E‑BOOK

Spis treści

• Wstęp2Wstęp

• Urządzenia kontrolno‑pomiarowe3Urządzenia kontrolno‑pomiarowe

  • Dioptromierz4Dioptromierz

  • Centroskop5Centroskop

  • Automat szlifierski6Automat szlifierski

    • Rodzaje tarcz do szlifowania soczewek7Rodzaje tarcz do szlifowania soczewek

  • Szlifierka optyczna (ręczna)8Szlifierka optyczna (ręczna)

  • Podgrzewacz9Podgrzewacz

  • Myjka ultradźwiękowa21Myjka ultradźwiękowa

  • Lutownica22Lutownica

  • Polaryskop23Polaryskop

  • Rowkarka24Rowkarka

  • Szabloniarka25Szabloniarka

  • Wiertarka do soczewek26Wiertarka do soczewek

• Naprawa okularów10Naprawa okularów

  • Narzędzia pomiarowe11Narzędzia pomiarowe

  • Cęgi optyczne12Cęgi optyczne

  • Wkrętaki, klucze do nakrętek13Wkrętaki, klucze do nakrętek

  • Pęsety14Pęsety

  • Narzędzia do fleksów15Narzędzia do fleksów

  • Pilniki i rozwiertaki16Pilniki i rozwiertaki

  • Gwintowniki, imadła, piły i noże17Gwintowniki, imadła, piły i noże

  • Podpórki do piłowania18Podpórki do piłowania

  • Skrobaki, trzecia ręka19Skrobaki, trzecia ręka

  • Wybijaki, młotki, imaki20Wybijaki, młotki, imaki

Wstęp

Soczewki można zamocować w oprawach metalowych w różny sposób, co jest uzależnione od budowy oprawki. Można wyróżnić wiele sposobów mocowania soczewek, np.

1. Mocowanie soczewek do oprawki za pomocą śrub – zazwyczaj stosowane w metalowych oprawkach.

2. Mocowanie za pomocą zatrzasków – umieszczone w oprawce soczewki są przyciskane odpowiednimi zatrzaskami, dzięki którym soczewka mocno trzyma się w oprawce.

3. Mocowanie soczewki za pomocą wklęsłych lub wypukłych elementów oprawki, pozwalających utrzymać soczewkę na miejscu.

4. Mocowanie soczewek do metalowej oprawki z użyciem specjalnego kleju o wysokiej wytrzymałości.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Urządzenia kontrolno‑pomiarowe

Na początku optyk wyznacza w szkłach środki optyczne, a w szkłach astygmatycznych również osie. Optyk wykonuje to zadanie na urządzeniu zwanym dioptromierzem.

W dioptromierzu znajduje się tusz, który jest nanoszony na soczewkę okularową. Pozwala to na bardzo dokładne wyznaczenie danych określonego pacjenta.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Dioptromierz

Dioptromierz (frontofokometr), który służy do mierzenia mocy czołowej soczewki okularowej, stanowi podstawowe wyposażenie pracowni optycznej. Urządzenie to pozwala wyznaczyć środki optyczne soczewki okularowej i odpowiednio je wycentrować w okularach klienta. W nowoczesnych dioptromierzach stosowane są sensory Hartmanna umożliwiające wielopunktowy pomiar mocy soczewki, zarówno na soczewce jednoogniskowej, jak i progresywnej. Dzięki dioptromierzowi elektronicznemu można także zmierzyć efekt pryzmatyczny w soczewce oraz sprawdzić przepuszczalność promieniowania UV przez soczewkę. Dioptromierz jest bardzo prosty w obsłudze, a możliwość wydrukowania wykonanych pomiarów z pewnością dodatkowo ułatwia obsługę tego urządzenia.

Dioptromierze mają bardzo szerokie zastosowanie, nie tylko w pracowni optycznej. Za pomocą tego urządzenia można zmierzyć moc okularów używanych przez pacjenta, a także sprawdzić, czy zostały wykonane zgodnie z receptą (oznaczenie mocy zamontowanych soczewek, osi cylindra i rozstawu źrenic). Informacje uzyskane dzięki temu urządzeniu mogą okazać się także przydatne w gabinecie okulistycznym w trakcie badania refrakcji.

R1YbGIWBGf8h8

Ilustracja przedstawia dioptromierz. Dioptromierz składa się z monitora lub inaczej panelu dotykowego, osłony znacznika punktowego, stolika pomiarowego, uchwytu obiektywu oraz przycisku hold.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Centroskop

Tak opisane soczewki kontaktowe optyk przenosi do centroskopu. Centroskop pozwala przykleić na środku optycznym soczewki specjalne blokery, które utrzymują soczewkę okularową dokładnie w wyznaczonych wcześniej parametrach. Blokery zapobiegają niepożądanemu przesuwaniu się szkła w automacie szlifierskim.

Nowoczesne zakłady optyczne korzystają z różnorakich urządzeń optycznych, przyrządów kontrolno‑pomiarowych oraz narzędzi i materiałów niezbędnych do przygotowania okularów. Bez tego wyposażenia produkcja okularów z pewnością wydłużałaby się, a także trudno byłoby zagwarantować spełnienie wszystkich wymaganych norm, co z kolei mogłoby negatywnie odbić się na zdrowiu osoby noszącej okulary.

Centroskop to wielofunkcyjne i zaawansowane technologicznie urządzenie kontrolono‑pomiarowe, które może współpracować z najróżniejszym oprzyrządowaniem będącym na wyposażeniu pracowni optycznej, przede wszystkim z aparatem szlifierskim. Najważniejsze cechy centroskopu to m.in.:

• wykonywanie bardzo precyzyjnych pomiarów,

• zaawansowany skaner opraw,

• nowoczesny ekran, który ułatwia używanie całego urządzenia,

• automatyczny sposób docisku soczewki,

• edycja kształtu soczewki.

O nowoczesnych centroskopach mówi się że są nie tylko urządzeniami kontrolno‑pomiarowymi, ale przede wszystkim kompaktowymi serwerami, które przydają się szczególnie w małych i średnich pracowniach optycznych. Centroskopy różnią się między sobą wielkością, funkcjonalnością oraz możliwościami współpracy z innym sprzętem optycznym.

R15JMp30WHCwS

Ilustracja przedstawia centroskop. Składa się on z monitora, na którym znajduje się oko z liniami pomocniczymi, okular, skaner, układ sterujący/blokujący oraz statyw ruchomy na soczewki .

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Automat szlifierski

Automat szlifierski służy do precyzyjnej obróbki soczewek okularowych w celu ich idealnego dopasowania do kształtu oprawy okularowej. Jest wyposażony w skaner, który odczytuje z oprawy jej kształt, krzywiznę i rozstaw mostka. Na tej podstawie skaner oblicza optymalne wymagania dla danego pacjenta.

Oprócz obróbki kształtu soczewki okularowej i jego ewentualnej modyfikacji, nowoczesne automaty automatycznie centrują soczewkę. Potrafią rowkować soczewki do opraw na żyłkę i wiercić w nich otwory pod zadanym kątem, a także polerować ich krawędzie. Automaty szlifierskie są również wykorzystywane na większą skalę, np. dzięki podajnikom taśmowym współpracują z innymi maszynami.

R12Dt1qgamlQy

Ilustracja przedstawia automat szlifierski. Składa się on z systemu sterowania, precyzyjnego skanera opraw trzy de, stabilizatora ciśnienia docisku oraz stolika.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Rodzaje tarcz do szlifowania soczewek

Rodzaj materiału, z którego są wykonane soczewki, a także rodzaj wykonywanego szlifu, precyzja szlifowania oraz stosowana maszyna do szlifowania decydują o tym, jaka tarcza zostanie zastosowana w danym przypadku do szlifowania soczewek. Wśród różnych typów tarcz można wyróżnić m.in.:

1. Tarcze ceramiczne – wykonane z tlenku glinu, zwykle stosowane do szlifowania soczewek kontaktowych.

2. Tarcze diamentowe – wykonane z diamentów, zwykle stosowane do szlifowania soczewek ze szkła mineralnego lub szkła o wysokiej twardości.

3. Tarcze żywiczne – wykonane z żywicy epoksydowej, zwykle stosowane do szlifowania soczewek poliwęglanowych lub poliestrowych.

4. Tarcze szklane – wykonane z hartowanego szkła, zwykle stosowane do szlifowania soczewek ze szkła mineralnego.

5. Tarcze gumowe – wykonane z elastycznej gumy, zwykle stosowane do szlifowania lub polerowania soczewek niemineralnych lub soczewek twardych.

6. Tarcze wodne – podczas szlifowania soczewek stosuje się je wraz z wodą jako środkiem chłodzącym i smarującym.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Szlifierka optyczna (ręczna)

Szlifierkę optyczną ręczną wykorzystuje się do delikatnego szlifowania szkła w celu uzyskania właściwych parametrów soczewki.

Kiedy soczewka okularowa oraz zeskanowana oprawa znajdą się w automacie szlifierskim, do optyka należy wprowadzenie danych o soczewkach oraz oprawie.

Automat szlifierski jest wyposażony w kilka tarcz. Są one dostosowane do obróbki szkieł wykonanych z różnych materiałów. Na innej tarczy będą szlifowane fotochromy, innej tarczy wymagają szkła utwardzone typu poliwęglan, a jeszcze innej plastikowe, czyli organiczne. Konieczne jest też wprowadzenie takich danych, jak rozstaw źrenic pacjenta i wysokość montażu.

Podczas procesu szlifowania skanowana jest również soczewka okularowa. Mierzona jest jego grubość, krzywizna oraz kilka innych parametrów. Optyk przez cały czas nadzoruje proces szlifowania szkła.

Soczewka okularowa po kilku minutach jest gotowa.

Optyk musi sprawdzić, czy wielkość szkła jest odpowiednia, a kształt zgodny z oprawą. Trzeba też upewnić się, czy na brzegach szkła nie powstały mikroodpryski lub inne uszkodzenia. Warto przeszlifować szkła ręcznie na szlifierce optycznej, wyposażoną w tarcze piaskową. To pozwoli zaoblić brzegi szkła i zapobiegnie powstawaniu odprysków.

Soczewki po oszlifowaniu i zaobleniu krawędzi powinny zostać sprawdzone pod kątem jakości szlifowania. Optyk musi dokładnie obejrzeć szkła, by stwierdzić, że na ich brzegach nie ma wyszczerbień, fazeta jest wykonana prawidłowo na całym obwodzie, a soczewka ma kształt i wymiar odpowiedni do zamocowania w oprawie.

Po skorygowaniu ewentualnych błędów można zająć się osadzeniem szkła w oprawie okularowej.

R10zf5LgcRsBE

Ilustracja przedstawia szlifierkę optyczną (ręczną). Składa się ona ze zbiornika na wodę, zaworu wody, tarczy diamentowej, gąbki oraz wyłącznika.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Podgrzewacz

Osadzenie szkła w oprawie z tworzywa wymaga ze strony optyka nie lada wprawy. Ten proces odbywa się poprzez nagrzanie oprawy do odpowiedniej temperatury i zwiększenie plastyczności materiału, co pozwala na umieszczenie szkła w oprawie. Jeżeli jednak oprawa zostanie za mocno nagrzana, to ulegnie ona zniekształceniu. Natomiast jeśli oprawa zostanie ogrzana zbyt słabo, to może pęknąć podczas osadzania w niej szkła. Cały proces podgrzewania oprawek wykonywany jest w podgrzewaczu opraw.

Podgrzewacz składa się z następujących elementów:

• wylotu powietrza,

• wlotu powietrza,

• elementu grzewczego,

• indukowanego wentylatora,

• pokrętła służącego do regulacji temperatury,

• przełącznika grzałki,

• przycisku zasilania,

• elementu służącego do podtrzymania ogrzewania.

Po zakończeniu procesu tworzenia okularów gotowy produkt przechodzi testy poprawności wykonania. Na tym etapie optyk sprawdza kształt oprawy poddanej w czasie montażu dużym naprężeniom, a także czy zauszniki są równe, a tarcze odpowiednio ustawione. W razie konieczności optyk reguluje również oprawy. Sprawdza je też pod kątem poprawności parametrów optycznych i zgodności z danymi z recepty.

Jeżeli wszystko się zgadza, okulary są czyszczone i mogą zostać wydane klientowi.

R1VcIVRIPwcvM

Ilustracja przedstawia podgrzewacz do opraw. Składa się on z wiatraka, jednostki kompaktowej, wylotu powietrza, pokrętła do zmiany temperatury, włącznika oraz wyłącznika i ramienia podtrzymującego ogrzewanie.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Myjka ultradźwiękowa

R1cXnmaxSV4TO

Grafika prezentuje myjkę ultradźwiękową. Składa się ona z pokrętła do ustawienia czasu i pokrętła do ustawiania temperatury, a dodatkowymi elementami są zbiornik ze stali nierdzewnej i pokrywa.

Myjka wykorzystuje ultradźwięki do usuwania zanieczyszczeń i jest w stanie doczyścić praktycznie dowolną powierzchnię zanurzonych w niej przedmiotów. Pozwala to dokładnie usunąć zabrudzenia ze szkieł i oprawy okularów, w tym pozostałości prac, zanieczyszczenia powstałe w trakcie eksploatacji i inne. Dzięki działaniu procesu kawitacji, czyli zjawiska przejścia fazy ciekłej w gazową, i wysokiemu ciśnieniu fal generowanych przez ultradźwięki myjki mogą domyć nawet najmniejsze przedmioty, nie uszkadzając ich przy tym. W myjce wykorzystuje się destylowaną lub demineralizowaną wodę, co pozwala uniknąć powstawania osadu.
Myjka jest wykorzystywana do czyszczenia i odtłuszczania różnego typu soczewek okularowych (antyrefleksy, fotochromy) i oprawek okularowych, wykonanych z metalu i tworzywa części optycznych stosowanych do mycia szkieł po polerowaniu i szlifowaniu, a także do usuwania zanieczyszczeń powstałych po frezowaniu.

Do czyszczenia soczewek używa się specjalnych preparatów, które służą do utrzymania w ich w czystości, dezynfekcji i odpowiedniej pielęgnacji. Wybór płynu do czyszczenia soczewek jest uzależniony od ich rodzaju oraz potrzeb konkretnego użytkownika. Wśród płynów do czyszczenia soczewek można wyróżnić m.in.:

1. Płyn wielofunkcyjny – najpopularniejszy rodzaj płynu do soczewek kontaktowych, zarówno jednodniowych, jak i wielodniowych. W jego skład wchodzą substancje dezynfekujące, oczyszczające i nawilżające soczewki.

2. Płyn do soczewek miękkich – łagodnie pielęgnuje soczewki miękkie, usuwając osady z ich powierzchni.

3. Płyn do soczewek twardych – usuwa osady mineralne z soczewek i zwiększa ich wytrzymałość. W swoim składzie ma kwas borowy i bór zapobiegające osadzaniu się kamienia.

4. Płyn do soczewek silikonowo‑hydrożelowych – zawiera specjalne składniki nawilżające zapobiegające wysychaniu soczewek.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Lutownica

RPQfx6sD5xipy

Grafika przedstawia podłużne urządzenie nazwane lutownicą wraz z kablem zasilającym. Elementami lutownicy są spirala elektryczna, czyli inaczej grzałka, grot oraz uchwyt.

Lutownica jest prostym urządzeniem służącym do wykonywania połączeń lutowanych opraw okularowych. Lutownica zbudowana jest z grotu, spirali elektrycznej (grzejnika) oraz uchwytu.

Aby poprawnie przeprowadzić proces lutowania, należy postępować zgodnie z kilkoma ważnymi zasadami. Pierwszym krokiem jest rozgrzanie metalowego elementu, który ma zostać połączony z innym za pomocą lutownicy. Warto pamiętać, że nie należy rozgrzewać cyny za pomocą grotu lutownicy. Następnie należy przyłożyć drut cynowy do lutowanego elementu na kilka sekund i odsunąć go, gdy tylko cyna rozpłynie się wokół metalu. Należy uważać, aby nie nanosić zbyt dużej ilości cyny, ponieważ może to spowodować powstanie zimnego lutu, który nie zespoli się z metalem w prawidłowy sposób.

Podczas lutowania trzeba pamiętać również o bezpieczeństwie. Należy unikać dotykania dłonią rozgrzanych elementów oraz topników (nawet w rękawiczkach ochronnych), ponieważ może to doprowadzić do groźnych poparzeń skóry. Lutować należy przy dobrze funkcjonującej wentylacji, ponieważ wdychanie oparów kalafonii jest bardzo nieprzyjemne.

Po zakończeniu pracy lub w trakcie przerw w lutowaniu zawsze należy wyłączać lutownicę. Pod żadnym pozorem nie należy zostawiać jej na ubraniach ani na innych palnych materiałach. Przestrzeganie tych zasad pozwoli na bezpieczne i skuteczne przeprowadzenie procesu lutowania.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Polaryskop

RWWJ3kjvXBTk6

Grafika przedstawia polaryskop wraz ze wskazanym miejscem, gdzie umieszcza się obiekt badany. Urządzenie składa się z analizatora i polaryzatora.

Jest to urządzenie, w którym po zmontowaniu okularów sprawdza się naprężenia występujące w strukturze soczewek umieszczonych w oprawie. Umożliwia kontrolę montażu soczewek i wykrywanie zbyt dużych naprężeń, które mogą być przyczyną niewłaściwej pracy soczewki.
Polaryskop zbudowany jest z liniowego polaryzatora i analizatora, między którymi znajduje się dany obiekt. Urządzenie to umożliwia obserwację różnicy w drogach optycznych, co jest ważną cechą ośrodków naturalnie dwójłomnych. Dwójłomność wywołuje się sztucznie poprzez naprężenia w ośrodku wywołane naciskiem oprawy. Polaryskop jest także wykorzystywany do weryfikacji nadruków (grawerunków) na soczewkach zawierających dane dotyczące jakości soczewki oraz nałożonych na nie powłok. Producenci soczewek dysponują własnymi nadrukami, które umożliwiają identyfikację ich soczewek.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Rowkarka

RhqGc3eYKMl0t

Grafika przedstawia rowkarkę, która składa się z następujących elementów: lewej tulei zaciskowej, prawej tulei zaciskowej, dźwigni podstawy, prawego wałka prowadzącego i koła tnącego, prawej prowadnicy, śrub pozycjonujących, sprężyny, pokrętła zaciskowego, przełącznika koła tnącego, przełącznika soczewek, regulacji głębokości, pokrętła regulacji zera, lewej prowadnicy oraz lewego wałka prowadnicy.

Rowkarka służy do wykonywania rowka w krawędzi soczewki, niezbędnego do montażu soczewek do opraw półotwartych lub otwartych – bezramkowych. Automatyczne rowkarki mają możliwość wykonania rowka w stałej odległości od przedniej lub tylnej powierzchni soczewki albo w środku grubości brzegu soczewki. W drugim przypadku soczewki szlifuje się na całym obwodzie z płaską krawędzią, wykonuje rowek i zatępia krawędzie.

Oprawki na żyłkę mogą być zarówno metalowe jak i z tworzyw sztucznych. Znacznie łatwiej jest zamontować soczewkę okularową w oprawie metalowej. W tym przypadku wystarczy dopasowaną soczewkę umieścić delikatnie w oprawie i zamocować ją poprzez zamknięcie obwodu tej oprawy za pomocą wkrętów.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Szabloniarka

RnNeQXjlYRhnq

Grafika przedstawia szabloniarkę składającą się z systemu kopiowania umożliwiającego wykonywanie szablonów na podstawie istniejących oprawek lub projekcji, systemu mocowania elementów oprawek umożliwiającego precyzyjne i stabilne przytrzymanie elementów podczas obróbki, podstawy zapewniającej stabilność całego urządzenia, szlifierki służącej do szlifowania elementów metalowych, stołu roboczego, na którym umieszczane są metalowe elementy oprawek do obróbki oraz systemu regulacji pozwalającego na precyzyjne dostosowanie urządzenia do różnych rozmiarów oprawek i soczewek.

Urządzenie to służy do wycinania szablonu danej oprawy w celu przeniesienia parametrów oprawy do automatu szlifierskiego szablonowego, co zapewnia utrzymanie założonych parametrów: rozstawu źrenic, ustawienia osi w soczewkach sferocylindrycznych itp.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Wiertarka do soczewek

R1Bc2R42CeS68

Grafika przedstawia wiertarkę do soczewek. Składa się ona z dźwigni sterowania, płyty podstawy dla uchwytu soczewki, uchwytu i mocowania do wiertła i igły, inaczej wiertła, pokrętła do regulacji kąta podstawy, przycisku ON lub OFF, obszaru roboczego, przycisku blokady wrzeciona, pokrętła regulacji prędkości, panelu sterowania oraz przycisku regulacji wysokości.

Wiertarka służy do wykonywania otworów w soczewkach okularowych. Umożliwia precyzyjne ustalenie miejsc nawiercania oraz dokładne wykonanie nawierceń lub frezowań. Wiertarka pozwala na to, aby:

• łatwo i szybko wyznaczyć współrzędne otworów z innej soczewki lub demolensu,

• zapamiętać współrzędne otworów z aktualnie skanowanej oprawy,

• zapisać otwory automatycznie poprzez głowicę wiertła, bez konieczności zmieniania współrzędnych,

• w pełni automatycznie zrealizować proces wiercenia,

• osiągnąć doskonały efekt w krótkim czasie.

Budowa wiertarki do soczewek:

• podstawa zapewniająca stabilność całego urządzenia,

• przymocowane do podstawy ramię, które służy do utrzymywania narzędzia wiertarskiego,

• uchwyt narzędzia, który pozwala na zamocowanie wiertła lub frezu,

• silnik elektryczny napędzający narzędzie,

• stół roboczy, na którym umieszczane są soczewki okularowe do wiercenia,

• system naprowadzający, który umożliwia precyzyjne ustalenie miejsc nawiercania,

• system chłodzenia zapobiegający przegrzewaniu się narzędzia i materiału wykorzystywanych w trakcie pracy.

Dzięki tym elementom wiertarka okularowa pozwala na precyzyjne wykonywanie otworów w soczewkach okularowych oraz dokładne frezowanie i nawiercanie.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Naprawa okularów

Typowe usterki okularów to:

• pęknięte oprawki,

• obluzowanie lub uszkodzenie nosków

• pęknięcie zauszników,

• wygięcie metalowych oprawek,

• porysowanie szkieł,

• uszkodzenie lub złamanie zawiasów,

• deformacja kształtu opraw z tworzyw sztucznych.

Poniżej zostały opisane narzędzia przydatne podczas naprawy.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Narzędzia pomiarowe

Są to przyrządy pomiarowe służące do precyzyjnego, ręcznego umieszczania soczewki w oprawie okularowej.

R17pmdOWgCub4

Ilustracja przedstawia przyrząd do pomiaru wysokości montażowej oraz pe de. Jest to nakładka na okulary, która umożliwia wygodne wykonywanie precyzyjnych i szybkich pomiarów wysokości (ha de) i poziomej odległości (pe de) źrenicy oka dla wszystkich typów okularów korekcyjnych.

RGFDetwTTASs7

Ilustracja przedstawia suwmiarkę. Suwmiarka jest w kształcie prostokąta posiada miarkę, po jednej z jej stron znajdują się dwie pary zębów. Zęby znajdują się u góry i na dole. Służą do mierzenia wymiarów wewnętrznych i zewnętrznych. Suwmiarka to urządzenie służące do pomiarów wymiarów zewnętrznych i wewnętrznych przedmiotów oraz ich głębokości, a wszystko to z dokładnością do setnych części milimetra.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Cęgi optyczne

Cęgi optyczne są wykorzystywane w pracy przy oprawach okularowych.

RS3lR9dcXFMTg

Ilustracja przedstawia cęgi optyczne, zakończone ostrymi końcówkami, które umożliwiają pracę przy oprawach okularowych.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Wkrętaki, klucze do nakrętek

Wkrętaki, klucze do nakrętek to niezbędne narzędzia w warsztacie optyka, wykorzystywane do pracy przy oprawach i soczewkach okularowych.

R1ISEPKCJGuNj

Ilustracja przedstawia wkrętak. Jest to mały śrubokręt z zakończeniem płaskim lub krzyżowym służącym do wkręcania małych śrubek.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Pęsety

Pęsety ułatwiają precyzyjne uchwycenia śruby, nanośnika lub zawiasu. Dzięki właściwie wyprofilowanej stalowej pęsecie można precyzyjnie montować drobne elementy opraw okularowych.

R1Edpx8ynkbDs

Ilustracja przedstawia pęsetę. Jest to narzędzie o sprężystych ramionach używane do chwytania przedmiotów, których mały rozmiar utrudnia lub uniemożliwia manipulację za pomocą rąk.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Narzędzia do fleksów

Narzędzia do fleksów to narzędzia służące do obsługi zawiasów ułatwiają wymianę zawiasów w okularach.

Rrh98RzbJWG8p

Prasa ręczna śrubowa, jest zbudowana z podstawy w kształcie kwadratu oraz elementu w kształcie litery ce. Na elemencie zamieszczono dwa pokrętła służące do regulowania śruby. Jest to przyrząd prosty w użytkowaniu, który działa powodując nacisk na przedmiot obrabiany. Docisk odbywa się za pomocą obracania śruby za pomocą specjalnego trzpienia. Śruba jest na stałe zamocowana z ramieniem prasy.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Pilniki i rozwiertaki

Pilniki i rozwiertaki są niezbędne do precyzyjnej obróbki soczewek okularowych i opraw.

R8aZC3ZU5XENw

Ilustracja przedstawia pilniki i rozwiertaki. Składają się z części roboczej i uchwytu. Z kolei pilnik to narzędzie służące do piłowania, czyli skrawania z obrabianej powierzchni cienkiej warstwy. Rozwiertak to narzędzie służące do obróbki wykańczającej lub wstępnej otworów.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Gwintowniki, imadła, piły i noże

W zakładzie optycznym piły służą do wyrzynania, a noży, nożyczek i skalpeli z wymiennymi ostrzami używa się do cięcia żyłek, folii, przesłon, szablonów, papieru oraz tarcz.

RfPCjnxMwdwse

Ilustracja przedstawia gwintownik nóź oraz imadło. Gwintownik to narzędzie skrawające służące do nacinania gwintów wewnętrznych (nakrętki, gwinty w ścianie, itd.). Budową i kształtem przypomina śrubę, tylko zamiast gwintu ma ostrza skrawające. Narzynka służy do nacinania gwintów zewnętrznych. Nóż jest to narzędzie usadzone w rękojeści zrobione z wysokogatunkowej stali. Służy do cięcia. Imadło to przyrząd służący do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce ręcznej lub mechanicznej.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Podpórki do piłowania

W warsztacie optycznym montuje się je na powierzchni blatu roboczego; ułatwiają montaż i obróbkę zauszników, śrubek oraz wymianę drobnych części opraw okularowych.

R12m4yXvwvWRX

Ilustracja przedstawia podpórkę do piłowania z możliwością przytwierdzenia. Podpórka posiada zacisk śrubowy, dzięki czemu można ją przymontować do stołu. Podpórka jest w kształcie podobnym do okręgu w środku znajduje się mały otwór.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Skrobaki, trzecia ręka

Trzecia ręka to rodzaj statywu niezwykle użytecznego w warsztacie optycznym, ułatwiającego lutowanie, montaż i precyzyjne prace przy oprawach okularowych.

R10f9dMfbzLuK

Ilustracja przedstawia tak zwaną trzecią rękę. Jest to statyw, do którego przytwierdzone są skrobaki. Urządzenie to ułatwia lutowanie, montaż i precyzyjne prace przy oprawach okularowych.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Wybijaki, młotki, imaki

Wybijaki – służą do wybijania uszkodzonych lub zużytych części z oprawek okularowych. Są w stanie wybić uszkodzone zawiasy, wkręty, noski, a także soczewki z ramki.

R1Y2NAcGK2gjh

Ilustracja przedstawia wybijak. Jest to narzędzie w postaci trzpieni wykonanych z twardej stali narzędziowej, z zaostrzonym jednym z końców, oraz spłaszczonym drugim.

Młotki – służą do naprawy uszkodzonych oprawek okularowych. Młotek może pomóc w przywróceniu pierwotnego kształtu metalowych ramion, a także w ustawieniu prawidłowej pozycji dla zawiasów.

R6zNo82Nzel4Y

Ilustracja przedstawia młotek. Jedna końcówka trzonka jest zaokrąglona, a druga ma płaskie ostrze. Osadzona jest ona na uchwycie.

Imaki – służą do dociskania i dopasowywania elementów metalowych oprawek okularowych. Imaki są najczęściej stosowane do regulacji nosków – dzięki nim można dopasować noski do kształtu twarzy użytkownika.

RDeyvau3HL0Ws

Ilustracja przedstawia imak. Jest to przyrząd służący do zamocowywania narzędzi.

Powrót do spisu treściD1AcnS3AvPowrót do spisu treści

Powiązane materiały multimedialne

• Wyposażenie pracowni wykonywania i napraw pomocy wzrokowychDp9NaibAaWyposażenie pracowni wykonywania i napraw pomocy wzrokowych