Bądź odkrywcą zamkniętych przestrzeni. Uczymy się, jak ciekawie je opisać

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

  • zna zasady konstruowania opisu przestrzeni,

  • zna słownictwo typowe dla opisu,

  • wie, jak poprawnie zapisać przymiotniki dotyczące kolorystyki.

b) Umiejętności

Uczeń:

  • potrafi napisać opis przestrzeni,

  • potrafi szybko przeszukać tekst,

  • posługuje się słownictwem opisującym przestrzeń.

2. Metoda i forma pracy

Heureza, metoda poszukująca, praca z całą klasą, praca indywidualna, praca w parach.

3. Środki dydaktyczne

  1. Powielony tekst opisujący przedpokój, napisany na podstawie artykułu z magazynu „Cztery kąty” (załącznik 1).

  2. Ilustracje do tekstu z magazynu.

  3. Czyste kartki do malowania i pisania.

  4. Przybory do malowania: kredki, linijki.

  5. Ilustracje przestrzeni przyniesione przez uczniów.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Uświadomienie uczniom celu lekcji. Przeczytanie przykładowego opisu (załącznik 1). Podzielenie opisu na części: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Uczniowie zaznaczają poszczególne części w tekście, podkreślając je grubą linią.

b) Faza realizacyjna

  1. Szybkie przeszukiwanie tekstu. Nauczyciel dzieli klasę na grupy zadaniowe, które szybko przeszukują tekst, by:

  • wyszukać opisane w tekście przedmioty

  • wyszukać przymiotniki je określające

Na tablicy i w zeszytach, pod tematem lekcji powstaje zapis:

edmioty przedmioty

przymiotniki opisujące

  1. Zwracamy uwagę uczniom, że w czasopiśmie brakuje słów określających położenie sprzętów, ponieważ lukę te wypełniają fotografie. Uczniowie oglądają wydrukowane przez nauczyciela fotografie. Na ich podstawie podają słownictwo obrazujące odległości i umiejscowienie sprzętów: pod, nad, obok, na przeciwko, po prawej stronie, po lewej stronie, na, przed, blisko, daleko, na skos, po przekątnej, w kącie, północ (np.: północna ściana pokoju) itd.

  2. W opisie powinny pojawić się kolory. Uczniowie wyszukują słowa, które je dodatkowo różnicują (intensywne, blade, pastelowe, soczyste, ciepłe, zimne, lśniące, delikatne, kontrastowe, pasujące do siebie, wpadające w ten sam odcień, zgrane, odpowiednio lub nieodpowiednio zestawione).

  3. Omawiając kolory, zwracamy uwagę uczniów na zapis:

Człony nierównorzędne znaczeniowo

(np. odcień i kolor) zawsze pisz razem!

Człony równorzędne znaczeniowo

(np. dwa kolory) zawsze pisz z łącznikiem!

bladoniebieski

szarozielony

biało‑czerwony

biało‑czarny

c) Faza podsumowująca

  1. Uczniowie wyciągają ilustracje, które ze sobą przynieśli. Nie pokazując ich kolegom, opisują je zgodnie z zasadami pisania opisu przestrzeni. Używają poznanego słownictwa.

  2. Uczniowie zamieniają się opisami. Zadaniem kolegi lub koleżanki z ławki jest narysowanie opisanej przestrzeni.

  3. Porównanie przestrzeni odtworzonej z opisu i zdjęcia przyniesionego przez kolegę.

5. Bibliografia

  1. Błaszkiewicz E., Teatralne wejście, [w:] „Cztery kąty” 2005, nr 7, s. 28 - 30.

  2. http://dom.gazeta.pl/czterykaty/5,62026,2768176.html

6. Załączniki

a) Załącznik 1

Opis przedpokoju

Przedpokój to pomieszczenie, na które nie zwracamy zazwyczaj uwagi. Przemykamy nim tylko do wnętrza domu czy mieszkania, porzucając po drodze płaszcze i buty. Nic więc dziwnego w tym, że nie przywiązujemy również uwagi do jego wystroju. Urządzamy go
w taki sposób, by jak najlepiej pełnił swoją funkcję (przechowalni wierzchnich okryć
i obuwia oraz łącznika ciepłego mieszkanka ze światem).

Właścicielka tego przedpokoju uczyniła to pomieszczenie niemal równie ważnym jak pozostałe pokoje w mieszkaniu. Przytulny styl, charakterystyczny dla przedwojennych salonów stworzyła mieszanka drewnianych zabytkowych mebli, bogato zdobionych tkanin
i obrazów. Całości dopełniają głębokie, ciepłe barwy i charakterystyczne bibeloty.

Pomysłowość właścicielki przejawiała się w wykorzystaniu grubych mięsistych kotar, nie tylko zdobiących, ale i maskujących, np. wieszak zamontowany na drzwiach wejściowych. Charakter salonowy wprowadza również wiekowa skrzynia, wykorzystywana jako szafka na buty i obudowa starego zegara, która sprytnie chroni przed wzrokiem ciekawskich niezbyt efektowne liczniki.

W takim przedpokoju warto pomarudzić chwilkę przy zakładaniu płaszcza czy zapaść się na moment w miękkim staroświecki fotelu, który już na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie wygodnego.

b) Zadanie domowe

Poprawię napisany przeze mnie opis w miejscach, w których był mylący lub niedokładny.

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak

RukI3cZqMmOTk

Pobierz załącznik

Plik PDF o rozmiarze 97.81 KB w języku polskim
Roeut6vvfUDPW

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 33.00 KB w języku polskim