Budowa i właściwości ciał stałych. Budowa krystaliczna
Budowa cząsteczkowa i właściwości fizyczne gazów
Budowa i właściwości cieczy. Zjawisko napięcia powierzchniowego
Woda jest cieczą, która towarzyszy nam na co dzień. Pokrywa ponad 70% powierzchni Ziemi i stanowi około 70% masy naszych ciał. Czy dlatego, że jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych substancji we Wszechświecie, znasz wszystkie jej właściwości? Dlaczego nartnik może ślizgać się po powierzchni wody i nie tonie? Pod jakim względem inne ciecze są do niej podobne?
R77dPBVpTxw2E1
Już potrafisz
stwierdzić, że materia może znajdować się w jednym z trzech stanów skupienia: gazowym, ciekłym lub stałym;
wykazać, że ciecze, ciała stałe i gazy mają różną budowę cząsteczkową;
wykazać, że ciecze zachowują swoją objętość i przybierają kształt naczynia, w którym się znajdują.
Nauczysz się
wymieniać właściwości fizyczne cieczy;
co to jest powierzchnia swobodna cieczy;
opisywać właściwości oddziaływań międzycząsteczkowych w cieczach;
co to są siły spójności;
wyjaśniać i opisywać zjawisko przylegania;
wyjaśniać powstawanie menisków wklęsłego i wypukłego;
opisywać rolę i znaczenie napięcia powierzchniowego w cieczach.
ippbCPG8Ia_d5e215
1. Budowa wewnętrzna cieczy
Ciecze mają pewne cechy gazów i ciał stałych. Z jednej strony cząsteczki cieczy pozostają w odległościach zbliżonych do wielkości charakterystycznych dla cząsteczek ciał stałych (czyli w odległościach nieco większych od średnicy tych cząsteczek), z drugiej strony mają możliwość przemieszczania się względem siebie (duża ruchliwość), co jest właściwością również gazów.
RkO9Lhxfwrqdm1
Właściwość cieczy polegająca na tym, że nie zmieniają one objętości, choć przyjmują kształt naczynia, w którym się znajdują, świadczy o tym, że mają one znacznie więcej wspólnego z ciałami stałymi niż gazami .
RVrgPI7vRVgZs1
Zapamiętajmy, że objętość cieczy nie zależy od kształtu naczynia, w którym ta ciecz się znajduje.
Kiedy obserwujemy powierzchnię jeziora, możemy zauważyć, że jest ona pozioma. Podobnie zachowuje się woda w szklance. Gdy przechylamy naczynie, to powierzchnia cieczy pozostaje nadal pozioma.
powierzchnia swobodna cieczy
powierzchnia swobodna cieczy
– powierzchnia samorzutnie utworzona przez ciecz na styku z innym ośrodkiem (próżnią, powietrzem, inną cieczą).
Powierzchnią swobodną są np. górna powierzchnia cieczy w naczyniu, powierzchnia kropli i strumień cieczy w powietrzu.
Ciekawostka
Kiedy patrzymy na zdjęcie naszej planety wykonane z kosmosu, to zauważamy, że powierzchnia oceanów się zakrzywia (podobnie jak powierzchnia całej Ziemi). Tymczasem powierzchnia wody w szklance jest płaska. Tak naprawdę w obu sytuacjach powierzchnia swobodna wody jest pozioma. Poziom oznacza płaszczyznę prostopadłą w każdym punkcie do siły grawitacji działającej na wodę w tym punkcie. Kiedy rozpatrujemy duże obszary (oceany), to w różnych ich punktach siły grawitacji działające do środka Ziemi (wzdłuż jej promieni) nie są równoległe. Dlatego powierzchnia oceanów obserwowana z kosmosu wydaje się zakrzywiona..
Ciekawostka
Powszechnie uważa się, że ciecze nie mają swojego kształtu. Twierdzimy tak, ponieważ ciecze przyjmują kształt naczynia, w którym się znajdują, a ich powierzchnia swobodna jest zawsze prostopadła do działającej siły grawitacji. Jednak w stanie nieważkości ciecz ma zawsze jeden kształt – jest to kształt kuli, a powierzchnia swobodna jest wówczas sferą.
R1RYlkuJk56av1
Ciekawostka
Ciecze wraz ze wzrostem temperatury zwykle zwiększają swoją objętość. Wyjątek stanowi woda, której objętość maleje wraz ze wzrostem temperatury w przedziale od 0°C do 4°C. Powyżej temperatury 4°C objętość wody znów rośnie. Woda ma najmniejszą objętość w temperaturze 4°C (przy normalnym ciśnieniu).
ippbCPG8Ia_1435800244018_0
1.1. Nieściśliwość cieczy
Ciecze bardzo trudno zmieniają objętość pod wpływem oddziaływania zewnętrznego. Odpowiadają za to silne oddziaływania międzycząsteczkowe, które podczas ściskania cieczy prowadzą do odpychania cząsteczek, a podczas rozprężania – do ich przyciągania.
Nieściśliwość cieczy
Obserwacja 1
Wykazać, że pod wpływem oddziaływania zewnętrznego ciecz nie zmienia swojej objętości.
Co będzie potrzebne
strzykawka;
woda.
Instrukcja
Napełnij strzykawkę wodą do połowy jej objętości.
Otwór wylotowy zatkaj palcem.
Spróbuj zmienić objętość cieczy znajdującej się w strzykawce wciskając tłok.
Podsumowanie
Jak widzisz, nie jesteś w stanie zmienić objętości wody w strzykawce.
Obserwacja ta ma charakter ogólny – dotyczy nie tylko wody, lecz także innych cieczy.
Zapamiętaj!
Ciecze są praktycznie nieściśliwe, tzn. ich objętość pod wpływem oddziaływania zewnętrznego nie ulega zmianie.
Nieściśliwość to właściwość cieczy, która znalazła zastosowanie w siłownikach hydraulicznych, maszynach budowlanych, a nawet zwykłych strzykawkach.
R1Yr3U3WvMi8i1
Ćwiczenie 1
R13V23HUg7wXq1
ippbCPG8Ia_1435800265547_0
1.2. Cieplne i elektryczne przewodnictwo cieczy
przewodnictwo cieplne
przewodnictwo cieplne
– zjawisko fizyczne powodujące wyrównywanie się temperatury ciała w różnych jego miejscach, bez widocznych ruchów materii w jego wnętrzu.
Ciepło rozchodzi się w całej objętości materiału, dopóki temperatura nie przyjmie stałej wartości. Czy ciecze są dobrymi przewodnikami ciepła?
Gdy w piękny, słoneczny dzień kąpiesz się w jeziorze, czujesz, że górne warstwy wody są wyraźnie cieplejsze, natomiast głębiej woda pozostaje zimna. Dzieje się tak, ponieważ woda – podobnie jak większość cieczy – jest złym przewodnikiem ciepła. Słońce ogrzewa powierzchnię wody, natomiast temperatura w głębszych warstwach pozostaje niższa.
Transport ciepła w cieczach
Obserwacja 2
Przeprowadzić obserwację rozchodzenia się ciepła w wodzie.
Co będzie potrzebne
szklana probówka – jak najdłuższa (15 cm), wąska i bez skali;
woda (może być z kranu);
palnik dający wąski płomień, najlepiej gazowy na propan‑butan;
statyw.
Instrukcja
Napełnij probówkę wodą powyżej ¾ wysokości.
Zamocuj probówkę pionowo na statywie, ale tak, by można było ogrzewać jej górny koniec.
Za pomocą palnika ogrzewaj intensywnie górny koniec probówki (w pobliżu lustra wody).
W czasie ogrzewania sprawdzaj dłonią (palcem) temperaturę dna probówki.
Podsumowanie
Mimo że w górnym końcu probówki woda wrze, to jej dolny koniec nadal pozostaje chłodny. Dowodzi to, że woda jest złym przewodnikiem ciepła.
Zapamiętaj!
Większość cieczy to złe przewodniki ciepła.
Dzięki prostemu doświadczeniu można się przekonać, że niektóre ciecze przewodzą prąd elektryczny. Są to elektrolity, tzn. wodne roztwory niektórych zasad, kwasów lub soli. Mogą to być także metale w stanie ciekłym, takie jak rtęć lub cyna.
RXnEScbEME7Ay1
elektrolity
elektrolity
– wodne roztwory niektórych zasad, kwasów lub soli, przewodzące prąd elektryczny.
Polecenie 1
Skonstruuj obwód podobny do tego przedstawionego na filmie. Zamiast krokodylków możesz użyć metalowych spinaczy biurowych. Jeśli masz taką możliwość, to przylutuj kabelki do żaróweczki i biegunów baterii. Zapewni to dobry kontakt elektryczny. Zamiast żarówki możesz użyć diody LED (świecącej), która najczęściej ma dwa wystające „wąsy”, łatwe do podłączenia. Sprawdź przewodnictwo elektryczne różnych cieczy dostępnych w domu, np. octu, wody z kranu, oleju, mleka.
Ćwiczenie 2
RLzcOEwYuyNMv1
ippbCPG8Ia_d5e497
2. Oddziaływania międzycząsteczkowe
Dyfuzja oraz zjawisko, w którym ciecze po zmieszaniu się mają mniejszą objętość sumaryczną, są dowodami na cząsteczkową budowę materii. Wiemy również, że cząsteczki oddziaływują wzajemnie na siebie. Podczas ich zbliżania dominują siły odpychania, a podczas oddalania – siły przyciągania.
2.1. Oddziaływania międzycząsteczkowe w cieczach
Gdy wzajemnie oddziałują na siebie cząsteczki tej samej substancji, np. wody lub pleksiglasu, to siły działające między nimi nazywane są siłami spójności (kohezji).
RR0NarhrntzWX1
Polecenie 2
Powtórz doświadczenie przedstawione na filmie. Jak wyjaśnisz formowanie się jednej większej strugi wody?
Spróbujmy to wyjaśnić. Rozważmy, co dzieje się z cząsteczką znajdującą się we wnętrzu cieczy.
RiWNjn4bZG2dZ1
Wpływ, jaki na cząsteczkę wywierają sąsiednie cząsteczki, jest niewielki, ponieważ siły spójności pochodzące z jej otoczenia niemal zupełnie się równoważą. Zupełnie inaczej jest, gdy cząsteczka znajduje się na powierzchni cieczy. Wtedy na cząsteczkę działają siły spójności pochodzące od cząsteczek znajdujących się we wnętrzu cieczy. Siły przyciagające ze strony cząsteczek cieczy sprawiają zatem, że siła wypadkowa działająca na tę cząsteczkę jest zwrócona do wnętrza cieczy, prostopadle do jej powierzchni. Warstewkę cieczy o tej wlaściwości nazywamy błoną powierzchniową.
ippbCPG8Ia_1435800460042_0
2.2. Oddziaływania międzycząsteczkowe pomiędzy cieczami a ciałami stałymi
Gdy oddziałują na siebie cząsteczki różnych substancji, np. cząsteczki wody z cząsteczkami szkła, to występują między nimi siły nazywane siłami przylegania (adhezji). Siły przylegania odgrywają ważną rolę w życiu codziennym, gdyż dzięki nim możliwe jest malowanie, klejenie i używanie taśmy klejącej.
R1OW6BPxhSJvt1
Polecenie 3
Powtórz doświadczenie pokazane na filmie. Czy rezultaty są takie same?.
Zapamiętaj!
Siły spójności i przylegania pojawiają się jedynie wtedy, gdy odległości między cząsteczkami są niewielkie.
R19qe6NYaHD601
RNqB3wq0TktlD1
Uważny obserwator ptaków wodnych dostrzeże, że woda spływa z ich piór, które są pokryte cienką warstwą tłuszczu. Wynika to z tego, że siły spójności działające między cząsteczkami wody są większe od sił przylegania między tymi cząsteczkami a cząsteczkami tłuszczu znajdującego się na piórach.
Wzajemne relacje między siłami przylegania i spójności prowadzą do wielu interesujących zjawisk. Jednym z nich jest powstawanie menisku. Słowo „menisk” pochodzi od greckiego meniskos – półksiężyc – i doskonale opisuje powierzchnię swobodną cieczy znajdującej się w naczyniu, której kształt powstaje w wyniku działania sił spójności i przylegania.
RqTgJd1TIjhB31
Menisk najlepiej widoczny jest w naczyniach o niewielkim polu przekroju poprzecznego. Gdy siły spójności cząsteczek cieczy są mniejsze od sił przylegania, powierzchnia swobodna cieczy jest wklęsła (menisk wklęsły).
R2WNhuh44oIOC1
Gdy siły przylegania są mniejsze od sił spójności, powstaje menisk wypukły.
R3xwNgZUAmlwA1
Jak widzisz, powierzchnia cieczy może mieć różne kształty. Jeżeli działają tylko siły spójności i przylegania, to powstaje powierzchnia nazywana powierzchnią swobodną cieczy.
Taka powierzchnia jest prostopadła do wypadkowej siły działającej na cząsteczki znajdujące się na powierzchni.
Polecenie 4
Przedyskutuj z kolegami i kolezankami z klasy, jakiego zjawiska moglibyście się spodziewać, gdyby wypadkowa siła działająca na cząsteczki znajdujące się na powierzchni nie była prostopadła do tej powierzchni. Jak zachowywałyby się w takiej sytuacji cząsteczki cieczy na powierzchni?
Ćwiczenie 3
R12dycUIBMpIY1
Dlaczego owad zwany nartnikiem wodnym nie tonie, kiedy porusza się po tafli wody? Przyjrzyj się, jak wygląda powierzchnia wody pod jego nóżkami. Czy rzeczywiście swoim wyglądem przypomina ona błonę? Czy jest to po prostu złudzenie?
R1OLeWs1CkifS1
Jak wiesz, woda często formuje się w krople. W stanie nieważkości mają one kształt kulisty. Dlaczego krople wody zawsze mają kształt mniej lub bardziej zbliżony do kuli?
Na cząsteczki znajdujące się na powierzchni kropli działają siły spójności zwrócone do środka kropli, prostopadle do jej powierzchni. Z tego powodu woda przyjmuje kształt kuli. Najmniejsza jest także jej powierzchnia zewnętrzna. Gdyby ta sama masa wody tworzyła np. sześcian, to jego powierzchnia byłaby większa niż powierzchnia kuli. Jak się okazuje, błona powierzchniowa cieczy „stara się” zajmować jak najmniejszą powierzchnię. Taka właściwość wyjaśnia wiele zjawisk związanych z powierzchnią cieczy, takich jak pływanie metalowej igły lub monety czy utrzymywanie się owadów na tafli wody.
Jeżeli igła naciśnie na powierzchnię cieczy, to nastąpi ugięcie tej powierzchni (siły spójności nie pozwolą na oddalenie się cząsteczek). Ugięta błona powierzchniowa będzie jednak miała tendencję do zmniejszenia swojej powierzchni i pojawią się siły styczne do tej powierzchni (siły napięcia powierzchniowego), usiłujące ją wyprostować. Efektem będzie siła wypadkowa działająca w górę, która to siła nie pozwoli igle zatonąć.
RRJH1v1CDFfrK1
Tak samo będzie w przypadku pływającej metalowej monety lub owada stojącego na powierzchni wody.
Ćwiczenie 4
R1LONyEdA1FAm1
ippbCPG8Ia_d5e697
Podsumowanie
Ciecze łączą ze sobą cechy gazów i ciał stałych. Z jednej strony cząsteczki cieczy pozostają w odległościach zbliżonych do charakterystycznych dla ciał stałych (nieco większych od średnicy ich cząsteczek), z drugiej – swobodnie przemieszczają się względem siebie (charakteryzują się wysoką ruchliwością).
Powierzchnię samorzutnie wytworzoną przez ciecz na styku z innym ośrodkiem (próżnią, powietrzem, inną cieczą) nazywamy powierzchnią swobodną cieczy.
Ciecze bardzo trudno zmieniają objętość pod wpływem oddziaływania zewnetrznego. Odpowiadają za to silne oddziaływania międzycząsteczkowe, które podczas ściskania cieczy prowadzą do odpychania się cząsteczek, a podczas rozprężania – do ich przyciagania.
Większość cieczy to złe przewodniki ciepła.
Niektóre ciecze przewodzą prąd elektryczny. Są to najczęściej elektrolity, tzn. wodne roztwory niektórych zasad, kwasów lub soli. Mogą to być także roztopione metale, takie jak rtęć, lub cyna.
Oddziaływania występujące między cząsteczkami tej samej substancji to siły spójności (kohezji).
Oddziaływania międzycząsteczkowe występujące między cząsteczkami różnych substancji to siły przylegania (adhezji).
Wzajemne relacje między siłami przylegania i spójności prowadzą do powstawania menisku.
Gdy siły spójności między cząsteczkami cieczy przeważają nad siłami przylegania, powstaje menisk wypukły.
Gdy siły przylegania są większe od sił spójności, powstaje menisk wklęsły.
Powierzchnia cieczy dąży do zajmowania jak najmniejszego pola. Objawia się to w sytuacji, kiedy to pole się powiększy (np. nastąpi ugięcie powierzchni). Występują wówczas siły napięcia powierzchniowego, dążące do zmniejszenia pola tej powierzchni (np. przez przywrócenie jej płaskiego kształtu).
Praca domowa
Polecenie 5.1
Sprawdź, jaki ciężar jest w stanie utrzymać powierzchnia swobodna wody dzięki napięciu powierzchniowemu. Zaplanuj eksperyment, opisz jego przebieg oraz napisz podsumowanie.
Przekazywanie energii cieplnej w zjawisku przewodnictwa ciepła. Rola izolacji cieplnej
Napięcie elektryczne
ippbCPG8Ia_d5e767
Słowniczek
błona powierzchniowa
błona powierzchniowa
– cienka błona wytworzona na powierzchni cieczy wskutek działania sił spójności pochodzących od cząsteczek znajdujących się we wnętrzu cieczy.
ciecz
ciecz
– jeden z trzech stanów skupienia materii; ciecze zbudowane są z cząsteczek lub atomów oddalonych od siebie na odległość porównywalną z ich średnicami (co jest charakterystyczne dla ciał stałych). Z drugiej strony oddziaływania między cząsteczkami cieczy są na tyle słabe, że mogą one przemieszczać się niemal swobodnie względem siebie (tak samo jak cząsteczki gazów).
menisk (gr. meniskos – półksiężyc)
menisk (gr. meniskos – półksiężyc)
– kształt, jaki przyjmuje powierzchnia swobodna cieczy znajdująca się w naczyniu. Menisk może być wklęsły lub wypukły.
menisk wklęsły
menisk wklęsły
– menisk, który powstaje, gdy siły przylegania między cząsteczkami cieczy a cząsteczkami naczynia są większe niż siły spójności cieczy.
menisk wypukły
menisk wypukły
– menisk, który powstaje, gdy siły przylegania między cząsteczkami cieczy a cząsteczkami naczynia są mniejsze niż siły spójności cieczy.
– siły styczne do powierzchni cieczy, powodujące zmniejszanie się tej powierzchni.
powierzchnia swobodna
powierzchnia swobodna
– powierzchnia cieczy powstająca samorzutnie na styku cieczy z innym ośrodkiem (próżnią, powietrzem, inną cieczą). Powierzchnia swobodna to np. górna powierzchnia cieczy w naczyniu, powierzchnia kropli, powierzchnia strumienia wody.
siły przylegania
siły przylegania
– siły występujące między różnymi rodzajami cząsteczek, np. cieczą a ciałem stałym.
siły spójności
siły spójności
– siły występujące między cząsteczkami tej samej substancji, np. między cząsteczkami wody.