Aparaty szparkowe

Zapoznaj się z opisem symulacji, aby dowiedzieć się, jak zamykają się i otwierają aparaty szparkowe pod wpływem zmian warunków środowiska.

Symulacja przedstawia otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych w zależności od warunków środowiska. Po kliknięciu przycisku rozpocznij wyświetla się ekran z następującym tekstem: Zmień parametry środowiska, żeby sprawdzić ich wpływ na otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych. Wybierz, który z parametrów chcesz zbadać. Poniżej do wyboru są: ilość światła, ilość wody w glebie lub ilość dwutlenku węgla. Po wybraniu opcji pojawia się widok na biurko z mikroskopem, obok widać rośliny w doniczkach. W górnym prawym rogu widać przycisk, po kliknięciu którego widać następującą informację: Aparaty szparkowe zbudowane są z dwóch komórek szparkowych o charakterystycznym kształcie, pomiędzy którymi znajduje się szparka. Szparki stanowią połączenie między wnętrzem liścia a środowiskiem zewnętrznym. Od tego, w jakim stopniu są rozwarte, zależy intensywność wymiany gazowej i parowania wody. Po wyłączeniu informacji wracamy do widoku biurka. Klikamy na mikroskop. Widoczne są aparaty szparkowe. Przy braku światła aparaty szparkowe są zamknięte, przy stopniowym zwiększaniu światła aparaty szparkowe coraz mocniej się otwierają. Przy braku wody w glebie aparaty szparkowe są zamknięte. Przy stopniowym zwiększaniu wody w glebie aparaty szparkowe coraz mocniej się otwierają. Przy braku dwutlenku węgla aparaty szparkowe są szeroko otwarte. Przy zwiększającej się ilości dwutlenku węgla w powietrzu aparaty szparkowe stopniowo się zamykają.

Zapoznaj się z poniższym opisem doświadczenia badającego rozmieszczenie aparatów szparkowych w liściu. Zanotuj wyniki i wnioski. Zweryfikuj hipotezę.

Symulacja przedstawia rozmieszczenie aparatów szparkowych. Po kliknięciu przycisku rozpocznij wyświetla się stół laboratoryjny z następującym sprzętem: bibuła, marker, pęseta, pipeta, alkohol siedemdziesięcioprocentowy, żyletka, woda, mały pędzelek, liście, pojemnik z maseczką defoliacyjną, szkiełko zegarkowe, szkiełka podstawowe, szkiełka nakrywkowe, mikroskop, stoper. W górnym lewym rogu widać przycisk, po którego kliknięciu wyświetla się instrukcja. Punkt pierwszy. Przygotuj dwa szkiełka podstawowe i podpisz je: „skórka górna”, „skórka dolna”. Punkt drugi. Odtłuść szkiełka alkoholem, a następnie przetrzyj bibułką. Punkt trzeci. Zachowując szczególną ostrożność, wykrój skrawek liścia o kształcie kwadratu o powierzchni około jednego centymetra kwadratowego. Punkt czwarty. Przenieś wykonany skrawek na szkiełko zegarkowe górną stroną liścia do góry i nanieś na skrawek bardzo cienką warstwę maseczki defoliacyjnej (maseczki kosmetycznej, która zastyga, tworząc odcisk). Punkt piąty. Poczekaj dziesięć minut, aż maseczka zaschnie, a następnie przenieś powstały odcisk na szkiełko podstawowe podpisane „skórka górna”. Punkt szósty. Odwróć skrawek liścia na drugą stronę i ponownie nanieś na niego cienką warstwę maseczki. Punkt siódmy. Ponownie poczekaj, aż maseczka zaschnie, a następnie przenieś odcisk na szkiełko podstawowe podpisane „skórka dolna”. Punkt ósmy. Skrop repliki liścia na obydwu szkiełka wodą, a następnie delikatnie zamknij preparaty szkiełkami nakrywkowymi. Punkt dziewiąty. Wybierz preparat, połóż na stoliku mikroskopu i obejrzyj. Punkt dziesiąty. Zrób zdjęcie preparatu i zdejmij preparat ze stolika. Punkt jedenasty. Obejrzyj i sfotografuj drugi preparat. Porównaj wygląd skórki górnej i dolnej. Po wykonaniu tych czynności odcisk aparatów szparkowych widać tylko na dolnej stronie liścia.

Zapoznaj się z opisem obserwacji, która ukazuje wydalanie wody przez liść. Zanotuj wyniki i wnioski. Zweryfikuj hipotezę.

Symulacja odpowiada na pytanie, czy rośliny wydalają wodę. Po kliknięciu przycisku rozpocznij wyświetla się stół laboratoryjny z następującym sprzętem: zlewka z wodą, marker, nitka, roślina w donice, pipeta, pęseta, stoper, woreczki foliowe. W górnym lewym rogu znajduje się przycisk, po którego kliknięciu wyświetla się instrukcja. Punkt pierwszy. Podlej roślinę obficie wodą i odczekaj trzy godziny. Punkt drugi. Kilka pędów rośliny przykryj woreczkiem foliowym. Punkt trzeci. Zawiąż woreczek u nasady pędów. Punkt czwarty. Resztę pędów rośliny pozostaw bez przykrycia. Punkt piąty. Odstaw roślinę na trzy godziny i obserwuj zmiany pojawiające się na wewnętrznej powierzchni woreczka. Po wykonaniu tych działań na woreczku widoczne są krople wody.