Elementy występujące w instalacji telewizyjnej
INF.05. Montaż i eksploatacja instalacji wewnątrzbudynkowych telewizji satelitarnej, kablowej i naziemnej – Technik szerokopasmowej komunikacji elektronicznej 311412
Budowa instalacji telewizji satelitarnej
INFOGRAFIKA
Infografika przedstawia budowę instalacji telewizji satelitarnej. Infografika składa się z trzech zakładek. W pierwszej zakładce zawarty jest opis, który można również odsłuchać. W drugiej i trzeciej zakładce znajdują się grafiki interaktywne, które składają się z grafiki głównej, na której zamieszczone są przyciski. Kliknięcie na przycisk wyświetla opisy, które również można odsłuchać.
Zakładka pierwsza. Schematy instalacji telewizji satelitarnej
Poziom i jakość sygnału satelitarnego to ważne czynniki wpływające na jakość obrazu i dźwięku. Poziom sygnału można mierzyć przy pomocy specjalnego miernika sygnału satelitarnego. Wartość ta jest wyrażona w decybelach i określa siłę sygnału w stosunku do maksymalnej możliwej wartości. Optymalny poziom sygnału wynosi od pięćdziesięciu do osiemdziesięciu decyBeli.
W przypadku zbyt niskiego poziomu sygnału obraz może być zakłócony lub zanikać, a dźwięk może być zniekształcony. Zbyt wysoki poziom sygnału również powoduje zakłócenia i trudności w odbiorze.
Aby zoptymalizować poziom sygnału, można wykonać kilka czynności:
ustawić antenę w odpowiedniej pozycji i kierunku,
wymienić kabel sygnałowy na kabel lepszej jakości,
usunąć przeszkody pomiędzy anteną a satelitą,
zastosować wzmacniacz sygnału.
Multiswitch jest urządzeniem używanym w systemach dystrybucji telewizji satelitarnej do kierowania sygnałów z wielu anten satelitarnych i naziemnych do jednego lub wielu odbiorników satelitarnych lub dekoderów. Jego podstawową funkcją jest efektywne zarządzanie i dystrybucja sygnałów z wielu źródeł (SAT, DVB‑T, DVB‑C), by jednym przewodem dostarczyć sygnał komplementarny do odbiornika lub wielu odbiorników. Multiswitch posiada wiele portów wyjściowych, z których każdy jest podłączony do odbiornika satelitarnego lub naziemnego.
W instalacji telewizji satelitarnej z multiswitchem sygnał satelitarny jest najpierw odbierany przez antenę satelitarną i przekształcany przez LNB na niższe częstotliwości, a następnie przesyłany przez kabel coaxialny do multiswitcha. Multiswitch dzieli sygnał na kilka linii i przesyła je do poszczególnych odbiorników telewizyjnych.
W instalacji satelitarnej klasycznej sygnał satelitarny jest najpierw odbierany przez antenę satelitarną i przekształcany przez LNB na niższe częstotliwości, a następnie przesyłany przez kabel coaxialny bezpośrednio do odbiornika telewizyjnego.
Różnica pomiędzy instalacją telewizji satelitarnej z multiswitchem a satelitarną klasyczną polega na tym, że w pierwszym przypadku można podłączyć kilka odbiorników telewizyjnych do jednej anteny satelitarnej, podczas gdy w drugim przypadku jest to niemożliwe.
Zakładka druga. Instalacja telewizyjna satelitarno‑naziemna z multiswitchem
Infografika przedstawia schemat blokowy instalacji multiswitchowej. Multiswitch znajduje się na środku grafiki. Ma postać prostokąta. Od niego w różnych kierunkach odchodzą linie. Najwięcej odchodzi do odbiorników telewizyjnych. Jedna linia biegnie w stronę zasilacza. Kilka linii biegnie w stronę anteny telewizji satelitarnej. Jedna linia, w innym kolorze biegnie do anteny telewizji naziemnej. Przy elementach grafiki znajdują się przyciski. Po kliknięciu na przycisk wyświetla się opis elementu. Opis można również odsłuchać.
Punkt pierwszy. Antena telewizji naziemnej.
Opis grafiki pierwszej: Grafika przedstawia metalowy szkielet złożony z podłużnej części głównej oraz poprzecznie ułożonych, w równych odstępach od siebie, podłużnych metalowych elementów. Do szkieletu przymocowane jest małe urządzenie o kształcie prostopadłościanu‑konwerter.
Opis grafiki drugiej: Grafika przedstawia symbol: pionową linię, od której przed górnym zakończeniem odchodzą na boki do góry dwie ukośne linie, symetryczne do siebie.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Antena naziemna to urządzenie służące do odbierania sygnału telewizyjnego lub radiowego z nadajników naziemnych. Jest ustawiana na zewnątrz budynku, na dachu lub na oknie, i skierowana w stronę nadajników. Anteny naziemne różnią się wielkością, kształtem i zasięgiem w zależności od potrzeb i warunków odbioru sygnału.
Punkt drugi. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tabela posiada trzy kolumny: nazwa parametru, jednostka, wartość. Poniżej siedem wierszy. Pasmo pracy, wyrażane w mega hercach, wartość czterysta siedemdziesiąt do siedemset siedemdziesiąt cztery, CH dwadzieścia jeden do pięćdziesiąt osiem. Pasmo pracy wyrażane w mega hercach, wartość czterysta siedemdziesiąt do siedemset osiemdziesiąt dwa, CH dwadzieścia jeden do pięćdziesiąt dziewięć. Pasmo pracy, wyrażane w mega hercach, wartość czterysta siedemdziesiąt do siedemset dziewięćdziesiąt, CH dwadzieścia jeden do sześćdziesiąt. Zysk, jednostka dBi, wartość piętnaście. Tłumienie promieniowania wstecznego, jednostka dB, wartość dwadzieścia trzy, Obciążenie wiatrem sto trzydzieści kilometrów na godzinę, jednostka N, wartość dziewięćdziesiąt trzy. Obciążenie wiatrem sto pięćdziesiąt™ kilometrów na godzinę, jednostka N, wartość sto dwadzieścia osiem.
Punkt trzeci. Antena telewizji satelitarnej
Opis grafiki pierwszej: Grafika przedstawia metalowy maszt, do którego przymocowany jest duży zorientowany pionowo talerz. Do talerza przymocowany jest ukośnie ułożony pręt zakończony elementem o okrągłym otworze.
Opis grafiki drugiej: Grafika przedstawia symbol: pionową linię, od której przed górnym zakończeniem odchodzą na boki do góry dwie ukośne linie, symetryczne do siebie.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Antena satelitarna – typ anteny służącej do odbioru sygnału z satelitów telekomunikacyjnych. Jest głównym komponentem instalacji i służy do odbierania kanałów telewizji satelitarnej. Anteny satelitarne w zależności od metody konstrukcji można podzielić na paraboliczne, panelowe, offsetowe i wieloogniskowe w układzie pojedynczego, podwójnego zwierciadła lub bezzwierciadłowym.
Punkt czwarty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tabela zatytułowana antena satelitarna FAMVAL 100 LH. Poniżej dwie kolumny: nazwa parametru i opis. Poniżej jedenaście wierszy. Typ anteny – offsetowa. Wymiary w milimetrach – dziewięćset osiemdziesiąt na tysiąc trzydzieści. Masa w kilogramach – sześć. Materiał reflektora – stal. Grubość reflektora w milimetrach – dziewięćset na dziewięćset czterdzieści osiem. Ogniskowa w milimetrach – sześćset sześćdziesiąt trzy. Kąt elewacji w stopniach – dziesięć i pół do pięćdziesiąt trzy i pół. Zysk maksymalny w dBi – trzydzieści dziewięć i pół dla jedenastu i siedmiu dziesiątych giga herca oraz czterdzieści i pół dla dwunastu i siedmiu dziesiątych giga herca. Średnica mocowania konwertera w milimetrach – czterdzieści. Maksymalna średnica masztu w milimetrach – sześćdziesiąt.
Punkt piąty. Multiswitch
Opis grafiki pierwszej: Grafika przedstawia urządzenie o kształcie prostopadłościanu. Na górnej ścianie widoczny jest napis Spacertronik Multiswitch M8 0608 PLP 3. Do bocznych śnian urządzenie przymocowane są okrężnie żłobine metalowe elementy o kształcie walców. Są one opisane na frontowej ścianie jako out od 1 do 8 oraz sat od 1 do 4.
Opis grafiki drugiej: Grafika przedstawia symbol: okrąg od którego górnej części odchodzą ukośnie do góry, symetryczne do siebie linie zakończone krótkimi liniami poprowadzonymi ukośnie w dół.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Multiswitch jest urządzeniem używanym w systemach dystrybucji telewizji satelitarnej do kierowania sygnałów z wielu anten satelitarnych i naziemnych do jednego lub wielu odbiorników satelitarnych lub dekoderów. Jego podstawową funkcją jest efektywne zarządzanie i dystrybucja sygnałów z wielu źródeł (SAT, DVB‑T, DVB‑C), by jednym przewodem dostarczyć sygnał komplementarny do odbiornika lub wielu odbiorników.
Punkt szósty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tabela zatytułowana multiswitch OPTICUM OMS TRQ 5/12. Poniżej dwie kolumny: nazwa parametru i opis. Zakres częstotliwości SAT w mega hercach – dziewięćset pięćdziesiąt do dwóch tysięcy dwustu. Zakres częstotliwości TER w mega hercach – czterdzieści siedem do osiemset sześćdziesiąt dwa. Wzmocnienie SAT w decybelach – dwa. Wzmocnienie TER w decybelach – cztery. Separacja SAT od TER w decybelach – trzydzieści. Separacja TER od SAT w decybelach – dwadzieścia osiem. Separacha między polaryzacjami H/V w decybelach – dwadzieścia pięć. Maksymalny poziom wyjściowy SAT w decybelach mikrowoltach – dziewięćdziesiąt pięć. Maksymalny poziom wyjściowy TER w decybelach mikrowoltach – osiemdziesiąt pięć. Impedancja wejść/wyjść w omach – siedemdziesiąt pięć. Przełączenie polaryzacji/pasma – trzynaście woltów łamane na osiemnaście woltów, trzynaście woltów łamane na dwadzieścia dwa kiloherce do osiemnastu woltów łamane na dwadzieścia dwa kiloherce. Zasilanie z sieci w woltach – dwieście trzydzieści. Zasilacz zewnętrzny w woltach na miliamper – dwanaście łamane na tysiąc. Temperatura pracy w stopniach Celsjusza – od zera do pięćdziesięciu pięciu. Wymiary w milimetrach – dwieście pięćdziesiąt pięć na sto trzydzieści na pięćdziesiąt cztery.
Punkt siódmy. Zasilacz
Zasilacz jest niezbędny do zapewnienia zasilania multiswitchowi. Jednocześnie konwertuje on prąd przemienny z gniazdka na prąd stały o parametrach dopasowanych do multiswitcha.
Punkt ósmy. Odbiornik TV
Odbiornik telewizyjny zależnie od modelu może posiadać wbudowany dekoder sygnału cyfrowego lub trzeba dokupić osobne urządzenie dekodujące. Do dekodera trafiać będzie także sygnał telewizji satelitarnej.
Punkt dziewiąty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tabela zatytułowana kabel koncentryczny BiTSAT 757. Poniżej dwie kolumny: nazwa parametru i opis. Impedancja – siedemdziesiąt pięć omów. Izolator – PE. Klasa żyły wewnętrznej – klasa pierwsza jednodrutowy. Materiał powłoki zewnętrzne – PVC. Materiał żyły wewnętrznej – miedź. Materiał żyły zewnętrznej – AI. Przybliżona średnica zewnętrzna – sześć i dziewięć dziesiątych milimetra. Rodzaj żyły zewnętrznej – folia plus oplot. Średnica żyły wewnętrznej – jeden i pięć setnych milimetra.
Punkt dziesiąty. Konwerter podwójny (twin)
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzone są dwa małe elementy o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter podwójny (twin) to dwa konwertery w jednej obudowie działające niezależnie od siebie. Konwerter typu twin umożliwia podłączenie dwóch niezależnych tunerów satelitarnych do jednego konwertera lub jednego tunera wymagającego dwóch sygnałów satelitarnych.
Punkt jedenasty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Typ: TWIN. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do jedenaście i siedem dziesiątych gigaherca lub jedenaście i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: dziewięćset pięćdziesiąt do tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt megaherca lub tysiąc sto do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Częstotliwość oscylatora: dziewięć i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca łamane na dziesięć i sześć dziesiątych gigaherca. Współczynnik szumów: trzy dziesiąte decybela. Liczba wyjść: dwie sztuki gniazdo F. Impedancja wyjściowa: siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB: brak. Wzmocnienie: pięćdziesiąt pięć decybeli. Przełączenia polaryzacji H/V: trzynaście na osiemnaście woltów. Przełączenia pasm: dwadzieścia dwa kiloherce. Sugerowana wielkość czaszy: siedemdziesiąt pięć do dziewięćdziesięciu centymetrów. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Producent/marka: INVERTO. Waga: dwieście piętnaście tysięcznych kilograma. Wymiary: sto czterdzieści pięć na dziewięćdziesiąt na siedemdziesiąt milimetrów.
Punkt dwunasty. Konwerter pojedynczy (single)
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzony jest mały element o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter pojedynczy (single) służy do podpięcia jednego odbiornika do anteny satelitarnej. Posiada wyjście typu F.
Punkt trzynasty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Typ: SINGLE. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do jedenaście i siedem dziesiątych gigaherca lub jedenaście i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: dziewięćset pięćdziesiąt do tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt megaherca lub tysiąc sto do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Częstotliwość oscylatora: dziewięć i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca łamane na dziesięć i sześć dziesiątych gigaherca. Współczynnik szumów: trzy dziesiąte decybela. Liczba wyjść: jedna sztuka gniazda F. Impedancja wyjściowa: siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB: brak. Wzmocnienie: pięćdziesiąt pięć decybeli. Przełączenia polaryzacji H/V: trzynaście na osiemnaście woltów. Przełączenia pasm: dwadzieścia dwa kiloherce. Sugerowana wielkość czaszy: siedemdziesiąt pięć do dziewięćdziesięciu centymetrów. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Producent/marka: INVERTO. Waga: trzynaście dziesiątych kilograma.
Punkt czternasty. Konwerter quattro
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzone są 4 małe elementy o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter quattro jest wyposażony w cztery wyjścia i dostarcza sygnał satelitarny z podziałem na kombinacje polaryzacja – pasmo:
– V/Lo – polaryzacja pionowa, pasmo dolne,
– V/Hi – polaryzacja pionowa, pasmo górne,
– H/Lo – polaryzacja pozioma, pasmo dolne,
– H/Hi – polaryzacja pozioma, pasmo górne.
W przeciwieństwie do konwertera quad, wyjścia konwertera quattro nie są pełnozakresowe. Na każdym z wyjść LNB typu quattro przesyłany jest sygnał o różnej polaryzacji i częstotliwości. Dlatego jest on przeznaczony do pracy z multiswitchem, który sumuje sygnały z konwertera i przekierowuje na wyjścia pełnozakresowe. To oznacza, że liczba odbiorników satelitarnych, które mogą odbierać sygnał z konwertera quattro, zależy od liczby dostępnych wyjść w zastosowanym multiswitchu.
Punkt piętnasty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Typ: QUATTRO. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do jedenaście i siedem dziesiątych gigaherca lub jedenaście i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: dziewięćset pięćdziesiąt do tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt megaherca lub tysiąc sto do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Częstotliwość oscylatora: dziewięć i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca łamane na dziesięć i sześć dziesiątych gigaherca. Współczynnik szumów: trzy dziesiąte decybela. Liczba wyjść: cztery sztuki gniazdo F. Impedancja wyjściowa: siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB: brak. Wzmocnienie: pięćdziesiąt pięć decybeli. Przełączenia polaryzacji H/V: trzynaście na osiemnaście woltów. Przełączenia pasm: dwadzieścia dwa kiloherce. Sugerowana wielkość czaszy: siedemdziesiąt pięć do dziewięćdziesięciu centymetrów. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Producent/marka: INVERTO. Waga: trzysta cztery tysięczne kilograma. Wymiary sto pięćdziesiąt pięć na sto dziesięć na sześćdziesiąt milimetrów.
Punkt szesnasty. Konwerter satelitarny
Konwerter satelitarny to urządzenie, które odbiera i przekształca sygnał pozyskany przez satelity na częstotliwość odpowiednią dla odbiornika lub dekodera. W tym celu przetwarza energię z ogniska anteny parabolicznej w sygnał elektryczny, następnie wzmacnia go i przemienia na częstotliwość pośrednią. Konwerter zbudowany jest z promiennika (służy do zbierania energii skupianej w ognisku anteny odbiorczej i do przekształcania jej w falę), przełącznika polaryzacyjnego i właściwego konwertera (służy do przemiany częstotliwości mikrofalowych na pośrednią częstotliwość satelitarną 950–2150 MHz oraz wzmacnia i przełącza sygnały). Konwerter satelitarny umożliwia odbiór programów telewizyjnych z satelitów orbitujących wokół Ziemi. Może obsługiwać różne typy anten oraz transponderów na satelicie. Minimalizuje dodawany szum, co poprawia jakość odbieranego sygnału.
Istnieją różne rodzaje konwerterów, np.:
– konwerter single służy do podpięcia jednego odbiornika do anteny satelitarnej. Posiada wyjście typu F;
– konwerter twin (dual) daje możliwość podłączenia dwóch niezależnych tunerów do jednego konwertera, pozwala na odbiór dwóch różnych programów satelitarnych;
– konwerter fullband, czyli pełnozakresowy (pełnopasmowy), pozwala na odbiór programów nadawanych z polaryzacją poziomą i pionową (wybór następuje przez podanie napięcia zasilającego 18 V lub 14 V) oraz w zakresie 10,7–11,7 i 11,7–12,75 GHz (wybór następuje przez wysłanie lub nie sygnału o częstotliwości 22 kHz i amplitudzie 0,6 V). Częstotliwość generatora konwertera wynosi 9,75 GHz dla zakresu 10,7–11,7 i 10,6 GHz dla zakresu 11,7–12,75 GHz;
– konwerter quad umożliwia odbiór telewizji satelitarnej i radia z jednego satelity i jego dystrybucję do czterech dekoderów z jednym.
Na przykład dla tunera bez możliwości nagrywania potrzebny jest konwerter tylko z jednym wyjściem, zaś dla tunera z funkcją nagrywania (PVR) – konwerter z dwoma wyjściami.
Punkt siedemnasty. Konwerter unicable
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzony jest gruby bolec o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca.
Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter UNICABLE to rodzaj konwertera przeznaczonego do hybrydowych sieci RTV‑SAT. Jest wyposażony w dwa wyjścia UNICABLE I/II służące do podłączania tunerów za pomocą jednego kabla koncentrycznego z wydzieleniem sygnału na rozgałęźnikach oraz wejście dla sygnału z anteny telewizji naziemnej DVB‑T/T2.
Punkt osiemnasty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Typ: UNICABLE. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: tysiąc dwieście dziesięć megaherców – CH1, tysiąc czterysta dwadzieścia megaherców – CH2, tysiąc sześćset osiemdziesiąt megaherców – CH3, dwa tysiące czterdzieści megaherców – CH4. Dziewięćset osiemdziesiąt cztery megaherce – CH5. Tysiąc dwadzieścia megaherców – CH6. Tysiąc pięćdziesiąt sześć megaherców – CH7. Tysiąc dziewięćdziesiąt dwa megaherce – CH8. Tysiąc sto dwadzieścia osiem megaherców – CH9. Tysiąc sto sześćdziesiąt cztery megaherce – CH10. Tysiąc dwieście pięćdziesiąt sześć megaherców – CH11. Tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dwa megaherce – CH12. Tysiąc trzysta dwadzieścia osiem megaherców – CH13. Tysiąc trzysta sześćdziesiąt cztery megaherce – CH14. Tysiąc czterysta pięćdziesiąt osiem megaherców – CH15. Tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt cztery megaherce – CH16. Tysiąc pięćset trzydzieści megaherców – CH17. Tysiąc pięćset sześćdziesiąt sześć megaherców – CH18. Tysiąc sześćset dwa megaherce – CH19. Tysiąc sześćset trzydzieści osiem megaherców – CH20. Tysiąc siedemset szesnaście megaherców – CH21. Tysiąc siedemset pięćdziesiąt dwa megaherce – CH22. Tysiąc siedemset osiemdziesiąt osiem megaherców – CH23. Tysiąc osiemset dwadzieścia cztery megaherce – CH24. Tysiąc osiemset sześćdziesiąt megaherców – CH25. Tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt sześć megaherców – CH26. Tysiąc dziewięćset trzydzieści dwa megaherce – CH27. Tysiąc dziewięćset trzydzieści dwa megaherce – CH28. Dwa tysiące cztery megaherce – CH29. Dwa tysiące siedemdziesiąt sześć megaherców – CH30. Dwa tysiące sto dwanaście megaherców – CH31. Dwa tysiące sto czterdzieści osiem megaherców – CH32. Częstotliwość oscylatora: dziesięć i cztery dziesiąte giga herca. Liczba wyjść: jedna sztuka gniazdo F – wyjście UNICABLE. Wzmocnienie minimum 55 decybeli. Współczynnik szumów – jedna dziesiąta decybela. Impedancja wyjściowa – siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB. DiSEqC jeden kropka iks łamane na dwa kropka iks. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Wybrane cechy: niezależna praca podłączonych szeregowo odbiorników dzięki technologii UNICABLE. Nowoczesna technologia eliminująca konieczność gwieździstego okablowania. Bardzo niskie szumy fazowa (konwerter polecany dla 8PSK HDTV). Idealne rozwiązanie w sytuacji, w której doprowadzony jest tylko jeden kabel od miejsca instalacji anteny do domu. Waga: piętnaście tysięcznych kilograma. Wymiary: sto dwadzieścia trzy na sześćdziesiąt dwa na pięćdziesiąt milimetrów. Producent/marka: INVERTO.
Punkt dziewiętnasty. Konwerter octo
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzonych jest 8 elementów o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Elementy ułożone są w dwóch, rzędach po 4 w jednym. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca. Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter octo to rozwiązanie umożliwiające niezależną pracę 8 tunerów korzystających z sygnałów jednego satelity.
Punkt dwudziesty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Typ: OCTO. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do jedenaście i siedem dziesiątych gigaherca lub jedenaście i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: dziewięćset pięćdziesiąt do tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt megaherca lub tysiąc sto do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Częstotliwość oscylatora: dziewięć i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca łamane na dziesięć i sześć dziesiątych gigaherca. Współczynnik szumów: jedna dziesiąta decybela. Liczba wyjść: osiem sztuk gniazda F. Impedancja wyjściowa: siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB: brak. Wzmocnienie: pięćdziesiąt pięć decybeli do sześćdziesiąt pięć decybeli. Przełączenia polaryzacji H/V: jedenaście i pół do czternaście łamane na szesnaście do dziewiętnaście woltów DC Przełączenia pasm: dwadzieścia dwa kiloherce. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Wybrane cechy: Zgodność z 4K UHD. Zabezpieczony przed LTE. Obudowa – wodoodporna. Mrozoodporny. Pobór prądu: sto sześćdziesiąt plus minus dziesięć miliamperów (typowo). Waga: dwadzieścia dziewięć setnych kilograma. Wymiary: sto trzydzieści dwa na sześćdziesiąt na sto trzydzieści pięć milimetrów. Producent/marka: Fte/ eXcellento.
Punkt dwudziesty pierwszy. Antena paraboliczna
Opis grafiki: Grafika przedstawia duży talerz anteny osadzony na metalowym stojaku o kilu nogach. Pod spodem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Antena paraboliczna, znana również jako reflektor paraboliczny lub antena talerzowa, jest rodzajem anteny kierunkowej powszechnie stosowanej w komunikacji satelitarnej, komunikacji bezprzewodowej i systemach radarowych. W przypadku anteny parabolicznej konwerter umocowany jest dokładnie w środkowej części czaszy, dzięki czemu ognisko jest dość niewielkie, co zapewnia duży zysk i dobrą kierunkowość. Jednak cień rzucany przez konwerter przesłania część czaszy anteny, co może powodować zakłócenia sygnału. Antena paraboliczna jest także znacznie odchylona od pionu, przez co na jej powierzchni mogą zalegać woda deszczowa lub śnieg. Rozwiązaniem tych problemów jest stosowanie anten offsetowych.
Punkt dwudziesty drugi. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tytuł tabeli: antena paraboliczna. Poniżej dwie kolumny: nazwa parametru i opis. Zakres częstotliwości – cztery i dziewięć dziesiątych do pięć i dziewięć dziesiątych gigaherca. Zysk energetyczny – dwadzieścia osiem do trzydzieści i dwadzieścia pięć setnych dBi. Polaryzacja podwójna liniowa. Izolacja międzypolaryzacyjna – trzydzieści pięć decybeli minut. Max VSWR – jeden i cztery dziesiąte dwukropek jeden. Promieniowanie wsteczne – minus trzydzieści osiem decybeli. VSWR – jeden i cztery dziesiąte. Złącze – SMA‑RP(F). Odporność na wiatr – sto dziewiętnaście i dziewięćdziesiąt dwie setne mil na godzinę. Średnica – sześćset czterdzieści osiem milimetrów. Waga – dziewięć i osiem dziesiątych kilograma.
Punkt dwudziesty trzeci. Antena offsetowa
Opis grafiki: Grafika przedstawia duży talerz antany osadzony na metalowym maszcie. Na talerzu widoczne jest logo firmy TRIAX. Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Antena offsetowa inaczej nazywana podświetloną, to antena, w której punkt skupienia fal jest przesunięty od geometrycznego środka reflektora parabolicznego (najczęściej o kąt 23°). Czasza ma kształt owalny, a jej powierzchnia pozostaje niezasłonięta przez promiennik, konwerter i wsporniki, co zmniejsza zakłócenia sygnału. Konwerter umieszczony jest z przodu anteny, a nie na środku jak w antenie parabolicznej. Przy odbiorze telewizji z europejskich satelitów czasza jest ustawiona prawie pionowo, dzięki czemu nie gromadzi się na niej woda i śnieg.
Punkt dwudziesty czwarty. Tabela nawiązująca do poprzedniego punktu.
Tytuł tabeli: nazwa parametru i opis. Mocowanie konwertera: średnica czterdzieści milimetrów łamane na średnica dwadzieścia pięć milimetrów. Maksymalna średnica masztu: sześćdziesiąt milimetrów. Zysk energetyczny: trzydzieści osiem i osiem dziesiątych decybeli i jedenaście i siedem dziesiątych giga herca. Materiał: stal galwanizowana malowana proszkowo. Waga: pięć i pół kilograma. Wymiary: dziewięćset osiemdziesiąt na osiemset dziewięćdziesiąt milimetrów.
Punkt dwudziesty piąty. Gniazdo RTV‑SAT
Urządzenie zapewnia rozdział sygnału wejściowego na sygnały R, TV oraz SAT. Przenosi napięcie stałe z tunera SAT w kierunku konwertera anteny satelitarnej.
Zakładka trzecia. Instalacja telewizji satelitarno‑naziemnej z konwerterem quad
Infografika przedstawia instalację telewizji satelitarno‑naziemnej z konwerterem quad. Na środku grafiki znajduje się sumator LITE DQTC‑104. Od niego odchodzą linie. Jedna biegnie do anteny naziemnej. Kilka innych do konwertera quad. Pozostałe linie biegną do gniazd końcowych RTV‑SAT. Gniazda podpisane są: DVB‑T, DVB‑S/S2.
Punkt pierwszy. Konwerter quad
Opis grafiki: Grafika przedstawia przyrząd o korpusie w kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Do jednej z bocznych ścian przytwierdzone są 4 małe elementy o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Elementy ułożone są w dwóch rzędach po 2 w jednym. Do jednej z bocznych ścian korpusu przytwierdzony jest element zakończony częścią o większej szerokości i kształcie spłaszczonego walca. Poniżej znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z tekstem:
Konwerter quad ma cztery wyjścia, które są podłączane do odbiorników satelitarnych. Każde wyjście odpowiada jednemu odbiornikowi i umożliwia odbiór sygnałów z konkretnej pozycji satelitarnej.
Punkt drugi. Zawiera tabelę nawiązującą do poprzedniego punktu.
Typ: Quad. Częstotliwość wejściowa: dziesięć i siedem dziesiątych do jedenaście i siedem dziesiątych gigaherca lub jedenaście i siedem dziesiątych do dwanaście i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca. Częstotliwość wyjściowa: dziewięćset pięćdziesiąt do tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt megaherca lub tysiąc sto do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Częstotliwość oscylatora: dziewięć i siedemdziesiąt pięć setnych gigaherca łamane na dziesięć i sześć dziesiątych gigaherca. Współczynnik szumów: jedna dziesiąta decybela. Liczba wyjść: cztery sztuki gniazdo F. Impedancja wyjściowa: siedemdziesiąt pięć omów. Przełącznik LNB: brak. Wzmocnienie: pięćdziesiąt pięć decybeli do sześćdziesiąt pięć decybeli. Przełączenia polaryzacji H/V: jedenaście i pół do czternatu na szesnaście do dziewiętnastu woltów DC. Przełączenia pasm: dwadzieścia dwa kiloherce. Średnica uchwytu: czterdzieści milimetrów. Wybrane cechy: Zgodność z 4K UHD, zabezpieczony przed LTE, obudowa – wodoodporna, mrozoodporny, pobór prądu sto czterdzieści plus minus dziesięć miliamperów (typowo). Waga sto czterdzieści sześć tysięcznych kilograma.
Punkt trzeci. Sumator LITE DQTC‑104
Opis grafiki pierwszej: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Na frontowej ścianie znajduje się napis: 8 way splitter 5 2050 megaherców. Do górnej ściany narzędzia przytwierdzonych jest pięć elementów o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Do dolnej ściany przytwierdzone są cztery elementy o kształcie walca z okrężnymi żłobieniami na powierzchni. Walcowate elementy opisane są na frontowej ścianie jako out.
Opis grafiki drugiej: Widoczny jest symbol złożony z kwadrata. Od prawego i lewego boku kwadrata poprowadzone są trzy poziome linie do zewnątrz. Od dolnej ściany poprowadzone są dwie linie do zewnątrz. Na górnej ścianie znajduje się pionowa linia, którą górna ściana dzieli na pół.
Powyżej znajduje się nagranie tożsame z tekstem:
Sumator to urządzenie, które umożliwia łączenie sygnału telewizyjnego z anteny naziemnej i sygnału satelitarnego z konwertera quad. Otrzymany w ten sposób sygnał może być prowadzony kablami koncentrycznymi do czterech niezależnych gniazd abonenckich RTV SAT.
Punkt czwarty. Zawiera tabelę nawiązującą do poprzedniego punktu.
Zakres częstotliwości pracy: TV czterdzieści siedem do osiemset sześćdziesiąt dwa megaherca; SAT dziewięćset pięćdziesiąt do dwa tysiące sto pięćdziesiąt megaherca. Współpraca z konwerterami typu quad. Liczba wejść: cztery SAT, jedno TV – gniazda typu F. Liczba wyjść cztery TV łamane na SAT – gniazda typu F.
Punkt piąty. Gniazdo końcowe RTV‑SAT
Opis grafiki pierwszej: Ilustracja przedstawia przyrząd o kształcie prostopadłościanu. Na frontowej ścianie znajdują się trzy okrągłe otwory Ułożone w trójkąt. Górny otwór opisany jest SAT, otwór po lewej: TV, otwór po prawej: radio.
Opis grafiki drugiej: Widoczny jest symbol złożony okręgu oraz linii pionowej dzielącej okrąg na pół. Linia wychodzi poza ramę okręgu.
Powyżej znajduje się nagranie tożsame z tekstem: Urządzenie zapewnia rozdział sygnału wejściowego na sygnały R, TV oraz SAT. Przenosi napięcie stałe z tunera SAT w kierunku konwertera anteny satelitarnej.
Punkt szósty. Zawiera tabelę nawiązującą do poprzedniego punktu.
Tabela zatytułowana końcowe gniazdo RTV‑SAT. Producent signal. Rodzaj gniazda: R‑TV‑SAT. Montaż: natynkowe, podtynkowe. Pasmo: wyjście R; 5‑862 megaherca. Pasmo: wyjście TV; 5‑862 megaherca. Pasmo: wyjście SAT; 950‑2400 megaherca. Tłumienie wtrąceniowe: tor R; dwa decybele. Tłumienie wtrąceniowe tor TV; dwa i osiem dziesiątych decybela. Tłumienie wtrąceniowe: tor SAT, trzy i pół decybela. Złącza: IEC F, IEC M, F.