Na fotografii złotorost ścienny, porost będący przykładem organizmu wskaźnikowego - występuje tam, gdzie podłoże jest bogate w azot. Na zdjęciu rozgałęziony konar drewna pokryty żółtym porostem. Fragmenty porostu zrastają się w jedno i pokrywają całość gałęzi.
Bioindykacja
Złotorost ścienny (Xanthoria parietina) to porost będący przykładem organizmu wskaźnikowego. Należy do porostów nitrofilnych, czyli azotolubnych. Występuje tam, gdzie podłoże jest bogate w azot. W Polsce jest bardzo rozpowszechniony. Rośnie np. na korze drzew i krzewów, skałach wapiennych i betonie.
Źródło: Jerzy Opioła, licencja: CC BY-SA 3.0.
Obserwując reakcje organizmów, można niekiedy ocenić stan środowiska, w którym żyją, np. poziom zanieczyszczenia konkretnymi substancjami. Organizmy szczególnie wrażliwe na zmiany określonych parametrów środowiska nazywamy wskaźnikowymi, a metodę ich obserwacji – bioindykacją. Bioindykacja jest dziś powszechnie stosowana do oceny stanu różnych siedlisk.
Twoje cele
Poznasz główne cechy organizmów wskaźnikowych i ich gatunki występujące w Polsce.
Nauczysz się, jak za pomocą obserwacji porostów zbadać stopień zanieczyszczenia powietrza w twojej miejscowości.
Dowiesz się o sposobach wykorzystania porostów w rolnictwie i leśnictwie.