Baza wiedzy
Zasięg DAB+ na terenie Polski

Na mapie zaznaczone są obszary:
-Koszalin, Kołobrzeg, Darłowo, Białogard
-Szczecin, Gryfino, Pyrzyce, Stargard Szczeciński, Goleniów, Myślibór
-Gorzów Wielkopolski, Frankfurt nad Odrą, Zielona Góra, Nowa Sól
-Poznań, Śrem, Mosina, Kościan
-Lubin, Legnica, Oława, Wrocław
-Kalisz, OStrzeszów, Kępno
-Opole, Krapkowice
-Częstochowa, Myszków, Bytom, Chorzów, Katowice, Jastrzebie‑Zdrój, Bielsko‑biała, Żywiec
-Kraków, Bielsko‑Biała, Myślenice, Tarnów, Dębie, Stary Sącz
-Jasło, Strzyżów, Sanok
-Leżajsk, Łańcut, Przemyśl, Jarosław
-Kielce, Strachowice, Staszów, Radom
-Lublin, Krasnystaw
-Siematyczne, Siedlce
-Łódź, Pabianice, Piotrków Trybunalski, Skierniewice, Leginowo, Sochaczew
-Ostrów Mazowiecki
-Białystok, Mońki, Łapu
-Sierpc, Płock, Gostynia
-Chełmża, Inowrocław, Szubin, Kruszwica, Toruń, Chełmno
-Olsztyn, Morąg, Szczytno, Ostróda
-Gdańsk, Gdynia, Kościerzyna.

Zasięg DVB‑T na terenie Polski

Na mapie oznaczone są okolice miast m.in: -Słupsk
-Szczecin
-Koszalin
-Gdańsk
-Elbląg
-Olsztyn
-Bydgoszcz
-Białystok
-Warszawa
-Łódź
-Gorzów Wielkoposki
-Zielona Góra
-Poznań
-Włocławek
-Częstochowa
-Wrocław
-Legnica
-Wałbrzych
-Opole
-Kraków
-Tarnów
-Bielsko‑Biała
-Poznań

Montaż anteny satelitarnej:

Ustawienie kąta elewacji:
Opis rysunku: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Jej maszt przytwierdzony jest do elewacji. U góry widać zbliżenie elementu regulacji kąta nachylenia czaszy. Możliwe są różne stopnie nachylenia.

Ustawienie anteny w kierunku południowym (azymut):
Opis rysunku: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Od jej masztu rozrysowany jest półokrąg z oznaczeniami. Jedna z krawędzi talerza skierowana jest na wschód, druga na zachód. Konwerter skierowany jest na południe. Promień od południa do dwóch kresek z dziewięciu w stronę zachodu oznaczony jest jako Ce.

Ustawienie kąt skręcenia konwertera
Opis rysunku: Ilustracja przedstawia antenę satelitarną. Talerz anteny opisany jest jako czasza antenowa. Do czaszy przymocowany jest element o kształcie prostopadłościanu, opisany jako konwerter. Konwerter przymocowany jest do anteny mocowaniem. Na rysunku kąt między mocowaniem a konwerterem opisany jest literą A.

Które gniazdo wybrać?
Rodzaj użytego gniazda antenowego zależy od typu zastosowanej instalacji. W przypadku instalacji szeregowej polecane jest wykorzystanie gniazda przelotowego, a w przypadku instalacji równoległej gniazda końcowego.

Charakterystyka wybranych urządzeń wchodzących w skład instalacji antenowej:

• zabezpieczenia przeciwprzepięciowe stanowią ochronę dla innych urządzeń wchodzących w skład instalacji antenowej przed wyładowaniami atmosferycznymi.

• filtry GSM eliminują zakłócenia z nadajników GSM. multiswitche rozdzielają sygnały z jednego lub wielu satelitów i przesyłają je dla wielu niezależnych odbiorców, ponadto łączą sygnały satelitarne i telewizji naziemnej. Urządzenia te wykorzystuje się w instalacjach SMATV, CATV.

• konwertery satelitarne są umieszczane na czaszy satelitarnej, ich funkcją jest wzmocnienie i transformacja odbieranej częstotliwości na nową.

• zwrotnice (sumatory) wykorzystywane do sumowania sygnału satelitarnego i z anteny naziemnej oraz późniejsze dostarczanie sygnału jednym przewodem. Urządzenia te wykorzystuje się w prostych instalacjach TV/SAT.

• modulatory antenowe zmieniają sygnał AV/HDMI na sygnał o wysokiej częstotliwości RF, służą do modulacji sygnału pochodzącego z urządzeń przenośnych typu kamery, odtwarzacze DVD itp.

• modulator analogowy umożliwia podłączenie zewnętrznego urządzenia (np. odtwarzacz DVD, dekoder SAT, tuner DVB‑T) do złącza wysokiej częstotliwości RF (gniazdo antenowe).

• modulator cyfrowy działa z dowolnego źródła audio/wideo z wyjściem HDMI.

• tłumik antenowy zmniejszający poziom sygnału w instalacji antenowej Telewizji naziemnej.

• rozgałęźniki antenowe rozdzielają sygnał z jednego wejścia na wiele wyjść z małymi stratami.

• wzmacniacze antenowe wzmacniają dostarczany sygnał ( stosowane na długich dystansach odcinków przewodów).

• wzmacniacze masztowe - instalowane na maszcie w pobliżu anteny.

• budynkowe - instalowane na strychu.

Przykłady odbitego sygnału po pomiarze reflektometrem

Zwarcie
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, która na ostatnim odcinku, odciętym od reszty linii pionową linią, opada w dół, po czym wraca do poziomu sprzed opadnięcia.

Obwód otwarty
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, która na ostatnim odcinku, odciętym od reszty linii pionową linią, biegnie do góry, po czym wraca do wcześniejszego poziomu.

Niepełna przerwa
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, która na ostatnim odcinku, odciętym od reszty linii pionową linią, delikatnie się wznosi, po czym z powrotem opada do poziomu, na którym biegła.

Złącze (mufa)
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, na której połowie znajduje się pionowa linia, linia delikatnie się wznosi, po czym opada poniżej poziomu linii o tyle ile powyżej linii się wzniosła, wraca do poziomu, na którym początkowo biegła.

Naciągnięta żyła
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, na której początku znajduje się pionowa linia, linia pozioma delikatnie się wznosi, po czym opada poniżej poziomu linii o tyle ile powyżej linii się wzniosła, wraca do poziomu, na którym początkowo biegła. Biegnie dalej w prawo na tym samym poziomie.

Odgałęzienie
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, na której połowie znajduje się pionowa linia, pozioma linia delikatnie opada, po czym wznosi się nieco powyżej poziomu, na którym biegła. Wznosi się łagodnie do góry, następnie delikatnie opada do dołu.

Zawilgocony odcinek
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, na której początku znajduje się pionowa linia, linia pozioma delikatnie opada w dół, nieznacznie się wznosi, znów opada, wznosi się, opada, po czym wraca do poziomu linii na wysokość jej startu i biegnie prosto w lewo.

Mokre złącze
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt ma formę poziomej linii, na której początku znajduje się pionowa linia, linia pozioma delikatnie opada w dół, nieznacznie się wznosi - nieco poniżej początkowego poziomu, po czym łagodnie wznosi się do góry.

Splitter
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Odczyt biegnie łagodnie w dół. Na linii znajduje się pionowa linia. Od pionowej linia sygnału biegnie do góry, następnie biegnie stromo w dół, wznosi się do góry na wysokość połowy załamania między górą a dołem. Następnie biegnie łagodnie w dół i łagodnie wznosi się do góry.

Zamiana żył w parach
Opis ilustracji: Grafika przedstawia odczyt sygnału. Sygnał biegnie na tym samym poziomie do linii pionowej. Od pionowej linii, linia sygnału biegnie delikatnie do góry, następnie wraca do wcześniejszego poziomu. Biegnie w prawo na stałym poziomie, pod koniec odczytu delikatnie opada i wraca do wcześniejszego poziomu, biegnąc dalej w prawo.

Parametry techniczne kabli koncentrycznych

Gęstość oplotu jest ważnym czynnikiem kabli ze względu na zachowanie odpowiedniej szczelności elektromagnetycznej kabla, im wyższa wartość oplotu, tym kabel posiada lepszą jakość (min. wartość to 65%).
Impedancja falowa determinuje jego zastosowanie, obecnie przyjmuje się dwie wartości 50 i 75 omów (międzynarodowe standardy). Kable o impedancji równej 50 Ωomega są wykorzystywane w radiokomunikacji oraz amatorskim wykorzystaniu CB, natomiast te o wartości 75 Ωomega w technice telewizyjnej, obejmującej podłączenie anten oraz instalacje telewizji przemysłowej.
Tłumienie czyli osłabienie sygnału wraz ze zwiększającą się odległością. im mniejsza wartość tłumienia tym lepiej.
Klasy ekranowania przewodów wg normy EN50117 w kolejności zmniejszającej się. Skuteczne ekranowanie pozwala na uniknięcie powstania tzw. przesłuchów kablowych.
klasa A++
klasa A+
klasa A
klasa B
klasa C

Ćwiczenia