Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na nieutrwalone stopy końsko szpotawe przedstawia zdjęcie buta z wysoką cholewką i przedłużonym sznurowaniem. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na nieutrwalone stopy końsko–szpotawe

1. Rodzaj — obuwie korekcyjne. Stosowane w przypadku zniekształceń odwracalnych. Pozwala na przywrócenie chorej stopie prawidłowego ustawienia.

2. Przeznaczenie — obuwie stosowane w leczeniu nieutrwalonej stopy końsko‑szpotawej z uwzględnieniem wad wrodzonych oraz nabytych. Leczenie obejmuje doleczanie po zabiegach operacyjnych oraz terapie nieinwazyjne. Warunkiem podstawowym stosowania tego rodzaju obuwia jest możliwość wprowadzenia pełnej korekty wady.

3. Charakterystyka — obuwie ma wysoką cholewkę i najczęściej przedłużone sznurowanie. Pozostałe elementy lecznicze widoczne na zewnątrz buta to jego kształt wynikający z rodzaju zastosowanej formy obuwniczej. W tym przypadku forma może być symetryczna lub odwiedzeniowa. W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie zewnętrznej.
   Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • wkładka pronująca unosząca zewnętrzny brzeg stopy,

   • zakładka zewnętrzna przedłużona po stronie zewnętrznej w  przód do punktu położonego 1,5 cm przed połową piątej kości śródstopia; zakładka obejmuje piętę i przebiega poniżej kostek,

   • podnosek przedłużony po stronie wewnętrznej do połowy głowy pierwszej kości śródstopia.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na utrwalone stopy końsko szpotawe przedstawia zdjęcie buta z wysoką cholewką i przedłużonym sznurowaniem oraz kształtem dostosowanym do deformacji stopy. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na utrwalone stopy końsko‑szpotawe

1. Rodzaj — obuwie dostosowane do utrwalonego zniekształcenia stóp.

2. Przeznaczenie — obuwie zapobiegające pogłębianiu się deformacji stopy końsko‑szpotawej. Ponadto zadaniem obuwia jest umożliwienie choremu w miarę wygodnego i prawidłowego chodu.

3. Charakterystyka — obuwie najczęściej z wysoką cholewką. Sznurowanie przedłużone lub długie. W przypadku niedużych deformacji można zastosować półbuty. Jeżeli stopa jest bardzo zniekształcona, obuwie dodatkowo wyposaża się w strzemię do połączenia z ortezą. Wygląd buta, mimo uwzględnienia aspektów kosmetycznych, nie w każdym przypadku maskuje deformację.
   Obuwie powstaje najczęściej na bazie odlewu gipsowego, rzadziej na formach dostosowanych.
   W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie zewnętrznej i wysunięty na zewnątrz. Przy dużych deformacjach wydłużenie obcasa przesuwa się bardziej ku przodowi.

Wkładka w bucie uwzględnia potrzebę unoszenia zewnętrznego brzegu stopy oraz możliwość jak największego jej podparcia. Dodatkowo wkładka powinna odciążać miejsca bolesne i wrażliwe. Powierzchnia wkładki miękko wyścielona.
Zakładka zewnętrzna przedłużona po stronie zewnętrznej w przód do dwóch trzecich długości podeszwy. Zakładka powinna przebiegać pod obniżoną kostką zewnętrzną.
Podnosek przedłużony po stronie wewnętrznej do połowy głowy I kości śródstopia.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na nieutrwalone stopy płasko koślawe przedstawia zdjęcie butów z wysoką cholewką i przedłużonym sznurowaniem, z możliwością braku sznurowania w górnej części cholewki. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na nieutrwalone stopy płasko‑koślawe

1. Rodzaj — obuwie korekcyjne. Stosowane w przypadku zniekształceń odwracalnych. Pozwala na przywrócenie chorej stopie prawidłowego ustawienia.

2. Przeznaczenie — obuwie stosowane w leczeniu nieutrwalonej stopy płasko–koślawej z uwzględnieniem wad wrodzonych oraz nabytych. Leczenie obejmuje doleczanie po zabiegach operacyjnych oraz terapie nieinwazyjne. Warunkiem podstawowym stosowania tego rodzaju obuwia jest możliwość wprowadzenia pełnej korekty wady.

3. Charakterystyka — obuwie ma wysoką cholewkę i najczęściej przedłużone sznurowanie. Kształt buta wynika z rodzaju zastosowanej formy obuwniczej. W tym przypadku forma może być dziecięca, tak zwana prosta lub przywiedzeniowa. W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie wewnętrznej (obcas Thomasa).
   Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • wkładka supinująca korygujaca wewnętrzny brzeg stopy, najczęściej przedłużona w celu korekty koślawości pięty,

   • zakładka przedłużona po stronie wewnętrznej w przód do dwóch piątych długości stopy,

   • podnosek symetryczny.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na utrwalone stopy płasko koślawe przedstawia zdjęcie butów z wysoką cholewką, przedłużonym sznurowaniem i dodatkowymi paskami w górnej części z tyłu cholewki.

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na utrwalone stopy płasko–koślawe

1. Rodzaj — obuwie dostosowane do utrwalonego zniekształcenia stóp.

2. Przeznaczenie — obuwie zapobiegające pogłębianiu się deformacji stopy płasko‑koślawej oraz umożliwiające choremu w miarę wygodny i prawidłowy chód.

3. Charakterystyka — obuwie najczęściej z wysoką cholewką. Sznurowanie przedłużone lub normalne. Przy mniejszych zniekształceniach można zastosować półbuty, a przy zniekształceniach znacznego stopnia obuwie dodatkowo wyposaża się w strzemię do połączenia z ortezą. Obuwie powstaje najczęściej na bazie odlewu gipsowego, rzadziej na formach dostosowanych.
   W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie wewnętrznej i wysunięty na zewnątrz. Przy dużych deformacjach wydłużenie obcasa przesuwa się bardziej ku przodowi.

Wkładka w bucie podpiera sklepienia podłużne i poprzeczne stopy oraz odciąża miejsca bolesne i wrażliwe. Powierzchnię wkładki należy miękko wyścielić.
Zakładka przedłużona po stronie przyśrodkowej w przód do dwóch trzecich długości podeszwy.
Podnosek symetryczny.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na nieutrwalone stopy płasko przywiedzione przedstawia zdjęcie buta z wysoką cholewką i przedłużonym sznurowaniem. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na nieutrwalone stopy płasko–przywiedzione

1. Rodzaj — obuwie korekcyjne. Stosowane w przypadku zniekształceń odwracalnych. Pozwala na przywrócenie chorej stopie prawidłowego ustawienia.

2. Przeznaczenie — obuwie stosowane w leczeniu nieutrwalonej stopy płasko–przywiedzionej z uwzględnieniem wad wrodzonych oraz nabytych. Leczenie obejmuje doleczanie po zabiegach operacyjnych oraz terapie nieinwazyjne. Warunkiem podstawowym stosowania tego rodzaju obuwia jest możliwość wprowadzenia pełnej korekty wady.

3. Charakterystyka — obuwie ma wysoką cholewkę i najczęściej przedłużone sznurowanie. Zastosowana forma obuwnicza odwiedzeniowa lub symetryczna nadaje kształt obuwiu. W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie wewnętrznej (obcas Thomasa).
   Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • wkładka supinująca korygująca wewnętrzny brzeg stopy, najczęściej przedłużona w celu korekty koślawości pięty,

   • zakładka przedłużona po stronie wewnętrznej w przód do dwóch piątych długości stopy,

   • podnosek symetryczny.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na utrwalone stopy płasko przywiedzione przedstawia zdjęcie butów z wysoką cholewką i przedłużonym sznurowaniem. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na utrwalone stopy płasko–przywiedzione

1. Rodzaj — obuwie dostosowane do utrwalonego zniekształcenia stóp.

2. Przeznaczenie — obuwie umożliwiające choremu w miarę wygodny i prawidłowy chód.

3. Charakterystyka — obuwie najczęściej z wysoką cholewką. Sznurowanie przedłużone lub normalne. Obuwie powstaje najczęściej na bazie odlewu gipsowego, rzadziej na formach dostosowanych.
   W części spodowej buta obcas ortopedyczny wydłużony po stronie wewnętrznej i wysunięty. Przy dużych deformacjach wydłużenie obcasa przesuwa się bardziej ku przodowi. Wkładka w bucie podpiera sklepienie podłużne stopy oraz odciąża miejsca bolesne i wrażliwe. Powierzchnię wkładki należy miękko wyścielić.
   Zakładka oraz podnosek dostosowany indywidualnie do zniekształcenia.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na nieutrwalone stopy piętowe przedstawia zdjęcie butów z wysoką cholewką, długim sznurowaniem i paskiem korekcyjnym, który sięga od tylnej części podeszwy do sznurowania i biegnie z przodu buta. Jest to rodzaj obuwia korekcyjnego o niskich możliwościach odkształcania wady i przywracania propulsji oraz zapobiegające przykurczom mięśni, odpowiedzialnych za unoszenie stopy i powstawaniu zniekształceń towarzyszących takich jak koślawość lub szpotawość. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na nieutrwalone stopy piętowe

1. Rodzaj — obuwie korekcyjne o niskich możliwościach odkształcania wady i przywracania propulsji oraz zapobiegające przykurczom mięśni odpowiedzialnych za unoszenie stopy i powstawaniu zniekształceń towarzyszących (koślawość lub szpotawość).

2. Przeznaczenie — obuwie stosowane zachowawczo w terapii nieutrwalonej stopy piętowej, w przypadku przeciwwskazań do leczenia operacyjnego lub po operacji w celu doleczania po przeprowadzonym zabiegu.

3. Charakterystyka — obuwie ma podwyższoną cholewkę i najczęściej długie sznurowanie. Kształt buta wynika z rodzaju zastosowanej formy obuwniczej. W tym przypadku forma prawidłowa ze ściętym zarysem pięty oraz wygięciem części podeszwowej. W części spodowej buta obcas wysunięty do tyłu.
   Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • wkładka supinująca korygująca koślawość stopy lub pronująca w przypadku występowania szpotawości stopy,

   • zakładka wysoka tzw. sztywnik tylny lub zakładka dostosowana do zniekształcenia towarzyszącego. W tym ostatnim przypadku dodatkowym elementem korekcyjnym jest usztywniony język i/lub pasek grzbietowy,

   • podnosek symetryczny.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na utrwalone stopy wydrążone przedstawia zdjęcie buta z wysoką cholewką, przedłużonym sznurowaniem i paskiem korekcyjnym, który sięga od tylnej części podeszwy do sznurowania. 

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na utrwalone stopy wydrążone

1. Rodzaj — obuwie dostosowane do utrwalonego zniekształcenia stóp.

2. Przeznaczenie — obuwie umożliwiające choremu w miarę wygodny chód.

3. Charakterystyka — obuwie najczęściej z wysoką cholewką. Sznurowanie długie do czubków. Obuwie powstaje na bazie odlewu gipsowego. Wkładka ukształtowana i dopasowana do nietypowego ustawienie grzbietowego stopy, uwzględniająca miejsca bolesne i wrażliwe oraz umożliwiająca stopie jak największe rozłożenie nacisków podczas obciążania. Elementy konstrukcyjne: zakładka, podnosek, obcas dostosowane indywidualnie do zniekształcenia.

Plansza interaktywna pod tytułem Obuwie na stopy opadające przedstawia zdjęcie butów z wysoką cholewką, długim sznurowaniem i lekko uniesionym obcasem.

Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Po jego wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Obuwie na stopy opadające

1. Rodzaj — obuwie przeciwdziałające opadaniu stopy z niedowładem lub porażeniem prostowników stopy.

2. Przeznaczenie — obuwie służące utrzymywaniu stopy w prawidłowej pozycji. Stosowane po: wylewach mózgowych, urazach lub zapaleniach rdzenia kręgowego, porażeniach nerwów: kulszowego albo strzałkowego.

3. Charakterystyka — obuwie ma podwyższoną cholewkę i najczęściej przedłużone sznurowanie. Powstaje na formach drewnianych z lekkim zagięciem przyśrodkowym przodostopia i wygięciem części podeszwowej. Zakładka wysoka, tzw. sztywnik tylny.
   Pozostałe elementy lecznicze dopasowuje się do wad współistniejących:

   • obcas ortopedyczny lub obcas ortopedyczny odwrócony,

   • wkładka supinująca lub pronująca,

   • podnosek symetryczny lub przedłużony przyśrodkowo.

W przypadku porażenia spastycznego dodatkowo stosuje się strzemię w bucie do ortezy z blokadą zgięcia podeszwowego stopy.

Plansza interaktywna pod tytułem: Obuwie wyrównujące skrócenie kończyny dolnej. Na planszy zamieszczono zdjęcie sznurowanego buta z wyraźnie podniesionym obcasem. Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Kliknięcie w ten punkt powoduje, że pojawia się ramka z tekstem oraz rozbrzmiewa tożsame z tekstem nagranie dźwiękowe.

Tekst: Obuwie wyrównujące skrócenie kończyny dolnej

1. Rodzaj. Obuwie wyrównujące skrócenie kończyny dolnej.

2. Przeznaczenie. Obuwie stosowane w przypadku skrócenia długości jednej kończyny dolnej względem drugiej kończyny. Celem stosowania tego typu buta jest kompensacja dysproporcji kończyn, a co za tym idzie - prawidłowe ustawienie miednicy, kręgosłupa i całej postawy.

3. Charakterystyka. Obuwie może mieć, jak na przykładowym zdjęciu, wysoką cholewkę, sznurowanie długie, przedłużone lub normalne. Wkładka wyrównująca skrócenie kończyny znajduje się wewnątrz buta. Kształt buta wynika z rodzaju zastosowanej formy obuwniczej oraz wad i problemów towarzyszących nierówności kończyn. Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • wkładka wyrównująca skrócenie kończyny dolnej. W ukształtowaniu wkładki uwzględnia się supinację albo pronację lub dostosowanie do deformacji stopy,

   • pozostałe elementy lecznicze dostosowane do stanu stopy.

Plansza interaktywna pod tytułem: Obuwie do ortez z otwieranym zapiętkiem. Na planszy zamieszczono zdjęcia trzech zapisanych na rzepy butów z odpiananą tylną częścią. W jednym z butów znajduje się, pasująca do niego, orteza. Na zdjęciu znajduje się punkt interaktywny. Kliknięcie w ten punkt powoduje, że pojawia się ramka z tekstem oraz rozbrzmiewa tożsame z tekstem nagranie dźwiękowe.

Tekst: Obuwie do ortez z otwieranym zapiętkiem.

1. Rodzaj – obuwie do ortez z otwieranym zapiętkiem.

2. Przeznaczenie – obuwie stosowane w leczeniu ortotycznym kończyn dolnych.

3. Charakterystyka – obuwie ma wyższą cholewkę i najczęściej przedłużone lub długie sznurowanie. Obuwie bez strzemienia łączącego z ortezą. Kształtem dostosowane do danego rodzaju ortezy. Wspomaga równowagę statyczną oraz ułatwia chodzenie w ortezie. Obuwie może być wykonywane indywidualnie dla pacjenta albo do nabycia jako wyrób produkcji seryjnej.
   Elementy lecznicze występujące w konstrukcji buta to:

   • otwierany zapiętek ułatwiający wkładanie ortezy wraz ze stopą,

   • szeroki nosek umożliwiający włożenie ortezy do samego czubka buta,

   • podeszwa prosta lub lekko łódkowata ułatwiająca przekolebanie stopy.

Plansza interaktywna pod tytułem Różnice między obuwiem korekcyjnym a dostosowanym do zniekształceń przedstawia trzy plansze z podpisami: pobranie miary, metoda pobrania miary i elementy lecznicze.

Na zdjęciu znajdują się punkty interaktywne. Po ich wybraniu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst:

1. Pobieranie miary

   • Obuwie korekcyjne
     Stopa ustawiona w korekcji lub hiperkorekcji.

   • Obuwie na wadę utrwaloną
     Stopa ustawiona w możliwej do uzyskania pozycji prawidłowej, z uwzględnieniem indywidualnych możliwości oraz przewidywanej akceptacji pacjenta.

2. Metoda pobierania miary

   • Obuwie korekcyjne
     Za pomocą obrysu z użyciem klasycznych narzędzi pomiarowych.

   • Obuwie na wadę utrwaloną
     Za pomocą obrysu z użyciem klasycznych narzędzi pomiarowych oraz wycisku piankowego, przy znacznym zniekształceniu za pomocą metody gipsowej.

3. Elementy lecznicze

   • Obuwie korekcyjne
     Dostosowane do danej wady stopy według przyjętych zasad.

   • Obuwie na wadę utrwaloną
     Rodzaj elementu leczniczego dobrany do danej wady stopy, tak jak w obuwiu korekcyjnym, ale kształt, wielkość oraz zakres oddziaływania indywidualnie dostosowane do utrwalonego zniekształcenia u konkretnego pacjenta.

     • Forma obuwnicza

       • dostosowana lub pozytyw gipsowy stopy.

     • Wkładka ortopedyczna

       • dostosowana do zniekształcenia, zapobiegająca pogłębianiu deformacji,

       • miękko wyściełana,

       • odciążanie miejsc bolesnych,

       • ochrona miejsc wrażliwych,

       • uzyskanie jak największego podparcia części podeszwowej stopy.

     • Obcas

       • stosuje się obcasy przedłużone i wysunięte.

     • Zakładka

       • najczęściej wzmocniona i jeżeli przedłużana — do dwóch trzecich długości stopy.

     • Podnosek

       • najczęściej wzmocniony i przedłużony lub wzmocniony symetryczny.

     • Sznurowanie

       • długie lub przedłużone.

     • Cholewki

       • wysoka cholewka, szycia w cholewkach nie mogą przebiegać przez miejsca wrażliwe i bolesne, w niektórych przypadkach mniejszych deformacji można zastosować półbuty.