Atlas interaktywny „Wyroby szkieletowe” składa się z pięciu graficzno‑opisowych części. Po kliknięciu kafelka „Spis treści” pojawia się niebieski pasek tekstowy z informacją, w którym miejscu multimedium się znajdujemy, poniżej zaś wszystkie graficzne podpunkty, czyli elementy głównych części. Po obu bokach paska widnieją kafelki ze strzałkami umożliwiającymi przechodzenie do wszystkich kolejnych lub poprzednich elementów atlasu. Do wybranego podpunktu można przejść również po kliknięciu na wybrany element w „Spisie treści”.

Pierwsza część nosi tytuł „Fotele wiklinowe”, zawiera trzynaście grafik oraz następujący tekst.

Asortyment mebli i innych wyrobów szkieletowych jest obszerny. Należą do nich: meble dziecięce i werandowe, stojaki do gazet i parasoli, kojce dziecięce, sanki, parawany, obudowy grzejników i wieszaki.

Fotele wiklinowe to wyjątkowe dzieła rękodzieła, które łączą w sobie tradycję i umiejętności wikliniarzy. Proces ich tworzenia jest precyzyjny i skomplikowany, ale wynik końcowy jest niezwykle satysfakcjonujący.

Fotele wiklinowe są w pełni wykonane z wikliny i kija wiklinowego - zarówno oparcie, jak i siedzenie. Pręty wiklinowe oparcia przeplata się raz przed, raz pod podstawą. Wykończenie fotela polega na wyłożeniu siedzenia grubszymi prętami wikliny, natomiast oparcie jest wykonane w formie wiklinowej kratki.

Na początek przygotowuje się wszelkie elementy szkieletu fotela. Należy odpowiednio przyciąć i ukształtować kije wiklinowe, które zostaną wykorzystane do utworzenia krzyżaka, nóżek przednich i tylnych oraz podstawy oparcia.

Krzyżak to centralna część szkieletu fotela, stanowiąca podstawę zarówno dla nóg i siedziska. Kije wiklinowe są wygięte i skrzyżowane w taki sposób, aby utworzyć trwałą i stabilną strukturę.

Następnie następuje proces tworzenia nóżek przednich i tylnych, które zostaną później przymocowane do krzyżaka.

Pary nóg przednich łączy się u góry obręczą wygiętą w kształcie przewidzianego siedzenia oraz u dołu – krzyżakiem. Dla wzmocnienia fotela dodaje się podpórki pomocnicze z kijów wiklinowych.

Zazwyczaj fotel przygotowywany jest poprzez zbijanie szkieletu gwoździami, a dla zapewnienia większej wytrzymałości wszelkie połączenia są owijane taśmą wiklinową. Gdy szkielet jest już gotowy i wszystkie połączenia są starannie owinięte, przystępuje się do wyplatania siedzenia.

Proces wyplatania siedziska polega na wypleceniu splotem jednoprętowym, przeplatając pręty cieńsze pomiędzy grubszymi osnowami. Podstawy boczne przeplata się, przekładając pręt wiklinowy raz pod, raz nad podstawą. Najbardziej popularnym splotem jest splot pełnowyplatany.

Pręty są umieszczane równolegle lub w określonym wzorze. Osnowa utrzymuje pręty na miejscu, a specjalne wiązania są używane do ich mocowania.

Aby wykonać oparcie, należy do siedziska przybić gwoździami osnowy oparcia, a następnie wzmocnić te osnowy rozłupanym kijem. W celu estetycznego zamaskowania osnowy po montażu, należy przykryć główki gwoździ rozłupanym kijem.

Wokół siedziska przeplata się pręty wiklinowe, tworząc pas wzmacniający. Boki oparcia wyplecione są splotem ósemkowym oraz splotem warstwowym dwuprętowym.

W kolejnym kroku wykonuje się element warkocza, który jest dołączany do szkieletu fotela, a następnie wykonywany jest obręb fotela w postaci warkocza.

Po zakończeniu pracy, obcinamy wystające końce wikliny, pozbywamy się ewentualnych zanieczyszczeń i dokładnie sprawdzamy, czy fotel ma odpowiednią formę i wymiary. Wówczas jest już gotowy do użytku. Do grupy wyrobów szkieletowych należą meble wiklinowe. Najczęściej do ich produkcji wykorzystuje się kije wiklinowe okorowane, wiklinę okorowaną, taśmę wiklinową oraz gwoździe.

Druga część nosi tytuł „Stojaki do gazet”, zawiera dwie grafiki oraz następujący tekst.

Stojaki przeznaczone do przechowywania gazet i czasopism są tworzone z cienkiego kija wiklinowego, który starannie owija się taśmą. Ich ścianki często wyplata się splotem ażurowym. W celu zachowania stabilności ścianki połączone są pionowymi belkami. Aby zapewnić dodatkową wytrzymałość, na dolnej części stojaka umieszczane jest solidne dno. Stojak może mieć również inną formę.

Trzecia część nosi tytuł „Fotelik dziecięcy”, zawiera pięć grafik oraz następujący tekst.

Wśród mebli dziecięcych foteliki cieszą się wyjątkową popularnością. Są one dostępne w różnych stylach wykonania, w tym w wersjach wyplatanych wikliną, wybijanych wikliną lub oplatanych plecionką rogożynową. W przypadku fotelików taśmowych, zarówno siedzenie, jak i oparcie pleców są wyplatane za pomocą taśmy liczkowej, która spoczywa na podwójnych podstawach wiklinowych. Ta unikalna technika tworzenia fotelików dla dzieci zapewnia zarówno wygodę, jak i estetykę, co czyni je doskonałym wyborem dla najmłodszych użytkowników. Sposób wykonania jest podobny jak w przypadku innych foteli.

Czwarta część nosi tytuł „Taboret”, zawiera jedną grafikę oraz następujący tekst.

Taboret to klasyczny mebel z kategorii wyrobów koszykarskich. Siedzisko taboretu jest starannie wyplatanym, klasycznym splotem wężykowym, układanym na skrzyżowanych podstawach, które promieniście rozchodzą się ku zagiętym ku dołowi osnowom, tworząc wyjątkowy efekt. Elementy konstrukcyjne nóg taboretu i krzyżaka są owinięte taśmą liczkową wiązania wzmacniającego. U podstawy nóg taboretu zastosowano wykończenie zwane szyszką lub gruszką, którą wykonuje się splotem koronkowym.

Piąta część nosi tytuł „Inne wyroby”, zawiera trzy grafiki oraz następujący tekst.

Wszystkie konstrukcje szkieletowe powstają zgodnie z tą samą metodologią. Bazą jest szkielet, zazwyczaj wykonany z kijów wiklinowych, który następnie jest wyplatany wikliną lub taśmą. Do innych wyrobów szkieletowych należą między innymi: fotele na biegunach, stoły, szafki, parawany itp.