Anton Bruckner – przedstawiciel muzyki niemieckiej. Scenariusz lekcji
Anton Bruckner – przedstawiciel muzyki niemieckiej
Zapoznanie uczniów z postacią niemieckiego kompozytora Antona Brucknera. Przedstawienie najważniejszych faktów z jego życia oraz omówienie dzieł będących podporą i przykładem muzyki XX wieku. Przedstawienie cech stylistycznych charakterystycznych dla twórczości Brucknera. Omówienie wpływu muzyka na innych kompozytorów. Wysłuchanie i percepcja wybranych utworów. Analiza muzyczna.
Umiejętności
Uczeń potrafi:
Omówić biografię Antona Brucknera.
Przedstawić znane dzieła Antona Brucknera.
Omówić i przedstawić najważniejsze gatunki muzyczne uprawiane przez Antona Brucknera.
Rozpoznać i nazwać fragmenty wysłuchanych utworów*.*
Wskazać podstawowe cechy stylistyczne w twórczości Antona Brucknera.
Metoda i forma pracy
Metoda opisu z elementami pogadanki. Percepcja muzyczna. Analiza muzyczna – praca w grupach. Forma ćwiczeniowa.
Podręcznik: J. Ekiert, Bliżej muzyki. Encyklopedia, Wydawnictwo Wiedza powszechna, Warszawa 1994.
Stanowisko do odtwarzania płyt.
Nagranie utworu Antona Brucknera:
IV Symfonia Romantyczna Es‑dur.
Karta pracy ucznia.
Partytury wyżej wymienionego utworu.
4. Przebieg lekcji
Sprawdzenie obecności.
Powtórzenie wiadomości poprzez odpytanie jednej osoby z trzech ostatnich lekcji.
Podanie tematu do zeszytu.
(10 min.)
Przedstawienie postaci Antona Brucknera (metoda opisu). Omówienie najważniejszych faktów z życia kompozytora.
Notatka:
Anton Bruckner
Urodził się 4 września 1824 r. w Ansfelden a zmarł 11 października 1896 r. w Wiedniu. Neoromantyk, austriacki kompozytor, przedstawiciel klasycznego romantyzmu. Pochodził z rodziny wiejskiego nauczyciela; wzrastał w atmosferze zainteresowania muzyką, śpiewał w chórze i już w wieku 10 lat grywał na organach podczas nabożeństw. Rola historyczna Brucknera sprowadza się głównie do osiągnięć na polu symfoniki. Fascynacja tym gatunkiem wywodzi się z dwóch źródeł:
nurt klasyczny Beethovena i Schuberta – widoczne jest to w monumentalizmie, ogromnych rozmiarach i koncepcji formy symfonicznej
dramat muzyczny Wagnera – wpływ mistrza z Bayreuth zaznacza się w harmonii i instrumentacji
Obok wyżej wymienionych wpływów w muzyce Brucknera zauważyć można oddziaływanie austriackiej muzyki ludowej i faktury polifonicznej. Mimo, iż Bruckner należy do entuzjastów muzyki Wagnera, to sam reprezentuje nurt muzyki absolutnej. Zauroczenie Wagnerem niejednokrotnie budziło sprzeciw konserwatywnej krytyki – miedzy innymi Edwarda Hanslicka.
Oprócz muzyki symfonicznej Bruckner uprawiał twórczość religijną, która łączy mistrzostwo sztuki symfonicznej z kunsztem polifonii. Głos ludzki w tych utworach jest traktowany podobnie jak u Wagnera – jako jeden z instrumentów orkiestry.
Przedstawienie (metodą opisu) najważniejszych dzieł Antona Brucknera. Omówienie cech stylistycznych i charakteryzujących kompozytora.
Notatka:
Najważniejsze dzieła w twórczości Antona Brucknera:
9 symfonii – między innymi III Wagnerowska d‑moll, IV Romantyczna Es‑dur, VII E‑dur, IX d‑moll - niedokończona - Bruckner pozostawił 3 części, jako czwarta wykonywane jest Te Deum.
3 msze (nr 1 d‑moll, nr 2 e‑moll, nr 3 f‑moll), psalmy, motety.
Styl Antona Brucknera:
W symfoniach nawiązał do schematów klasycznych, wykorzystując przy tym zdobycze harmoniczne i instrumentacyjne Wagnera. W tej dziedzinie styl Brucknera stanowi swoistą syntezę tradycji klasycznych ze stylem symfonicznym Wagnera. Cykl symfonii uległ u Brucknera znacznej rozbudowie w zakresie wszystkich współczynników; np. tematom formy sonatowej nadał postać obszernych ewolucyjnych grup tematycznych, idąc drogą wytyczoną przez F. Schuberta. O odrębności stylu Brucknera decydują nadto elementy austriackiej muzyki ludowej i chorału w melodyce oraz silny wpływ faktury wyrażający się m.in. stosowaniem faktury polifonicznej i polifonizującej oraz dążeniem do pełni brzmienia. Odrębne miejsce w twórczości Brucknera zajmuje Kwintet smyczkowy, który jest pierwszym w dziejach muzyki utworem kameralnym wskazującym na wpływ stylu Wagnera w traktowaniu zespołu.
3. Wysłuchanie i percepcja IV Symfonii Romantycznej Es‑dur Antona Brucknera. Analiza muzyczna utworu. Praca w grupach.
(25 min.)
Zapisanie notatki do zeszytu.
(10 min.)
5.Bibliografia
a. J. Ekiert, Bliżej muzyki. Encyklopedia, Wydawnictwo Wiedza powszechna, Warszawa 1994.
b. D. Gwizdalanka, Historia muzyki, cz. 1, Kraków 2005.
Najważniejsze zagadnienia związane z tematem lekcji Anton Bruckner – przedstawiciel muzyki niemieckiej.