Wanny szklarskie, inaczej wanny zmianowe, to piece do topienia masy szklanej, w których wszystkie stadia, procesy, zjawiska zachodzące podczas topienia przebiegają w tym samym czasie, lecz w różnych częściach pieca.
Wanna zmianowa składa się z następujących głównych części: - basenu, - przestrzeni ogniowej, - kieszeni zasypowej lub otworu zasypowego, - palników, - wiązania wanny.
Basen – to część wanny, w której topi się masa szklana (w której zachodzą wszystkie stadia, procesy i zjawiska topienia), składa się z dna i ścian bocznych, tzw. boków basenu. Wielkość basenu wanny uzależniona jest od rodzaju i wielkości produkcji, a największe wanny buduje się do produkcji szkła płaskiego i opakowań szklanych. Kształt basenu wanny zależy od rodzaju wanny, najczęściej występują różnice kształtu części wyrobowej.
Część topliwa – basen ma kształt prostokątny. Szerokość basenu jest różna, wynosi od 2 do 10 m, a nawet 13 m. Długość basenu zależy od wielkości produkcji i może wynosić nawet 50 m. Część wyrobowa wanny powinna mieć kształt pozwalający na rozmieszczenie otworów wyrobowych (formowanie ręczne) lub maszyn formujących (formowanie mechaniczne) do wybierania masy szklanej.
Wanny szklarskie są ogrzewane gazem ziemnym lub elektrycznie (najczęściej gazem). Ogrzewanie następuje za pomocą stalowych palników umieszczonych w bocznych ścianach tunelu (w zależności od wielkości wanny od 6 do 12 sztuk). Wszystkie palniki pracują bez przerwy. Spalane powietrze poprzez gazowe grzanie jest ogrzewane w stalowym regeneratorze.
Wanny szklarskie z wydajnością 3‑30t\24h topionej masy szklanej mają zastosowanie w produkcji użytkowego lub opakowaniowego szkła przy ręcznym, maszynowym jak i kombinowanym sposobie produkcji. Wanny szklarskie z wydajnością 15‑300t\24h topionej masy szklanej mają zastosowanie do maszynowej produkcji szkła opakowaniowego i włókien szklanych. Wszystkie agregaty są wyposażone w automatyczny sterujący system pracy wanny.
Grafika przedstawia schemat wanny zmianowej dwuczęściowej z przepustem. Ukazany jest jej przekrój poprzeczny. Wanna jest prostokątna. W dolnej jej części znajduje się na całej długości basen wypełniony masą szklaną. Do basenu prowadzi po lewej stronie kieszeń zsypowa. W dwóch trzecich długości wanny znajduje się prostokątny kanał, czyli przepust. Po jego lewej stronie znajduje się część topnienia, po jego prawej stronie znajduje się część wyrobowa. Na prawej ścianie wanny znajduje się otwór wyrobowy.
Teksty planszy czytane są przez lektora. Kieszeń zasypowa. Wyodrębniona część basenu topliwego pieca, w której poprzez zasypnik zestaw szklarski jest zasypywany do pieca. W zależności od wielkości pieca kieszeń zasypowa może znajdować się z jednej lub dwóch stron basenu pieca. Część topliwa. Część pieca, w której dzięki oddziaływaniu wysokiej temperatury na zestaw szklarski powstaje masa szklana. Podstawowymi elementami części topliwej pieca są: basen topliwy, ściany boczne, sklepienie, palniki, przestrzeń ogniowa, otwór zasypowy pieca. Masa szklana. Jest to płynne tworzywo, z którego wytwarza się wyroby szklane powstałe w wyniku stopienia mieszaniny surowców szklarskich w bardzo wysokiej temperaturze ok.1500°C.
Komora regeneratora. Jest urządzeniem cieplnym (odzysknicą ciepła) służącym do odzysku ciepła ze spalin przed ich odprowadzeniem do atmosfery. Sposób działania regeneratorów wymaga, aby zawsze była para przeciwległych komór. Gdy przez jedną z nich przepływają spaliny, to przez drugą w tym czasie przepływa powietrze. Przez komory regeneratora przepuszcza się okresowo na przemian raz gorące spaliny, a raz powietrze. W czasie przepływu spalin nagrzewa się wypełnienie komór w postaci kratownicy z cegieł. W następnym okresie, gdy przepływa przez nie powietrze, cegły ogniotrwałe oddają nagromadzone ciepło przepływającemu przez nie powietrzu.
Przepust. Jest to kanał oddzielający część topliwą od części wyrobowej pieca. Wykonuje się go z najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych ze względu na trudne warunki pracy, gdyż poza działaniem termicznym i chemicznym masy szklanej są one narażone na działanie mechaniczne (ścierające) przez przepływająca przez przepust masę szklaną.
Grafika przedstawia schemat wanny zmianowej dwuczęściowej z przepustem. Ukazany jest jej przekrój poprzeczny. Wanna jest prostokątna. W dolnej jej części znajduje się na całej długości basen wypełniony masą szklaną. Do basenu prowadzi po lewej stronie kieszeń zsypowa. W dwóch trzecich długości wanny znajduje się prostokątny kanał, czyli przepust. Po jego lewej stronie znajduje się część topnienia, po jego prawej stronie znajduje się część wyrobowa. Na prawej ścianie wanny znajduje się otwór wyrobowy.
Teksty planszy czytane są przez lektora. Kieszeń zasypowa. Wyodrębniona część basenu topliwego pieca, w której poprzez zasypnik zestaw szklarski jest zasypywany do pieca. W zależności od wielkości pieca kieszeń zasypowa może znajdować się z jednej lub dwóch stron basenu pieca. Część topliwa. Część pieca, w której dzięki oddziaływaniu wysokiej temperatury na zestaw szklarski powstaje masa szklana. Podstawowymi elementami części topliwej pieca są: basen topliwy, ściany boczne, sklepienie, palniki, przestrzeń ogniowa, otwór zasypowy pieca. Masa szklana. Jest to płynne tworzywo, z którego wytwarza się wyroby szklane powstałe w wyniku stopienia mieszaniny surowców szklarskich w bardzo wysokiej temperaturze ok.1500°C.
Komora regeneratora. Jest urządzeniem cieplnym (odzysknicą ciepła) służącym do odzysku ciepła ze spalin przed ich odprowadzeniem do atmosfery. Sposób działania regeneratorów wymaga, aby zawsze była para przeciwległych komór. Gdy przez jedną z nich przepływają spaliny, to przez drugą w tym czasie przepływa powietrze. Przez komory regeneratora przepuszcza się okresowo na przemian raz gorące spaliny, a raz powietrze. W czasie przepływu spalin nagrzewa się wypełnienie komór w postaci kratownicy z cegieł. W następnym okresie, gdy przepływa przez nie powietrze, cegły ogniotrwałe oddają nagromadzone ciepło przepływającemu przez nie powietrzu.
Przepust. Jest to kanał oddzielający część topliwą od części wyrobowej pieca. Wykonuje się go z najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych ze względu na trudne warunki pracy, gdyż poza działaniem termicznym i chemicznym masy szklanej są one narażone na działanie mechaniczne (ścierające) przez przepływająca przez przepust masę szklaną.
Plansze interaktywne, pt. ,,Wanna zmianowa”.
Źródło: Octopus VR Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ilustracja przedstawia piece szklarskie, piec float, oznaczony numerem 2. Składa się on z dwóch identycznych pionowych, głębokich komór, w których stoją ustawione w kratownice cegły szamotowe. Pod każdą z komór znajduje się palenisko. Komory połączone są ze sobą częścią przelewową, w której znajduje się masa szklana. Teksty planszy czytane są przez lektora. Podstawa, na której opiera się konstrukcja pieca oraz komór regeneracyjnych. Wykonana jest najczęściej ze zbrojonego betonu o wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Maszty stalowe rekuperatora (regeneratora). Pionowe elementy konstrukcyjne, które służą do bezpośredniego wzmocnienia murów regeneratora. Ściany regeneratora są narażone na działania sił mechanicznych związanych z rozszerzaniem się materiałów ogniotrwałych pod wpływem temperatury. Kanał wlotowy/wylotowy rekuperatora (regeneratora). Element regeneratora, poprzez który są odprowadzane spaliny z regeneratora lub poprzez który przepływa powietrze do regeneratora. Kanał jest wykonany z kształtek ogniotrwałych.
Ruszt podkomorowy. Dolna część komory generatora w formie kształtek ogniotrwałych ułożonych w formie sklepienia, na których jest ułożona kratownica regeneratora. Kształtki są ułożone na spodzie komory tak, aby między nimi pozostawały dość szerokie szczeliny, którymi przepływają gazy. Kratownica regeneratora (rekuperatora). Stanowi wypełnienie komór regeneratorów. Wykonana jest z cegieł (prostek) ogniotrwałych, ułożonych w komorach w ten sposób, aby utworzyć odpowiednie kanały do przepływu gazów (spalin/powietrza). Kratownicę układa się najczęściej z cegieł szamotowych, mulitowych, forsterytowych, magnezjowych lub magnezytowo-chromitowych. Rodzaj materiału dobiera się w zależności od rodzaju topionej masy szklanej.
Sklepienie rekuperatora (regeneratora. Górna część komory regeneratora, która jest ułożona z kształtek ogniotrwałych w formie łuku. Pod sklepieniem komory znajduje się kanał dla przepływu gazów przez kratownicę, który łączy się z kanałem, gdzie są umieszczone palniki.
Sklepienie pieca. Górna część pieca przykrywająca jego część ogniową. Sklepienia pieców szklarskich są układane w kształcie łuku z klinów i prostek krzemionkowych. Właściwy kształt i budowa sklepienia ma wpływ na rozwinięcie płomienia palników i promieniowanie ciepła na masę szklaną w części ogniowej. Lustro masy szklanej. Górna część stopionej masy szklanej w basenie topliwym pieca, która wykazuje w najwyższych temperaturach po ujednorodnieniu masy efekt lustra.
Ilustracja przedstawia piece szklarskie, piec float, oznaczony numerem 2. Składa się on z dwóch identycznych pionowych, głębokich komór, w których stoją ustawione w kratownice cegły szamotowe. Pod każdą z komór znajduje się palenisko. Komory połączone są ze sobą częścią przelewową, w której znajduje się masa szklana. Teksty planszy czytane są przez lektora. Podstawa, na której opiera się konstrukcja pieca oraz komór regeneracyjnych. Wykonana jest najczęściej ze zbrojonego betonu o wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Maszty stalowe rekuperatora (regeneratora). Pionowe elementy konstrukcyjne, które służą do bezpośredniego wzmocnienia murów regeneratora. Ściany regeneratora są narażone na działania sił mechanicznych związanych z rozszerzaniem się materiałów ogniotrwałych pod wpływem temperatury. Kanał wlotowy/wylotowy rekuperatora (regeneratora). Element regeneratora, poprzez który są odprowadzane spaliny z regeneratora lub poprzez który przepływa powietrze do regeneratora. Kanał jest wykonany z kształtek ogniotrwałych.
Ruszt podkomorowy. Dolna część komory generatora w formie kształtek ogniotrwałych ułożonych w formie sklepienia, na których jest ułożona kratownica regeneratora. Kształtki są ułożone na spodzie komory tak, aby między nimi pozostawały dość szerokie szczeliny, którymi przepływają gazy. Kratownica regeneratora (rekuperatora). Stanowi wypełnienie komór regeneratorów. Wykonana jest z cegieł (prostek) ogniotrwałych, ułożonych w komorach w ten sposób, aby utworzyć odpowiednie kanały do przepływu gazów (spalin/powietrza). Kratownicę układa się najczęściej z cegieł szamotowych, mulitowych, forsterytowych, magnezjowych lub magnezytowo-chromitowych. Rodzaj materiału dobiera się w zależności od rodzaju topionej masy szklanej.
Sklepienie rekuperatora (regeneratora. Górna część komory regeneratora, która jest ułożona z kształtek ogniotrwałych w formie łuku. Pod sklepieniem komory znajduje się kanał dla przepływu gazów przez kratownicę, który łączy się z kanałem, gdzie są umieszczone palniki.
Sklepienie pieca. Górna część pieca przykrywająca jego część ogniową. Sklepienia pieców szklarskich są układane w kształcie łuku z klinów i prostek krzemionkowych. Właściwy kształt i budowa sklepienia ma wpływ na rozwinięcie płomienia palników i promieniowanie ciepła na masę szklaną w części ogniowej. Lustro masy szklanej. Górna część stopionej masy szklanej w basenie topliwym pieca, która wykazuje w najwyższych temperaturach po ujednorodnieniu masy efekt lustra.
Plansze interaktywne, pt. ,,Piec float”.
Źródło: Octopus VR Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Piece szklarskie elektrodowe ogrzewane dzieli się na następujące grupy: - piece elektrodowe, - piece z ogrzewaniem mieszanym elektrodowo‑płomieniowym, - piece płomieniowe z dodatkowym ogrzewaniem elektrycznym.
W swej budowie charakteryzuje się dużą komorą roboczą, do której to trafia zestaw szklarski. W odróżnieniu od cyklu pracy wanny szklarskiej, w tym dużym pojemniku o głębokości od 1,5 m do 3 m nie można wyróżnić stadiów topienia, są one niezauważalne, choć zgodnie następują po sobie, jak przy pracy każdego pieca szklarskiego. Basen topliwy może mieć kształt prostokątny, kwadratowy lub sześciokątny i jest wyposażony w elektrody w trzech płaszczyznach poziomych. W przestrzeni pieca poziomo lub pionowo na dnie pieca umieszczone są elektrody, które służą przewodzeniu prądu.
Materiałem elektrody może być – molibden, wolfram, platyna, spiekany tlenek cyny. Materiały te odznaczają się dobrą przewodnością elektryczną i cieplną, dużą żaroodpornością. Największe zastosowanie w piecach elektrycznych mają elektrody produkowane z molibdenu i dwutlenku cyny (elektrody ceramiczne). Elektrody molibdenowe stosowane są najczęściej w postaci okrągłych prętów o średnicy 32,50 i więcej mm. Pręty są na końcówkach gwintowane w ten sposób, że poszczególne odcinki elektrod mogą być ze sobą skręcane. Stosowane są również elektrody molibdenowe w formie płaskich płyt. Wprowadza się je, w ten sposób, że w obmurzu ściany (dno) pieca wykonuje się otwór, przez który wprowadza się elektrodę wraz z chłodnicą.
Nośnikiem energii w piecu elektrodowym jest energia elektryczna (prąd elektryczny), która wykorzystuje w swej pracy własność szkła, jaką jest – rezystywność, ulegająca bardzo dużym zmianom wraz ze zmianami temperatur w piecu. W temperaturze otoczenia szkło wykazuje rezystywność rzędu 1013 Ωomegacm, charakterystyczną dla dobrego izolatora. Wraz ze wzrostem temperatury rezystywność szkła maleje osiągając w stanie płynnym wartość 2 Ωomegacm. Stwarza to możliwość wykorzystania jej jako elementu grzejnego w piecach elektrodowych, jeśli bowiem do elektrod zanurzonych w płynnej masie przyłożone zostanie napięcie, wówczas popłynie między nimi prąd, a płynne szkło zacznie pełnić funkcję oporowego elementu grzejnego.
Ilość wydzielającego się ciepła zależy od: - wielkości przepływającego prądu, - składu chemicznego szkła, - kształtu i wymiaru elektrod, - odległości między elektrodami.
Piece te są przeznaczone do produkcji biżuterii, szkła opakowaniowego i użytkowego o wydajności 400 kg‑10t\24h topionej masy szklanej. Piece charakteryzują się wysoką efektywnością, są wyposażone w automatyczny system sterowania pracą.
R14Lh8ouKzNDP
Ilustracja przedstawia piece szklarskie, piec elektrodowy, oznaczony numerem 3. Ukazany jest jego przekrój poprzeczny. Piec posiada dużą, prostokątną komorę, jest to strefa topnienia. W ścianach strefy topnienia znajdują się w połowie wysokości okrągłe otwory, czyli kieszenie zsypowe. Na dole strefy topnienia, w ścianach bocznych i na ścianie na wprost, umieszczone są podwójne, podłużne elektrody, skierowane w górę pod kątem 45 stopni. Ze strefy topnienia, na zewnątrz, prowadzi kanał przepustowy, odprowadzający masę szklaną. Teksty planszy czytane są przez lektora.
Część topliwa. Część pieca, w której dzięki oddziaływaniu wysokiej temperatury na zestaw szklarski powstaje masa szklana. Podstawowymi elementami części topliwej pieca są: basen topliwy, ściany boczne, sklepienie, palniki, przestrzeń ogniowa, otwór zasypowy pieca.
Elektrody. Główny element pieców ogrzewanych elektrycznie. Wykonane są z molibdenu, najczęściej w postaci prętów. Elektrody ze względu na utlenianie się w wysokiej temperaturze muszą być intensywnie studzone.
Przepust. Jest to kanał oddzielający część topliwą od części wyrobowej pieca. Wykonuje się go z najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych ze względu na trudne warunki pracy, gdyż poza działaniem termicznym i chemicznym masy szklanej są one narażone na działanie mechaniczne (ścierające) przez przepływająca przez przepust masę szklaną.
Część wyrobowa. Część pieca, w której następuje studzenie masy szklanej. Budowa części wyrobowej, jej kształt oraz jej rozmiary są uzależnione od rodzaju produkowanych wyrobów z wytopionej w piecu masy szklanej.
Kanał wyrobowy. Część pieca, poprzez którą płynna masa szklana przepływa do zasilacza lub zasilaczy. Wielkość kanału (jego przekrój) jest uzależniony od wielkości i zdolności wytopowych pieca.
Ilustracja przedstawia piece szklarskie, piec elektrodowy, oznaczony numerem 3. Ukazany jest jego przekrój poprzeczny. Piec posiada dużą, prostokątną komorę, jest to strefa topnienia. W ścianach strefy topnienia znajdują się w połowie wysokości okrągłe otwory, czyli kieszenie zsypowe. Na dole strefy topnienia, w ścianach bocznych i na ścianie na wprost, umieszczone są podwójne, podłużne elektrody, skierowane w górę pod kątem 45 stopni. Ze strefy topnienia, na zewnątrz, prowadzi kanał przepustowy, odprowadzający masę szklaną. Teksty planszy czytane są przez lektora.
Część topliwa. Część pieca, w której dzięki oddziaływaniu wysokiej temperatury na zestaw szklarski powstaje masa szklana. Podstawowymi elementami części topliwej pieca są: basen topliwy, ściany boczne, sklepienie, palniki, przestrzeń ogniowa, otwór zasypowy pieca.
Elektrody. Główny element pieców ogrzewanych elektrycznie. Wykonane są z molibdenu, najczęściej w postaci prętów. Elektrody ze względu na utlenianie się w wysokiej temperaturze muszą być intensywnie studzone.
Przepust. Jest to kanał oddzielający część topliwą od części wyrobowej pieca. Wykonuje się go z najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych ze względu na trudne warunki pracy, gdyż poza działaniem termicznym i chemicznym masy szklanej są one narażone na działanie mechaniczne (ścierające) przez przepływająca przez przepust masę szklaną.
Część wyrobowa. Część pieca, w której następuje studzenie masy szklanej. Budowa części wyrobowej, jej kształt oraz jej rozmiary są uzależnione od rodzaju produkowanych wyrobów z wytopionej w piecu masy szklanej.
Kanał wyrobowy. Część pieca, poprzez którą płynna masa szklana przepływa do zasilacza lub zasilaczy. Wielkość kanału (jego przekrój) jest uzależniony od wielkości i zdolności wytopowych pieca.
Plansze interaktywne, pt. ,,Piec elektrodowy”.
Źródło: Octopus VR Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Wizualizacja modelu w grafice 3D, pt. ,,Piec float”.
Źródło: Octopus VR Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Piec Float
Model 3 D przedstawia piec float. Ukazana jest jego część znajdująca się pod powierzchnią ziemi, gdzie znajdują się dwa paleniska oraz część naziemna. Część naziemna pieca składa się z czterech sześciennych części. Pośrodku znajduje się największy sześcian, w którym umieszczona jest część przelewowa. Po jego obu bokach są dwie komory regeneracyjne, będące przedłużeniem znajdujących się pod powierzchnią ziemi palenisk. Tu składowany jest surowiec. Za dużą częścią przelewową znajduje się niewielka wanna. To część końcowa pieca.
Fundament wanny. Podstawa, na której opiera się konstrukcja pieca oraz komór regeneracyjnych. Wykonana jest najczęściej ze zbrojonego betonu o wysokiej wytrzymałości mechanicznej.
Kanał wlotowy/wylotowy rekuperatora (regeneratora). Element regeneratora, poprzez który są odprowadzane spaliny z regeneratora lub poprzez który przepływa powietrze do regeneratora. Kanał jest wykonany z kształtek ogniotrwałych.
Ruszt podkomorowy. Dolna część komory generatora w formie kształtek ogniotrwałych ułożonych w formie sklepienia, na których jest ułożona kratownica regeneratora. Kształtki są ułożone na spodzie komory tak, aby między nimi pozostawały dość szerokie szczeliny, którymi przepływają gazy.
Kratownica regeneratora (rekuperatora). Stanowi wypełnienie komór regeneratorów. Wykonana jest z cegieł (prostek) ogniotrwałych, ułożonych w komorach w ten sposób, aby utworzyć odpowiednie kanały do przepływu gazów (spalin/powietrza). Kratownicę układa się najczęściej z cegieł szamotowych, mulitowych, forsterytowych, magnezjowych lub magnezytowo‑chromitowych. Rodzaj materiału dobiera się w zależności od rodzaju topionej masy szklanej.
Sklepienie rekuperatora (regeneratora). Górna część komory regeneratora, która jest ułożona z kształtek ogniotrwałych w formie łuku. Pod sklepieniem komory znajduje się kanał dla przepływu gazów przez kratownicę, który łączy się z kanałem, gdzie są umieszczone palniki.
Lustro masy szklanej. Górna część stopionej masy szklanej w basenie topliwym pieca, która wykazuje w najwyższych temperaturach po ujednorodnieniu masy efekt lustra.
Sklepienie pieca. Górna część pieca przykrywająca jego część ogniową. Sklepienia pieców szklarskich są układane w kształcie łuku z klinów i prostek krzemionkowych. Właściwy kształt i budowa sklepienia ma wpływ na rozwinięcie płomienia palników i promieniowanie ciepła na masę szklaną w części ogniowej.
Maszty stalowe rekuperatora (regeneratora). Pionowe elementy konstrukcyjne, które służą do bezpośredniego wzmocnienia murów regeneratora. Ściany regeneratora są narażone na działania sił mechanicznych związanych z rozszerzaniem się materiałów ogniotrwałych pod wpływem temperatury.
Dobierz właściwe elementy budowy wanny szklarskiej.
Dobierz właściwe elementy budowy wanny szklarskiej.
RMQQGXXoPZLmv
Wskaż elementy budowy wanny szklarskiej.
Zadanie 3. Charakterystyka pieca elektrodowego
Wstaw w tekst
Zadanie 3. Charakterystyka pieca elektrodowego
R1VpQsbuoykb42
Opis pieca elektrodowego
Główny nośnik energii 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Głębokość pieca: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Kształty basenu: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Materiał elektrod: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Zaleta pracy pieca: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Opis pieca elektrodowego
Główny nośnik energii 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Głębokość pieca: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Kształty basenu: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Materiał elektrod: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
Zaleta pracy pieca: 1. sześciokątny, prostokątny, 2. wolfram, platyna, molibden, 3. energia elektryczna, 4. od 1,5m do 3m, 5. duża sprawność cieplna pieców elektrodowych
