Klimatyzacja typu VRF (z ang. Variable Refrigerant Flow) to instalacja ze zmiennym przepływem czynnika chłodniczego, pozwalająca obsługiwać dużą liczbę pomieszczeń i jednostek wewnętrznych oraz indywidualnie sterować parametrami cieplnymi. Zasada działania instalacji typu VRF jest taka sama jak dla pozostałych typów klimatyzacji, odmienny jest natomiast sposób połączenia jednostek wewnętrznych z agregatem. Stosuje się tu system trójnikowy, dzięki któremu jedna para rur opuszcza jednostkę zewnętrzną i następnie rozgałęzia się, tak aby doprowadzić czynnik chłodniczy do poszczególnych jednostek wewnętrznych. Każda jednostka posiada zawór rozprężny umożliwiający dostosowanie ilości czynnika chłodniczego do warunków panujących w danym pomieszczeniu. W jednostkach zewnętrznych stosuje się sprężarki inwerterowe, pozwalające dostosować wydajność urządzenia do aktualnych potrzeb użytkowników.

Instalacje tego typu mogą obsługiwać duże budynki, a łączna długość orurowania może wynosić do 1000 m.

Instalacje VRF są najbardziej zaawansowane pod względem technologicznym. Często stosowane są nie tylko do chłodzenia, ale również ogrzewania pomieszczeń, co jest możliwe dzięki odwróceniu obiegu chłodniczego. W przypadku gdy niektóre z pomieszczeń są chłodzone, a inne ogrzewane, możliwy jest odzysk ciepła, co znacząco podwyższa efektywność instalacji.

R1QS4knYiUKTa

Na rysunku widoczna jest instalacja typu VRF. Umieszczona jest w czterech ramkach. Pierwsza ramka przedstawia główną jednostkę zewnętrzną, która zlokalizowana jest na zewnątrz budynku. Druga, trzecia i czwarta ramka przedstawia jednostki wewnętrzne, zamontowane w różnych pomieszczeniach, w obudowach w kształcie wydłużonego prostopadłościanu. Każda jednostka wewnętrzna jest połączona z naczyniem wyrównawczym, które znajduje się poniżej niej. Całość instalacji jest połączona systemem rur, które umożliwiają przepływ czynnika chłodniczego instalacji.

Wróć do spisu treściDlrlQ2IqiWróć do spisu treści

Powrót do materiału głównegoDv6tYHkSYPowrót do materiału głównego