopyt, cholewek czy spodów obuwia w technologii 3D może wpłynąć nie tylko na wizerunek obuwnictwa ortopedycznego, ale przede wszystkim usprawnić i unowocześnić proces wytwórczy. Maszyny dedykowane branży obuwniczej mają coraz wyższy poziom specjalizacji, a ich wykorzystanie zwiększa efektywność cyklu produkcyjnego.  Uwarunkowania te mogą kreować inną perspektywę zawodu obuwnika ortopedycznego, której stronę techniczną i technologiczną warto poszerzać o dodatkowe aspekty, np. estetyki i wzornictwa obuwia. Tutaj, obok umiejętności praktycznych czy manualnych, znaczenia nabierają zwłaszcza zdolności artystyczne, które można rozwijać samodzielnie lub w oparciu o współpracę np. ze studentami czy absolwentami szkół artystycznych.

Wielowymiarowość i różnorodność oraz możliwości towarzyszące wytwarzaniu obuwia ortopedycznego są z jednej strony interesujące, z drugiej, pozwalają na rozwój, co może być czynnikiem determinującym wybór drogi zawodowej.

Powrót do spisu treściDNOypJtB5Powrót do spisu treści