Plansza interaktywna zatytułowana „Sortymenty drewna okrągłego” ukazuje informacje na temat tego materiału drzewnego. Plansza została wzbogacona o osiem punktów interaktywnych umożliwiających uzyskanie dodatkowych informacji. W każdym z tych punktów umieszczony jest odtwarzacz audio z nagraniem o treści tożsamej z opisami. Na górze ilustracji widnieje napis ze znacznikiem o numerze 1 „Sortymenty drewna okrągłego”. Poniżej pierwszy podział na: drewno okrągłe, drewno łupane i drewno rozdrobnione. Informacje na temat każdego rodzaju można uzyskać klikając kolejne znaczniki – 2, 3, 4.
1. Tekst
Sortymenty drewna. Przesortowane według norm technicznych drewno odpowiedniej jakości i o określonych wymiarach. W celu sortymentacji drewna należy odpowiednio je pociąć (za wyjątkiem żerdzi).
2. Tekst
Drewno okrągłe. Surowiec drzewny pozyskiwany w stanie okrągłym, z zachowaniem kształtu pobocznicy pnia lub elementów korony.
3. Tekst
Drewno łupane. Surowiec drzewny wyrabiany z drewna okrągłego przez dzielenie go wzdłuż włókien.
4. Tekst
Drewno rozdrobnione. Powstaje z drewna przy użyciu rozdrabniarek.
Poniżej przedstawiono klasyfikację gatunkową z podziałem na drewno iglaste i drewno liściaste oraz drewno miękkie i twarde. Drewno iglaste jest drewnem miękkim, natomiast drewno liściaste może być miękkie lub twarde. Informacje na temat klasyfikacji gatunkowej można uzyskać, klikając na znacznik z numerem 5.
5. Klasyfikacja gatunkowa
W rozwinięciu tego punktu znajduje się tabela ukazująca rodzaje drewna ze względu na gatunek. Tabela składa się z czterech kolumn: pierwsza – rodzaj drewna, druga – symbol użyty w cenniku, trzecia gatunek czwarta podział drewna. Do gatunków iglastych należą: So – sosna, Św – świerk, Md – modrzew, jest to drewno miękkie. Do gatunków liściastych: BK – buk, Brz – brzoza, DB – dąb, Gb – grab, Ol – olsza, Js – jesion, Os – osika, Tp – topola, Wrz – wierzba, Lp – lipa. Do drewna twardego zalicza się buk, brzoza, dąb, grab, olsza, jesion, a pozostałe do gatunków miękkich.
Tekst
Klasyfikacja drewna opiera się na wielu czynnikach, takich jak gatunek drzewa, wiek drzewa, pochodzenie geograficzne, wilgotność, wytrzymałość i wiele innych. Ostatecznie, klasyfikacja drewna służy do określenia jakości i właściwości drewna, które mają wpływ na jego zastosowanie w różnych celach.
Dalej znajduje się punkt „klasyfikacja jakościowo-wymiarowa i zasady pomiaru drewna okrągłego” wyposażony w znacznik numer 6. W obrębie tej klasyfikacji wyodrębniono grubiznę – drewno wielkowymiarowe i średniowymiarowe oraz drobnicę – drewno małowymiarowe i pozostałości drzewne.
6. Tekst
Klasyfikacja jakościowo-wymiarowa (KJW) – surowca drzewnego jest to system podziału surowca drzewnego uwzględniający cechy jakościowe i wymiarowe drewna. W klasyfikacji KJW cały surowiec drzewny ujęto w czterech normach:
- drewno wielkowymiarowe iglaste,
- drewno wielkowymiarowe liściaste,
- drewno średniowymiarowe,
- drewno małowymiarowe.
Biorąc pod uwagę kategorię długości drewna, dzielimy je na:
1. drewno długie: do którego zaliczamy:- dłużyce (o średnicy przynajmniej 20 cm i długości 9 m dla gatunków iglastych i 6 m dla liściastych,
- kłody (o długości od 2,7 do 6 m).
2. drewno krótkie, do którego zaliczamy:- wyrzynki (drewno wielkowymiarowe o długość 0,5-2,6 m),
- wałki (drewno średniowymiarowe o długość 0,5-2,6 m),
- szczapy (drewno średniowymiarowe łupane o długość 0,5-2,6 m).
Zasady pomiaru drewna okrągłego:
zasady pomiaru i obliczania miąższości drewna okrągłego są ujęte w normie PN-EN 1309-2:2006 Drewno okrągłe i tarcica – Metoda oznaczania wymiarów – Część 2: Drewno okrągłe – Wymagania dotyczące pomiarów i zasad obliczania miąższości. W zależności od rodzaju surowca przed pomiarem trzeba go odpowiednio przygotować. Drewno wielkowymiarowe, małowymiarowe oraz średniowymiarowe grup S3 i S4 wyrabia się w korze. Natomiast materiał z grup S1 i S2 jest wyrabiany albo w korze, albo bez.
- Należy usunąć z drewna gałęzie oraz sęki, czyli przeprowadzić okrzesanie.
- Należy odpowiednio przyciąć końce.
- Należy wyrównać napływy korzeniowe.
- Konieczne jest przeprowadzenie korowania.
Drewno może być mierzone:- w sztukach pojedynczo (WA, WB, WC, WD, S1)
- lub mierzone w sztukach grupowo (S3b),
- w stosach regularnych na gruncie.
Następnie klasyfikacja użytkowa, zasady miąższości ze znacznikiem numer 7 oraz zasady transportu i magazynowania materiałów ze znacznikiem numer 8.
7. Tekst
Obliczenia można dokonywać samodzielnie lub za pomocą ułatwiających pracę kalkulatorów lub tablic do określania miąższości drewna (inne stosowane nazwy to np. tablice kubiczne, tablice do kubikowania drewna).
8. Tekst
Drewno najpierw jest transportowane z miejsca ścięcia do punktu składowania, który najczęściej znajduje się w lesie. Następnym etapem jest wywóz do klienta lub innego miejsca składowania. W transporcie drogowym drewna wykorzystuje się przyczepy z systemem stalowych kłonic lub naczepy. Materiał musi być odpowiednio zabezpieczony i podtrzymany. W transporcie kolejowym są wykorzystywane wagony platformowe kłonicowe (Roos) lub tzw. węglarki służące do przewożenia drewna krótkiego. Skład drewna okrągłego – to miejsce magazynowania oraz wstępnej obróbki drewna. To pierwsza część tartaku, gdzie odbywa się:
- odbiór drewna tartacznego,
- składowanie zasobu drewna gwarantujące stałość procesu produkcji tartaku,
- wykonanie wszystkich operacji mających na celu przygotowanie dostarczonego drewna do przerobu na materiały tarte,
- zapewnienie warunków umożliwiających utrzymanie składanego drewna w niezmienionej jakości.
Głównym zadaniem magazynu dłużyc tartacznych jest zapewnienie ciągłości pracy tartaku w przypadkach zahamowań dostaw drewna. Przyjmuje się, że ilość zmagazynowanych dłużyc tartacznych powinna zawierać się w następujących granicach:
- minimalny zapas dłużyc nie może być niższy od ilości zapewniającej normalną produkcję hali przetarcia w ciągu 1 miesiąca,
- maksymalny zapas dłużyc nie może hamować przyjmowania dowożonego drewna w czasie największego nasilenia jego dostaw i powodować zakłóceń w normalnej pracy tartaku.
Składowane dłużyce są spiętrzane tymi samymi urządzeniami, które służą do wyładunku z środków transportowych, ewentualnie maszynami samojezdnymi, żurawiami lub suwnicami będącymi stałym wyposażeniem zakładu, przy czym należy podkreślić, że zastosowanie suwnic i żurawi umożliwia spiętrzanie drewna w wysokie mygły, ułatwiające stosowanie wilgotnej konserwacji drewna przez zraszanie go wodą. Dłużyce drzew iglastych należy układać w tzw. mygły szczelne, w których poszczególne sztuki przylegają do siebie, a mygła nie jest wzmacniana dłużycami ułożonymi poprzecznie. Przy magazynowaniu drewna drzew liściastych, którego dłużyce są z reguły krótsze, występuje niebezpieczeństwo obsunięcia się zbyt wysoko spiętrzonego drewna. Aby temu zapobiec układa się magazynowane drewno gatunków liściastych w tzw. mygły krzyżowe. Sposób ten polega na przekładaniu co 2-3 warstwy ułożonych w mygle dłużyc warstwą poprzecznie do nich ułożonych dłużyc jednakowej lub zbliżonej średnicy.