E-materiały do kształcenia zawodowego

Kwalifikowana pierwsza pomoc

BPO.03. Wykonywanie działań ratowniczych - Technik pożarnictwa 311919

bg‑azure

Udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy

SCHEMAT INTERAKTYWNY

21

Spis treści

1

Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym

R13NjSy6XiySe1
Schemat zatytułowany jest Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym. Przedstawia kolejne kroki, jakie muszą podjąć ratownicy po przybyciu na miejsce zdarzenia. W pierwszej kolejności należy rozpoznać miejsce zdarzenia. Składa się na to: zabezpieczenie ratowników, identyfikacja zagrożeń, liczba poszkodowanych, potrzebne dodatkowe siły i środki, mechanizm zdarzenia. W drugim kroku należy dotrzeć do poszkodowanego. Na kolejnym etapie należy dostosować działanie do sytuacji. Możliwe do podjęcia działania to: ewakuacja i podjęcie medycznych działań ratowniczych; wykonanie dostępu do poszkodowanego i podjęcie medycznych działań ratowniczych; podjęcie medycznych działań ratowniczych i przygotowanie do ewakuacji lub niepodjęcie medycznych działań ratowniczych. Na koniec tej sekwencji należy złożyć meldunek do Kierującego Działaniem Ratowniczym - KDR.
Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym ma na celu ustalenie kolejności działania ratowników od chwili przybycia na miejsce zdarzenia do momentu przekazania meldunku Kierującemu Działaniem Ratowniczym (KDR).
Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

2

Sekwencja medycznych działań ratowniczych

R1Y3t0XVEkodX1
Schemat zatytułowany jest Sekwencja medycznych działań ratowniczych. Przedstawia kolejne kroki działań ratowniczych. Po ocenie ogólnego wrażenia w przypadku rany krwawiącej należy przejść do procedury piątej. W przypadku drgawek należy zabezpieczyć poszkodowanego przed wtórnymi obrażeniami, szczególnie głowy. Następnie ocenia się stan świadomości poszkodowanego. W kolejnym kroku należy ocenić drożność dróg oddechowych i w razie konieczności je udrożnić sposobem odpowiednim do mechanizmu zdarzenia. Następnie należy ocenić oddech. Jeśli oddech jest nieprawidłowy trzeba wykonać resuscytacje krążeniowo-oddechową zgodnie z procedurą trzecią lub czwartą. Jeśli oddech jest obecny stosuje się tlenoterapię według wskazań i ocenia krążenie. Następnie przeprowadza się wywiad ratowniczy oraz ocenia poszkodowanego pod kątem istniejących obrażeń i dolegliwości. Po tej ocenie wdraża się postępowanie adekwatne do dolegliwości i obrażeń stwierdzonych u poszkodowanego. W przypadku wstrząsu hipowolemicznego układa się poszkodowanego w pozycji leżącej na płasko. Następnie wykonuje się termoizolację. Należy regularnie monitorować funkcje życiowe i postępować adekwatnie do stanu poszkodowanego. Przez cały czas trwania działań ratowniczych należy udzielać poszkodowanemu wsparcia psychicznego.
Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. Sekwencja medycznych działań ratowniczych jest to kolejność wykonywania działań z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy i medycznych czynności ratunkowych, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Sekwencja medycznych działań ratowniczych
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

3

Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dorosłych

R1aTZ71OxrRqj1
Schemat zatytułowany jest Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dorosłych. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku zatrzymania krążenia u dorosłych. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia wykonuje się sekwencję medycznych działań ratowniczych zgodnych z procedurą drugą. Po zdiagnozowaniu braku prawidłowego oddechu wykonuje się resuscytację krążeniowo-oddechową trzydzieści do dwóch lub asynchronicznie. Można także zastosować automatyczny defibrylator zewnętrzny - AED. Po jego włączeniu należy stosować się do poleceń urządzenia zgodnych z zaleceniami producenta. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dorosłych jest to szereg czynności podczas medycznych działań ratowniczych, które mają na celu sprawdzenie stanu poszkodowanego. Jego efektem jest przeprowadzenie lub zaniechanie przeprowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej - RKO.
Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dorosłych
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

4

Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dzieci, niemowląt, noworodków

Rdawq50KHPKLH1
Schemat zatytułowany jest Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dzieci, niemowląt, noworodków. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku zatrzymania krążenia u dzieci, niemowląt i noworodków. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia wykonuje się sekwencję medycznych działań ratowniczych zgodnych z procedurą drugą. Po zdiagnozowaniu braku prawidłowego oddechu wykonuje się pięć oddechów ratowniczych. Jeśli nadal brak oznak życia, to u dzieci wykonuje się resuscytację krążeniowo-oddechową trzydzieści do dwóch lub asynchronicznie. Wymagane jest stosowanie się do dostępnego sprzętu nagłośnieniowego do udrożnienia dróg oddechowych. Można także zastosować automatyczny defibrylator zewnętrzny - AED. Po jego włączeniu należy stosować się do poleceń urządzenia zgodnych z zaleceniami producenta. W przypadku noworodków bezpośrednio po urodzeniu wykonuje się resuscytację krążeniowo-oddechową trzy do jednego. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dzieci, niemowląt, noworodków jest to szereg medycznych działań ratowniczych mających na celu sprawdzenie stanu poszkodowanego, czego efektem jest przeprowadzenie lub zaniechanie przeprowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej - RKO.
Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dzieci, niemowląt, noworodków
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

5

Obrażenia i podejrzenie obrażeń głowy

RiB6gvL6rB8Ab1
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń głowy. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń głowy. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia wykonuje się stabilizację odcinka szyjnego kręgosłupa zgonie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeśli występuje rana głowy, to należy założyć opatrunek osłaniający. Niezależnie od występowania rany, w razie konieczności ewakuacji, należy unieruchomić poszkodowanego na noszach i unieść je od strony głowy. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń głowy ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze, które uwzględniają podejrzenie lub stwierdzenie występowania na głowie poszkodowanego obrażeń i podjęcie działań w przypadku konieczności ewakuacji poszkodowanego.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń głowy
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

6

Obrażenia i podejrzenie obrażeń kręgosłupa

Rck9c8RNKwKvz1
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń kręgosłupa. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń kręgosłupa. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy ustabilizować odcinek szyjny kręgosłupa. Zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych, jeżeli nie występuje konieczność ewakuacji należy ustabilizować poszkodowanego w pozycji zastanej. Jeżeli natomiast występuje konieczność ewakuacji, to w miarę możliwości należy unieruchomić poszkodowanego na noszach, a następnie podjąć ponowną sekwencję działań medycznych. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń kręgosłupa ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze w sytuacji podejrzenia lub stwierdzenia występowania u poszkodowanego obrażeń kręgosłupa oraz odpowiednie działania w przypadku konieczności ewakuacji poszkodowanego.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń kręgosłupa
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

7

Obrażenia i podejrzenie obrażeń klatki piersiowej

R1TFxFZOLMIWh1
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń klatki piersiowej. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń klatki piersiowej. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeżeli wystąpiła rana drążąca klatki piersiowej, to należy założyć opatrunek zastawkowy, a następnie ustawić poszkodowanego w pozycji półsiedzącej. Jeśli rana nie występuje, to od razu należy ustawić poszkodowanego w pozycji półsiedzącej. W przypadku stwierdzenia wiotkiej klatki piersiowej, należy ją ustabilizować ręcznie bądź plastrowo, a następnie ustawić poszkodowanego w pozycji półsiedzącej. W przypadku jednoczesnego podejrzenia występowania obrażenia głowy lub odcinka szyjnego, o ile poszkodowany został unieruchomiony na noszach i nie występują objawy wstrząsu hipowolemicznego, nosze należy unieść od strony głowy w stosunku do podłoża. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń klatki piersiowej ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze obejmujące podejrzenie lub stwierdzenie występowania w obrębie klatki piersiowej poszkodowanego obrażeń, wdrożenie właściwych działań dotyczących stabilizacji klatki piersiowej oraz użycie odpowiednich opatrunków.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń klatki piersiowej
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

8

Obrażenia i podejrzenie obrażeń brzucha

RLiQGzBly6A2D1
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń brzucha. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń brzucha. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeżeli wystąpiła rana brzucha z wytrzewieniem, to należy założyć wilgotny opatrunek osłaniający przykryty folią, a następnie ułożyć poszkodowanego w pozycji leżącej z nogami ugiętymi w kolanach. Jeżeli rana brzucha jest bez wytrzewienia, to należy założyć opatrunek osłaniający, a następnie ułożyć poszkodowanego w pozycji leżącej z nogami ugiętymi w kolanach. Jeżeli rana brzucha nie występuje, to od razu należy ułożyć poszkodowanego w pozycji leżącej z nogami ugiętymi w kolanach. W przypadku współwystępowania obrażenia miednicy lub kończyn poszkodowanego należy ułożyć w pozycji leżącej na płasko. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń brzucha ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze obejmujące podejrzenie lub stwierdzenie występowania obrażeń w obrębie brzucha, wdrożenie właściwych działań dotyczących ułożenia poszkodowanego oraz użycie odpowiednich opatrunków.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń brzucha
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

9

Obrażenia i podejrzenie obrażeń miednicy

RU1GBD8cUhye81
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń miednicy. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń miednicy. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. W pierwszym kroku należy rozważyć stabilizację miednicy. Następnie użyć noszy podbierakowych i unieruchomić na nich poszkodowanego. Jeśli brak takich noszy, to należy zastosować technikę wielu rąk, a następnie unieruchomić poszkodowanego na innych noszach. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń miednicy ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze obejmujące podejrzenie występowania lub stwierdzenie obrażeń w obrębie miednicy oraz wdrożenie właściwych działań dotyczących ułożenia poszkodowanego i stabilizacji miednicy.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń miednicy
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

10

Obrażenia i podejrzenie obrażeń narządu ruchu

REYRmbUiPC4LM1
Schemat zatytułowany jest Obrażenia i podejrzenie obrażeń narządu ruchu. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku obrażeń lub podejrzenia obrażeń narządu ruchu. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. W pierwszym kroku należy ręcznie ustabilizować kończyny, a następnie dokonać oceny odniesionych obrażeń oraz oceny krążenia i czucia poniżej miejsca uszkodzenia. Jeśli nie występuje zniekształcenie obrysu kończyny oraz rany, to należy poszkodowanego unieruchomić w pozycji zbliżonej do fizjologicznej, a następnie ponownie ocenić krążenie i czucie poniżej miejsca uszkodzenia. Jeśli zniekształcenie obrysu kończyny występuje należy zastosować delikatny wyciąg. W przypadku wystąpienia oporu podczas stosowania wyciągu i wystąpieniu przerwania ciągłości skóry lub rany należy założyć opatrunek jałowy lub osłonowy na ranę, a następnie unieruchomić poszkodowanego w pozycji zastanej. Po tych procedurach ponownie ocenia się krążenie i czucie poniżej miejsca uszkodzenia. Jeśli w przypadku oporu podczas stosowania wyciągu nie występuje przerwanie ciągłości skóry, to należy unieruchomić poszkodowanego w pozycji zastanej, a następnie ponownie ocenić krążenie i czucie poniżej miejsca uszkodzenia. Jeśli opór podczas stosowania wyciągu nie występuje, a poszkodowany jest poraniony, należy założyć opatrunek jałowy lub osłonowy na ranę, następnie unieruchomić go w pozycji zbliżonej do fizjologicznej, a na końcu ponownie ocenić krążenie i czucie poniżej miejsca uszkodzenia. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji obrażenia i podejrzenie obrażeń narządu ruchu ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze uwzględniające podejrzenie występowania lub stwierdzenie obrażeń w obrębie narządów ruchu (kończyn) poszkodowanego, wdrożenie właściwych działań dotyczących stabilizacji kończyn oraz ich unieruchamiania i opatrywania.
Obrażenia i podejrzenie obrażeń narządu ruchu
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

11

Rany

RBec5JE4BIsvi1
Schemat zatytułowany jest Rany. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku uwidocznienia ran. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeśli rana jest niekrwawiąca, należy zastosować opatrunek osłaniający. Jeśli rana krwawiąca dotyczy kończyny, to należy założyć opatrunek uciskowy. Jeśli krwotok nie ustaje, to należy założyć opaskę uciskową, a jeśli jej brak, zastosować ucisk na dużą tętnicę. W miarę możliwości należy unieruchomić uszkodzoną kończynę. Jeśli rana krwawiąca znajduje się w innej okolicy ciała, należy założyć opatrunek uciskowy. Jeśli nie można go założyć, należy miejscowo ucisnąć ranę, a następnie w miarę możliwości unieruchomić uszkodzoną okolicę. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji rany ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze mające na celu zastosowanie opatrunku w zależności od stwierdzonej, występującej u poszkodowanego rany.
Rany
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

12

Amputacja urazowa

RxChdHOzVcxk71
Schemat zatytułowany jest Amputacja urazowa. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku amputacji urazowej. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeśli amputacja jest całkowita, należy odnaleźć amputowane części ciała, a następnie owinąć w suchą gazę jałową. Tak zabezpieczoną część ciała należy umieścić w szczelnym worku plastikowym, wycisnąć z niego powietrze i umieścić w pojemniku wypełnionym zimną wodą, w miarę możliwości, z dodatkiem lodu, a następnie przekazać Zespołowi Ratownictwa Medycznego. Kikut w ciele poszkodowanego należy zabezpieczyć zgodnie z procedurą piątą dotyczącą ran krwawiących. W przypadku amputacji częściowej należy założyć opatrunek jałowy zwilżony solą fizjologiczną. Jeżeli rana jest krwawiąca, należy zabezpieczyć zgodnie z procedurą piątą dotyczącą ran krwawiących oraz unieruchomić kończynę. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji amputacja urazowa ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze po stwierdzeniu amputacji całkowitej lub częściowej, stosuje właściwy opatrunek w obu przypadkach oraz wdraża procedury w przypadku odnalezienia amputowanej części ciała.
Amputacja urazowa
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

13

Oparzenia termiczne

R1O4sPP0PESBz1
Schemat zatytułowany jest Oparzenia termiczne. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku oparzeń termicznych. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. W pierwszym kroku usuwa się odzież oraz biżuterią z oparzonej powierzchni, a następnie zakłada opatrunek hydrożelowy. Jeśli brak jest opatrunku hydrożelowego, należy schładzać oparzenie solą fizjologiczną lub wodą. Należy przy tym uważać na obecność objawów wychłodzenia. Schładzanie powinno trwać od pięciu do dziesięciu minut, jeśli powierzchnia oparzenia nie przekracza dziesięciu procent powierzchni ciała. Jeśli powierzchnia oparzenia przekracza dziesięć procent ciała, to schładzanie powinno trwać od jednej do dwóch minut. Następnie na oparzenie należy założyć jałowy suchy opatrunek. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji oparzenia termiczne ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z opatrywaniem poszkodowanego, który uległ oparzeniu termicznemu.
Oparzenia termiczne
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

14

Oparzenia chemiczne

R10SrnPcWjxpK1
Schemat zatytułowany jest Oparzenia chemiczne. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku oparzeń chemicznych. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. W pierwszym kroku usuwa się odzież oraz biżuterią z oparzonej powierzchni. Jeśli na ciele znajduje się substancja stała, należy ją w miarę możliwości usunąć mechanicznie z powierzchni skóry. Następnie należy w bezpieczny sposób płukać oparzone miejsce bieżącą wodą do czasu zmniejszenia bólu lub oczyszczenia skóry. Trzeba przy tym zwracać uwagę na obecność objawów wychłodzenia. Po płukaniu zakłada się opatrunek hydrożelowy. Jesli brak takiego opatrunku, to należy zastosować suchy jałowy opatrunek. Jeśli substancja stała nie występuje na skórze, to należy w bezpieczny sposób płukać oparzone miejsce bieżącą wodą do czasu zmniejszenia bólu lub oczyszczenia skóry. Trzeba przy tym zwracać uwagę na obecność objawów wychłodzenia. Po płukaniu zakłada się opatrunek hydrożelowy. Jesli brak takiego opatrunku, to należy zastosować suchy jałowy opatrunek. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji oparzenia chemiczne ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z opatrywaniem poszkodowanego, który uległ oparzeniu termicznemu.
Oparzenia chemiczne
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

15

Zatrucie wziewne

R1WT0UMneGagr1
Schemat zatytułowany jest Zatrucie wziewne. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku zatrucia wziewnego. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy ewakuować poszkodowanego ze strefy zagrożenia, w miarę możliwości z izolacją dróg oddechowych. Następnie podejmuje się działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Należy przeprowadzać stałą kontrolę oddechu, a w razie potrzeby niezwłocznie rozpocząć tlenoterapię lub wentylację. W przypadku zatrzymania krążenia należy wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową, która rozpoczyna się od pięciu oddechów ratowniczych, a następnie wykonuje się uciśnięcia klatki piersiowej zgodnie z procedurą trzecią lub czwartą. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji zatrucie wziewne ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z ewakuacją poszkodowanego, co do którego występuje podejrzenie lub stwierdzenie zatrucia wziewnego oraz wdraża odpowiednią sekwencję medycznych działań ratowniczych w przypadku zatrzymania krążenia poszkodowanego.
Zatrucie wziewne
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

16

Tonięcie

RtSbnRFfg94om1
Schemat zatytułowany jest Tonięcie. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku tonięcia. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Niezwłocznie rozpoczyna się tlenoterapię lub wentylację. W przypadku zatrzymania krążenia należy wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową, która rozpoczyna się od pięciu oddechów ratowniczych, a następnie wykonuje się uciśnięcia klatki piersiowej zgodnie z procedurą trzecią lub czwartą. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji tonięcie ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z wentylacją lub tlenoterapią oraz resuscytacją krążeniowo-oddechową w stosunku do poszkodowanego, który tonął.
Tonięcie
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

17

Wychłodzenie

RyYZRAXB2Qajj1
Schemat zatytułowany jest Wychłodzenie. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku wychłodzenia. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Pierwszym krokiem jest ewakuacja. Następnie usuwa się mokre elementy odzieży przez rozcięcie oraz osusza skórę, bez dodatkowego narażania na wychłodzenie i ruch. Po osuszeniu układa się poszkodowanego w pozycji poziomej i zakłada na niego termoizolację. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji wychłodzenie ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z minimalizowaniem negatywnych skutków dla poszkodowanego, który uległ wychłodzeniu, obejmujące ewakuację, usunięcie mokrych elementów odzieży, osuszenie skóry oraz ułożenie w odpowiedniej pozycji.
Wychłodzenie
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

18

Zaburzenia krążeniowo oddechowe w stanach nieurazowych

Rray8WgHbMTOo1
Schemat zatytułowany jest Zaburzenia krążeniowo oddechowe w stanach nieurazowych. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku zaburzeń krążeniowo oddechowych w stanach nieurazowych. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. W przypadku bólu brzucha poszkodowanego układa się w pozycji leżącej z nogami ugiętymi w kolanach. W przypadku bólu w klatce piersiowej lub duszności układa się poszkodowanego w pozycji półsiedzącej. W przypadku utraty świadomości układa się poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej, nazywanej bezpieczną. Jeśli w drogach oddechowych znajduje się ciało obce, to należy poszkodowanego zachęcić do kaszlu. Jeżeli kaszel jest nieefektywny, to w przypadku dorosłych i dzieci należy wykonać do pięciu uderzeń w okolicę międzyłopatkową, a jeśli to nie pomaga, to do pięciu uciśnięć nadbrzusza. W przypadku niemowląt należy wykonać do pięciu uderzeń w okolicę międzyłopatkową, a jeśli to nie pomaga, to do pięciu uciśnięć klatki piersiowej. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji zaburzenia krążeniowo oddechowe w stanach nieurazowych ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze związane z zaburzeniami krążeniowo-oddechowymi w sytuacjach takich jak ból w klatce piersiowej, ból brzucha, utrata świadomości czy ciało obce w drogach oddechowych.
Zaburzenia krążeniowo oddechowe w stanach nieurazowych
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

19

Kobieta w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia/zdrowia

R1acQzdAZmU261
Schemat zatytułowany jest Kobieta w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia lub zdrowia. Przedstawia kolejne kroki postępowania w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia kobiet w widocznej ciąży. Po rozpoznaniu miejsca zdarzenia, należy podjąć działania zgodnie z procedurą drugą sekwencji medycznych działań ratowniczych. Jeśli kobieta jest przytomna, a urazowy mechanizm zdarzenia nie występuje, to należy ją ułożyć w pozycji wygodnej. W przypadku ciała obcego w drogach oddechowych należy poszkodowaną zachęcić do kaszlu, a jeśli jest on nieefektywny, to należy wykonać do pięciu uderzeń w okolicę międzyłopatkową, a jeśli to nie zadziała, to wykonuje się do pięciu uciśnięć klatki piersiowej. Jeżeli kobieta jest przytomna, a urazowy mechanizm zdarzenia występuje, to należy unieruchomić ją w pozycji na wznak z uniesieniem biodra prawego lub przesunięciem brzucha na lewą stronę. Jeżeli kobieta jest nieprzytomna, występuje urazowy mechanizm zdarzenia i nie ma wskazań do resuscytacji, to należy unieruchomić ją w pozycji na wznak z uniesieniem biodra prawego lub przesunięciem brzucha na lewą stronę. Jeżeli kobieta jest nieprzytomna, występuje urazowy mechanizm zdarzenia i są wskazania do resuscytacji, to należy ją przeprowadzić w pozycji na wznak z uniesieniem biodra prawego lub przesunięciem brzucha na lewą stronę. Jeżeli kobieta jest nieprzytomna, nie występuje urazowy mechanizm zdarzenia i są wskazania do resuscytacji, to należy ją przeprowadzić w pozycji na wznak z uniesieniem biodra prawego lub przesunięciem brzucha na lewą stronę. Jeżeli kobieta jest nieprzytomna, nie występuje urazowy mechanizm zdarzenia i nie ma wskazań do resuscytacji, to należy ułożyć ją w pozycji na lewym boku. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. W sekwencji kobieta w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia/zdrowia ratownik podejmuje medyczne działania ratownicze w sytuacji, kiedy poszkodowaną jest kobieta w widocznej ciąży – w zależności od tego, czy jest w stanie zachowanej przytomności czy po utracie przytomności.
Kobieta w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia/zdrowia
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

20

Wsparcie psychiczne

Rjo0s2oupLHbA1
Schemat zatytułowany jest Wsparcie psychiczne. Przedstawia zalecenia dotyczące wsparcia psychicznego poszkodowanego. W ramach wsparcia rozpoznaj sytuację i zaplanuj kolejność podejmowanych działań. Dbaj o bezpieczeństwo własne, kolegów i pozostałych uczestników zdarzenia. Chroń siebie, kolegów oraz pozostałych uczestników przed zbędnymi obciążeniami. Zachowaj spokój i bądź zdecydowany w działaniu. Obserwuj zachowania ludzi, bądź czujny i wrażliwy. Chroń prywatność osoby poszkodowanej i zasłoń ją przed gapiami. Nawiąż i utrzymuj kontakt z osobą poszkodowaną. Nie udzielaj przy tym informacji, które mogą zaszkodzić osobie poszkodowanej. Unikaj zbędnych komentarzy, pochopnych diagnoz i ocen. Mów spokojnym tonem. Przedstaw się z imienia i funkcji. Utrzymuj kontakt wzrokowy. Poszukaj ostrożnego kontaktu dotykowego. Informuj poszkodowanego o podejmowanych działaniach. Pomóż poszkodowanemu zorientować się w sytuacji. Przed podjęciem działania, powiedz, co zamierzasz. Udzielaj także informacji w sprawach, które są ważne dla poszkodowanego. Organizuj wsparcie osób i wykorzystuj obecność innych. Nie zostawiaj poszkodowanego samego. Wykorzystuj do pomocy rodzinę, przyjaciół, sąsiadów i osoby będące na miejscu zdarzenia. Na ilustracji znajduje się punkt interaktywny, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
  1. Wsparcie psychiczne to zasady udzielania wsparcia psychicznego, w tym emocjonalnego, informacyjnego, praktycznego, a także aktywne słuchanie poszkodowanego i zachowanie spokoju w jego obecności oraz zabezpieczenie potrzeb poszkodowanego - na przykład podanie wody lub „Misia ratownika” w przypadku, gdy poszkodowanymi są dzieci.
Wsparcie psychiczne
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Miejsce na notatki

R19uqJoL2I4wt

Powiązane ćwiczenia