Ilustracja zatytułowana jest Przekrój skóry. Przedstawia przekrój fragmentu skóry z zaznaczonymi elementami kolejnych warstw. Opisane są: okrywa włosowa, naskórek, skóra właściwa, tkanka podskórna, receptory czuciowe, gruczoł łojowy, mięsień przywłosowy, włos, nerw, tętnica, żyła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z ilustracją i z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Okrywa włosowa Okrywa włosowa znajduje się na zewnętrznej stronie skóry i składa się z włosów lub sierści zwierzęcia. Zazwyczaj usuwa się tę warstwę podczas procesu wyprawy skóry.
Naskórek, czyli z łaciny epidermis Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, która składa się z kilku podwarstw, w tym warstwy rogowej, warstwy jasnej i warstwy podstawnej. W skórze garbarskiej naskórek zwykle zostaje usunięty podczas procesu garbowania.
Skóra właściwa, czyli z łaciny dermis Skóra właściwa to warstwa skóry znajdująca się pomiędzy naskórkiem, a tkanką podskórną. Składa się z licznych włókien kolagenowych i elastynowych. W skórze garbarskiej ta warstwa jest najważniejsza, ponieważ zawiera kolagen, który stanowi około 70% suchej masy skóry. Kolagen w skórze garbarskiej jest utrwalany podczas procesu garbowania, co sprawia, że skóra staje się trwała i odporna na działanie czynników zewnętrznych. W skórze właściwej znajdują się naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe, a także gruczoły potowe i łojowe. Trzy ilustracje przedstawiające włókna skórne: A) Włókna kolagenowe B) Pęczki włókiem kolagenowych C) Włókna elastynowe.
Tkanka podskórna, czyli z łaciny subcutis Tkanka podskórna to warstwa tkanki tłuszczowej znajdująca się pod skórą właściwą. W skórze garbarskiej ta warstwa zwykle zostaje usunięta podczas procesu garbowania, ponieważ tłuszcz może wpłynąć negatywnie na jakość i wytrzymałość skóry.
Ilustracja zatytułowana jest Przekrój skóry. Przedstawia przekrój fragmentu skóry z zaznaczonymi elementami kolejnych warstw. Opisane są: okrywa włosowa, naskórek, skóra właściwa, tkanka podskórna, receptory czuciowe, gruczoł łojowy, mięsień przywłosowy, włos, nerw, tętnica, żyła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z ilustracją i z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Okrywa włosowa Okrywa włosowa znajduje się na zewnętrznej stronie skóry i składa się z włosów lub sierści zwierzęcia. Zazwyczaj usuwa się tę warstwę podczas procesu wyprawy skóry.
Naskórek, czyli z łaciny epidermis Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, która składa się z kilku podwarstw, w tym warstwy rogowej, warstwy jasnej i warstwy podstawnej. W skórze garbarskiej naskórek zwykle zostaje usunięty podczas procesu garbowania.
Skóra właściwa, czyli z łaciny dermis Skóra właściwa to warstwa skóry znajdująca się pomiędzy naskórkiem, a tkanką podskórną. Składa się z licznych włókien kolagenowych i elastynowych. W skórze garbarskiej ta warstwa jest najważniejsza, ponieważ zawiera kolagen, który stanowi około 70% suchej masy skóry. Kolagen w skórze garbarskiej jest utrwalany podczas procesu garbowania, co sprawia, że skóra staje się trwała i odporna na działanie czynników zewnętrznych. W skórze właściwej znajdują się naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe, a także gruczoły potowe i łojowe. Trzy ilustracje przedstawiające włókna skórne: A) Włókna kolagenowe B) Pęczki włókiem kolagenowych C) Włókna elastynowe.
Tkanka podskórna, czyli z łaciny subcutis Tkanka podskórna to warstwa tkanki tłuszczowej znajdująca się pod skórą właściwą. W skórze garbarskiej ta warstwa zwykle zostaje usunięta podczas procesu garbowania, ponieważ tłuszcz może wpłynąć negatywnie na jakość i wytrzymałość skóry.
Przekrój skóry
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Budowa powłok. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat budowy powłok. Od góry to: warstwa podkładowa, warstwa szkieletowa oraz warstwa połyskowa. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Warstwa podkładowa Warstwa podkładowa to pierwsza warstwa stosowana na skórze po procesie garbowania i suszenia. Jej głównym zadaniem jest wyrównanie powierzchni skóry i wypełnienie jej niedoskonałości. To warstwa egalizująca chłonność skóry na całej jej powierzchni i decydująca o ścisłości układu lica, przyczepności powłoki kryjącej do skóry i jej odporności na wielkokrotne zginanie. Przy wykończeniu plastikowym ta warstwa decyduje o odporności powłoki kryjącej na niskie temperatury i na działanie rozpuszczalników organicznych. Warstwa podkładowa może być nakładana ręcznie lub za pomocą maszynowego systemu rozpylającego. Stosowane materiały do tworzenia warstwy podkładowej to zwykle akrylowe lub poliuretanowe emulsje, które po utwardzeniu tworzą gładką powierzchnię i ułatwiają nanoszenie kolejnych warstw powłok.
Warstwa szkieletowa Warstwa szkieletowa to druga warstwa stosowana na skórze, która zapewnia jej sztywność i strukturę. Warstwa szkieletowa jest zwykle wykonana z materiałów mineralnych lub syntetycznych i ma za zadanie utrzymać kształt skóry podczas kolejnych etapów wykańczania. Stosowane materiały to zwykle wypełniacze mineralne, takie jak krzemionka, talk, kaolin lub gips lub syntetyczne żywice epoksydowe.
Warstwa połyskowa Warstwa połyskowa to ostatnia warstwa stosowana na skórze, która nadaje jej połysk i odporność na zabrudzenia i wodę. Warstwa połyskowa może być nakładana ręcznie lub za pomocą specjalnych maszyn. Stosowane materiały to zwykle żywice poliuretanowe lub akrylowe, które tworzą elastyczną i trwałą powłokę o wysokim połysku.
Ilustracja zatytułowana jest Budowa powłok. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat budowy powłok. Od góry to: warstwa podkładowa, warstwa szkieletowa oraz warstwa połyskowa. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Warstwa podkładowa Warstwa podkładowa to pierwsza warstwa stosowana na skórze po procesie garbowania i suszenia. Jej głównym zadaniem jest wyrównanie powierzchni skóry i wypełnienie jej niedoskonałości. To warstwa egalizująca chłonność skóry na całej jej powierzchni i decydująca o ścisłości układu lica, przyczepności powłoki kryjącej do skóry i jej odporności na wielkokrotne zginanie. Przy wykończeniu plastikowym ta warstwa decyduje o odporności powłoki kryjącej na niskie temperatury i na działanie rozpuszczalników organicznych. Warstwa podkładowa może być nakładana ręcznie lub za pomocą maszynowego systemu rozpylającego. Stosowane materiały do tworzenia warstwy podkładowej to zwykle akrylowe lub poliuretanowe emulsje, które po utwardzeniu tworzą gładką powierzchnię i ułatwiają nanoszenie kolejnych warstw powłok.
Warstwa szkieletowa Warstwa szkieletowa to druga warstwa stosowana na skórze, która zapewnia jej sztywność i strukturę. Warstwa szkieletowa jest zwykle wykonana z materiałów mineralnych lub syntetycznych i ma za zadanie utrzymać kształt skóry podczas kolejnych etapów wykańczania. Stosowane materiały to zwykle wypełniacze mineralne, takie jak krzemionka, talk, kaolin lub gips lub syntetyczne żywice epoksydowe.
Warstwa połyskowa Warstwa połyskowa to ostatnia warstwa stosowana na skórze, która nadaje jej połysk i odporność na zabrudzenia i wodę. Warstwa połyskowa może być nakładana ręcznie lub za pomocą specjalnych maszyn. Stosowane materiały to zwykle żywice poliuretanowe lub akrylowe, które tworzą elastyczną i trwałą powłokę o wysokim połysku.
Budowa powłok
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Struktury powłok wykończeniowych dla zasadniczych typów powłok używanych w garbarni. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat struktury powłok wykończeniowych dla zasadniczych typów powłok używanych w garbarni. Wymienione od góry są: wykończenie anilinowe, wykończenie półanilinowe, wykończenie typu anilinowego, wykończenie o maksymalnej sile krycia, wykończenie lakierowane. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z ilustracją i z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Wykończenie anilinowe Wykończenie anilinowe to najbardziej naturalne i delikatne wykończenie skóry. Skóra pozostaje nienaruszona, a powłoka anilinowa pozwala zachować jej naturalną strukturę i fakturę. Powierzchnia skóry jest delikatnie woskowana, co zapewnia jej miękkość i połysk. Powłoka ta nie maskuje żadnych wad skóry, takich jak znamiona czy blizny.
Wykończenie półanilinowe Wykończenie półanilinowe to połączenie wykończenia anilinowego z niewielką ilością barwnika. Powłoka półanilinowa pokrywa skórę równomiernie, ale nadal pozostawia jej naturalną fakturę i strukturę. Powierzchnia skóry jest bardziej wypolerowana niż w przypadku wykończenia anilinowego, co zapewnia jej wyraźniejszy połysk.
Wykończenie typu anilinowego Wykończenie typu anilinowego to podobne do wykończenia anilinowego, ale z większą ilością barwnika. Powłoka ta maskuje drobne wady skóry, ale nadal pozwala na zachowanie jej naturalnej struktury i faktury. Powierzchnia skóry jest wypolerowana, co zapewnia jej miękkość i połysk.
Wykończenie o maksymalnej sile krycia Wykończenie o maksymalnej sile krycia to powłoka, która w pełni maskuje wady skóry. Skóra jest pokryta grubszą warstwą barwnika i wypolerowana do połysku. Powłoka ta może być stosowana do skór o nierównomiernej fakturze lub z dużą ilością wad.
Wykończenie lakierowane Wykończenie lakierowane to powłoka, która całkowicie zamyka powierzchnię skóry. Skóra jest pokryta lakierem, który tworzy na niej jednolitą i błyszczącą powłokę. Ten rodzaj wykończenia jest najbardziej odporny na wilgoć i zabrudzenia, ale pozbawia skórę naturalnej faktury i struktury.
Ilustracja zatytułowana jest Struktury powłok wykończeniowych dla zasadniczych typów powłok używanych w garbarni. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat struktury powłok wykończeniowych dla zasadniczych typów powłok używanych w garbarni. Wymienione od góry są: wykończenie anilinowe, wykończenie półanilinowe, wykończenie typu anilinowego, wykończenie o maksymalnej sile krycia, wykończenie lakierowane. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z ilustracją i z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Wykończenie anilinowe Wykończenie anilinowe to najbardziej naturalne i delikatne wykończenie skóry. Skóra pozostaje nienaruszona, a powłoka anilinowa pozwala zachować jej naturalną strukturę i fakturę. Powierzchnia skóry jest delikatnie woskowana, co zapewnia jej miękkość i połysk. Powłoka ta nie maskuje żadnych wad skóry, takich jak znamiona czy blizny.
Wykończenie półanilinowe Wykończenie półanilinowe to połączenie wykończenia anilinowego z niewielką ilością barwnika. Powłoka półanilinowa pokrywa skórę równomiernie, ale nadal pozostawia jej naturalną fakturę i strukturę. Powierzchnia skóry jest bardziej wypolerowana niż w przypadku wykończenia anilinowego, co zapewnia jej wyraźniejszy połysk.
Wykończenie typu anilinowego Wykończenie typu anilinowego to podobne do wykończenia anilinowego, ale z większą ilością barwnika. Powłoka ta maskuje drobne wady skóry, ale nadal pozwala na zachowanie jej naturalnej struktury i faktury. Powierzchnia skóry jest wypolerowana, co zapewnia jej miękkość i połysk.
Wykończenie o maksymalnej sile krycia Wykończenie o maksymalnej sile krycia to powłoka, która w pełni maskuje wady skóry. Skóra jest pokryta grubszą warstwą barwnika i wypolerowana do połysku. Powłoka ta może być stosowana do skór o nierównomiernej fakturze lub z dużą ilością wad.
Wykończenie lakierowane Wykończenie lakierowane to powłoka, która całkowicie zamyka powierzchnię skóry. Skóra jest pokryta lakierem, który tworzy na niej jednolitą i błyszczącą powłokę. Ten rodzaj wykończenia jest najbardziej odporny na wilgoć i zabrudzenia, ale pozbawia skórę naturalnej faktury i struktury.
Struktury powłok wykończeniowych dla zasadniczych typów powłok używanych w garbarni
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Powłoki. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat powłok. Od góry wymienione są: powłoki anilinowe klasyczne, powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi, powłoki półanilinowe, powłoki typu anilinowego, powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia, powłoki lakierowane. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Powłoki anilinowe klasyczne Skóra anilinowa ma czystą i żywą barwę jej powierzchni licowej, taka skóra jest półwyrobem, jest wrażliwa na kurz i nieodporna na wodę. Do jej produkowania można używać skóry o licu oszlifowanym. Najprostsza metoda wykańczania anilinowego to apreturowanie skór apreturami białkowymi zabarwionymi barwnikami ożywiającymi. Obecnie stosuje się także plastikowe środki wiążące z użyciem barwników czy farby kryjące transparentowe. Powłoki anilinowe klasyczne stosowane w procesie garbowania skór charakteryzują się przezroczystością, co oznacza, że światło może swobodnie przenikać przez nie i docierać do powierzchni skóry. Zachowanie wiązki padającego światła na powierzchni takiej powłoki będzie zależało od jej składu i właściwości optycznych. Wiązka padającego światła może być pochłaniana, rozpraszana lub załamywana na powierzchni powłoki anilinowej. Z uwagi na to, że powłoki anilinowe klasyczne są zazwyczaj wykonane z naturalnych składników, takich jak białka, składniki mineralne, woski i oleje, powierzchnia skóry jest pochłaniana przez powłokę, a wiązka światła jest załamywana. Powoduje to, że powierzchnia skóry wydaje się mieć naturalny wygląd, co jest pożądane w przypadku powłok anilinowych klasycznych. Dodatkowo, powłoki anilinowe klasyczne mają tendencję do tworzenia lekkiego połysku na powierzchni skóry, który może być bardziej widoczny pod kątem padania światła. Połysk ten jest efektem załamania i odbicia wiązki światła od powierzchni skóry i może wpłynąć na odbiór wizualny skóry. Warto zaznaczyć, że powłoki anilinowe klasyczne są mniej odporne na zabrudzenia i uszkodzenia mechaniczne niż inne rodzaje powłok, takie jak powłoki pigmentowe czy pokryte warstwą lakieru. Z tego powodu, w przypadku takiej powłoki, ochrona i dbałość o skórę są kluczowe dla jej trwałości i estetyki.
Powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi Powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi zawierają pigmenty, które nadają skórze barwę, ale nadal pozwalają na lekkie prześwietlenie. Skóry nabłyszczone wykończa się zestawami plastikowymi i w końcowej fazie prasuje w prasie hydraulicznej. To kombinowany sposób wykończenia, który daje skóry anilinowe wysokiej jakości, powłoki są odporne na działanie wody. Powłoki te charakteryzują się delikatnym matowym wykończeniem, a wiązka światła jest częściowo pochłaniana, częściowo załamywana i częściowo rozproszona. Dzięki temu powierzchnia skóry wydaje się matowa i jednocześnie przezroczysta.
Powłoki półanilinowe Powłoki półanilinowe zawierają pigmenty, ale są także delikatnie polerowane, co nadaje im lekki połysk. Wiązka światła padająca na powierzchnię powłoki półanilinowej jest głównie załamywana i częściowo pochłaniana, co powoduje, że powierzchnia wydaje się miękka i jednocześnie delikatnie błyszcząca. Do wykończania takich powłok stosuje się zestawy podkładowe z dodatkiem farb kryjących. Górne warstwy powłoki kryjącej otrzymuje się z zestawów zawierających jedynie barwniki ożywiające lub farby transparentowe jako substancje barwne.
Powłoki typu anilinowego Powłoki typu anilinowego są jednym z najprostszych rodzajów powłok stosowanych w garbarstwie. Charakteryzują się przezroczystością i minimalnym przetwarzaniem, co pozwala na zachowanie naturalnej struktury skóry. Wiązka światła padająca na powierzchnię takiej powłoki jest głównie załamywana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się miękka i naturalna. Otrzymuje się je poprzez apreturowanie skór powlekanych plastikowymi zestawami kryjącymi, błyszczami kolodionowymi zabarwionymi barwnikami spirytusowymi.
Powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia Powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia są stosowane, aby całkowicie ukryć naturalne defekty skóry. Wiązka światła padająca na powierzchnię takiej powłoki jest niemal w całości pochłaniana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się gładka i matowa. Do ich wykonania potrzebne są zestawy kryjące, które wytwarzają na skórze powłokę, która nadaje lub wyrównuje barwę skóry lub tuszuje naturalne uszkodzenia lica. Może służyć nawet do tworzenia tzw. lica sztucznego, które upodabnia np. dwoiny do skór z licem naturalnym.
Powłoki lakierowane Powłoki lakierowane są stosowane, aby nadać skórze połysk i zapewnić dodatkową ochronę. Wiązka światła padająca na powierzchnię powłoki lakierowej jest głównie odbijana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się błyszcząca i gładka. Lakier nakładany na skórę jest lepkim, gęstym i klarownym roztworem o jasnożółtej barwie lub jest bezbarwny.
Ilustracja zatytułowana jest Powłoki. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem schemat powłok. Od góry wymienione są: powłoki anilinowe klasyczne, powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi, powłoki półanilinowe, powłoki typu anilinowego, powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia, powłoki lakierowane. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Powłoki anilinowe klasyczne Skóra anilinowa ma czystą i żywą barwę jej powierzchni licowej, taka skóra jest półwyrobem, jest wrażliwa na kurz i nieodporna na wodę. Do jej produkowania można używać skóry o licu oszlifowanym. Najprostsza metoda wykańczania anilinowego to apreturowanie skór apreturami białkowymi zabarwionymi barwnikami ożywiającymi. Obecnie stosuje się także plastikowe środki wiążące z użyciem barwników czy farby kryjące transparentowe. Powłoki anilinowe klasyczne stosowane w procesie garbowania skór charakteryzują się przezroczystością, co oznacza, że światło może swobodnie przenikać przez nie i docierać do powierzchni skóry. Zachowanie wiązki padającego światła na powierzchni takiej powłoki będzie zależało od jej składu i właściwości optycznych. Wiązka padającego światła może być pochłaniana, rozpraszana lub załamywana na powierzchni powłoki anilinowej. Z uwagi na to, że powłoki anilinowe klasyczne są zazwyczaj wykonane z naturalnych składników, takich jak białka, składniki mineralne, woski i oleje, powierzchnia skóry jest pochłaniana przez powłokę, a wiązka światła jest załamywana. Powoduje to, że powierzchnia skóry wydaje się mieć naturalny wygląd, co jest pożądane w przypadku powłok anilinowych klasycznych. Dodatkowo, powłoki anilinowe klasyczne mają tendencję do tworzenia lekkiego połysku na powierzchni skóry, który może być bardziej widoczny pod kątem padania światła. Połysk ten jest efektem załamania i odbicia wiązki światła od powierzchni skóry i może wpłynąć na odbiór wizualny skóry. Warto zaznaczyć, że powłoki anilinowe klasyczne są mniej odporne na zabrudzenia i uszkodzenia mechaniczne niż inne rodzaje powłok, takie jak powłoki pigmentowe czy pokryte warstwą lakieru. Z tego powodu, w przypadku takiej powłoki, ochrona i dbałość o skórę są kluczowe dla jej trwałości i estetyki.
Powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi Powłoki anilinowe z pigmentami przeświecającymi zawierają pigmenty, które nadają skórze barwę, ale nadal pozwalają na lekkie prześwietlenie. Skóry nabłyszczone wykończa się zestawami plastikowymi i w końcowej fazie prasuje w prasie hydraulicznej. To kombinowany sposób wykończenia, który daje skóry anilinowe wysokiej jakości, powłoki są odporne na działanie wody. Powłoki te charakteryzują się delikatnym matowym wykończeniem, a wiązka światła jest częściowo pochłaniana, częściowo załamywana i częściowo rozproszona. Dzięki temu powierzchnia skóry wydaje się matowa i jednocześnie przezroczysta.
Powłoki półanilinowe Powłoki półanilinowe zawierają pigmenty, ale są także delikatnie polerowane, co nadaje im lekki połysk. Wiązka światła padająca na powierzchnię powłoki półanilinowej jest głównie załamywana i częściowo pochłaniana, co powoduje, że powierzchnia wydaje się miękka i jednocześnie delikatnie błyszcząca. Do wykończania takich powłok stosuje się zestawy podkładowe z dodatkiem farb kryjących. Górne warstwy powłoki kryjącej otrzymuje się z zestawów zawierających jedynie barwniki ożywiające lub farby transparentowe jako substancje barwne.
Powłoki typu anilinowego Powłoki typu anilinowego są jednym z najprostszych rodzajów powłok stosowanych w garbarstwie. Charakteryzują się przezroczystością i minimalnym przetwarzaniem, co pozwala na zachowanie naturalnej struktury skóry. Wiązka światła padająca na powierzchnię takiej powłoki jest głównie załamywana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się miękka i naturalna. Otrzymuje się je poprzez apreturowanie skór powlekanych plastikowymi zestawami kryjącymi, błyszczami kolodionowymi zabarwionymi barwnikami spirytusowymi.
Powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia Powłoki kryjące z maksymalną siłą krycia są stosowane, aby całkowicie ukryć naturalne defekty skóry. Wiązka światła padająca na powierzchnię takiej powłoki jest niemal w całości pochłaniana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się gładka i matowa. Do ich wykonania potrzebne są zestawy kryjące, które wytwarzają na skórze powłokę, która nadaje lub wyrównuje barwę skóry lub tuszuje naturalne uszkodzenia lica. Może służyć nawet do tworzenia tzw. lica sztucznego, które upodabnia np. dwoiny do skór z licem naturalnym.
Powłoki lakierowane Powłoki lakierowane są stosowane, aby nadać skórze połysk i zapewnić dodatkową ochronę. Wiązka światła padająca na powierzchnię powłoki lakierowej jest głównie odbijana, co powoduje, że powierzchnia skóry wydaje się błyszcząca i gładka. Lakier nakładany na skórę jest lepkim, gęstym i klarownym roztworem o jasnożółtej barwie lub jest bezbarwny.
Powłoki
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja zatytułowana jest Rodzaje barwników. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem rodzaje barwników. Od góry są to: barwnik azowy, barwnik kumarynowy, barwnik ftalocyjaninowy, barwnik metaliczny. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Barwnik azowy Barwnik azowy to organiczny barwnik, który ma zdolność do absorbowania światła w określonych długościach fal. Jest często stosowany w powłokach wykończeniowych, aby uzyskać pożądany kolor skóry.
Barwnik kumarynowy Barwnik kumarynowy to organiczny barwnik, który jest bardziej przezroczysty niż barwnik azowy i może nadawać skórze efekt półprzezroczystości.
Barwnik ftalocyjaninowy Barwnik ftalocyjaninowy to organiczny barwnik, który jest stosowany w powłokach wykończeniowych w celu uzyskania intensywnych, żywych kolorów. Barwnik ten może mieć również zdolność do absorbowania światła w określonych długościach fal, co może nadawać skórze efekt przejrzystości.
Barwnik metaliczny Barwnik metaliczny to rodzaj pigmentu, który zawiera drobne cząstki metalu, takie jak miedź lub srebro. Barwnik ten może nadawać skórze efekt połysku lub metalicznego blasku.
Ilustracja zatytułowana jest Rodzaje barwników. Przedstawia za pomocą ramek z tekstem rodzaje barwników. Od góry są to: barwnik azowy, barwnik kumarynowy, barwnik ftalocyjaninowy, barwnik metaliczny. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz z tożsamym z nim nagraniem audio.
Barwnik azowy Barwnik azowy to organiczny barwnik, który ma zdolność do absorbowania światła w określonych długościach fal. Jest często stosowany w powłokach wykończeniowych, aby uzyskać pożądany kolor skóry.
Barwnik kumarynowy Barwnik kumarynowy to organiczny barwnik, który jest bardziej przezroczysty niż barwnik azowy i może nadawać skórze efekt półprzezroczystości.
Barwnik ftalocyjaninowy Barwnik ftalocyjaninowy to organiczny barwnik, który jest stosowany w powłokach wykończeniowych w celu uzyskania intensywnych, żywych kolorów. Barwnik ten może mieć również zdolność do absorbowania światła w określonych długościach fal, co może nadawać skórze efekt przejrzystości.
Barwnik metaliczny Barwnik metaliczny to rodzaj pigmentu, który zawiera drobne cząstki metalu, takie jak miedź lub srebro. Barwnik ten może nadawać skórze efekt połysku lub metalicznego blasku.
Rodzaje barwników
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
Graficzne przedstawienie wiązki padającego światła na powierzchnię powłok
R1RwKkqMmNkbu
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie anilinowe. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu,
organiczne cząstki pigmentów o średnicy poniżej 0,5 mikrometra, tworzące przezroczystą powłokę kryjącą,
powierzchnia lica skóry (rysunek lica) widoczna gołym okiem,
skóra wybarwiona.
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie anilinowe. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu,
organiczne cząstki pigmentów o średnicy poniżej 0,5 mikrometra, tworzące przezroczystą powłokę kryjącą,
powierzchnia lica skóry (rysunek lica) widoczna gołym okiem,
skóra wybarwiona.
Wykończenie anilinowe
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
R6w9uUBf7RyQM
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie półanilinowe. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu,
organiczne cząstki pigmentów o średnicy poniżej 0,5 mikrometra, tworzące przezroczystą powłokę,
nieorganiczne pigmenty o średnicy cząstek powyżej 0,8 mikrometrów, tworzące powłokę kryjącą,
wierzchnia lica skóry słabo widoczna gołym okiem,
skóra wybarwiona.
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie półanilinowe. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu,
organiczne cząstki pigmentów o średnicy poniżej 0,5 mikrometra, tworzące przezroczystą powłokę,
nieorganiczne pigmenty o średnicy cząstek powyżej 0,8 mikrometrów, tworzące powłokę kryjącą,
wierzchnia lica skóry słabo widoczna gołym okiem,
skóra wybarwiona.
Wykończenie półanilinowe
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1baysQlPSMiv
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie kryjące. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu z dodatkami pigmentów kryjących,
powłoka zawierająca pigmenty o wysokiej sile krycia, o średnicy cząsteczek około 1 mikrometra,
skóra nie barwiona.
Ilustracja zatytułowana jest Wykończenie kryjące. Przedstawia schematyczny przekrój przez powłoki skóry oraz padanie na nie wiązki światła. Na ilustracji znajdują się punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem. Opisane są:
powłoka błyszczu z dodatkami pigmentów kryjących,
powłoka zawierająca pigmenty o wysokiej sile krycia, o średnicy cząsteczek około 1 mikrometra,
skóra nie barwiona.
Wykończenie kryjące
Źródło: Akademia Finansów i Biznesu Vistula, licencja: CC BY-SA 3.0.