Scenariusz lekcji: Deklinacja II

1. Cele lekcji

a) Wiadomości (cel dydaktyczny): *uczeń wie, jakie rzeczowniki należą do II deklinacji, wie jak należy je odmieniać; * wie, na czym polega zasada neutrum.

b) Umiejętności (cel kształcący): *uczeń potrafi wymienić przykłady kilku rzeczowników deklinacji II, odróżnia rzeczowniki rodzaju męskiego (masculinum) od rzeczowników rodzaju nijakiego (neutrum); *potrafi określić przypadek i liczbę wybranego rzeczownika oraz odmieniać rzeczowniki tej deklinacji; potrafi określić wyjątki dla tego rodzaju deklinacji; na podstawie znanych rzeczowników z deklinacji I, uczeń potrafi utworzyć analogiczne formy rzeczowników deklinacji II.

c) Cel wychowawczy : uczeń dostrzega różnicę występującą w II deklinacji między rodzajem męskim i żeńskim i nijakim.

2. Typ lekcji

Lekcja gramatyczna; lekcja ogólna zawierająca zarys problemowy.

3. Metoda i forma pracy

• Bezpośrednie - zapisanie tematu i numeru lekcji na tablicy; przywitanie uczniów.

• Pośrednie - ćwiczenia gramatyczne, które wykonują uczniowie. Zapoznawanie uczniów z nowymi odmianami deklinacyjnymi**.**

• Metoda objaśniająca - nauczyciel objaśnia gramatyczne zagadnienia, które są dla ucznia nowością.

• Metoda problemowa - na podstawie znanych rzeczowników z deklinacji I, uczeń potrafi utworzyć analogiczne formy rzeczowników deklinacji II; rozwiązywanie ćwiczenia.

4. Środki dydaktyczne

Wilczyński St., Pobiedzińska E., Jaworska A., Porta Latina, PWN, Warszawa 2005

5. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

► Czynności wstępne (2min.) - Witam uczniów po łacinie: Salvete! Sedete! Sprawdzam listę obecności, zapisuję numer (który uczniowie wymawiają po łacinie) i temat lekcji na tablicy.

► Sprawdzenie pracy domowej (8 min.) - Pracę domową sprawdzam poprzez odpytanie na ocenę jednej osoby. Odpytuję zarówno z materiału przerabianego na poprzedniej lekcji, jak i z pracy domowej. Uczniowie mieli zadane wykonać ćwiczenia dotyczące deklinacji I. „Szczęśliwego wybrańca” proszę o:

a) przetłumaczenie na język łaciński następujących form: w szkole, do szkoły, różnymi ziemiami, język łaciński, języków łacińskich, uczę się języka łacińskiego.

b) przeczytanie wybranych zdań i ich przetłumaczenie: In Europam antiquam incolae Italiae linguam Latinam portant. Etiam lingua Latina in variis terris varias formas accipit.

c) określenie zaznaczonych form (przypadek, liczba).

Eo ipso zostały sprawdzone, a następnie ocenione: znajomość słownictwa, zdolności tłumaczeniowe, umiejętności gramatyczne.

b) Faza realizacyjna

► Wprowadzenie nowego materiału (20 min):

Krok I:

Wyjaśniam uczniom nowe zagadnienia, zapisując je również na tablicy: Do deklinacji II należą rzeczowniki: rodzaju męskiego, które w Nom. sing. mają końcówkę –us bądź -er oraz rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone na -um. W Gen. sing. wszystkie te rzeczowniki kończą się na –i (są to tzw. formy podstawowe rzeczownika).

In tabula: masculinum

Nom. Sing. – us, -er

Gen. Sing. – i

np. populus, -i; dominus; -i; amicus, -i

Następnie razem z uczniami odmieniam rzeczowniki. Naprowadzam ich na „trop” poprzez analogię do deklinacji I, którą uczniowie już znają. Mówię, że po obcięciu końcówki –i w Gen. otrzymujemy temat rzeczownika, do którego dodajemy końcówki charakterystyczne dla danego przypadka:

In tabula: singularis pluralis

Nom. domin\ us domin\ i (uwaga! = Gen. Sing.!)

Gen. Domin\ i domin\ orum (por. schol\ arum)

Dat. Domin\ o domin\ is (por. schol\ is)

*Acc. Domin\ **um (*por. schol\ am) domin\ os (por. schol\ as)

Abl. Domin\ o (= Dat.) domin\ is (= Dat.)

Voc. Domin\ e domin\ i (= Nom.)

Przy Voc. sing. pytam uczniów, czy znają słowa: Quo vadis, Domine? Jeśli tak, to znają również i Voc. sing. od dominus. Zwracam uwagę uczniów na wyjątkową grupę rzeczowników z Nom. –ius, która tworzy voc. sing.: fil\ ius- fili! Vergilius- Vergili!

Krok II:

Następnie zapisuję drugą grupę rzeczowników:

In tabula: masculinum

Nom. sing. – er

Gen. Sing. – i

Np. magister, magistr\ i; puer, pu**e**r\ i. Zaznaczam, że w tej grupie występują zarówno rzeczowniki, które zachowują e, jak i rzeczowniki, które je tracą (por. pol. wicher, wichru, rower, roweru). Uczniowie odmieniają (bez mojej pomocy) rzeczownik magister. Zapisuję tę odmianę na tablicy. Przy Voc. sing. zwracam uwagę uczniów na to, że w tych rzeczownikach zakończonych na –er Voc. sing. = nom. sing.

In tabula: singularis pluralis

Nom. magister magistri

Gen. magistri magistrorum

Dat. magistro magistris

Acc. magistrum magistros

Abl. magistro magistris

Voc. magistra magistri

Krok III:

Pod koniec mówię o rzeczownikach rodzaju nijakiego, które zapisuję na tablicy:

In tabula: Nom. sing. – um

Gen. Sing. – i

Np. oppidum, i; caelum, i;

Informuję uczniów, że rzeczowniki rodzaju nijakiego mają łatwą odmianę, gdyż istnieje tzw. zasada neutrum, zgodnie z którą Nominatiwus = Accusativus = Vocativus. Zatem uczniowie, na podstawie wcześniej podanych wiadomości, określają odmianę oppidum w singularis. Odmianę tę zapisuję na tablicy. Przy pluralis podaję nową końcówkę dla Nom. plur. –a. Uczniowie posiadając tę wiedzą, określają pozostałe przypadki wyrazu oppida. (Odmianę zapisuję na tablicy).

In tabula: singularis pluralis

Nom. Sing. oppidum oppida

Gen. Sing. oppidi oppidorum

Dat. Sing. oppido oppidis

Acc. Sing. oppidum oppida

Abl. Sing. oppido oppidis

Voc. Sing. oppidum oppida

► Ćwiczenie sprawności i nawyków (10 min) - Wykonujemy ćwiczenie 4 str. 19. Proszę wybranych uczniów, aby przetłumaczyli po jednym przykładzie.

Przetłumacz wyrażenia: o dobrym chłopcu - de puero bono; w naszej szkole - in schola nostra; o małych liczbach - de numeris parvis; z antycznego miasta - ex oppido antiquo; wśród sławnych przodków - inter proavos claros; z wieloma książkami - cum libris multis.

Jeśli pojawiają się nowe słówka, zapisuję na tablicy formy podstawowe.

In tabula: numerus, -i; proavus, -i; liber, -bri;

Zwracam uwagę na to, iż przymiotnik odmieniamy tak jak rzeczownik:

bon‑us (II, masculinum), bon‑a (I, femininum), bon- um (II, neutrum)

Wykonuję z uczniami jedno zdanie z ćw. 5 str. 19. (pozostałe zadania zadaję jako pracę domową):

Historia populi nostri non est antiqua. Wybrana uczennica tłumaczy zdanie, a następnie określa zaznaczone formy.

c) Faza podsumowująca

► Podsumowanie i utrwalenie nowego materiału (2 min): Pytam uczniów, czy wszystko jest dla nich zrozumiałe? Jeden z uczniów przypomina, jakie rzeczowniki należą do deklinacji II.

► Zadanie pracy domowej (2 min) - Do domu zadaję wykonać ćwiczenie 5 str. 19.

► Pożegnanie (1 min) - Żegnam uczniów po łacinie: Valete!

6. Bibliografia

Wilczyński St., Pobiedzińska E., Jaworska A., Porta Latina, PWN, Warszawa 2005

7. Załącznik

Zadanie domowe

Ćwiczenie 5 str. 19.

Przetłumacz na język polski:

Historia populi nostri non est antiqua. * De populo nostro poëtae nostri pulchra verba scribunt. * Discipuli non ignavi pulchra poetarum verba libenter legunt. * In scholis nostris numerus discipulorum non est parvus. * Discipuli in schola nostra cum magistris libenter disputant. * Tu quoque pulchra magistrorum verba memoria tene! * Tantum scis, quantum memoria tenes.