Plansza interaktywna pod tytułem Typy zniekształceń stóp przedstawia pięć grafik prezentujących różne zniekształcenia stóp. Na planszy znajdują się punkty interaktywne, które odnoszą się do poszczególnych grafik. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem.

1. Punkt interaktywny na ilustracji numer jeden odnosi się do nieutrwalonej stopy końsko szpotawej, która charakteryzuje się wnętrzem stopy skierowanym do wewnątrz i łukowatym wygięciem całej stopy.

2. Punkt interaktywny na ilustracji numer dwa odnosi się do nieutrwalonej stopy płasko przywiedzionej, która charakteryzuje się kierowaniem stóp do wewnątrz.

3. Punkt interaktywny na ilustracji numer trzy odnosi się do nieutrwalonej stopy opadającej, który charakteryzuje sie pochyleniem przodu stopy w dół.

4. Punkt interaktywny na ilustracji numer cztery odnosi się do stopy płasko koślawej, która charakteryzuje się odchyleniem pięty do zewnętrznej strony i obniżeniem łuku pod stopą.

5. Punkt interaktywny na ilustracji numer pięć odnosi się do nieutrwalonej stopy piętowej, która charakteryzuje się uniesionymi palcami i pionowym ustawieniu kości piętowej.

Plansza interaktywna pod tytułem Co warto wiedzieć o elementach leczniczych w obuwiu ortopedycznym na nieutrwalone stopy końsko szpotawe przedstawia grafikę ukazującą schemat budowy buta. Na planszy znajdują się punkty interaktywne, które odnoszą się do poszczególnych elementów budowy obuwia ortopedycznego na nieutrwalone stopy końsko szpotawe. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

1. Forma obuwnicza odnosi się do wykonania obuwia, w którym można zastosować formy obuwnicze symetryczne lub odwiedzeniowe. Przy budowaniu form można wykorzystać formy bazowe, najlepiej drewniane.

   • Froma symetryczna
     Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią środkową biegnącą wzdłuż formy. Linia obrysu po lewej stronie osi jest symetrycznym odbiciem linii obrysu po prawej stronie osi.

   • Forma odwiedzeniowa
     Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią środkową biegnącą wzdłuż formy. Obrys jest wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną do wewnątrz. Grafika przedstawia obrys stopy prawej i lewej, wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną do wewnątrz.

2. Wkładka ortopedyczna odnosi się do wkładki pronującej, która unosi zewnętrzny brzeg stopy. Wkładka ma w przekroju kształt wydłużonego trójkąta. Wkładka pronująca
   Grafika przedawnia kształt wkładki podzielonej na pół względem osi pionowej.
   Grafika przedawnia schemat przekroju z zaznaczonym spadem wkładki ortopedycznej.

3. Podnosek odnosi się do podnoska, który jest przedłużony po stronie wewnętrznej do połowy głowy pierwszej kości śródstopia, patrząc od pięty. Podnosek przedłużony po stronie przyśrodkowej.
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy, który jest przedłużony od strony przyśrodkowej.

4. Zakładka odnosi się do zakładki zewnętrznej, która obejmuje piętę poniżej kostek. Sięga po stronie przyśrodkowej do dwóch szóstych długości stopy, a po stronie zewnętrznej półtora centymetra przed połową głowy piątej kości śródstopia, patrząc od pięty.
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty.

5. Sznurowanie odnosi się do sznurowania przedłużonego, które dochodzi do poziomu stawów śródstopno palcowych. Stosowane w przypadkach, w których mogą pojawić się trudności w zakładaniu obuwia. Opcjonalnie można wykonać sznurowanie długie, kończące się na czubkach palców.
   Grafika przedstawia schemat budowy buta ze sznurowaniem przedłużonym, które obejmuje zakres od górnej krawędzi cholewki do stawów śródstopnopalcowych.

6. Obcas odnosi się do obcasa ortopedycznego odwróconego i wydłużonego. Wydłużenie do przodu po stronie zewnętrznej równa się dwóm piątym długości normalnego obcasa.
   Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
   Grafika przedstawia kształt podeszwy z wydłużonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który jest przedłużony o dwie piąte długości obcasa po stronie zewnętrznej.

7. Wskazania odnosi się do wskazań, którymi są:

   • pełna korekcja wady,

   • w leczeniu nieoperacyjne wady,

   • doleczanie po zabiegach operacyjnych.

8. Przeciwskazania odnosi się do przeciwskazań, takich jak:

   • zniekształcenie utrwalone,

   • zaburzenia czucia w stopie,

   • możliwość zastosowania obuwia produkcji seryjnej.

9. Czy wiesz, że$\dots$

   • Miary na obuwie, które pobiera się w korekcji lub hiperkorekcji.

   • W obuwiu można zastosować usztywniacz tyłostopia, wykonany na przykład z łupka drewnianego.

   • But powinien mieć wysoką cholewkę.

   • W przypadku dzieci podeszwa powinna być elastyczna, najlepiej styrogumowa. Chyba, że istnieją dodatkowe, inne wskazania.

   • W przypadku skrócenia kończyny dolnej dodatkowo stosuje się wkładki wyrównujące skrócenie.

     Ilustracje:

     • Wkładka wbudowana do buta w postaci koturnu. Grafika przedstawia stopę umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem.

     • Wkładka w usatwieniu końskim stopy wbudowana w but.
       Grafika przedstawia stopę, umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem z podwyższonym obszarem piętry.

   • W przypadku biernej korekcji stosuje się obuwie ze strzemieniem do ortezy, które

     • ma wzmocnioną konstrukcję stalką metalową,

     • może posiadać wymienione elementy korekcyjne,

     • między podeszwą a obcasem jest wyposażone w strzemię do połączenia z ortezą,

     • dodatkowo może być uzupełnione o kapę przyciągającą do wewnątrz.

     Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i metalową konstrukcją, który przymocowany jest do zewnętrznej, tylnej części podeszwy. Konstrukcja sięga wysokości stawów skokowych i jest zakończona paskiem, który służy do zapięcia wokół buta.

Plansza interaktywna pod tytułem Co warto wiedzieć o elementach leczniczych w obuwiu ortopedycznym na nieutrwalone stopy płasko koślawe przedstawia grafikę ukazującą schemat budowy buta. Na planszy znajdują się punkty interaktywne, które odnoszą się do poszczególnych elementów budowy obuwia ortopedycznego na nieutrwalone stopy płasko koślawe. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

1. Forma obuwnicza odnosi się do wykonania obuwia, w którym można zastosować formy obuwnicze dziecięce, tak zwane proste formy lub formy przywiedzeniowe. Przy budowaniu form można wykorzystać formy bazowe, najlepiej drewniane.
   Forma dziecięca
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią biegnącą wzdłuż formy.
   Forma przywiedzeniowa
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią środkową biegnącą wzdłuż formy. Obrys jest wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną na zewnątrz.
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej i lewej. Obrys jest wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną na zewnątrz.

2. Wkładka ortopedyczna odnosi się do wkładki supinującej, która unosi sklepienie podłużne stopy. W przypadku koślawości pięty wkładka dodatkowo podpiera brzeg pięty po stronie wewnętrznej.
   Wkładka supinująca
   Grafika przedstawia kształt wkładki supinującej z zaznaczoną osią pionową i podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.
   Grafika przedstawia schemat przekroju wkładki z zaznaczonym podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.

3. Podnosek odnosi się do symetrycznego podnoska, który służy wzmocnieniu czubka buta. Sięga około jednej szóstej długości podeszwy, licząc od przodu.
   Podnosek symetryczny
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy.

4. Zakładka odnosi się do zakładki, która jest przedłużona do przodu od strony przyśrodkowej do dwóch piątych długości stopy, licząc od pięty. Po zewnętrznej sięga do punktu, położonego półtora centymetra przed połową głowy piątej kości śródstopia.
   Zakładka przyśrodkowa
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty.
   Opcjonalnie zakładka może być przedłużona obustronnie, od wewnątrz sięga do punktu, położonego półtora centymetra przed połową głowy pierwszej kości śródstopia, a po zewnętrznej sięga do punktu, położonego półtora centymetra przed połową głowy piątej kości śródstopia. Na wysokość zakładka nie dosięga kostek.
   Zakładka obustronna
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po obu stronach pięty.

5. Sznurowanie odnosi się do sznurowania przedłużonego, które dochodzi do poziomu stawów śródstopno palcowych. Stosowane w przypadkach, w których mogą pojawić się trudności w zakładaniu obuwia. Opcjonalnie można wykonać sznurowanie długie, kończące się na czubkach palców.
   Grafika przedstawia but ze sznurowaniem przedłużonym, które obejmuje zakres od górnej krawędzi cholewki do stawów śródstopnopalcowych.

6. Obcas odnosi się do obcasa ortopedycznego wydłużonego, tak zwany obcas Thomasa. Wydłużenie do przodu po stronie wewnętrznej równa się dwóm piątym długości normalnego obcasa. Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
   Grafika przedstawia kształt podeszwy ze ściętym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który jest przedłużony o trzy piąte długości obcasa po stronie przyśrodkowej.

7. Wskazania odnosi się do wskazań, którymi są:

   • pełna korekcja wady,

   • w leczeniu nieoperacyjne wady,

   • doleczanie po zabiegach operacyjnych.

8. Przeciwskazania odnosi się do przeciwskazań, którymi są:

   • zniekształcenie utrwalone,

   • zaburzenia czucia w stopie,

   • stopa płasko koślawa statyczna.

9. Czy wiesz, że odnosi się do następujących informacji

   • Miarę na obuwie pobiera się w korekcji lub hiperkorekcji.

   • W obuwiu można zastosować usztywniacz tyłostopia, wykonany na przykład z łupka drewnianego.

   • But powinien mieć wysoką cholewkę.

   • W przypadku dzieci podeszwa powinna być elastyczna, najlepiej styrogumowa. Chyba, że istnieją dodatkowe, inne wskazania.

   • W przypadku skrócenia kończyny dolnej dodatkowo stosuje się wkładki wyrównujące skrócenie.
     Wkładka wbudowana do buta w postaci koturnu
     Grafika przedstawia stopę umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem.
     Wkładka w usatwieniu końskim stopy wbudowana w but
     Grafika przedstawia stopę, umieszczoną na koturnie buta, z dodatkowym obcasem z podwyższonym obszarem pięty.

   • W przypadku biernej korekcji stosuje się obuwie ze strzemieniem do ortezy, które

     • ma wzmocnioną konstrukcję stalką metalową,

     • może posiadać wymienione elementy korekcyjne,

     • między podeszwą a obcasem wyposażone są w strzemię do połączenia z ortezą,

     • dodatkowo może być uzupełnione o kapę przyciągającą do wewnątrz.

     Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i metalową konstrukcją, który przymocowany jest do zewnętrznej, tylnej części podeszwy. Konstrukcja sięga wysokości stawów skokowych i jest zakończona paskiem, który służy do zapięcia wokół buta do zewnątrz.

Plansza interaktywna pod tytułem Co warto wiedzieć o elementach leczniczych w obuwiu ortopedycznym na nieutrwalone stopy płasko przywiedzione przedstawia grafikę, ukazującą schemat budowy buta. Na planszy znajdują się punkty interaktywne, które odnoszą się do poszczególnych elementów budowy obuwia ortopedycznego na nieutrwalone stopy płasko przywiedzione. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

1. Forma obuwnicza odnosi się do wykonania obuwia, w którym można zastosować formy obuwnicze symetryczne lub formy odwiedzeniowe. Przy budowaniu form można wykorzystać formy bazowe, najlepiej drewniane.
   Forma symetryczna
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią środkową biegnącą wzdłuż formy. Linia obrysu po lewej stronie osi jest symetrycznym odbiciem linii obrysu po prawej stronie osi.
   Forma odwiedzeniowa
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią środkową biegnącą wzdłuż formy. Obrys jest wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną do wewnątrz
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej i lewej, wygięty sierpowato z linią wypukłą skierowaną do wewnątrz.

2. Wkładka ortopedyczna odnosi się do wkładki supinującej, która unosi sklepienie podłużne stopy. W przypadku koślawości pięty wkładka dodatkowo podpiera brzeg pięty po stronie wewnętrznej.
   Wkładka supinująca
   Grafika przedstawia kształt wkładki supinującej z zaznaczoną osią pionową i podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.
   Grafika przedstawia schemat przekroju wkładki z zaznaczonym podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.

3. Podnosek odnosi się do podnoska przedłużonego od strony przyśrodkowej do połowy głowy pierwszej kości śródstopia.
   Podnosek przedłużony od strony przyśrodkowej.
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy, który jest przedłużony od strony przyśrodkowej.

4. Zakładka odnosi się do zakładki, która po zewnętrznej dochodzi do punktu, położonego półtora centymetra przed połową głowy piątej kości śródstopia. Opcjonalnie zakładka może być krótsza i sięgać do stawu śródstopno sześciennego. Od strony przyśrodkowej sięga do dwóch szóstych długości podeszwy, licząc od pięty.
   Zakładka zewnętrzna
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty.

5. Sznurowanie odnosi się do sznurowania przedłużonego, które dochodzi do poziomu stawów śródstopno palcowych. Stosowane w przypadkach, w których mogą pojawić się trudności w zakładaniu obuwia. Opcjonalnie można wykonać sznurowanie długie kończące się na czubkach palców.
   Grafika przedstawia but ze sznurowaniem przedłużonym, które obejmuje zakres od górnej krawędzi cholewki do stawów śródstopnopalcowych.

6. Obcas odnosi się do obcasa ortopedycznego wydłużonego, tak zwany obcas Thomasa. Wydłużenie do przodu po stronie wewnętrznej równa się dwóm piątym długości normalnego obcasa. Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
   Grafika przedstawia kształt podeszwy z zaokrąglonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który wydłużony jest o dwie piąte normalnej długości obcasa.

7. Punkt interaktywny Wskazania odnosi się do wskazań, którymi są:

   • pełna korekcja wady,

   • po leczeniu operacyjnym,

   • w leczeniu zachowawczym.

8. Punkt interaktywny Przeciwskazania odnosi się do przeciwwskazań, którymi są:

   • zniekształcenie utrwalone,

   • zaburzenia czucia w stopie.

9. Punkt interaktywny Czy wiesz, że odnosi się do następujących informacji

   • Miarę na obuwie pobiera się w korekcji lub hiperkorekcji.

   • W obuwiu zastosować można usztywniacz tyłostopia wykonany na przykład z łupka drewnianego.

   • But powinien mieć wysoką cholewkę.

   • W przypadku dzieci podeszwa powinna być elastyczna, najlepiej styrogumowa. Chyba, że istnieją dodatkowe, inne wskazania.

   • W przypadku skrócenia kończyny dolnej dodatkowo stosuje się wkładki wyrównujące skrócenie
     Wkładka wbudowana do buta w postaci koturnu
     Grafika przedstawia stopę umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem.
     Wkładka w usatwieniu końskim stopy wbudowana do buta
     Grafika przedstawia stopę, umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem z podwyższonym obszarem pięty.

Plansza interaktywna pod tytułem Co warto wiedzieć o elementach leczniczych w obuwiu ortopedycznym na nieutrwalone stopy piętowe przedstawia grafikę ukazującą schemat budowy buta. Na planszy znajdują się punkty interaktywne, które odnoszą się do poszczególnych elementów budowy obuwia ortopedycznego na nieutrwalone stopy piętowe. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

1. Punkt interaktywnyForma obuwnicza odnosi się do formy prawidłowej ze znaczącym ugięciem podeszwowej powierzchni stopy i ściętym zarysem pięty. Przy budowaniu form można wykorzystać formy bazowe, najlepiej drewniane.
   Froma prawidłowa
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią biegnącą wzdłuż formy. Linia obrysu na wysokości głowy kości śródstopia rozszerza się po stronie zewnętrznej obrysu szerzej niż po wewnętrznej, po czym zwęża się ku czubkowi i kończy łukiem.

2. Wkładka ortopedyczna odnosi się do podpiętka korkowego o grubości około półtora centymetra. W przypadku zniekształceń współistniejących

   • Szpotawość, wkładka pronująca. W przypadku tendencji stopy do szpotawości wykonuje się wkładkę pronującą.

   • Koślawość, wkładka supinująca. Wkładka supinująca, która unosi sklepienie podłużne stopy. W przypadku koślawości pięty wkładka dodatkowo podpiera brzeg pięty po stronie wewnętrznej. Podpiętek
     Grafika przedstawia schemat budowy podpiętka w kształcie trójkąta prostokątnego z wydłużoną i stromo zakończoną podstawą.
     Wkładka pronująca
     Grafika przedawnia kształt wkładki podzielonej na pół względem osi pionowej i schemat przekroju z zaznaczonym spadem wkładki ortopedycznej.
     Grafika przedawnia i schemat przekroju wkładki z zaznaczonym spadem wkładki ortopedycznej.
     Wkładka supinująca
     Grafika przedstawia kształt wkładki z zaznaczoną osią pionową i podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.
     Grafika przedstawia schemat przekroju wkładki z zaznaczonym podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.

3. Podnosek odnosi się do podnoska symetrycznego, wzmacniającego czubek buta.
   Podnosek symetryczny
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy.
   W przypadku tendencji do szpotawości podnosek przedłużony od strony przyśrodkowej do połowy głowy pierwszej kości śródstopia.
   Podnosek przedłużony od strony przyśrodkowej
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy, który jest przedłużony od strony przyśrodkowej.

4. Punkt interaktywny Zakładka odnosi się do najczęściej stosowanego sztywnika tylnego. Zakładka wysoka, tak zwany sztywnik tylny, jest elementem kształtowanym na formie. Długość w przód równa jest wysokości cholewki. Wysokość sztywnika po bokach sięga poniżej kostek, a od tyłu może kończyć się nawet w połowie wysokości podudzia. Zakładka nie może uciskać ścięgna Achillesa.
   Sztywnik tylny
   Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i niskim obcasem oraz zaznaczonym sztywnikiem w obszarze pięty na całej wysokości buta.
   Dugość sztywnika równa się wysokości cholewki.Wysokość sztywnika równa się dwóm trzecim długości buta.Wysokość cholewki równa się wysokości sztywnika plus od jednego centymetra do dwóch centymetrów.
   Tabela przedstawia proporcje wymiarów wysokości cholewki, wysokości sztywnika oraz numerację obuwia, metryczną w centymetrach

   Wysokość cholewki	Wysokość sztywnika	Numeracja obuwia, metryczna w centymetrach
   10	8,6	13
   10,7	9,2	14
   11,5	10	15
   12	10,6	16
   12,8	11,2	17
   13,5	12	18
   14	12,6	19
   14,8	13,2	20
   15,5	14	21
   16	14,6	22
   16,8	15,2	23
   17,8	16	24
   18	16,6	25
   18,8	17,2	26
   19,5	18	27
   20	18,6	28
   20,8	19,2	29
   21,5	20	30
   22	20,6	31

   Opcjonalnie można zastosować zakładkę obustronną.
   Zakładka obustronna
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po obu stronach pięty.
   Ponadto zakładkę można dostosować do zniekształcenia współistniejącego

   • Szpotawość, zakładka zewnętrzna przedłużona od strony zewnętrznej w przód do punktu położonego półtora centymetra przed połową piątej kości śródstopia. Zakładka przebiega poniżej kostek oraz mocno ujmuje pietę i od strony przyśrodkowej ma długość równą dwóm szóstym długości stopy.
     Zakładka zewnętrzna
     Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty.

   • Koślawość, zakładka przedłużona do przodu od strony przyśrodkowej do dwóch piątych długości stopy, licząc od pięty. Po zewnętrznej sięga do punktu położonego półtora centymetra przed połową głowy piątej kości śródstopia.
     Zakładka przyśrodkowa
     Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty i przedłużoną o dwie piąte długości stopy po stronie wewnętrznej.

5. Sznurowanie odnosi się do sznurowania przedłużonego, które dochodzi do poziomu stawów śródstopno palcowych. Stosowane w przypadkach, w których mogą pojawić się trudności w zakładaniu obuwia. Opcjonalnie można wykonać sznurowanie długie, kończące się na czubkach palców.
   Grafika przedstawia but ze sznurowaniem przedłużonym, które obejmuje zakres od górnej krawędzi cholewki do stawów śródstopnopalcowych.

6. Obcas odnosi się do obcasa niskiego i wysuniętego do tyłu.
   Grafika przedstawia but z zaznaczonym niskim obcasem, który jest wysunięty do tyłu buta.
   W przypadku zniekształceń współistniejących

   • Szpotawość, obcas ortopedyczny odwrócony i przedłużony o dwie piąte długości normalnego obcasa po stronie zewnętrznej, z wysunięciem ku tyłowi. Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
     Obcas ortopedyczny odwrócony
     Grafika przedstawia kształt podeszwy z wydłużonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który jest przedłużony o dwie piąte długości obcasa po stronie zewnętrznej.

   • Koślawość, obcas ortopedyczny, tak zwany obcas Thomasa, przedłużony o dwie piąte długości normalnego obcasa po stronie wewnętrznej, z wysunięciem ku tyłowi. Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
     Obcas ortopedyczny
     Grafika przedstawia kształt podeszwy z zaokrąglonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który wydłużony jest o dwie piąte normalnej długości obcasa.

7. Język usztywniony odnosi się do języka uformowanego ze skóry, pełniącego funkcję elementu korekcyjnego.
   Język usztywniony
   Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i niskim obcasem z zaznaczonym obszarem języka, na długości przodu cholewki buta.
   Tabela przedstawia proporcje między długością języka a wysokością cholewki oraz numerację obuwia, metryczną w centymetrach.

   Wysokość cholewki	Długość języka	Numeracja obuwia, metryczna w centymetrach
   8	5,5	13
   8,5	6	14
   9	6,5	15
   9,5	7	16
   10	7,5	17
   10,5	8	18
   11	8,5	19
   11,5	9	20
   12	9,5	21
   12,5	10	22
   13	10,5	23
   13,5	11	24
   14	11,5	25
   14,5	12	26
   15	12,5	27
   15,5	13	28
   16	13,5	29
   16,5	14	30
   17	14,5	31

8. Wskazania odnosi się do wskazań, którymi są:

   • pełna korekcja wady,

   • przy przeciwwskazaniu do leczenia operacyjnego,

   • częściowe porażenie mięśnia trójgłowego łydki,

   • przy tendencji do przykurczania się mięśni unoszących stopę.

9. Przeciwskazania odnosi się do przeciwwskazań, którymi są:

   • zniekształcenie utrwalone,

   • zaburzenia czucia w stopie,

   • stopa spastyczna.

10. Czy wiesz, że odnosi się do następujących informacji

    • Miarę na obuwie pobiera się w korekcji ustawienia stopy.

    • W obuwiu można zastosować usztywniacz tyłostopia, wykonany na przykład z łupka drewnianego.

    • Obuwie tego typu wykonuje się wyłącznie w postaci wysokich trzewików ze sznurowaniem.

    • Podeszwa w bucie powinna być elastyczna.

    • Wielkość buta dostosowana jest do wielkości stopy chorej, a nie stopy zdrowej.

    • Nie stosuje się jako obuwia do ortez.

    • W obuwiu można zastosować korekcyjny pasek grzbietowy.

    Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i paskiem, który sięga od tylniej części podeszwy w miejscu obcasa do sznurowania pośrodku stopy. Pasek jest szerszy w miejscu sznurowania.

    • W przypadku skrócenia kończyny dolnej dodatkowo stosuje się wkładki wyrównujące skrócenie.
      Wkładka wbudowana do buta w postaci koturnu Grafika przedstawia stopę umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem.
      Wkładka w ustawieniu końskim stopy wbudowana do buta.
      Grafika przedstawia stopę, umieszczoną na koturnie buta z dodatkowym obcasem z podwyższonym obszarem piętry.

Plansza interaktywna pod tytułem Co warto wiedzieć o elementach leczniczych w obuwiu ortopedycznym na nieutrwalone stopy opadające przedstawia grafikę ukazującą schemat budowy buta. Na planszy znajduje się punkt interaktywny, które odnoszą się do poszczególnych elementów budowy obuwia ortopedycznego na nieutrwalone stopy opadające. Po wybraniu punktu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

1. Forma obuwnicza odnosi się do wykonania obuwia, do którego stosuje się formy obuwnicze prawidłowe z lekkim zagięciem przyśrodkowym i ugięciem przodostopia. Przy budowaniu form można wykorzystać formy bazowe, najlepiej drewniane.
   Forma prawidłowa
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej z zaznaczoną osią biegnącą wzdłuż formy. Linia obrysu na wysokości głowy kości śródstopia rozszerza się po stronie zewnętrznej obrysu szerzej niż po wewnętrznej, po czym zwęża się ku czubkowi i kończy łukiem.
   Grafika przedstawia obrys stopy prawej i lewej. Linia obrysu na wysokości głowy kości śródstopia rozszerza się po stronie zewnętrznej obrysu szerzej niż po wewnętrznej, po czym zwęża się ku czubkowi i kończy łukiem.

2. Wkładka ortopedyczna odnosi się do wkładki supinującej, która unosi sklepienie podłużne stopy. W przypadku koślawości pięty wkładka dodatkowo podpiera brzeg pięty po stronie wewnętrznej. W przypadku tendencji stopy do szpotawości wykonuje się wkładkę pronującą.
   Wkładka supinująca
   Grafika przedstawia kształt wkładki z zaznaczoną osią pionową i podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.
   Grafika przedstawia schemat przekroju wkładki z zaznaczonym podparciem przyśrodkowej części śródstopia i pięty.
   Wkładka pronująca
   Grafika przedawnia kształt wkładki podzielonej na pół względem osi pionowej i schemat przekroju z zaznaczonym spadem wkładki ortopedycznej.
   Grafika przedstawia schemat przekroju z zaznaczonym spadem wkładki ortopedycznej.

3. Podnosek odnosi się do podnoska symetrycznego, wzmacniającego czubek buta.
   Podnosek symetryczny
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy.
   W przypadku tendencji do szpotawości podnosek przedłużony od strony przyśrodkowej do połowy głowy pierwszej kości śródstopia.
   Podnosek przedłużony od strony przyśrodkowej
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy umiejscowionej w konturze wkładki, z zaznaczonym obszarem podnoska w górnej części podeszwy, który jest przedłużony od strony przyśrodkowej.

4. Zakładka odnosi się do zakładki wysokiej, tak zwany sztywnik tylny i jest elementem kształtowanym na formie. Długość w przód równa jest wysokości cholewki. Wysokość sztywnika po bokach sięga poniżej kostek, a od tyłu może kończyć się nawet w połowie wysokości podudzia. Zakładka nie może uciskać ścięgna Achillesa.
   Sztywnik tylny
   Grafika przedstawia but z wysoką cholewką i niskim obcasem oraz zaznaczonym sztywnikiem w obszarze pięty na całej wysokości buta.
   Długość sztywnika równa się wysokości cholewki.
   Wysokość sztywnika równa się dwóm trzecim długości buta.
   Wysokość cholewki równa się wysokości sztywnika plus od jednego centymetra do dwóch centymetrów.
   Tabela przedstawia proporcje wymiarów wysokości cholewki, wysokości sztywnika oraz numerację obuwia, metryczną w centymetrach

   Wysokość cholewki	Wysokość sztywnika	Numeracja obuwia, metryczna w centymetrach
   10	8,6	13
   10,7	9,2	14
   11,5	10	15
   12	10,6	16
   12,8	11,2	17
   13,5	12	18
   14	12,6	19
   14,8	13,2	20
   15,5	14	21
   16	14,6	22
   16,8	15,2	23
   17,8	16	24
   18	16,6	25
   18,8	17,2	26
   19,5	18	27
   20	18,6	28
   20,8	19,2	29
   21,5	20	30
   22	20,6	31

   Zakładka zewnętrzna
   Grafika przedstawia budowę kostną stopy z zaznaczoną zakładką, przedłużoną po zewnętrznej stronie pięty.

5. Sznurowanie odnosi się do sznurowania przedłużonego, które dochodzi do poziomu stawów śródstopno palcowych. Stosowane w przypadkach, w których mogą pojawić się trudności w zakładaniu obuwia. Opcjonalnie można wykonać sznurowanie długie, kończące się na czubkach palców.
   Grafika przedstawia but ze sznurowaniem przedłużonym, które obejmuje zakres od górnej krawędzi cholewki do stawów śródstopnopalcowych.

6. Obcas odnosi się do tendencji do koślawości, w przypadku której stosuje się obcas ortopedyczny wydłużony, tak zwany obcas Thomasa. Wydłużenie do przodu po stronie wewnętrznej równa się dwóm piątym długości normalnego obcasa. Długość normalnego obcasa wynosi jedną trzecią długości podeszwy.
   Obcas ortopedyczny
   Grafika przedstawia kształt podeszwy z wydłużonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który jest przedłużony o dwie piąte długości obcasa po stronie zewnętrznej.
   W przypadku tendencji do szpotawości obcas wydłuża się po stronie zewnętrznej.
   Odwrócony obcas ortopedyczny
   Grafika przedstawia kształt podeszwy z zaokrąglonym czubkiem i zaznaczonym obszarem obcasa ortopedycznego, który wydłużony jest o dwie piąte normalnej długości obcasa.

7. Wskazania odnosi się do wskazań, którymi są:

   • pełna korekcja wady,

   • porażenia prostowników stopy,

   • niedowład stopy.

8. Przeciwskazania odnosi się do przeciwskazań, którymi są:

   • zniekształcenie utrwalone,

   • zaburzenia czucia w stopie,

   • stopa spastyczna.

9. Czy wiesz, że$\dots$

   • Miarę na obuwie pobiera się w korekcji ustawienia stopy.

   • W obuwiu można zastosować usztywniacz tyłostopia, wykonany na przykład z łupka drewnianego.

   • Obuwie tego typu wykonuje się wyłącznie w postaci wysokich trzewików ze sznurowaniem.

   • Takie obuwie stosuje się wtedy, gdy opadanie stopy spowodowane jest porażeniem nerwu strzałkowego.