1. DŹWIGNIK
Pierwszym przyrządem zademonstrowanym na infografice jest dźwignik. Znajduje się on w części przedstawiającej plac budowy. Składa się z podstawy oraz dwóch ruchomych elementów odchodzących po skosie na boki. Każdy z elementów zespojony jest ze swoją drugą częścią śrubą. Elementy górne biegną od złączenia po skosie do środka ku górze. Łączą się ze sobą elementem o kształcie prostopadłościanu, który umiejscowiony jest na końcu przyrządu. Elementy zespojone śrubą są ruchome. Obok znajduje się informacja o udźwigu: pięć ton. Powyżej znajduje się znacznik z cyfrą osiem.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Dźwignik to urządzenie służące do pionowego podnoszenia ciężarów na różne wysokości. Może być zasilany ręcznie lub mechanicznie, a jego budowa zależy od zastosowania. Najprostszym dźwignikiem jest podnośnik samochodowy wyposażony w mechanizm śrubowy i zębatkowy, napędzany ręcznie. To samo urządzenie może być wyposażone w napęd hydrauliczny, co znacznie ułatwia pracę, gdy trzeba unieść cięższe przedmioty.
Poniżej znajduje się grafika. Schemat przedstawia model podnośnika hydraulicznego. Podnośnik składa się z płyty tłoka umiejscowionej na dole przyrządu równolegle ze stopami czyli podstawami. Powyżej znajduje się płyta oporowa, a na niej uchwyty. Pośrodku znajduje się tłok zakończony siodłem wahliwym. Na powierzchni walcowej tłoka umiejscowiony został siłownik hybrydowy.
Widoczny na schemacie model podnośnika hydraulicznego waży sześćdziesiąt kilogramów i pozwala na podnoszenie ładunku o ciężarze do pięćdziesiąt ton. Mechanizm podnoszenia składa się z dwóch podstawowych elementów: cylindra hydraulicznego i pompy hydraulicznej.
Cylinder hydrauliczny składa się z korpusu, w którym znajduje się tłok z tłoczyskiem. Tłok jest połączony z ramieniem podnośnika. To właśnie ramię unosi ładunek.
Pompa hydrauliczna jest zasilana energią mechaniczną, np. silnikiem spalinowym lub elektrycznym, i przekształca ją na energię hydrauliczną. Pompa pompuje pod ciśnieniem olej hydrauliczny do cylindra, co powoduje, że tłok się przesuwa w górę lub w dół.

2. DŹWIG OSOBOWO‑TOWAROWY
W prawym górnym rogu infografiki znajdują się metalowe drzwi do windy. Nad drzwiami znajduje się panel, a na nim ekran. Na ekranie widnieje informacja, na którym piętrze znajduje się dźwig, ujęty jest też kierunek jego jazdy, przedstawiony za pomocą symbolu trójkąta (wierzchołek trójkąta może być zwrócony do górny bądź w dół). Obok znajdują się przyciski, którymi wzywa się dźwig. Poniżej znajduje się określenie udźwigu - jedna tona. Nad oznaczeniem udźwigu umiejscowiony został punktor z cyfrą jeden.

Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Dźwig to urządzenie służące do przemieszczania osób lub ładunków na różne poziomy budynku. Składa się z kabiny, zamocowanej w szybie dźwigowym i poruszającej się wzdłuż prowadnic, przeciwwagi i napędu, najczęściej złożonego z cięgien (rzadziej spotykany jest napęd zębatkowy czy śrubowy). Każde urządzenie wyposażone jest w mechanizmy bezpieczeństwa, np. chwytacze klinowe, które unieruchamiają kabinę w przypadku uszkodzenia jednego z cięgien.

Niżej znajduje się grafika. Schemat przedstawia elementy dźwigu. Na samej górze znajduje się maszynownia składająca się z układu sterowania oraz silnika elektrycznego z zespołem napędowym. Poniżej część nazwana szybek dźwigu składająca się z cięgien nośnych lin lub pasów, prowadnic, kabiny z mechanizmem otwierania drzwi, przeciwwagi, drzwi przystankowych, a na samym dole umieszczone zostały zderzaki.

Ze względu na rodzaj napędu wyróżnia się:
dźwigi elektryczne,
dźwigi hydrauliczne.
Ze względu na konstrukcję szybu wyróżnia się:
dźwigi z maszynownią lub linownią,
dźwigi bez maszynowni,
dźwigi z szybem otwartym (panoramiczne).

Rodzaje sterowania:
zewnętrzne,
wewnętrzne,
przestawne,
zbiorcze w kierunku dół,
zbiorcze w kierunku góra, grupa dźwigów.

Ze względu na zastosowanie wyróżnia się:
dźwigi osobowe (w tym dźwigi dla niepełnosprawnych),
dźwigi osobowo‑towarowe,
dźwigi towarowe,
dźwigi szpitalne,
dźwigi budowlane,
dźwigi specjalne.

3. MANIPULATOR PRZEMYSŁOWY
Drugim przyrządem stojącym na części magazynu jest urządzenia stojące na masywnej podstawie. Do podstawy przymocowana jest ukośnie druga część, na końcu której znajduje się element ułożony do niej prostopadle, do którego przyłączona jest pionowo zorientowana część zakończona szczypcami. Obok urządzenia znajduje się określenie udźwigu, to jest półtorej tony. Nad informacją znajduje się znacznik z cyfrą cztery.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Manipulator przemysłowy to rodzaj maszyny przeznaczonej do przemieszczania, transportowania, podnoszenia lub przenoszenia materiałów lub produktów. Manipulatory przemysłowe składają się z różnych elementów takich jak: ramiona, chwytaki, zawiesia, układy napędowe itp. Ramiona manipulatorów przemysłowych mogą być różnej długości i konstrukcji, w zależności od potrzeb. Chwytaki służą do trzymania i przenoszenia ładunków, zaś zawiesia służą do zamocowania ramion i chwytaków. Manipulatory przemysłowe mogą pracować w różnych warunkach, np. w halach produkcyjnych, magazynach, składach itp. Mogą być napędzane ręcznie, elektrycznie lub pneumatycznie.
Poniżej znajduje się grafika: Grafika przedstawia elementy manipulatora przemysłowego przymocowanego do podłoża. Przyrząd ma długie, sztywne ramiona. Na końcu ramion znajdują się haki wraz z oznaczeniem, że mogą one obracać się dookoła swojej osi. Na korpusie zaznaczony jest siłownik wraz z systemem dźwigni. Korpus również ma oznaczenie o możliwości okręcania się części.
Widoczny na schemacie manipulator mocowany jest na stałe do podłoża. Wyposażono go w sztywny układ ramion sterowany pneumatycznie. System dźwigni i siłownik pneumatyczny równoważą wagę ładunku. Chwytak pozwala zmieniać jego położenie. Maksymalny udźwig manipulatora wynosi dwieście pięćdziesiąt kilogramów. Zasięg ramienia to maksymalnie dwa i pół metra, szybkość podnoszenia: pół metra na sekundę.
Ze względu na rodzaj napędu wyróżnia się manipulatory:
pneumatyczne,
elektryczne.
Ze względu na rodzaj mechanizmu wyróżnia się manipulatory z:
podnośnikiem podciśnieniowym,
linkowym mechanizmem podnoszenia,
układem ramion przegubowych.
Ze względu na mobilność wyróżnia się manipulatory:
stałe,
przejezdne,
na słupie lub suwnicy podwieszanej.

4. PODEST RUCHOMY
Podest ruchomy znajduje się w części infografiki przedstawiającej plac budowy. Podest jest mobilnym urządzeniem na kółkach. Na podwoziu zamontowany jest podnośnik, na którego końcu umiejscowiony jest prostokątny podest zabezpieczony barierkami. Obok znajduje się informacja o udźwigu: półtorej tony. Powyżej znajduje się znacznik z cyfrą siedem.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Podesty i platformy ruchome to specjalistyczne urządzenia przeznaczone do podnoszenia ładunków lub osób, umożliwiające im pracę na wysokości. Służą do wykonywania prac takich jak montaż, naprawy, konserwacje budynków, infrastruktury, konserwacje dachów, prace na linach itp. Ze względu na budowę wyróżnia się: podesty samojezdne na podwoziu samochodowym, podesty teleskopowe z koszem, podesty nożycowe z platformą. Podnośniki koszowe samojezdne lub na nadwoziu samochodowym są powszechnie wykorzystywane w budownictwie i przemyśle. Mają kosze niewielkiego rozmiaru i duży zasięg roboczy. Wysuwane, łamane bądź przegubowe teleskopowe ramię pozwala na ruch kosza w górę i w poziomie.
Na schemacie widoczny jest podnośnik koszowy montowany na nadwoziu samochodu dostawczego: osiemnastometrowy teleskop, wysięg boczny jedenaście metrów, udźwig kosza trzysta kilogramów. Poniżej znajduje się grafika: Jest to samochód dostawczy, na którego podwoziu zamontowany jest podnośnik koszowy. Schemat zawiera kilka wielkości. Odległość między oponami samochodu to trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt, długość samochodu, na którym znajduje się podnośnik to około sześć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt pięć. Wysokość to około dwa tysiące dziewięćset czterdzieści. Podesty nożycowe umożliwiają ruch góra/dół, a ich zaletą jest duża powierzchnia platformy roboczej i jej stabilność, którą zapewnia symetryczne rozmieszczenie mechanizmu nożycowego. Napęd podnośników może być elektryczny lub spalinowy, a wysokość podnoszenia i zasięg mogą się różnić w zależności od modelu i producenta.
Na schemacie przedstawiono podest nożycowy elektryczny wykorzystywany do transportu komponentów w przemyśle samochodowym. Urządzenie to ma elektryczny napęd jazdy i podnoszenia oraz zabezpieczenie przed samoczynnym opuszczeniem podestu. Podest wyposażony jest w uchwyty technologiczne. Udźwig urządzenia wynosi jeden przecinek dwie dziesiąte tony.
Poniżej znajduje się grafika: Grafika przedstawia podest nożycowy. Urządzenie posiada napęd jazdy i podnoszenia. Podest wyposażony jest w uchwyty technologiczne. Udźwig urządzenia wynosi jeden przecinek dwie dziesiąte tony. Na schemacie przedstawiono także szczegółowe parametry odnoszące się do odległości umiejscowienia elementów podestu.

5. URZĄDZENIA DO MANIPULACJI KONTENERAMI
Na dole części infografiki ukazującej magazyn znajduje się przyrząd będący małym pojazdem. Przed kierownicą, patrząc od zewnątrz pojazdu, zamontowana jest pionowo ustawiona ścianka. U jej dołu prostopadle umiejscowiony jest podest. Obok znajduje się informacja o udźwigu, to jest siedemdziesiąt dwie tony. Powyżej znacznik z cyfrą pięć.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Urządzenia do manipulacji kontenerami pracują w portach, terminalach i magazynach przeładunkowych. Są to żurawie portowe stacjonarne lub szynowe bądź pływające albo nadbrzeżne suwnice kontenerowe, wozy bramowe podsiębierne, wozy transportowe z podnoszeniem czy wózki widłowe różnej wielkości i mocy – do przenoszenia kontenerów pustych lub pełnych. Żuraw portowy, nazywany również dźwigiem portowym, jest jednym z najstarszych urządzeń dźwignicowych, obsługującym ograniczoną przestrzeń. Wykorzystuje się go do wyładunku w porcie lub do podnoszenia jednostek pływających. Zbudowany jest z kolumny (czasem zredukowanej do ruchomej podstawy) i wysięgnika zakończonego cięgnikiem.
Poniżej znajduje się grafika: Jest to pojazd z ruchomą kolumną, teleskopowymi ramionami oraz wysięgnikiem zakończonym ciągnikiem.
Na schemacie widoczny jest ricz staker, jedno z bardziej uniwersalnych urządzeń do manipulacji kontenerami, łączące funkcje wózka widłowego i dźwigu. Ricz stakery służą do układania kontenerów jeden na drugim. Posiadają teleskopowe ramiona, które pozwalają im sięgać wyżej niż standardowym wózkom widłowym. Potrafią również przemieszczać kontenery w poziomie, co pozwala na umieszczenie ich w określonych miejscach w porcie lub terminalu. Ricz stakery są zazwyczaj używane w portach i terminalach do załadunku i rozładunku statków towarowych, a także do układania kontenerów w magazynach. Używa się ich również w innych obszarach, gdzie trzeba obsłużyć duże ilości kontenerów, np. w składach samochodów ciężarowych i składach kolejowych.

6. WCIĄGARKI I WCIĄGNIKI
Na górze planszy ukazującej magazyn znajduje się urządzenie stojące na trzech nogach wyposażone w przekładnie wieloobrotową. Obok znajduje się określenie udźwigu przyrządu: pięć ton, a nad nim znacznik z cyfrą trzy.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Wciągarki i wciągniki określa się jako dźwignice proste. Wciągarki pozwalają na podnoszenie ładunku w pionie i przenoszenie w poziomie. Mogą mieć napęd ręczny, pneumatyczny lub elektryczny, można też spotkać urządzenia o napędzie zewnętrznym. W zależności od zastosowania urządzenia te montuje się na ramieniu, ruchomym wózku, suwnicy lub na stałe. Udźwig maksymalny zależy od wielu czynników, takich jak konstrukcja wciągarki, rodzaj silnika, jakość i grubość linii, a także warunki, w jakich pracuje wciągarka (na przykład temperatura, wilgotność). Udźwig maksymalny wciągarek ręcznych wynosi zwykle kilkaset kilogramów, natomiast wciągarki elektryczne lub spalinowe mogą mieć udźwig nawet kilku ton. Widoczna na schemacie wciągarka z napędem ręcznym i przekładnią zębatą o uzębieniu prostym jest jednym z najprostszych tego rodzaju urządzeń. Jej masa to tylko trzy kilogramy, udźwig maksymalny dwieście pięćdziesiąt kilogramów. Poniżej znajduje się grafika: Jest to koło obrotowe, na które nawijana jest lina. Poniżej znajduje się prostokąt z długą wajchą odpowiedzialną za podnoszenia i opuszczanie dźwigu. Prostokąt nachodzi częściowo na koło także szerokość mechanizmu jest równa stu osiemdziesięciu czterem, a wysokość stu pięćdziesięciu sześciu.
Wciągnik działa podobnie do wciągarki, z tym że jego obudowa jest jednocześnie konstrukcją nośną urządzenia. Wciągnik zbudowany jest z bębna linowego napędzanego silnikiem jedno lub trójfazowym, zamontowanego na wózku, który porusza się po szynie. Widoczny na schemacie wciągnik wyposażony jest w przekładnie wolnoobrotową i hamulec elektromechaniczny blokujący przekładnię. Lina zakończona jest hakiem. Prędkość podnoszenia cztery lub osiem metrów na minutę. Udźwig dwieście pięćdziesiąt kilogramów.
Poniżej znajduje się grafika. Schemat przedstawia przyrząd o podłużnej obudowie. W środku znajduje się bęben linowy, silnik, przekładnia wieloobrotowa. Do przekładni przymocowany jest hamulec elektromechaniczny posiadający przyciski oznaczone strzałkami. Lina wciągnika zakończona jest hakiem.

7. SCHODY RUCHOME

Na ilustracji, piętro niżej od windy, obok schodów statycznych znajduje się para ruchomych schodów. Obok znajduje się określenie udźwigu, to jest kilka tysięcy ton. Nad informacją znajduje się znacznik z cyfrą dwa.
Pod punktorem znajduje się pasek odtwarzania o treści tożsamej z poniższą.
Schody ruchome poruszają się w górę lub w dół w celu ułatwienia poruszania się po budynku. Są one zwykle montowane w budynkach użyteczności publicznej, takich jak dworce kolejowe, lotniska czy centra handlowe. Schody ruchome składają się z poziomych stopni mocowanych do łańcucha i poręczy. Stopnie poruszają się po torze zamocowanym na stałej konstrukcji nośnej. Stanowi ona podporę urządzenia i musi wytrzymać jego ciężar oraz ciężar poruszających się po schodach osób. System napędowy to zwykle silnik elektryczny połączony z łańcuchem. System kontroli pozwala regulować ich prędkość oraz zatrzymać urządzenie w trybie awaryjnym, gdy zadziałają czujniki pęknięcia łańcucha, czujniki kontroli prędkości czy czujniki obciążenia. Schody ruchome mogą mieć różną wysokość. Występują w formie platform najazdowych czy schodów półokrągłych.
Na widocznym schemacie przedstawione są schody ruchome przeznaczone do pomieszczeń z napędem elektrycznym, prędkość pół do siedemdziesiąt pięć setnych metra na sekundę. Szerokość stopni tysiąc milimetrów. Maksymalna wysokość podnoszenia piętnaście metrów.
Poniżej znajduje się grafika określająca parametry schodów ruchomych. Wyszczególnione są w niej między innymi: haki montażowe minimum dwa razy pięćdziesiąt kiloniutonów, bariera ochronna, zasilanie, kąt nachylenia schodów trzydzieści pięć stopni.

8. SUWNICE
Urządzenie znajduje się na części infografiki przedstawiającej plac budowy. Przyrząd składa się z metalowej prostokątnej konstrukcji wspartej na czterech nogach. Przyrząd nie jest mobilny. Na prostokątnej konstrukcji zwanej czołownicą zamontowane są suwnice mające możliwość przemieszczania się w poziomie. Obok znajduje się informacja o udźwigu narzędzia. Jest to kilka tysięcy ton. Powyżej znajduje się znacznik z cyfrą sześć.
Pod znacznikiem znajduje się nagranie tożsame z treścią poniżej.
Suwnice to urządzenia dźwigowe służące do przenoszenia ładunku w pionie i poziome na ograniczonej przestrzeni. Konstrukcja stalowa (czołownica) może być zamontowana na stałe (suwnice podwieszane) lub mobilna (suwnice natorowe) – wówczas jest osadzona na kołach jezdnych i wyposażona w koło napędowe, mechanizm jazdy, zderzaki, wyłączniki krańcowe. Na moście, zwykle wykonanym z dwuteownika jedno- lub dwubelkowego, zainstalowana jest wciągarka lub wciągnik.
Tor jazdy suwnicy wyposażony jest w odboje i krzywki.
Ze względu na cechy konstrukcyjne wyróżnia się: suwnice pomostowe natorowe
– poruszające się na torowisku zamocowanym na ścianach lub słupach, suwnice pomostowe podtorowe
– podwieszane, poruszające się pod torowiskiem zamocowanym na ścianach lub słupach, suwnice wspornikowe
– mocowane na torowisku umieszczonym na ścianie, suwnice bramowe
– osadzone na stalowej konstrukcji osadzonej na ziemi, suwnice półbramowe
– z jednym podparciem zamocowanym na ziemi, a drugim na słupie lub torowisku, suwnice kolumnowe.
Ze względu na rodzaj napędu wyróżnia się: suwnice ręczne, suwnice elektryczne, suwnice hydrauliczne, suwnice pneumatyczne.
Ze względu na rodzaj mostu wyróżnia się:
suwnice jednodźwigarowe,
suwnice dwudźwigarowe.
Suwnice mogą mieć różne przeznaczenie, dlatego wyróżnia się suwnice uniwersalne oraz urządzenia specjalnego przeznaczenia, często wykonywane na zamówienie, do konkretnego procesu produkcyjnego, na przykład: suwnice podwieszane z czerpakami do kruszyw, suwnice z aparaturą zasysającą do pobierania materiałów sypkich, suwnice do układania kabli czy torowisk.
Na schemacie widać suwnicę specjalnego zastosowania z kolumną obrotową i manipulatorem, stosowaną do transportu szpul o różnych średnicach. Udźwig maksymalny: osiemset kilogramów.
Poniżej znajduje się grafika: Przedstawia ona odległości między elementami suwnicy.

9. Chodniki ruchome Znacznik numerk dziewięć umieszczony jest jest przy opisie udźwigu znajdujeącego się obok płaskiej ruchomej powierzchni, po której obydówch stronach znajdują się poręcze. Opis wydajności 10 do 20 tysięcy osób na godzinę. Pod znacznikiem znajduje się nagranie tożsame z treścią poniżej.
Chodniki ruchome to urządzenia funkcjonujące jak schody ruchome z tą różnicą, że transport odbywa się w poziomie, a taśma przenosząca stanowi jedną płaszczyznę. Urządzenie składa się z konstrukcji nośnej, taśmy lub palet, mechanizmu napędowego, balustrad wyposażonych w ruchome poręcze oraz mechanizmów bezpieczeństwa, takich jak kontrola prędkości.
Chodniki ruchome stosuje się w obiektach, w których panuje duże natężenie ruchu, np. na lotniskach. Poniżej znajduje się zdjęcie. Ilustracja przedstawia chodniki ruchome znajdujące się na lotnisku. Widoczne są dwa chodniki, którymi można poruszać się w dwóch przeciwnych kierunkach. Po zewnętrznych stronach chodniki posiadają poręcze, których mogą sie trzymać poruszający się nimi ludzie. Niżej znajduje się schemat budowy chodnika ruchomego. Chodnik ruchomy składa się z poziomo ułożonych, ciasno do siebie przylegających, palet, między którymi umieszczone są rolki. Rolki umieszczone są na mechaniźmie napędowym mającym formę łańcucha. Łańcuch zawinięty jest na kole zębatym, które wprawia chodnik w ruch.

10. Podesty, windy, podnośniki i platformy. Znacznik numer dziesięć umieszczony jest przy oznaczeniu udźwigu znajdującego się obok urządzenia o kształcie wąskiego prostopadłościanu, do którego górnej ściany przytwierdzone są dwa uchwyty. Pomiędzy uchwytami znajduje się żółty przycisk. Obok przyrządu znajduje się wózek dla osoby z niepełnosprawnością. Udźwig określony jest na dwie dziesiąte tony. Pod znacznikiem znajduje się pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą.
Podesty, windy, podnośniki i platformy to urządzenia dla niepełnosprawnych pozwalające likwidować bariery architektoniczne. Są to mechanizmy dźwigowe samoobsługowe. Mogą być przeznaczone do instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków, często wykonywane są na indywidualne zamówienie i dostosowane do warunków panujących w danym obiekcie budowlanym. Widoczna na grafice platforma schodowa ma prosty tor jazdy wzdłuż zamontowanych na ścianie szyn. Urządzenie składa się z rampy wyposażonej w poręcz zabezpieczającą oraz systemu sterowania za pomocą kasetki przywołującej umieszczonej w zasięgu wzroku i ręki osoby przewożonej. Sterowanie kasetką jest alternatywą dla sterowania pilotem czy sterownika na kablu. Pasażer zabezpieczony jest podczas jazdy zarówno poręczą, jak i uniesionymi ramionami podestu. Uniemożliwiają one zjazd z wózka, a po zatrzymaniu pozwalają zjechać z urządzenia. Napęd elektryczny. Zasilanie trójfazowe. Waga podestu 65 kg. Udźwig 180 kg. Poniżej widoczny jest schemat platformy opisany powyżej. Wyróżnione są elementy takie jak kasteki stresujące zlokalizowane po dwóch stronach platformy. Szyny do przemieszczania się. Poręcz, podwst oraz jego ramiona oraz napęd.

11. Żuraw Znacznik jedenasty umieszczony jest przy opisie udźwigu urządzenia złożonego z dwóch nóg, kabiny umiejscowionej na wysokości oraz długiego ramienia z którego zwisa chwytak. Udźwig określony jest na pięć ton. Pod znacznikiem znajduje się pasek otwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą: Żuraw jest urządzeniem dźwigowym podnoszącym i transportującym na bliską odległość przy pomocy obrotowego lub wychylnego wysięgnika. Urządzenie to jest stosowane w przemyśle budowlanym, transporcie i przeładunku. Wielość zastosowań sprawia, że żurawie mają różną budowę i parametry techniczne. Wspólny dla wszystkich urządzeń jest maksymalny moment obciążający – typowy i najważniejszy parametr. Jest on iloczynem udźwigu wyrażonego w tonach i odległości od punktu wsparcia wysięgnika wyrażonej w metrach. Jednostką miary maksymalnego momentu obciążającego jest tonometr [Tm]. Klasyfikacja żurawi ze względu na konstrukcję:

• bramowe lub półbramowe, przeznaczone do obsługi pojazdów lub wagonów towarowych,

• wieżowe z wysięgnikiem wychylnym lub poziomym,

• wspornikowe, z ustrojem nośnym w kształcie wspornika.

Klasyfikacja żurawi ze względu na mobilność:

• samojezdne,

• jezdniowe, zainstalowane na podwoziu samochodowym,

• pływające, umieszczone na pontonach wyposażonych w napęd,

• pokładowe, montowane na pokładzie jednostek pływających,

• podwieszane na bramach lub pomostach, w miejscach rozładunku, stacjonarne przyścienne lub wolnostojące.

Klasyfikacja żurawi ze względu na przeznaczenie:

• żurawie portowe i stoczniowe, służące do rozładunku statków lub remontu obiektów pływających,

• żurawie wieżowe, stosowane w budownictwie i przemyśle,

• żurawie warsztatowe, szeroko stosowane w przemyśle,

• żurawie przeładunkowe jezdniowe, stosowane do rozładunku towarów (np. hydrauliczne dźwigi samochodowe, żurawie przemysłowe do załadunku złomu, żurawie leśne do załadunku drewna).
  Grafika przedstawia żurawia stałego masztowego o wysokości 32 m, pełnoobrotowego, z wychylnym wysięgnikiem o długości 28 m. Słup ma postać masztu kratownicowego, podtrzymywanego od góry przez liny. W układzie znajduje się lina wodzenia, pozwalająca na obrót urządzenia, lina sterowania wysięgnikiem i lina podnoszenia. Prędkość podnoszenia 16 m/min, prędkość obracania masztu 0,6 obr./min, udźwig urządzenia 10 do 20 t, w zależności od wysięgu.
  Na dole znajduje się ilustracja, opisana powyżej, ujmująca wymienione parametry.