Pogrupuj rodzaje pęknięć. Pęknięcia czołowe Możliwe odpowiedzi: 1. pęknięcia z przesychania, 2. pęknięcia okrężne, 3. pęknięcia niegłębokie, 4. pęknięcia powietrzne, 5. pęknięcia mrozowe, 6. pęknięcia głębokie, 7. pęknięcia przechodzące, 8. pęknięcia rdzeniowe Pęknięcia boczne Możliwe odpowiedzi: 1. pęknięcia z przesychania, 2. pęknięcia okrężne, 3. pęknięcia niegłębokie, 4. pęknięcia powietrzne, 5. pęknięcia mrozowe, 6. pęknięcia głębokie, 7. pęknięcia przechodzące, 8. pęknięcia rdzeniowe Pęknięcia czołowo-boczne Możliwe odpowiedzi: 1. pęknięcia z przesychania, 2. pęknięcia okrężne, 3. pęknięcia niegłębokie, 4. pęknięcia powietrzne, 5. pęknięcia mrozowe, 6. pęknięcia głębokie, 7. pęknięcia przechodzące, 8. pęknięcia rdzeniowe

Mapa myśli. Za pomocą generatora map myśli, stwórz klasyfikację sęków.. Lista elementów:

• Nazwa kategorii: Sęki
Elementy należące do kategorii Sęki
• Nazwa kategorii: Otwarte
Koniec elementów należących do kategorii Sęki

Połącz poprawnie pojęcie z wyjaśniającą je definicją. drewno bielaste Możliwe odpowiedzi: 1. drewno, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe. U drzew wytwarzających twardziel biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych u drzew wytwarzających twardziel, 2. jeśli pochodzi z gatunków liściastych, jest twarde i bardziej wytrzymał, o większej gęstości, 3. drewno o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych, które może zostać użyte do budowy elementów nośnych, współcześnie np. więźby dachowej i małej architektury. W elementach nośnych dachów zwykle stosuje się świerka i sosnę. Drewno świerkowe ma mniej sęków, a każdy sęk osłabia belkę nośną, tzw. łatę. Jednak trudniej je zaimpregnować niż belki sosnowe. Na drewno konstrukcyjne nadają się też droższe jodła i modrzew, 4. ścięty pień bez wierzchołka i gałęzi, nieprzetarty wzdłużnie, okorowany lub nie, pozyskany w stanie okrągłym. Taki drewno stosuje się na słupy, pale, stemple albo jako drewno tartaczne, 5. nadaje się najlepiej do produkcji oklein, ale tylko to z gatunków liściastych. Takie drewno z gatunków iglastych jest twarde, ciężkie i wytrzymałe. U drzew liściastych jest odwrotnie: drewno wąskosłoiste uchodzi za miękkie drewno konstrukcyjne Możliwe odpowiedzi: 1. drewno, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe. U drzew wytwarzających twardziel biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych u drzew wytwarzających twardziel, 2. jeśli pochodzi z gatunków liściastych, jest twarde i bardziej wytrzymał, o większej gęstości, 3. drewno o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych, które może zostać użyte do budowy elementów nośnych, współcześnie np. więźby dachowej i małej architektury. W elementach nośnych dachów zwykle stosuje się świerka i sosnę. Drewno świerkowe ma mniej sęków, a każdy sęk osłabia belkę nośną, tzw. łatę. Jednak trudniej je zaimpregnować niż belki sosnowe. Na drewno konstrukcyjne nadają się też droższe jodła i modrzew, 4. ścięty pień bez wierzchołka i gałęzi, nieprzetarty wzdłużnie, okorowany lub nie, pozyskany w stanie okrągłym. Taki drewno stosuje się na słupy, pale, stemple albo jako drewno tartaczne, 5. nadaje się najlepiej do produkcji oklein, ale tylko to z gatunków liściastych. Takie drewno z gatunków iglastych jest twarde, ciężkie i wytrzymałe. U drzew liściastych jest odwrotnie: drewno wąskosłoiste uchodzi za miękkie drewno okrągłe Możliwe odpowiedzi: 1. drewno, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe. U drzew wytwarzających twardziel biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych u drzew wytwarzających twardziel, 2. jeśli pochodzi z gatunków liściastych, jest twarde i bardziej wytrzymał, o większej gęstości, 3. drewno o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych, które może zostać użyte do budowy elementów nośnych, współcześnie np. więźby dachowej i małej architektury. W elementach nośnych dachów zwykle stosuje się świerka i sosnę. Drewno świerkowe ma mniej sęków, a każdy sęk osłabia belkę nośną, tzw. łatę. Jednak trudniej je zaimpregnować niż belki sosnowe. Na drewno konstrukcyjne nadają się też droższe jodła i modrzew, 4. ścięty pień bez wierzchołka i gałęzi, nieprzetarty wzdłużnie, okorowany lub nie, pozyskany w stanie okrągłym. Taki drewno stosuje się na słupy, pale, stemple albo jako drewno tartaczne, 5. nadaje się najlepiej do produkcji oklein, ale tylko to z gatunków liściastych. Takie drewno z gatunków iglastych jest twarde, ciężkie i wytrzymałe. U drzew liściastych jest odwrotnie: drewno wąskosłoiste uchodzi za miękkie drewno szerokosłoiste Możliwe odpowiedzi: 1. drewno, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe. U drzew wytwarzających twardziel biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych u drzew wytwarzających twardziel, 2. jeśli pochodzi z gatunków liściastych, jest twarde i bardziej wytrzymał, o większej gęstości, 3. drewno o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych, które może zostać użyte do budowy elementów nośnych, współcześnie np. więźby dachowej i małej architektury. W elementach nośnych dachów zwykle stosuje się świerka i sosnę. Drewno świerkowe ma mniej sęków, a każdy sęk osłabia belkę nośną, tzw. łatę. Jednak trudniej je zaimpregnować niż belki sosnowe. Na drewno konstrukcyjne nadają się też droższe jodła i modrzew, 4. ścięty pień bez wierzchołka i gałęzi, nieprzetarty wzdłużnie, okorowany lub nie, pozyskany w stanie okrągłym. Taki drewno stosuje się na słupy, pale, stemple albo jako drewno tartaczne, 5. nadaje się najlepiej do produkcji oklein, ale tylko to z gatunków liściastych. Takie drewno z gatunków iglastych jest twarde, ciężkie i wytrzymałe. U drzew liściastych jest odwrotnie: drewno wąskosłoiste uchodzi za miękkie drewno wąskosłoiste Możliwe odpowiedzi: 1. drewno, które w pniu drzewa przewodzi wodę z solami mineralnymi oraz gromadzi substancje zapasowe. W młodych gałęziach i pniach wszystkie komórki ksylemu pełnią funkcje przewodzącą. W starszych pniach część drewna przekształca się w drewno twardzielowe. U drzew wytwarzających twardziel biel jest najlepiej widoczny na obwodzie przekroju poprzecznego pnia, jako strefa jaśniej zabarwionych słojów rocznych u drzew wytwarzających twardziel, 2. jeśli pochodzi z gatunków liściastych, jest twarde i bardziej wytrzymał, o większej gęstości, 3. drewno o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych, które może zostać użyte do budowy elementów nośnych, współcześnie np. więźby dachowej i małej architektury. W elementach nośnych dachów zwykle stosuje się świerka i sosnę. Drewno świerkowe ma mniej sęków, a każdy sęk osłabia belkę nośną, tzw. łatę. Jednak trudniej je zaimpregnować niż belki sosnowe. Na drewno konstrukcyjne nadają się też droższe jodła i modrzew, 4. ścięty pień bez wierzchołka i gałęzi, nieprzetarty wzdłużnie, okorowany lub nie, pozyskany w stanie okrągłym. Taki drewno stosuje się na słupy, pale, stemple albo jako drewno tartaczne, 5. nadaje się najlepiej do produkcji oklein, ale tylko to z gatunków liściastych. Takie drewno z gatunków iglastych jest twarde, ciężkie i wytrzymałe. U drzew liściastych jest odwrotnie: drewno wąskosłoiste uchodzi za miękkie

Łączenie par. Wśród niżej podanych wskaż stwierdzenia prawdziwe i fałszywe.. Przy zabitce mierzy się największą szerokość i długość martwicy w cm, określa się także liczbę występujących zabitek.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Przy zakorku mierzy się głębokość jego zalegania pod korą.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Przy przeżywiczeniu nie wykonuje się pomiaru, a jedynie stwierdza obecność wady.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Spłaszczenie to różnica pomiędzy największą i najmniejszą średnicą wyrażona w cm.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Spłaszczeniu bardzo często towarzyszy mimośrodowość rdzenia lub wielordzenność.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Zgnilizna miękka destrukcyjna powstająca w wyniku rozkładu celulozy w drewnie.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Spała żywiczarska powstaje na skutek spałowania drzew przez jelenie.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Sarniak to sęk występujący w drewnie dębowym, o pstrej barwie z płytkową struktura rozłożonego drewna.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz

Zaznacz odpowiednie elementy, tak aby tekst przekazywał prawdziwe informacje. Sinizna Brunatnica to szaroniebieskie, niekiedy prawie czarne zabarwienie w postaci promieniowo przebiegających smug, wywołane przez grzyby pasożytnicze owady, w bielu twardzieli niezależnie od gatunku drzew głównie drewna iglastego głównie drewna liściastego. Obserwowana jest głównie na czole, ale także na pobocznicy w miejscach uszkodzenia kory przez rolki harwestera. Jej powstawaniu sprzyjają bardzo suche wilgotne i chłodne ciepłe warunki składowania drewna.

Połącz poprawnie nazwy wad drewna z ich opisami. Fałszywa twardziel Możliwe odpowiedzi: 1. brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czoła w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi., 2. krwawo–brunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia., 3. Często na barwę czerwonobrunatną, widoczną na przekroju czołowym pnia w postaci drobnych plam, które z czasem powiększają się, tworząc jednolitą zwartą powierzchnię., 4. jasno zabarwiona warstwa drewna zbliżona odcieniem do bielu, występuje w strefie twardzieli., 5. odmienne zabarwienie wewnętrznej (środkowej) strefy drewna okrągłego, o zarysie kolistym, owalnym, gwiaździstym lub nieregularnym i barwie, w zależności od gatunku drewna, od jasnożółtej do czerwonobrunatnej oraz szarej. Wewnętrzny biel Możliwe odpowiedzi: 1. brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czoła w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi., 2. krwawo–brunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia., 3. Często na barwę czerwonobrunatną, widoczną na przekroju czołowym pnia w postaci drobnych plam, które z czasem powiększają się, tworząc jednolitą zwartą powierzchnię., 4. jasno zabarwiona warstwa drewna zbliżona odcieniem do bielu, występuje w strefie twardzieli., 5. odmienne zabarwienie wewnętrznej (środkowej) strefy drewna okrągłego, o zarysie kolistym, owalnym, gwiaździstym lub nieregularnym i barwie, w zależności od gatunku drewna, od jasnożółtej do czerwonobrunatnej oraz szarej. Zaciągi garbnikowe (słoneczne) Możliwe odpowiedzi: 1. brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czoła w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi., 2. krwawo–brunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia., 3. Często na barwę czerwonobrunatną, widoczną na przekroju czołowym pnia w postaci drobnych plam, które z czasem powiększają się, tworząc jednolitą zwartą powierzchnię., 4. jasno zabarwiona warstwa drewna zbliżona odcieniem do bielu, występuje w strefie twardzieli., 5. odmienne zabarwienie wewnętrznej (środkowej) strefy drewna okrągłego, o zarysie kolistym, owalnym, gwiaździstym lub nieregularnym i barwie, w zależności od gatunku drewna, od jasnożółtej do czerwonobrunatnej oraz szarej. Zaparzenie Możliwe odpowiedzi: 1. brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czoła w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi., 2. krwawo–brunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia., 3. Często na barwę czerwonobrunatną, widoczną na przekroju czołowym pnia w postaci drobnych plam, które z czasem powiększają się, tworząc jednolitą zwartą powierzchnię., 4. jasno zabarwiona warstwa drewna zbliżona odcieniem do bielu, występuje w strefie twardzieli., 5. odmienne zabarwienie wewnętrznej (środkowej) strefy drewna okrągłego, o zarysie kolistym, owalnym, gwiaździstym lub nieregularnym i barwie, w zależności od gatunku drewna, od jasnożółtej do czerwonobrunatnej oraz szarej. Brunatnica Możliwe odpowiedzi: 1. brunatne zabarwienie drewna widoczne na powierzchni czoła w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna klinowate smugi., 2. krwawo–brunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia., 3. Często na barwę czerwonobrunatną, widoczną na przekroju czołowym pnia w postaci drobnych plam, które z czasem powiększają się, tworząc jednolitą zwartą powierzchnię., 4. jasno zabarwiona warstwa drewna zbliżona odcieniem do bielu, występuje w strefie twardzieli., 5. odmienne zabarwienie wewnętrznej (środkowej) strefy drewna okrągłego, o zarysie kolistym, owalnym, gwiaździstym lub nieregularnym i barwie, w zależności od gatunku drewna, od jasnożółtej do czerwonobrunatnej oraz szarej.