Buty i kwiat paproci

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń zna:

• treść baśni Kazimierza Malickiego „Goliszowe buty”,

• utwory, w których występuje motyw stawania się niewidzialnym.

b) Umiejętności

Uczeń:

• rozumie tekst baśni „Goliszowe buty”,

• charakteryzuje postaci i ocenia ich postępowanie,

• przewiduje skutki postępowania bohaterów i realizacji wybranych marzeń,

• pisze tekst o własnych marzeniach,

• wymienia utwory, w których występował motyw stawania się niewidzialnym.

2. Metoda i forma pracy

Praca z tekstem, drama, rozmowa, praca indywidualna, grupowa i zbiorowa.

3. Środki dydaktyczne

Podręcznik

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Uczniowie opowiadają, o czym przeważnie ludzie marzą. Mogą też mówić o swoich marzeniach. Nauczyciel przywołuje postać Ikara i prosi uczniów o wskazanie odwiecznego marzenia ludzkiego, jakie symbolizuje Ikar. Uczniowie zastanawiają się, czy realizacja marzenia o lataniu mogła pociągnąć za sobą jakieś złe skutki. Nauczyciel rysuje na tablicy tabelę i prosi uczniów o uzupełnienie dobrych i złych skutków realizacji marzenia o lataniu.

Uczniowie zastanawiają się, czy to marzenie kiedyś się spełni, czy marzenie o rzeczach nierealnych ma jakiś sens.

b) Faza realizacyjna

Uczniowie czytają w podręczniku tekst Kazimierza Malickiego „Goliszowe buty” i układają wspólnie plan wydarzeń do opowiadania. Wskazują najważniejszy dla utworu moment, uzasadniają swój wybór.

Uczniowie wymieniają zdarzenia, które wskazywały, że Golisz jest niewidzialny. Zastanawiają się, co czuł Wojciech, kiedy nie wiedział nic o specjalnych właściwościach butów.

Uczniowie charakteryzują Wojciecha, odpowiadając na pytania:

• Jaki był stosunek Wojciecha do pracy?

• Jak się czuł, kiedy zaczął podejrzewać, że coś jest nie tak?

• Jak się czuł, kiedy dotarł do rodzinnego domu?

• Jak się zachował, kiedy dowiedział się o szczególnych właściwościach butów?

• Jak zareagował na propozycję Walentego?

Uczniowie gromadzą określenia do opisania Pauliny, a następnie wskazują na przykłady z tekstu, które te cechy uzasadniają, np. mądra – domyśliła się prawdy o kwiecie paproci, doświadczona – znała właściwości kwiatu.

Uczniowie charakteryzują Walentego i zastanawiają się, czy słusznie został ukarany utratą kwiatu paproci. Uzasadniają swoje wypowiedzi, wymieniają figle, jakie mógłby płatać ludziom Walenty.

Uczniowie piszą krótkie wypowiedzi zaczynające się od słów:

Gdybym miał goliszowe buty…

Uczniowie czytają swoje prace.

Uczniowie zastanawiają się, w jakich utworach bohaterowie stawali się niewidzialni i przypominają, w jaki sposób wykorzystali swoje umiejętności, np. „Harry Potter”: peleryna niewidka pomogła mu rozwiązać zagadkę, „Pan Kleks”: czapka niewidka.

c) Faza podsumowująca

Uczniowie pracują w parach lub w grupach trzyosobowych. Wymyślają scenki, które pokażą, w jaki sposób skorzystaliby z kwiatu paproci.

Uczniowie prezentują swoje scenki, każdy opowiada o uczuciach, jakie towarzyszyły mu podczas danej czynności. Po zaprezentowaniu wszystkich pomysłów uczniowie wybierają pomysł, który najbardziej im się podobał, uzasadniają swój wybór, oceniają, czy realizacja danego pomysłu przyniosłaby dobre czy złe skutki.

5. Bibliografia

A. Łuczak, A. Murdzek, Między nami. Podręcznik dla klasy szóstej szkoły podstawowej, Gdańsk, Wydawnictwo Oświatowe, Gdańskie 2003.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

brak

b) Zadanie domowe

Naucz się opowiadać historię o giloszowych butach.

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak