Ze względu na toksyczność środków chemicznych oraz zagrożenia związane ze źle przeprowadzonymi opryskami opryskiwacze rolnicze podlegają obowiązkowi okresowych badań potwierdzających sprawność techniczną.

Obowiązkowym badaniom kontrolnym podlegają:

1. opryskiwacze ciągnikowe i samobieżne sadownicze,

2. opryskiwacze wyposażone w belkę opryskową montowane na pojazdach kolejowych,

3. sprzęt przeznaczony do stosowania środków ochrony roślin montowany na pojazdach kolejowych,

4. urządzenia przeznaczone do zaprawiania nasion, inne niż przemysłowe,

5. instalacje przeznaczone do stosowania środków ochrony roślin w formie oprysku lub zamgławiania w szklarniach lub tunelach foliowych,

6. sprzęt samobieżny lub ciągnikowy przeznaczony do stosowania środków ochrony roślin w formie granulatu,

7. sprzęt agrolotniczy,

8. sprzęt przeznaczony do stosowania środków ochrony roślin w formie oprysku inny niż wymieniony, niebędący opryskiwaczem ręcznym lub plecakowym, którego pojemność zbiornika przekracza 30 litrów,

9. opryskiwacze ciągnikowe i samobieżne polowe.

Badanie nowego sprzętu przeprowadza się nie później niż po upływie 5 lat od dnia jego nabycia. Następnie badania potwierdzenia sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin wyszczególnionego w punktach 1–4 przeprowadza się w odstępach czasu nie dłuższych niż 3 lata. Pozostały wymieniony sprzęt bada się w okresach nie dłuższych niż 5 lat.

Badania odbywają się w stacjach kontroli opryskiwaczy. Właściciel opryskiwacza – po zakończonym pozytywnie teście sprawności technicznej – otrzymuje zaświadczenie stwierdzające poprawność funkcjonowania opryskiwacza i jego podzespołów oraz nalepkę, która powinna być umieszczona w widocznym miejscu na opryskiwaczu.

Właściciel upraw, na których wykonywane są zabiegi z zastosowaniem środków ochrony roślin, jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji dotyczącej stosowanych środków ochrony roślin.

Ewidencja powinna obejmować następujące informacje:

• data i godzina zastosowania środka,

• uprawa, na której zastosowano środek (gatunek i odmiana),

• powierzchnia, na jakiej przeprowadzono zabieg,

• nazwa handlowa środka ochrony roślin,

• dawka zastosowanego środka w przeliczeniu: litr na hektar, kilogram na hektar, stężenie procentowe,

• powód wykonania zabiegu środkiem,

• ocena skuteczności zabiegu oraz opis warunków pogodowych w trakcie i bezpośrednio po zabiegu.

Najważniejsze przepisy prawne dotyczące stosowania środków ochrony roślin

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 1, ze zm.).

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 71)

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz. U. z 2017 r., poz. 50)

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie wymagań integrowanej ochrony roślin (Dz. U. z 2013 r. poz. 505)

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie warunków stosowania środków ochrony roślin (Dz. U. z 2014 r. poz. 516)

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie sposobu postępowania przy stosowaniu i przechowywaniu środków ochrony roślin (Dz. U. z 2014 r. poz. 625)

Miejsce na notatki