Model $1$. Filtr próżniowy

Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający filtr tarczowy. Filtr jest to urządzenie lub element urządzenia służące do oczyszczania substancji lub gazu, które przez nie przechodzą.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą $1$ oznaczono filtr próżniowy. Filtry próżniowe to urządzenia filtrujące zagęszczone zawiesiny na zasadzie przepływu cieczy z filtrowanej zawiesiny przez warstwę porowatą, którą stanowią nagromadzone ziarna fazy stałej, a przepływ ten wywołany jest różnicą ciśnień przed i za przegrodą filtracyjną.
Cyfrą $2$ oznaczono tarcze (dyski). Tarcze (dyski) zanurzone są w korycie, do którego doprowadza się odpowiednio zagęszczoną zawiesinę. Koryto od strony zasilania go nadawą jest jednolite, natomiast od strony odbioru odwodnionego materiału podzielone jest na szereg pionowych komór otwartych od wnętrza koryta. W komorach tych zanurzone są tarcze (dyski) filtru. Pomiędzy komorami, których liczba odpowiada liczbie tarcz (dysków), znajdują się zsypy, od których odbiera się odwodniony materiał. Tarcze otrzymują z napędu od $0,55$ do $0,98$ obrotów na minutę. Liczba tarcz wynosi od $4$ do $12$. Ich powierzchnia robocza sięga $144 {\mathrm{m}}^2$.
Cyfrą $3$ oznaczono wydrążony wał. Wydrążony wał, na którym zamocowane są tarcze filtra.
Cyfrą $4$ oznaczono głowicę filtru. Głowica filtru posiada komory ($1$, $2$, $3$) rozmieszczone pierścieniowo. Komora $1$ jest połączona przewodami próżniowymi pompą próżniową. Do komory $2$ doprowadzone jest sprężone powietrze, a do komory $3$ czysta woda. Podczas obrotu filtru coraz to inne otwory na tarczy ślizgowej zachodzą na komory w głowicy i w ten sposób są połączone kolejno z próżnią, sprężonym powietrzem lub wodą. W strefie A następuje tworzenie się placka filtracyjnego i wstępne odwodnienie, w strefie B – odwodnienie i ewentualne suszenie, w strefie D – wyładowanie odwodnionego materiału, a w strefie E – przemywanie przegrody filtracyjnej. Strefa C – służy do wyrównywania ciśnienia w komorze filtru z ciśnieniem atmosferycznym przed połączeniem jej ze sprężonym powietrzem.
Cyfrą $5$ oznaczono napęd. Wprawia w ruch obrotowy tarcze, które otrzymują z napędu od $0,55$ do $0,98$ obrotów na minutę.
Cyfrą $6$ oznaczono koryto. Koryto, w którym zanurzone są tarcze filtra, do którego doprowadza się odpowiednio zagęszczoną zawiesinę.
Cyfrą $7$ oznaczono segment tarczy. Filtr próżniowy tarczowy składa się z szeregu pionowych tarcz, przy czym każda tarcza złożona jest z segmentów. Segmenty okryte są obustronnie sitem lub tkaniną filtracyjną i połączone otworami z kanałami wydrążonymi w wale. Podciśnienie wewnątrz segmentów wytwarza pompa próżniowa połączona przewodem z głowicą sterującą filtru. Przewodem tym odprowadza się również filtrat. Przewodami połączonymi z głowicą wtłacza się do segmentów powietrze sprężone (w strefie odbioru odwodnionego materiału) ułatwiające oddzielenie warstwy odwodnionych ziaren od powierzchni segmentów.
W rzucie z przodu filtr próżniowy jest czarno‑niebiesko‑szarym urządzeniem, które można podzielić na dwie części. U dołu ekranu widać niebiesko‑czarną skrzynię. Ściana boczna jest w kształcie trapezu równoramiennego odchylonego od pionu. Na ścianie skrzyni widać niebieską kratownicę. Na ścianie skrzyni w połowie jej wysokości znajdują się trzy równomiernie rozmieszczone otwory wielkośrednicowej niebieskiej rury. Na obwodzie rury widać połączenie kołnierzowe. Nad każdym z wylotów znajduje się szare przyłącze. Nad skrzynią widać drugi element urządzenia czyli trzy szare dyski. Dyski inaczej tarcze są równomiernie rozłożone na całej długości skrzyni. Na szczycie drugiego dysku znajduje się cyfra $2$.
Z lewej strony, w połowie wysokości urządzenia (z uwzględnieniem wysokości tarczy) widać niebieski element w kształcie podłużnego walca.
W rzucie tylnym widać, że do tyłu skrzyni przyłączone są trzy niebieskie elementy o kształcie prostopadłościanów. Są to koryta w których centrycznie umieszczone są tarcze. Na górze drugiego koryta znajduje się cyfra $6$. Na górze koryta, poprowadzone są po obwodzie podstawy górnej prostopadłościanu szare rury. Rury przyłączone są do tyłu niebieskiej skrzyni. Pomiędzy szarymi tarczami znajduje się szary element w kształcie ząbkowanego walca. Jest to wydrążony wał na którym osadzone są tarcze. Na środku wału widocznego po prawej stronie ekranu pomiędzy drugą a trzecią tarczą znajduje się cyfra $3$. Po prawej stronie modelu widać niebieski element w kształcie walca. Do niego przyłączony jest w sposób prostopadły kolejny element w kształcie niebieskiego walca. Po środku walca znajdują się ząbki oraz cyfra $5$. Jest to napęd. Po lewej stronie modelu, z lewej strony pierwszej tarczy widać duży niebieskie cylindryczny korpus. Na elemencie znajduje się cyfra $4$. Jest to głowica tarczy.
Na spodzie każdego z trzech koryt widać element w kształcie lejka. Jest to najpewniej wylot koryta.
W rzucie bocznym z lewej strony widać że przednia skrzynia jest graniastosłupem o podstawie trapezu prostokątnego. Przednia ściana skrzyni czyli element po prawej stronie modelu jest ścięty. Na przedniej ścianie znajduje się w połowie wysokości modelu niebieski cylindryczny kształt zakończony kołnierzem. Nad nim widać szary cylindryczny kształt zakończony kołnierzem. Są to rury.
Z lewej strony modelu widać, że koryto tylnie jest w kształcie ćwierć okręgu z czego tylna część koryta biegnie nieznacznie pionowo w górę. Na końcu koryta widać niebieski element w kształcie lejka. Jest to rura zakończona połączeniem kołnierzowym. Na wysokości wału widać dwa cylindryczne elementy przyłączone względem siebie w sposób prostopadły. Na środku drugiego z elementów widać elementy w kształcie harmonijki. Jest to jednostka napędowa.
Widoczne fragmenty tarczy składają się trójkątnych elementów (segmentów) które przymocowane są do okręgu znajdującego się nad wałem. Okrąg jest przymocowany do wału za pomocą szarych cylindrów. Układ ten przypomina koło ze szprychami.
W rzucie bocznym z lewej strony widać podobne elementy jak w przypadku rzutu bocznego z prawej strony. Widoczną różnicą jest naniesiona cyfra $1$ z lewej strony koryta. Dodatkowo na powierzchni głowicy filtru czyli elementu znajdującego na ścianie bocznej koryta w połowie wysokości dysku widać trzy otwory. Pierwszy większy w środku elementu oraz dwa mniejsze znajdujące się po bokach głównego otworu. Mniejsze otwory mają połączenia kołnierzowe które wskazują że są to rury.
W rzucie górnym widać, że skrzynia modelu jest graniastosłupem o podstawie trapezu równobocznego. Podstawa trapezu jest ścianą boczną skrzyni. Za skrzynią znajduje się szary wał z elementami w kształcie zębów. Na nim osadzone są trzy równomiernie rozłożone tarcze. Przód tarcz widoczny u dołu ekranu umieszczony jest w cienkich prostopadłych korytach znajdujących się w przedniej skrzyni urządzenia. Przed korytami znajdują się kielichowe wyloty rur. Tył tarcz umieszczony jest w trzech niebieskich korytach przyległych do ściany bocznej skrzyni. Po obwodzie koryt biegną szare rury.
Z prawej strony urządzenia widać cylindryczny element którym jest głowica filtra. Z lewej strony urządzenia do ściany bocznej przylega podłużny cylindryczny element najprawdopodobniej korpus z przekładnią do której dołączony jest w sposób prostopadły jednostka napędowa. Jednostka napędowa jest w korpusie o kształcie cylindra.
W rzucie z dołu widać, że podstawa skrzyni widoczna u dołu ekranu jest w kształcie prostokąta. Miejsce w którym znajduje się wał jest osadzony w korpusie o podstawie prostokątnej. Trzy indywidualne koryta w których znajdują się tarcze są w kształcie półokręgów.

Model $2$. Zagęszczacz promieniowy

Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający zagęszczacz promieniowy. Zagęszczacz promieniowy Dorra jest to urządzenie w kształcie dużego, kołowego, płaskiego zbiornika w którym nadawa dostarczana jest do jego punktu centralnego. W punkcie tym osad z nadawy spychany jest przy użyciu wolno obracających się promieniowych zgarniaków w stronę wylotu zbiornika. Wylot znajduje się w środku lekko nachylonego dna zbiornika. Sklarowana woda spływa zaś z środka zbiornika w kierunku jego obrzeża czyli krawędzi.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą $1$ oznaczono zagęszczacz promieniowy. Zagęszczacz promieniowy to osadnik grawitacyjny typu wylewowego z mechanicznym odbiorem zagęszczonego osadu czyli wylewu.

Zanieczyszczoną wodę roboczą doprowadza się rurociągiem do cylindrycznej rury nadawczej, zamkniętej od dołu sitem kontrolnym zatrzymującym przypadkowe zanieczyszczenia oraz uspokajającym burzliwy przepływ wody. Woda wypływa z rury nadawczej do zagęszczacza poniżej zwierciadła wody i rozpływa się promieniowo w kierunku zewnętrznego jego obwodu, zmniejszając swoją prędkość ruchu. W miarę zmniejszania się prędkości przepływu na dno zagęszczacza opadają coraz to drobniejsze ziarna. Osiadające na dnie zbiornika ziarna zgarniane są obrotowym czteroramiennym zgarniaczem do wylotu stożkowego. Pompa mułowa odbiera zagęszczone ziarna z wylotu i przetłacza je do dalszych procesów przeróbczych. Oczyszczona woda przepływa do pierścieniowego koryta, skąd przelewem odprowadzana jest do rząpia pompowego, z którego pompą przetłaczana jest z powrotem do obiegu roboczego. Zagęszczacz promieniowy stosowany jest zwłaszcza do wzbogacania rud metodami mokrymi, w przemyśle nieorganicznym i niekiedy w oczyszczalniach ścieków.
Cyfrą $2$ oznaczono lej wylewowy. Pompa mułowa odbiera zagęszczone ziarna z wylotu i przetłacza je do dalszych procesów przeróbczych.
Cyfrą $3$ oznaczono pomost. Służy do poruszania się obsługi mechanizmów zagęszczacza.
Cyfrą $4$ oznaczono cylinder centralny. Cylinder centralny doprowadzający nadawę do zagęszczacza. Korytem do rury nadawczej zaopatrzonej w sito wychwytujące zanieczyszczenia o większych wymiarach wprowadza się w osi zagęszczacza.
Cyfrą $5$ oznaczono rynnę przelewową. Oczyszczoną mechanicznie wodę odbiera się do koryta (rynny przelewowej), z którego odprowadzana jest do przejściowego zbiornika.
Cyfrą $6$ oznaczono ramię odmulnika (zagęszczacza). Do ramion zgarniacza umocowane są zgrzebła, zgarniające zagęszczone ziarna do leja wylewowego, z którego są odprowadzane do rząpia mułowego.
Cyfrą $7$ oznaczono rząpie pompowe. W rząpiu gromadzony jest czasowo przelew i zawracany do procesów technologicznych jako mechanicznie oczyszczona woda obiegowa.
W rzucie głównym, w centralnej części ekranu widać niebieski zbiornik w kształcie cienkiego cylindra. Zbiornik jest posadowiony na dwudziestu stalowych nogach, które zakotwiczone są betonowych prostopadłościennych blokach. Nad krawędzią zbiornika biegnie pomarańczowy pomost z barierką ochroną. Na pomoście po prawej stronie znajdują się trzy kolorowe elementy w kształcie prostopadłościanów. Pierwszy element bliżej środka zbiorka w kolorze czarnym ma niebieski cylinder na górnej podstawie. Drugi element ułożony w sposób prostopadły względem pierwszego jest niską czerwoną skrzynią. Obok elementu znajduje się cyfra $6$ oznaczająca pomost. Ostatni element w kolorze żółtym ułożony w sposób prostopadły względem elementu drugiego jest żółtą wysoką skrzynią. Na dalszej krawędzi pomostu, na całej jego długości znajdują się sześć latarni.
Obok osadnika na gruncie widać niebieski zbiornik w kształcie cylindra. Górna krawędź zbiornika odpowiada dolnej krawędzi osadnika. Zbiornik posadowiony jest na cienkiej czarnej ławie fundamentowej o kształcie prostopadłościanu. Po prawej stronie zbiornika widać zieloną rurę z zaworem. Nad zaworem znajduje się kurek regulujący przepływ w kształcie dużego czerwonego okręgu. Za zbiornikiem widać większy zbiornik cylindryczny, który połączony jest z osadnikiem zielonymi rurami. Dodatkowo od zbiornika odchodzą rury.
W rzucie tylnym widać z lewej strony osadnika duży niebieski zbiornik w kształcie cylindra. Jest to rząpie pompowe oznaczone na przedniej ścianie zbiornika cyfrą $7$. Zbiornik posadowiony jest na czarnej cienkiej ławie fundamentowej. Ława fundamentowa jest w kształcie prostopadłościanu. Wysokość rząpia sięga do punktu stanowiącego połowę wysokości zagęszczacza promieniowego. Na górze rząpia widać niebieską, stalową rurę o dużej średnicy która łączy środek podstawy górnej rząpia z bokiem lewym bokiem osadnika Dorra. Rura w jednej trzeciej długości od strony osadnika ma połączenie kołnierzowe. Po prawej stronie osadnika, po jego ścianie bocznej, biegnie niebieska rura o małej średnicy.
Z lewej strony rząpia na cienkiej ławie fundamentowej znajduje się dwuelementowa konstrukcja. Pierwszym elementem jest żółty cienki prostopadłościan, którego szersza płaszczyzna zwrócona jest w stronę osadnika. Za żółtym elementem znajduje się szary prostopadłościan na którym osadzony jest szary walec. Na środku walca widać zęby w kształcie harmonijki. Jest to najprawdopodobniej pompa. Na walcu umieszczony jest niewielki niebieski daszek w kształcie odwróconej litery V. Przed żółtym elementem znajduje się szary okrągły element łączący zielone rury biegnące do rząpia oraz z tyłu do osadnika. Zielona rura biegnąca od szarego elementu łączy się z rząpiem przy jego podstawie. Na rurze znajduje się duży kurek w kształcie czerwonego okręgu sterujący zaworem.
Z przodu rząpia widać drugą ławę fundamentową. Na ławie znajduje się czerwona podstawa w kształcie prostopadłościanu na której umieszczony jest szary element w kształcie walca. Jest to najprawdopodobniej druga pompa. Na walcu znajduje się niebieski daszek w kształcie odwróconej litery V. Pompa połączona jest z podstawą rząpia zieloną stalową rura o dużej średnicy. Przed rząpiem znajduje się kurek w kształcie dużego czerwonego okręgu regulujący przepływ. Od strony pompy widać niebieski łącznik do którego przyłączona jest rura zielona rura.
W rzucie tylnym osadnik Dorra znajdujący się w centralnej części ekranu wygląda tak samo jak w rzucie z przodu. Jedyną różnice stanowi układ pomostu. Na wysokości podstawy pomostu widać niebieską rurę biegnącą od lewej krawędzi osadnika do połowy jego średnicy. Rura od strony lewej krawędzi osadnika łączy się z zieloną rurą biegnącą w stronę rząpia.
W rzucie bocznym lewym widać posadowiony na stalowych nogach osadnik. Osadnik jest w kształcie cienkiego cylindra. Na środku osadnika znajduje się pomost. Pomost ma pomarańczowe barierki boczne. W tle osadnika widać dwa niebieskie mniejsze zbiorniki kształcie cylindrów.
W rzucie bocznym prawym w centralnej części ekranu widać zagęszczacz promieniowy Dorra. Przed osadnikiem po jego prawej stronie znajduje się niewielki cylindryczny zbiornik. Górna krawędź zbiornika odpowiada punktowi stanowiącemu dolną krawędź osadnika. Po lewej stronie zbiornika widać biegnącą po jego bocznej krawędzi rurę. Po prawej stronie znajduje się żółta drabina oraz szary element w kształcie cylindra posadowiony na gruncie. Na elemencie znajdują się kształty przypominające harmonijkę. Jest to najprawdopodobniej pompa. Pompa połączona jest niebieską cienką rurą z zielonym przyłączem znajdującym się przy podstawie zbiornika. Bok osadnika w rejonach jego podstawy jest połączony z małym zbiornikiem przy pomocy cienkiej szarej rury. Dodatkowo do przyłącza dołączona jest szara rura biegnąca bezpośrednio do pompy znajdującej się poniżej.
Po prawej stronie ekranu (lewej stronie względem osadnika) znajduje cylindryczny zbiornik rząpia. Zbiornik sięga do punktu odpowiadającemu połowę wysokości osadnika. Od strony osadnika rząpie jest połączone z osadnikiem niebieską rurą o dużej średnicy. Od strony bliższej ekranu na górze rząpia widać trzy zielone rury które łączą się z układem rur i pompą znajdującą się poniżej. Jedna z zielonych rur odchodzi dodatkowo do zielonego przyłącza o większej średnicy znajdującego się u góry w centralnej części osadnika.
W rzucie górnym widać, że osadnik jest elementem okrągłym. W centralnej części osadnika znajduje się okrągły niebieski element. Jest to cylinder centralny który jest oznaczony cyfrą $2$. Do cylindra centralnego przyłączona jest niebieska rura biegnąca przy górnej krawędzi pomostu, która łączy się z zielonym przyłączem przy prawej krawędzi osadnika. Wewnątrz osadnika w niewielkiej odległości od krawędzi bocznych widać drugi szary okrąg. Jest to krawędzi wewnętrza czyli rynna osadnika czyli rynna przelewowa oznaczona cyfrą $5$ w prawym dolnym rogu osadnika. Element pomiędzy krawędzią zewnętrzną a wewnętrzną jest to pierścieniowe koryto którym biegnie oczyszczone woda. Po lewej stronie osadnika przy krawędzi znajduje się cyfra $1$ oznaczająca osadnik. W środku osadnika znajduje się kratownicowy element w kształcie skrzydła. Skrzydło biegnie niczym średnica osadnika, która przechodzi przez środek i łączy obie krawędzie. Element ten jest oznaczony w górnej części osadnika cyfrą $6$.
Z prawej strony osadnika widać dwa zbiorniki których podstawy stanowią okręgi. Od zbiorników biegnie układ rur łączących się z osadnikiem.
W rzucie dolnym widać, że dno osadnika jest nachylone tworząc lejek. W centralnej części osadnika znajduje się cyfra $2$ oznaczająca lejek wylewowy. Od lejka biegną promieniście w stronę krawędzi osadnika cienkie żółte prostokąty wzmacniające konstrukcje osadnika.
W rucie dolnym widać, że nogi stanowiące stelaż osadnika Dorra, są rozmieszczone w układzie dwóch pierścieni. Pierwszy pierścień składający się z ośmiu elementów umieszczony jest po obwodzie leja wylewowego osadnika, a drugi pierścień znajduje się po obwodzie osadnika. Dodatkowo po dwa filary znajdują się po przeciwległych stronach osadnika. Pierwszej znajdującej się po prawej stronie ekranu od strony dwóch cylindrycznych zbiorników oraz drugiej po lewej stronie ekranu.

Model $3$. Prasa filtracyjna

Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający prasę filtracyjną. Prasa filtracyjna to urządzenie służące do mechanicznego oddzielenia zawiesin zawierających niewielkie ilości cząstek stałych. Efektem ich pracy jest uzyskiwanie suchej masy w odwodnionym osadzie.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą $1$ oznaczono prasę filtracyjną. Prasy filtracyjne to urządzenia filtrujące zagęszczone zawiesiny (szczególnie bardzo drobno uziarnione) na zasadzie przepływu cieczy z filtrowanej zawiesiny przez warstwę porowatą, którą stanowią nagromadzone ziarna fazy stałej, a przepływ ten wywołany jest różnicą ciśnień przed i za przegrodą filtracyjną. W filtrach typu próżniowego od strony nadawy panuje ciśnienie atmosferyczne od strony filtratu próżnia.
Uruchomienie prasy odbywa się automatycznie poprzez naciśnięcie przez operatora przycisku „start”. Cykl pracy prasy filtracyjnej obejmuje:
- zamknięcie prasy polegające na zaciśnięciu pakietu filtracyjnego pomiędzy głowicą stałą a ruchomą przy pomocy cylindra hydraulicznego,
- wtłoczenie nadawy poprzez rurociąg zasilający do przestrzeni międzypłytowych, rozpoczyna się filtracja,
- proces filtracji, w czasie którego w przestrzeniach międzypłytowych na płótnach filtracyjnych następuje osadzenie się części stałych, filtrat odprowadzany jest otworami umieszczonymi w narożnikach płyt poprzez rurki spływowe do kolektorów, zakończenie procesu filtracji,
- przemywanie placków filtracyjnych wodą,
- suszenie placków filtracyjnych sprężonym powietrzem,
- przedmuch otworu centralnego,
- otwarcie prasy (wycofanie głowicy ruchomej),
- opróżnianie prasy poprzez kolejne odsuwanie płyt za pomocą zabieraków zawieszonych na łańcuchu napędzanym silnikiem elektrycznym lub silnikiem hydraulicznym.

Prasa jest rozładowywana automatyczne, rozsuwanie płyt odbywa się za pomocą siłownika hydraulicznego, a placek filtracyjny odpada od płyty do zbiornika. Po rozładowaniu wszystkich komór prasy cykl pracy prasy zaczyna się od nowa.
Cyfrą $2$ oznaczono płytę skrajna nieruchomą. Płyta skrajna nieruchoma czołowa i końcowa w wewnętrznej części są przystosowane do filtracji, natomiast zewnętrzne mają zamontowane odpowiedni króćce służące do połączenia z aparaturą współpracującą np. skrzynką sterującą.
Cyfrą $3$ oznaczono dopływ zawiesiny. Nadawę doprowadza się pierwszym przewodem pod ciśnieniem $12$ atmosfer ($1172 \mathrm{kPa}$), natomiast filtrat odprowadza się drugim przewodem. Proces filtracji trwa do całkowitego napełnienia prasy i zaniku odpływu odfiltrowanej wody. Po zakończeniu odwadniania odcina się dopływ nadawy, następnie likwiduje się nacisk płyt oporowych i rozsuwa płyty w celu opróżnienia prasy. Zależnie od stopnia łatwości odwadniania materiału ciśnienie doprowadzanej nadawy może wynosić od $3$ atmosfer do $12$ atmosfer (od $294 \mathrm{kPa}$ do $1172 \mathrm{kPa}$).
Cyfrą $4$ oznaczono płyty środkowe przesuwne. Wewnętrzna część płyty jest dwustronnie rowkowana (użebrowana) i wyposażona w kanały odprowadzające wodę (filtrat) do przewodu wodnego. Na każdą płytę nałożona jest tkanina filtracyjna. Zespół płyt filtracyjnych jest silnie ściśnięty jedna do drugiej. Płyty filtracyjne zawieszone są na specjalnych prowadnikach, po których mogą być przesuwane. Każda płyta posiada otwory, które po zamknięciu prasy służą do odprowadzenia filtratu. Otwory służące do doprowadzenia nadawy znajdują się znajdują się w narożach lub w centralnej części płyty.
Cyfrą $5$ oznaczono płyta skrajna przesuwna. Płyta dociska płyty środkowe do siebie. W ten sposób prasa jest zamykana.
Cyfrą $6$ oznaczono urządzenie dociskowe (zamykające). Prasa jest zamykana przy pomocy siłownika hydraulicznego, zamknięcie prasy polega na zaciśnięciu pakietu filtracyjnego pomiędzy głowicą stałą (płytą skrajną przesuwną) a ruchomą (płytą skrajną nieruchomą) przy pomocy cylindra hydraulicznego.
Na rzucie głównym to znaczy od przodu, widać żółte urządzenie w kształcie prostopadłościanu. Lewą połowę urządzenia stanowią żółte elementy kratowe. W drugiej połowie urządzenia w obudowie kratowej znajdują się położone obok siebie cienkie płyty środkowe przesuwne. Przekrój boczny pojedynczej płyty to prostokąt. Płyty są położone szczelnie jedna obok drugiej w prawej części urządzenia. Zewnętrzna cześć płyty pokryta jest szarą tkaniną. Na jednej z płyt widocznej w prawej części urządzenia znajduje się cyfra $4$. Z lewej strony urządzenia przed płytami znajduje się żółty element o prostokątnym przekroju bocznym. Jest to płyta skrajna przesuwna oznaczona cyfrą $5$. Na górze i na dole obudowy kratownicy w której znajdują się płyty filtracyjne znajdują się dwa siłowniki hydrauliczne. Siłowniki są w kształcie cylindrów w których cylinder cieńszy wsuwa się wewnątrz cylindra grubszego. W przypadku górnego cylindra hydraulicznego cieńszy cylinder jest z lewej strony. W przypadku cylindra dolnego cieńszy element jest z prawej strony.
Prawy koniec urządzenia stanowi obudowa kratowa. Obudowa wykonana jest z żółtej oczkowej kraty. Obudowa tworzy prostopadłościan.
W prawym górnym rogu urządzenia stanowiącym bok obudowy znajduje się cyfra $1$.
Z lewej stronu urządzenia znajdują się podzespoły elektryczne które są przyłączone do żółtego cylindrycznego kształtu znajdującego się na podstawie w lewym dolnym rogu. Cylinder jest najprawdopodobniej korpusem w którym znajduje się jednostka napędowa.
Przed urządzeniem znajduje się połączenie rurowe w kształcie litery C odwróconej pod kątem dziewięćdziesięciu stopni. Jest to dopływ nadawy. Cyfra $3$ znajduje się w lewej górnej części rury. Poniżej cyfry $3$ na prostym pionowym odcinku rury znajduje się pokrętło w kształcie szarego dużego okręgu na którym znajduje się cyfra $6$. Jest to urządzenie dociskowe. Z prawej strony rury biegnącej przed prasą, w części naprzeciwko wkładów filtracyjnych znajduje się na górze rury dziesięć czarnych sześciennych elementów. Z sześcianów odchodzi dziesięć kabli które łączą się z płytami filtracyjnymi wewnątrz prasy. Dół urządzenia stanowi żółta rama z której odchodzi osiem czarnych kabli łączących się z czarną podstawą urządzenia.
W rzucie tylnym urządzenia różnicę względem rzutu przedniego stanowi brak rury z boku urządzenia oraz widoczny fragment tyłu urządzenia z podzespołami elektrycznymi. Z prawej strony ekranu czyli na tyle urządzenia do kratownicowej ramy prasy przymocowany jest biały prostopadłościan. Jest to obudowa skrzynki sterującej. Poniżej skrzynki widać czarne kable elektryczne łączące się z obudową prasy.
Na rzucie z prawego boku urządzenia widać, że bok urządzenia stanowi obudowa kratowa. Obudowa jest wykonana z kraty oczkowej. Po środku kraty znajduje się otwór który stanowi wejście do tej części prasy.
Bok konstrukcji ramowej prasy stanowi szara płyta w kształcie prostokąta. Na środku płyty znajduje się cyfra $2$ oznaczająca płytę skrajnie nieruchomą.
Po lewej stronie prasy widać biegnącą rurę która jest przyłączona do korpusu prasy przy pomocy czarnych kabli.
W rzucie bocznym lewym widać że na ścianie bocznej prasy zawieszona jest biała skrzynia w kształcie prostopadłościanu. Na skrzyni w centralnej części znajduje się monitor. Pod monitorem widać w sumie siedem guzików rozłożonych w dwóch rzędach. W pierwszym rzędzie znajduje jako drugi od prawej strony znajduje się dodatkowo czerwony okrągły guzik. Po lewej stronie skrzynki znajdują się sześć czarnych kabli elektrycznych które łączą białą skrzynię kontrolną z obudową prasy.
W centralnej części prasy na dole znajduje się rura zakończona przyłączem skierowanym do dołu.
W rzucie górnym widać, że prasa jest w kształcie prostokąta. Połowa prasy znajdująca widoczna po lewej stronie ekranu jest pusta. Prawa cześć zawarta w żółtej kratowej ramie jest wypełniona szarymi płytami filtracyjnymi. Z góry płyta filtracyjna jest w kształcie cienkiego prostokąta. Nad płytami filtracyjnymi znajduje się czternaście czarnych rolek.
Z prawej strony prasy znajduje się obudowa tworząca klatkę. Wnętrze obudowy jest puste. Na ścianie bocznej obudowy jest przejście. Z lewej strony prasy widać białą skrzynię podwieszoną na bocznej ścianie prasy. Od skrzyni odchodzi układ czarnych kabli i rur które łączą się z konstrukcją kratową prasy. Podstawa prasy stanowi czarny płaski element w kolorze czarnym. Przed prasą u dołu ekranu biegnie cylindryczna rura od której odchodzi dziesięć czarnych kabli łączących się z płytami filtracyjnymi.
Rzut dolny prasy stanowi czarny element w kształcie prostokąta znajdujący się pomiędzy żółtą cylindryczną ramą. Po obu stronach prasy w prawej jej części do dolnej części obudowy przyłączonych jest po osiem czarnych kabli.

Model $4$. Wirówka sitowa

Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający prasę filtracyjną.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą $1$ oznaczono wirówkę sitową. Wirówka sitowa to urządzenie, w którym odwadnia się produkty wzbogacania węgla kamiennego. Wykorzystanie tych urządzeń w obiegu wodno‑mułowym uzależnione jest od rodzaju odwadnianego materiału zdeterminowane głównie wielkością odwadnianych ziaren. W wirówkach sitowych rozdzielanie fazy stałej od ciekłej odbywa się na przegrodzie filtracyjnej.
Ruchomy kosz sitowy i wirnik obracają się w tym samym kierunku, lecz z różna prędkością, wskutek czego materiał znajdujący się w pierścieniowo‑stożkowej przestrzeni pomiędzy koszem i wirnikiem zostaje poddany działaniu siły odśrodkowej. Wirówki sitowe mogą być pionowe lub poziome oraz o działaniu ciągłym lub okresowym.
Wirówka sitowa wykorzystywana jest do odwadniania koncentratowych miałów węglowych otrzymanych w procesach wzbogacania w osadzarkach miałowych. Wielkość odwadnianych ziaren w takiej wirówce wynosi poniżej $20 \mathrm{mm}$.
Cyfrą $2$ oznaczono napęd. Napęd wirówki stanowi silnik elektryczny, którego wał jest połączony z wałem wirówki.
Cyfrą $3$ oznaczono pompę. Przy pomocy pompy odprowadza się filtrat z wirówki.
Cyfrą $4$ oznaczono wał wirówki. Wał wirówki napędzany jest silnikiem elektrycznym co powoduje, że kosz i wirnik obracają się w tym samym kierunku, lecz z różną prędkością, wskutek czego materiał znajdujący się w pierścieniowo‑stożkowej przestrzeni pomiędzy koszem i wirnikiem zostaje poddany działaniu siły odśrodkowej.
Cyfrą $5$ oznaczono bęben wirówki. Bęben wirówki od zewnątrz jest perforowany, a od wewnątrz stanowi kosz sitowy wykonany z sita szczelinowego.
Cyfrą $6$ oznaczono dopływ zawiesiny. Nadawa doprowadzana jest centralnie w osi bębna wirówki.
Na rzucie z przodu wirówka sitowa jest szarym urządzeniem o kształcie wnętrza głośnika. W centralnej części ekranu widać szarą ramę urządzenia. Rama składa się z szarej podstawy w kształcie litery H. Z każdego wierzchołka podstawy biegnie pionowo w górę szara stalowa belka o przekroju kwadratu. Przed bokami ramy znajduje się dodatkowa płyta w kształcie cienkiego prostokąta. Na płycie z prawej strony modelu umieszczone jest niebieskie urządzenie w kształcę walca. Powierzchnia urządzenia jest w kształcie harmonijki. Na środku urządzenia znajduje się cyfra $3$.Jest to pompa. Wlot pompy jest połączony z niewielkim niebieskim elementem o kształcie prostopadłościanu do którego przyłączona jest stalowa rura.
W połowie wysokości boków wirówki znajduje się szara poprzeczna belka. Belka jest ułożona prostopadle do ramy. Powoduje to że łączy oba boki ramy wirówki. Na belce z prawej strony osadzona jest płyta w kształcie prostokąta. Na płycie znajduje się niebieskie urządzenie o kształcie walca. Powierzchnia urządzenia jest ząbkowana to znaczy w kształcie harmonijki. Jest to silnik. Na środku urządzenia znajduje się cyfra $2$.
Na górze ramy po lewej stronie widać element w kształcie szarego obróconego stożka. Jest to bęben wirówki oznaczony cyfrą $5$. Podstawa stożka jest połączona z lewym bokiem ramy. Wierzchołek stożka jest ścięty. Do miejsca wierzchołka stożka dochodzi szary element w kształcie walca który łączy się z bokiem ramy znajdującej się po prawej stronie modelu. Cylindryczny element to wal obrotowy oznaczony na modelu cyfrą $4$.
Po lewej stronie bębna na dalszej krawędzi stożka widać zawiasy na których zawieszony jest wirnik. Wirnik stanowi mniejszy stożek od obudowy stożkowej wirnika. Stożek wirnika jest osadzony na stalowej okrągłej płycie. Na całej powierzchni stożka wirnika znajdują się równomiernie rozmieszczone elementy o kształcie cienkich krótkich cylindrów. Za wirnikiem widać idącą pionowo w górę szarą rurę. Jest to dopływ zawiesiny. Na szczycie rury znajduje się cyfra $6$.
W rzucie tylnym widać, że rura która stanowi dopływ zawiesiny łączy się z pokrywą wirnika w miejscu które jest środkiem okręgu. Ruta która biegnie od pompy znajdującej się w lewym dolnym rogu podstawy połączona jest z prawą częścią ramy bocznej wirnika. Rura do ramy przyłączona jest po środku w dolnej części ramy.
W rzucie bocznym z prawej strony widać że wał znajdujący się u góry modelu przyłączony jest do tyłu obudowy bębna poprzez połączenie kołnierzowe. Napęd bębna znajdujący się w połowie wysokości ramy połączony jest z wałem poprzez szary element o kształcie prostopadłościanu o zaokrąglonych wierzchołkach.
W rzucie bocznym z prawej strony widać, że rama boczna prawej lewej części modelu jest w kształcie prostokąta którego górna cześć stanowi półokrąg. W górnej części ramy bocznej jest osadzony stożkowy bęben.
W rzucie górnym widać, że stożkowy wirnik widoczny z lewej strony ekranu jest osadzony na elemencie w kształcie cylindra który jest dołączony do pokrywy wirnika osadzonej na zawiasach.
W rzucie dolnym można zauważyć, że podstawa urządzenia jest w kształcie kwadratu, przez którego środek geometryczny biegnie dodatkowa belka w kształcie prostokąta. Dodatkowo do kwadratowej podstawy dołączony jest prostokąty szary element, który stanowi podstawę dla pompy.

Model $5$. Wirówka sedymentacyjna

Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający wirówkę sedymentacyjną. Wirówka sedymentacyjna jest urządzeniem wykorzystywanym do rozdzielania emulsji i trudno filtrujących się osadów z ciał stałych. Urządzenie posiada bęben wykonany z pełnej blachy w którym podczas wirowania ciecz o mniejszej gęstości zbiera się w obszarze osi wirówki, a ciecz o większej gęstości lub ciało stałe gromadzi się na wewnętrznej ścianie wirówki.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą $1$ oznaczono wirówkę sedymentacyjną. Wirówka sedymentacyjna to urządzenie, w którym odwadnia się z produkty wzbogacania węgla kamiennego. Wykorzystanie tych urządzeń w obiegu wodno‑mułowym uzależnione jest od rodzaju odwadnianego materiału zdeterminowane głównie wielkością odwadnianych ziaren. W wirówkach sedymentacyjnych rozdzielanie fazy stałej od ciekłej odbywa się w polu działania sił odśrodkowych.
Wirówka sedymentacyjna służy do odwadniania flotokoncentratu węgla koksowego otrzymanego w wyniku procesu wzbogacania flotacyjnego, a więc dedykowana jest dla drobnouziarnionych zawiesin poniżej $0,5 \mathrm{mm}$.
Cyfrą $2$ oznaczono bęben. Bęben wirówki sedymentacyjnej wykonany jest w postaci pełnego płaszcza. Bęben i wirnik, na którego zewnętrznej powierzchni jest nawinięty ślimak obracają się w tym samym kierunku, lecz z różną prędkością. Liczba obrotów bębna jest o około 2% wyższa niż liczba obrotów wirnika. Bęben może mieć kształt cylindryczny, stożkowy, cylindryczno‑stożkowy lub bardziej złożony.
Cyfrą $3$ oznaczono wirnik. Przez otwory w ścianie wirnika zawiesina przechodzi do przestrzeni roboczej pomiędzy wirnikiem a bębnem i wskutek działania siły odśrodkowej zostaje rozwarstwiona w ten sposób, że faza stała posiadająca większą gęstość od wody tworzy pierścień zewnętrzny (przylegający do ściany bębna), natomiast woda wraz z pewną ilością części stałych - pierścień wewnętrzny.
Cyfrą $4$ oznaczono ślimak. Wskutek względnego ruchu ślimaka po wewnętrznej ścianie bębna zgromadzony na powierzchni bębna osad jest przesuwany w kierunku odprowadzenia odwodnionego produktu.
Cyfrą $5$ oznaczono otwory wydrążone w wale wirnika. Przez otwory w ścianie wirnika zawiesina przechodzi do przestrzeni roboczej pomiędzy wirnikiem a bębnem i wskutek działania siły odśrodkowej zostaje rozwarstwiona w ten sposób, że faza stała posiadająca większą gęstość od wody tworzy pierścień zewnętrzny (przylegający do ściany bębna), natomiast woda wraz z pewną ilością części stałych - pierścień wewnętrzny.
Cyfrą $6$ oznaczono doprowadzenie nadawy. Zawiesina do wirówki doprowadzana jest pod ciśnieniem przewodem wydrążonym wewnątrz wału wirnika.
Cyfrą $7$ oznaczono odprowadzenie osadu. Wskutek względnego ruchu ślimaka po wewnętrznej ścianie bębna zgromadzony na powierzchni bębna osad jest przesuwany w kierunku odprowadzenia odwodnionego produktu.
Cyfrą $8$ oznaczono próg przelewowy. Klarowana woda przepływa w przeciwnym kierunku niż zagęszczony osad i opuszcza wirówkę przez próg przelewowy.
Cyfrą $9$ oznaczono obudowę wirówki. Zewnętrzna część wirówki.
Liczbą $10$ oznaczono napęd wirnika. Silnik elektryczny, którego wał jest połączony z wałem wirówki wprawia go w ruch obrotowy.
Liczbą $11$ oznaczono napęd bębna.
W rzucie głównym, w centralnej części ekranu widać urządzenie przypominające stół z półokrągłą stalową pokrywą u góry i stalowym ślimakiem znajdującym się w prawej części ekranu. Wirówka sedymentacyjna posadowiona jest na stalowej szarej ramię w skład której wchodzą cztery szare nogi z bocznymi poprzeczkami. Dodatkowo w punkcie stanowiącym środek geometryczny wirówki widać dodatkową nogę wspornikową którą stanowi pionowo idąca cylindryczna rura łącząca się z niewielkim sześcianem do którego przyłączony jest cylindryczny element stanowiący najprawdopodobniej pompę Na stalowych od jednej trzeciej długości podstawy (licząc od lewej strony ekranu) osadzona jest niebieska skrzynia (obudowa bębna) o kształcie prostopadłościanu. Nad skrzynią znajduje się szara półokrągła pokrywa która jest zamontowana na zawiasach do dalszej krawędzi skrzyni.
Po lewej stronie ekranu, na początku podstawy widać czarne urządzenie w kształcie walca. Na środku korpusu znajduje się harmonijkowy kształt oraz liczba $11$. Element ten to napęd bębna. Pomiędzy napędem bębna a skrzynią znajduje się czarny prostopadłościan o zaokrąglonych wierzchołkach. Wysokość prostopadłościanu jest większej od wysokości napędu bębna walca. Dodatkowo na górze prostopadłościanu znajdują się otwory wentylacyjne oraz cyfra $10$. Element ten to napęd wirnika. Po prawej stronie napędu wirnika, na płaszczyźnie będącej ściętym wierzchołkiem prostopadłościanu umieszczona jest dźwignia zakończona czarną kulą. Jest to dźwignia uruchamiająca napęd.
Po prawej stronie napędu wirnika widać niebieską skrzynię która stanowi bęben wirówki. W osi symetrii obudowy bębna widać znajdujący się organ roboczy czyli urządzenie wykonujące pracę. Organem roboczym jest stalowy ślimak, który zapewnia przesuwanie się odwirowanych cząstek stałych. Ślimak jest oznaczony cyfrą $4$znajdującej się po prawej stronie ekranu, w odległości stanowiącej około dwie trzecie długości ślimaka. Okrągłe łopatki ślimaka przypominające gwint śruby, osadzone są na cylindrycznym wale w którym znajdują się równomiernie rozmieszczone otwory wydrążone w wale wirnika. Otwory są oznaczone cyfrą $5$. Rolą otworów jest dostarczenie zawiesiny do obszaru roboczego znajdującego się pomiędzy wirnikiem a bębnem. Organ roboczy umieszczony jest w bębnie wirówki, cyfra $2$ znajdująca się w połowie elementu. Początek bębna od strony wylotu osadu (lewa część ekranu) jest w kształcie stożka. Następnie główna część bębna przechodzi w kształt cylindrycznej rury. Na końcu rury znajduje się duży element cylindryczny oznaczony cyfrą $8$ w którym znajduje się próg przelewowy.
Wał wirnika osadzony jest pomiędzy dwoma cylindrycznymi elementami znajdującymi się na początku i końcu obudowy bębna. Po lewej stronie skrzyni bębna cylindryczny kształt stanowi element wylotu odprowadzanego osadu. Na kształcie znajduje się cyfra $7$. Po prawej stronie szary cylindryczny element oznaczony cyfrą $6$ stanowi doprowadzenie nadawy. Dopływ nadawy znajduje się przed progiem przelewowym $8$.
Za obudową bębna, do boku skrzyni w którym znajduje się dopływ nadawy przyłączona jest szara stalowa rura. Ruta biegnie pionowo w dół w stronę podłoża.
W prawym dolnym boku skrzyni znajduje się cyfra $1$ oznaczająca wirówkę sedymentacyjną.
W rzucie tylnym widać, że z prawej stronie ekranu, przed obudową bębna znajduje się czarny element w kształcie walca. Na środkowej części walca znajduje się kształt harmonijki oraz liczba $10$. Jest to napęd wirnika. Po lewej stronie napędu umieszczona jest skrzynia bębna (obudowa bębna). Podstawa obudowy bębna jest w kształcie prostopadłościanu. Górę obudowy stanowi półokrągła czarna pokrywa. Na pokrywie znajdują się dwie rączki w kształcie litery C które umożliwiają podniesienie i opuszczenie skrzyni. Każda z rączek znajduje się w jednej trzeciej odległości skrzyni.
W rzucie górnym widać, że bęben znajdujący się wewnątrz obudowy osadzony jest na pięciu półokrągłych elementach. Podobne elementy są umieszczone na wewnętrznej stronie pokrywy skrzyni. Elementy te tworzą pięć osobnych sekcji i zapewniają stabilizacje bębna.
W rzucie prawym bocznym, lewym bocznym oraz dolnym nie ma żadnych dodatkowych widocznych elementów. Jedynie w tych rzutach znajduje się ogólny przekrój wirówki.