Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Badanie zmian temperatury podczas przemian fazowych

= = = = = Alternatywa WCAG

Wykorzystaj możliwości Wirtualnego Laboratorium i zbadaj, w jaki sposób temperatura t ciała stałego zmienia się wraz z ilością dostarczonego ciepła Q. Jest ono dostarczane jednostajnie wraz z upływem czasu τ (grecka litera 't'; wymawiaj tau) ogrzewania ciała.

Problem badawczy

Na podstawie tabel wyników pomiarów zależności t(τ) dla każdej z trzech dostępnych w laboratorium substancji: galu, parafiny i miedzi, bez problemu rozpoznasz, z którą z tych substancji masz do czynienia. Taki jest cel eksperymentu.

Hipotezy badawcze

Badane substancje mają różne właściwości termodynamiczne. Te przydatne w zaplanowaniu, przeprowadzeniu doświadczenia oraz opracowaniu jego wyników, zostały ujęte w tabeli 1.

Tabela 1.
Wybrane właściwości termodynamiczne substancji badanych w Wirtualnym laboratorium

Substancja

Parafina

Gal

Miedź

Gęstość fazy stałej

829

5904

8960

Ciepło właściwe fazy stałej

2480

374,5

385

Temperatura topnienia

46‑68

29,8

1085

Ciepło topnienia

228

80,2

208,8

Gęstość fazy ciekłej

765

6095

8020

Ciepło właściwe fazy ciekłej

2760

407,5

512

Polecenie 1

Zapoznaj się z pięcioma kryteriami, które pozwolą Ci rozpoznać, z których substancji wykonane są poszczególne próbki. Kryteria te stanowią zestaw hipotez badawczych, które rozstrzygniesz dokonując identyfikacji tych substancji.

Uwzględnij, że

  • maksymalna temperatura, do której zostaną podgrzane próbki to

  • wszystkie badane próbki mają jednakowe masy,

  • ciepło jest dostarczane do wszystkich próbek w jednakowym tempie.

Które cechy procesu podgrzewania jednoznacznie identyfikują każdą z substancji?

R1YBW9MiJHluC
K1. Temperatura tej substancji rośnie najwolniej 1. parafina, 2. gal, 3. miedź@@miedź, 4. gal, 5. parafina.
K2. Temperatura tej substancji rośnie najszybciej w fazie stałej 1. parafina, 2. gal, 3. miedź@@miedź, 4. gal, 5. parafina.
K3. Substancja, której temperatura przestanie wzrastać w trakcie podgrzewania 1. parafina, 2. gal, 3. miedź@@miedź, 4. gal, 5. parafina.
K4. Temperatura tej substancji rośnie liniowo w trakcie całego badania 1. parafina, 2. gal, 3. miedź@@miedź, 4. gal, 5. parafina.
K5. Substancja, której temperatura będzie wzrastać nierównomiernie podczas ogrzewania 1. parafina, 2. gal, 3. miedź@@miedź, 4. gal, 5. parafina.

Wyniki pomiarów

= = = =Opis WL‑I

Na stole w laboratorium znajdują się trzy identyczne układy badawcze. Każdy składa się z gazowego palnika laboratoryjnego o stałej mocy piętnastu watów oraz umieszczonej nad nim ognioodpornej zlewki umocowanej na statywie. Palnik można włączać i wyłączać poprzez kliknięcie w pokrętło. Każda ze zlewek zawiera jedną z trzech substancji: gal, miedź bądź parafinę, o masie trzy setne grama. Znaki zapytania przysłaniające zlewki informują, że użytkownik nie wie, która substancja jest umieszczona w której zlewce. Kliknięcie w znak zapytania ujawnia tę informację, pod warunkiem że zlewka została już maksymalnie podgrzana. Z każdej zlewki wystaje trzycyfrowy wyświetlacz termometru, wyskalowany w stopniach Celsjusza, o rozdzielczości jednej dziesiątej stopnia. Dwa termometry wskazują na początku dziesięć stopni, trzeci wskazuje trzydzieści trzy i siedem dziesiątych stopnia. Blisko prawego brzegu stołu stoi elektroniczny stoper z dwoma guzikami sterującymi i widoczną sześciocyfrową skalą. Dwie pierwsze cyfry służą do wyświetlania minut, dwie kolejne do wyświetlania sekund a dwie ostatnie do wyświetlania setnych części sekundy. Lewy, zielony guzik włącza lub wyłącza stoper; prawy czerwony guzik zeruje jego wskazania. Nad stoperem umieszczone jest pole „Właściwości fizyczne i chemiczne substancji”. Po jego kliknięciu pojawia się dwuczęściowa tabela zawierająca niezbędne informacje o trzech badanych substancjach. Otwartą tabelą można zamknąć. Przycisk opisany literą i w lewym górnym rogu ekranu wyświetla instrukcję postępowania; przycisk „RESET” w lewym dolnym rogu ekranu przywraca stan wyjściowy Wirtualnego laboratorium. Palniki można włączać i wyłączać niezależnie od siebie; włączenie któregokolwiek z nich uruchamia automatycznie stoper, ale wyłączenie nawet wszystkich palników nie zatrzymuje stopera. Każdy palnik wyłącza się samoczynnie po osiągnięciu temperatury podgrzewanej w nim substancji równej osiemdziesięciu stopni na termometrze. Po włączeniu palnika pojawia się pod nim pole „Wymień substancję”. Kliknięcie powoduje wyłączenie palnika, schłodzenie substancji, przywrócenie początkowego wskazania termometru i zniknięcie pola. Obok przycisku RESET znajduje się przycisk „zatrzymaj czas”. Jego kliknięcie przestawia go w tryb „Wznów czas” i powoduje wstrzymanie zarówno biegu stopera jak i procesu podgrzewania we wszystkich układach, w których jest on uruchomiony. Program podejmuje działanie po ponownym kliknięciu na ten przycisk.

= = = =koniec opisu

Przeprowadzono badanie zależności temperatury każdej z trzech substancji od czasu podgrzewania Ze względu na różnice w przebiegu obserwacji, w tym na tempo i charakter wzrostu temperatury każdej z próbek, wyniki badania umieszczono w oddzielnych tabelach. W każdej wprowadzono kolumnę tempa zmian temperatury gdzie to czas pomiędzy pomiarem bieżącym a poprzednim, zaś to przyrost temperatury próbki w tym czasie.