Infografika dotycząca charakterystyki poszczególnych gatunków drzew i krzewów leśnych. Składa się ona z trzech katalogów.

Pierwszy katalog zatytułowany został drzewa liściaste. W jego skład wchodzi piętnaście zakładek. Każda zakładka składa się z opisu danego drzewa lub krzewu leśnego, nagrania (pliku dźwiękowego) tożsamego z zamieszczoną treścią oraz kilku fotografii.

Pierwsza zakładka dotyczy brzozy.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Brzoza brodawkowata
Nazwa łacińska: Betula pendula L.
Nazwa angielska: Silver birch
Nazwa niemiecka: Hänge‑Birke
Nazwa rosyjska: Берёза повислая
Występowanie: W Polsce występuje na niżu i w reglu dolnym.
Charakterystyka: Kora biała, łuszcząca się, u starszych drzew spękana. Liście zwykle jajowatotrójkątne, romboidalne, ząbkowane na brzegach. Owoce – zebrane w walcowate lub kuliste owocostany.
Drzewo osiąga do 30 m wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: lipiec‑sierpień
Wiek owocowania: 10 lat (wolna przestrzeń, 25 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co roku (obfite owocowanie co 2‑3 lata)

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona brzozy. Są to jasnobrązowe nasiona niewielkich rozmiarów. Mają owalny kształt. Po bokach posiadają zwykle dwa błonkowate skrzydełka.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę, która wyrosła z nasionka. Siewka brzozy to delikatne, cienkie pędy o niewielkiej wysokości. Posiada ona trzy niewielkie liście. Dwa boczne mają owalny kształt, natomiast centralny – sercowaty. Liście mają zieloną barwę i pokryte są na powierzchni delikatnym owłosieniem.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy brzozy. Jest to gałązka drzewa, która utrzymuje się na drzewie przez okres zimy. Pąki zimowe brzozy są umieszczone naprzemiennie wzdłuż pędu i mają charakterystyczny stożkowy kształt. Pędy zimowe brzozy mają brązową barwę.
Czwarte zdjęcie przedstawia pędu ulistniony.  Jest to zielony liść o sercowatym kształcie. Jego krawędzie są regularnie ząbkowane. Liść posiada wyraźne użyłkowanie (nerwację).
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Mają one postać wydłużonych szyszek o brązowo‑zielonej barwie.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Mają one walcowaty kształt. Są dość pękate. Wyglądem przypominają szyszkę. Owoce brzozy mają zielonkawy kolor.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa brzozy. Brzoza to drzewa o dość wąskim pniu. Pokryty jest on białą, łuszcząca się i lekko pękającą korą. Korona drzewa jest stosunkowo wąska. Ma nieregularnie walcowaty kształt. Jest luźna i prześwitująca. Gałęzie brzozy porośnięte są przez jasnozielone liście.

Druga zakładka dotyczy buka.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Buk zwyczajny
Nazwa łacińska: Fagus sylvatica L.
Nazwa angielska: European beech
Nazwa niemiecka: Rotbuche
Nazwa rosyjska: Бук европе́йский
Klimat: Występuje na półkuli północnej w strefie klimatów umiarkowanych. Tworzy drzewostany czyste lub mieszane w północno‑zachodniej, zachodniej i południowej części kraju (w górach w reglu dolnym).
Charakterystyka: Kora gładka, srebrzystoszara. Liście jajowate. Miseczki owocowe zawierają dwa trójkanciaste orzeszki, zwane bukwią.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: 40‑50 lat (wolna przestrzeń), 60‑80 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 5‑8 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona buka. Mają one jajowaty kształt. Są małe i płaskie. Ich powierzchnia jest gładka i błyszcząca, porośnięta w niewielkim stopniu jasnymi włoskami.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Siewka buka ma smukłą, jasnozieloną łodygę, z której wyrasta duży liść o sercowatym kształcie. Ma on ciemnozieloną barwę.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gładka, zwarta gałązka pokryta matową korą o szaro‑brązowej barwie. Gałązkę porastają niewielkie, ciemnobrunatne pąki. Pąki odstają znacznie od gałązki. Mają stożkowaty kształt.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Jest to cienka gałązka, którą porastają liście. Mają one jajowaty kształt. Ich brzegi są ząbkowane. Liście są ciemnozielone, matowe i mają wyraźnie widoczne użyłkowanie.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Zebrane są one w pęczki zwisające z gałęzi na długich osadkach.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce buka. Mają one zaokrąglony kształt. Zwężają się przy czubku. Owoce buka z zewnątrz pokryte są lekko kolczastą osłonką o zielonkawo‑brązowawej barwie. Dojrzały owoc buka charakteryzuje się pękniętą osłonkę, spod której wyłania się gładki i błyszczący orzeszek o kremowej barwie.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Buk charakteryzuje się regularną, szeroką koroną o gęstym ulistnieniu. Liście mają jasnozielony kolor. Pień drzewa jest szeroki i masywny. Rozgałęzia się w potężne konary. Kora drzewa jest popielatoszara i gładka.

Trzecia zakładka dotyczy dębu bezszypułkowego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Dąb bezszypułkowy
Nazwa łacińska: Quercus petraea (Matt.) L.
Nazwa angielska: Sessile oak 
Nazwa niemiecka: Stiel‑Eiche
Nazwa rosyjska: Дуб черешчатый
Występowanie: W Polsce pospolity na niżu, rzadszy w górach, wschodni zasięg w Puszczy Białowieskiej.
Charakterystyka: Kora u młodych drzew jest gładka, u starszych szorstka, popękana o szarobrązowej barwie. Liście skrętoległe, blaszka liścia eliptyczna z symetrycznymi klapami. Owoc – orzeszek żołądź do 3,5 centymetra długości. Drzewo osiąga do 40 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: 30 lat (wolna przestrzeń), 60 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 5‑8 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona dębu bezszypułkowego. Mają one owalny kształt. Ich powierzchnia jest gładka i błyszcząca. Nasiona mają ciemnobrązowy kolor. Nie posiadają one wyraźnej szypułki.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Siewka dębu bezszypułkowego ma jedną główną łodygę, która wyrasta prosto z ziemi. Liście są duże, grube i owalne, z wyraźnie ząbkowanymi brzegami. Liście są zielone i mają błyszczącą powierzchnię.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Pędy zimowe pozbawione są liści. Kora jest gładka i brązowa. Jest to cienka warstwa ochronna, która pokrywa wewnętrzną tkankę pędu. Na pędach zimowych można zauważyć pąki.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Liście dębu bezszypułkowego są duże, jasnozielone i mają wyraźnie ząbkowane brzegi. Są one eliptyczne lub owalne i mają długość od 5 do 10 centymetrów. Liście są skórzaste i mają błyszczącą powierzchnię. Jedną z charakterystycznych cech dębu bezszypułkowego jest brak długich szypułek na liściach. Liście są bezpośrednio przyczepione do gałęzi.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty dębu bezszypułkowego. Kwiaty są zebrane w charakterystyczne, zwisające kwiatostany, które wieszają się na cienkich szypułkach. Mają kształt kulisty i żółtą barwę z różowymi pręcikami.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Żołędzie dębu bezszypułkowego są małe. To jadalne orzechy, które mają eliptyczny kształt. Skorupa żołędzi jest twarda i drewniana. Wyposażona w charakterystyczne, nieregularne żeberka i bruzdy. Żołędzie są pokryte małą, włóknistą, lecz twardą “czapką“, która jest pozostałością po zalążni kwiatu.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokrój dębu bezszypułkowego jest szerokokształtny z rozłożystą koroną. Korona jest obszerna, równomiernie rozłożona i gęsta, tworzy szeroki parasolowaty kształt. Drzewo to ma silnie rozwiniętą strukturę gałęziową, która jest rozciągnięta na różnych poziomach korony.

Czwarta zakładka dotyczy dębu czerwonego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Dąb czerwony
Nazwa łacińska: Quercus rubra L.
Nazwa angielska: Northern red oak
Nazwa niemiecka: Roteiche
Nazwa rosyjska: Дуб красный
Występowanie: W Polsce występuje na całym niżu oraz w niższych rejonach górskich.
Charakterystyka: Kora u młodych drzew gładka, ciemnoszara, u starych drzew płytko spękana. Liście głęboko i ostro klapowane, na końcach klap występują trzy ząbki zakończone kolcem. Owoce – orzeszek żołądź, gruby i pękaty o czerwonobrązowym zabarwieniu. Drzewo osiąga do 47 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień‑maj
Miesiąc dojrzewania owoców: dojrzewanie w drugim roku, koniec września‑początek października
Wiek owocowania: 25 lat
Lata nasienne: raz na 2‑5 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona. Nasionami są stosunkowo duże, owalne żołędzie. Są one nieco spłaszczone z jednej strony. Skorupa żołędzi jest twarda, gładka i błyszcząca. Wyposażona w charakterystyczne, nieregularne żebra i bruzdy. Wewnątrz skorupy znajduje się nasiono dębu czerwonego. Jest owalne i  pomarańczowe, otoczone cienką warstwą miąższu.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Liście siewki są podobne do liści dorosłego drzewa dębu czerwonego, ale są mniejsze i bardziej delikatne Liście są skórzaste i mają ząbkowane brzegi. Siewki mają pojedynczy pęd główny, który wyrasta prosto z ziemi. Ten pęd jest cienki i elastyczny.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Gałęzie pędów zimowych nie mają liści. Kora jest gładka i ma szaro‑brązowy kolor. Pędy są proste i grube. Na pędach zimowych można zauważyć pąki, które stanowią zalążki przyszłych liści i kwiatów.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Liście są one duże, skórzaste, jasnozielone i mają wyraźnie ząbkowane brzegi. Cechą charakterystyczną jest również fakt, że liście są skupione na długich ogonkach i nie mają wyraźnych szypułek. Pędy ulistnionego dębu czerwonego tworzą rozłożystą koronę o gęstej strukturze. Korona jest szeroka i pełna liści, co nadaje drzewu charakterystyczny, szeroki kształt.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Kwiaty są zebrane w zwisające kwiatostany. Są małe, mają kulisty kształt i skupiają się w zwisających gronach, które wieszają się na długich szypułkach.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Są to żołędzie, które są stosunkowo duże i mają owalny kształt. Skorupa żołędzi jest twarda, drewniana i gładka. Osadzona się na żołędziach i otacza nasiona oraz miąższ. Żołędzie mają na jednym końcu tzw. “czapką“, która jest pozostałością po zalążni kwiatu. Czapka jest przytwierdzona do skorupy w postaci niewielkiego wyniosłego wypustu. Wewnętrzna część żołędzia znajduje się nasiono. Jest ono okrągłe i ma pomarańczową barwę.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokrój korony dębu czerwonego jest szeroki i rozłożysty. Korona jest pełna gęstego liścia, tworzy parasolowaty kształt. Dęby czerwone mają silnie rozwiniętą strukturę gałęziową, która tworzy gęsty dach liści. Liście są duże, jasnozielone i eliptyczne o wyraźnie ząbkowanych brzegach.

Piąta zakładka dotyczy dębu szypułkowego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Dąb szypułkowy
Nazwa łacińska: Quercus robur L.
Nazwa angielska: Pedunculate oak
Nazwa niemiecka: Stieleiche
Nazwa rosyjska: Дуб чере́шчатый
Występowanie: W Polsce występuje na całym obszarze, środowisko naturalne – Tatry i Podhale.
Charakterystyka: Kora barwy od bladoszarej do ciemnobrązowej, gładka w młodych drzewach, później pokryta regularnymi głębokimi bruzdami. Liście ułożone skrętolegle, blaszka liściowa asymetryczna o eliptycznym kształcie. Orzechy – żołędzie wielkości od 1,5 do 3 centymetrów. Drewno twarde i trwałe. Drzewo osiąga do 40 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: koniec kwietnia, maj
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: 40‑50 lat (wolna przestrzeń), 60‑80 lat (drzewostan)
Lata nasienne: owoce dojrzewają w roku kwitnienia, co 4‑6 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona dębu szypułkowego.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Ma ona smukłą, zieloną łodygę, na której szczycie wyrasta kilka liści. Mają one odwrotnie jajowaty kształt. Posiadają głębokie wcięcia na brzegach, które są lekko zaokrąglone. Liście mają soczysto zieloną barwę.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to bezlistna gałązka o gładkiej, szaro‑brązowej korze. Na pędzie znajdują się umieszczone na przemian jasnobrunatne pąki. Są one stosunkowo małe.
Czwarte zdjęcie przedstawia pędu ulistniony. Jest to smukła gałązka, porośnięta gęsto przez charakterystyczne liście dębowe. Mają one ciemnozieloną barwę. Liście mają kształt odwrotnie jajowaty. Na brzegach posiadają głęboki wycięcia, które są lekko zaokrąglone. 
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty męskie oraz żeńskie dębu szypułkowego. Kwiaty męskie zebrane w zwisające i cienkie kotki. Kotka to typ kwiatostanu, w którym pojedyncze kwiaty osadzone są na osi pędu bez szypułek. Pojedynczy kwiat ma postać zielonego pąka. Kwiaty żeńskie składają się z małych zalążni otoczonych listkami kwiatowymi.
Szóste zdjęcie przedstawia owoc dębu szypułkowego. Jest to żołądź. Ma on owalny kształt. U góry posiada szypułkę. Barwa żołędzia jest zielonkawa. 
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa dębu szypułkowego. Dąb to drzewo charakteryzujące się gęstą i rozłożystą koroną drzewa. Liście są duże i zielone. Pień drzewa jest szeroki i masywny. Kora ba ciemnobrązowy odcień.

Szósta zakładka dotyczy grabu pospolitego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Grab pospolity
Nazwa łacińska: Carpinus betulus L.
Nazwa angielska: European hornbeam lub Common hornbeam
Nazwa niemiecka: Hainbuche
Nazwa rosyjska: Граб обыкновенный
Występowanie: Podstawowy gatunek lasów liściastych (grądów). Występuje na obszarach nizinnych i wyżynnym, w górach rośnie do 900 metrów nad poziomem morza.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: 15 lat (wolna przestrzeń), 40 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co roku, obficie co 2 lata
Charakterystyka: Kora ciemna, ziemista, pofalowana. Ulistnienie skrętoległe, liście pojedyncze o eliptycznym kształcie, zakończone ostro. Brzegi liści piłkowane. Owoce – orzeszki pokryte trójklapowymi skrzydełkami, występują w pęczkach. Drzewo osiąga do 30 metrów wysokości.

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona grabu  pospolitego. Mają one niewielkie rozmiary i jajowaty kształt. Powierzchnia okryta jest ciemnobrązową, cienką osłonką. 
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Liście siewki mają owalny kształt. Świeżo wyrośnięte posiadają gładkie brzegi, natomiast dojrzałe liście charakteryzują się głębokim ząbkowaniem na brzegach. Liście mają soczyście zielony kolor.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka o szaro‑brązowej barwie. Pęd zimowy posiada liczne pąki. Mają one niewielkie rozmiary i jasnobrunatny kolor. Pąki na gałązce są umieszczone na przemian.
Czwarte zdjęcie przedstawia pędu ulistniony. Jest to gałązka porośnięta przez jasnozielone liście. Mają one eliptyczny kształt i ostro zakończony koniec. Brzegi są lekko ząbkowane. Liście grabu pospolitego mają wyraźnie widoczne użyłkowanie.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Mają one niewielkie rozmiary. Skupione są w gęstych, zwisających kłosach. Kwiaty mają żółtawo‑zielonkawą barwę. 
Szóste zdjęcie przedstawia owoc grabu pospolitego. Są to małe orzeszki o jajowatym kształcie. Mają one brązową barwę i pokryte są przez cienką osłonkę. Każdy owoc przylega do pojedynczego listka. Listek ten ma postać trójklapowego skrzydełka.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa grabu  pospolitego. Garb pospolity ma gęstą koronę, osiągającą duże rozmiary. Kształt korony jest regularny, zbliżony do stożka. Liście porastające gałęzie grabu mają jasnozieloną, soczystą barwę. Pień jest szeroki i masywny. Kora ma szaro‑brunatną barwę.

Siódma zakładka dotyczy gruszy pospolitej.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Grusza pospolita
Nazwa łacińska: Pyrus communis L.
Nazwa angielska: Common pear
Nazwa niemiecka: Kultur‑Birne
Nazwa rosyjska: Гру́ша обыкнове́нная
Występowanie: W Polsce rośnie w lasach liściastych i na miedzach wśród pól.
Charakterystyka: Kora szaroczarna, spękana, łuszcząca się. Ulistnienie skrętoległe. Liście eliptyczno‑jajowate, drobno piłkowane. Drzewo osiąga do 20 m wysokości.
Miesiąc kwitnienia: przełom maja‑kwietnia
Miesiąc dojrzewania owoców: Wrzesień
Wiek owocowania: 4‑5 lat
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona gruszy pospolitej. Są one nie wielkie, mają brązowy kolor, intensywniejszy na bokach. Nasiona mają kształt łezki.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę gruszy pospolitej. Siewka ma cienką i prostą łodygę, od której odrastają cztery listki. Listki mają owalny kształt i ostre, ząbkowane brzegi. Kolor jest jasnozielony.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy gruszy pospolitej. Pęd ma formę grubszej gałązki o obłych kształtach. Pęd ma brązowy kolor z białym plamkami. Wyrastają z niego szpiczaste elementy. Pęd po lewej stronie pokryty jest warstwą żywicy.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony gruszy pospolitej. Liście są one eliptyczne i pofalowane, z ząbkowanymi brzegami. Liście są zielone i błyszczące. Gęsto porastają gałęzie. Na pędach gruszy pospolitej rozwijają się białe kwiaty.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty gruszy pospolitej. Kwiaty gruszy pospolitej mają pięciokrotny kielich, co oznacza, że składa się on z pięciu działek kielicha. Działki kielicha są zielone, drobne i nieco owłosione. Płatki korony są liczne, zazwyczaj i białe. Mają owalny kształt i delikatną strukturę. Kwiaty posiadają liczne pręciki, które mają cienkie nitki i pylniki, w których znajduje się pyłek. W centralnej części kwiatu znajdują się słupki, które składają się z kilku owocolistków, a każdy owocolistek zawiera zalążki.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe owoce na drzewie. Owoce mają stożkowy kształt. Skórka jest gładka i delikatna, ma żółtawy kolor i bardzo delikatne plamki.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa gruszy pospolitej. Korona gruszy pospolitej ma kształt zaokrąglonej korony. Korona jest gęsta i rozgałęzia się na liczne konary. Konary wyrastają z głównego pnia. Są skierowane ku górze i na boki, tworząc gęstą i okrągłą koronę.

Ósma zakładka dotyczy jesionu wyniosłego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Jesion wyniosły
Nazwa łacińska: Fraxinus excelsior L.
Nazwa angielska: European ash, common ash
Nazwa niemiecka: Gewöhnliche Esche
Nazwa rosyjska: Ясень обыкновенный
Występowanie: Pospolity na całym obszarze Polski. Występuje głównie w lasach łęgowych, często sadzony w parkach i przy drogach.
Charakterystyka: Kora u młodych drzew gładka jasnozielona/popielatoszara, u drzew starszych spękana, ciemnobrązowa. Liście nieparzystopierzaste złożone z od 9 do 15 listków. Owoc – oskrzydlony orzeszek. Drzewo osiąga do 35 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: przełom maja‑kwietnia
Miesiąc dojrzewania owoców: Wrzesień
Wiek owocowania: 4‑5 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona jesionu wyniosłego. Nasiona są podłużne, zaokrąglone po bokach i rozszerzające się z jednej strony. Na ich powierzchni występują pociągłe uwypuklenia.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę jesionu wyniosłego. Siewka składa się z czterech listów, z czego dwa są owalne i ząbkowane na bokach, a kolejne dwa są podłużne i gładkie na brzegach.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy jesionu wyniosłego. Pęd ma brązowo‑zieloną korę. Na górze i po bokach pędu znajdują się okrągłe, ciemne elementy.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony jesionu wyniosłego. Liście pierzasto złożone i parzyste. Składają się z parzystej liczby listków, które są zamocowane na ogonkach. Zielone i błyszczące listki są lancetowate z wyraźnie ząbkowanymi brzegami. Pąki są one wydłużone i stożkowate, o brązowej barwie. Konary tworzą one gęstą i rozgałęzioną koronę drzewa.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty jesionu wyniosłego. Kwiaty jesionu wyniosłego są bardzo małe i skromne. Kwiaty rozwijają się w zwisających kłosach, które są gęsto ulokowane na końcach pędów. Wysokość kwiatostanów jest nieduża. Kwiaty są zielono‑żółte z brązową końcówką. Składają się z okwiatu, który ma z pięć działek o trójkątnym kształcie.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona na drzewie. Nasiona jesionu wyniosłego mają kształt skrzydlatej łódki. Są płaskie, długie i wąskie, przypominając skrzydło o długości około 3‑5 cm. Są one lekko zakrzywione. Jedną z charakterystycznych cech nasion jesionu wyniosłego są skrzydełka, które otaczają nasiono z dwóch stron. Skrzydełka są cienkie, błoniaste i elastyczne. Dojrzałe nasiona mają zielony kolor, który przechodzi w brązowy.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa jesionu wyniosłego. Korona drzewa ma kształt zaokrąglonej do szeroko rozpostartej korony. Jest gęsta i rozgałęziona, z wieloma poziomymi i skośnymi gałęziami. Korona jest charakterystycznie zaokrąglona. Drzewo posiada silne i wyprostowane konary, które wyrastają z głównego pnia. Konary te są skierowane ku górze i na boki, tworząc gęstą i okrągłą koronę. Liście jesionu są pierzasto złożone, składają się z parzystej liczby listków. Są lancetowate, z wyraźnie ząbkowanymi brzegami. Liście są zielone, błyszczące i osadzone na krótkich ogonkach.

Dziewiąta zakładka dotyczy klonu jawor.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Klon jawor
Nazwa łacińska: Acer pseudoplatanus L.
Nazwa angielska: Sycamore, Sycamore maple,
Nazwa niemiecka: Berg‑Ahorn
Nazwa rosyjska: Клён белый lub немецкий клён
Występowanie: W Polsce występuje głównie w lasach Karpat i Sudetów, a także na Podkarpaciu, Śląsku, Wyżynie Małopolskiej i Wyżynie Lubelskiej oraz na Pomorzu.
Charakterystyka: Kora szara, łuszcząca się drobnymi płatami. Liście duże, 5‑klapowe, o ostrych zatokach. Owoce – kuliste orzeszki zamknięte w podwójnych skrzydełkach. Drzewo osiąga do 35 metrów wysokości.
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: 25 lat (wolna przestrzeń), 40 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 2 lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona klonu jaworu. Zielonkawe nasiona są okrągłe i spłaszczone z obu stron. Każde nasiono klonu jaworu jest otoczone skrzydełkami. Skrzydełka są cienkie, płaskie i szerokie. Powierzchnia nasion jest gładka, a środek włókniasty.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę klonu jaworu. Składa się z dwóch par liści. Pierwsza para to zielono‑brązowe, stożkowe listki, które mają ząbkowane brzegi. Druga para to długie, podłużne i gładkie, zielone liście, które mają gładkie boki.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy klonu jaworu. Pęd znajduje się na długiej i prostej gałązce. Na górze i po bokach wyrasta zielony, stożkowy pęd.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony klonu jaworu. Liście są duże i pierzasto złożone. Listki rozłożyste i mają kilka ramion. Mają intensywny, zielony kolor. Klon jawor posiada owocostany w postaci skrzydełek z nasionami, które tworzą charakterystyczne skupienia. Owocostany te są przyczepione do drzewa na krótkich ogonkach.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty klonu jaworu. Kwiaty rozwijają się na końcach gałązek w gęstych, zwisających kłosach. Są zebrane w kwiatostanach, które występują w liczbie kilku na jednym drzewie. Zielono‑żółte kwiaty składają się z pięciu działek kielicha oraz pięciu płatków korony. Wewnętrzna część kwiatu zawiera pręciki (kwiaty męskie) i zalążnie (kwiaty żeńskie).
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona klonu jaworu. Każde nasiono klonu jaworu jest otoczone skrzydełkami, które nadają mu charakterystyczny wygląd. Skrzydełka są cienkie, płaskie i szerokie. Są zazwyczaj połączone z nasionem jednym końcem, tworząc długie, zwisające ogonki.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój klonu jaworu. Korona jest szeroka, gęsta i rozgałęziona. Ma charakterystyczny stożkowy kształt. Gałęzie wyrastają z pnia w górę, tworząc zwartą koronę. Drzewo posiada mocne i wyprostowane konary, które wyrastają z głównego pnia. Konary te są skierowane ku górze i na boki.

Dziesiąta zakładka dotyczy klonu zwyczajnego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Klon zwyczajny
Nazwa łacińska: Acer platanoides L.
Nazwa angielska: Norway maple
Nazwa niemiecka: Spitz‑Ahorn
Nazwa rosyjska: Клён остролистный lub Клён платанови́дныйКлён остролистный lub Клён платанови́дный
Występowanie: Pospolity w Polsce, stanowi domieszkę w lasach na całym obszarze kraju.
Charakterystyka: Kora u młodych drzew cienka o zabarwieniu czerwonobrązowym, u starszych drzew jest popękana wzdłużnie i pomarszczona. Liście naprzeciwległe, kształt dłoniasto klapowany. Owoce – orzeszki zamknięte w dwóch ulistnionych skrzydełkach. Drzewo osiąga do 30 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: 10‑20 lat (wolna przestrzeń), 25‑40 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 2‑3 lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona klonu zwyczajnego. Nasiona mają kształt przypominający niewielkie dyski lub monety. Są one spłaszczone i mają okrągły do nieco owalnego kształtu. Mają zielono‑żółty kolor z brązowymi przebarwieniami.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę klonu zwyczajnego. Siewka ma cienką, prostą łodygę. Ma dwie pary listów. Pierwsza para to stożkowe listki zaostrzone z jednej strony. Druga para listków ma podłużny i pociągły kształt. Brzegi są gładkie i delikatnie pofalowane.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy klonu zwyczajnego. Pędy osadzone są na długiej i prostej łodydze. Pędy mają stożkową formę i śliwkowy kolor.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony klonu zwyczajnego. Liście klonu zwyczajnego są duże, podzielone i parzyste, co oznacza, że są podzielone na pięć lub więcej głównych listków, które rozchodzą się promieniście od jednego punktu na ogonku liścia. Listki są szerokie z ostro ząbkowanymi brzegami. Liście są zielone i mają gładką powierzchnię.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty klonu zwyczajnego. Kwiaty rozwijają się w zwisających kłosach na końcach pędów. Są zebrane w kwiatostany, które występują w liczbie kilku na jednym drzewie. Kwiaty mają żółto‑zielony kolor. Kwiaty składają się z pięciu działek kielicha i pięciu płatków korony. Wewnętrzna część kwiatu zawiera pręciki (kwiaty męskie) i zalążnie (kwiaty żeńskie). Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona na drzewie. Każde nasiono jest otoczone skrzydełkami, które są cienkie, płaskie i szerokie. Skrzydełka są połączone z nasionem jednym końcem, tworząc długi, zwisający ogonek z drugiej strony. Dojrzałe nasiona są zielone, które przechodzą w brązowe.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój klonu zwyczajnego. Korona klonu zwyczajnego jest szeroka, gęsta i zaokrąglona. Ma charakterystyczny parasolowaty kształt. Gałęzie wyrastają z pnia w górę i na boki, tworząc zwartą i bujną koronę.

Jedenasta zakładka dotyczy lipy drobnolistnej.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Lipa drobnolistna
Nazwa łacińska: Tilia cordata Mill.
Nazwa angielska: Small‑leaved lime lub Small‑leaved linden
Nazwa niemiecka: Winterlinde
Nazwa rosyjska: Ли́па сердцеви́дная
Występowanie: W Polsce pospolita, rośnie w lasach i zaroślach południowej części Polski nizinnej i na Podkarpaciu. W uprawie często w parkach, przy drogach i jako drzewo uliczne.
Charakterystyka: Kora szarobrązowa, lekko popękana. Ulistnienie skrętoległe, liście duże, sercowato‑jajowate, piłkowane, od spodu lekko owłosione. Owoc – orzeszek z 5 żeberkami i skrzydełkiem. Drzewo osiąga do 40 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: lipiec
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: 10‑15 lat (wolna przestrzeń), 30 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co roku

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona lipy drobnolistnej. Nasiona lipy drobnolistnej posiadają część lotną w postaci cienkiego skrzydełka, które jest przyczepione do nasiona. Skrzydełko ma żółto‑brązowy kolor. Nasiona mają owalny kształt, znajdują się na górze cienkiej gałązki.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę lipy drobnolistnej. Siewka składa się z dwóch liści. Są one rozłożyste, mają stożkowy kształt z kilkoma ramionami. Listki są delikatnie owłosione.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy lipy drobnolistnej. Osadzony jest na długiej i prostej gałązce. Pęd wyrasta z gałązki i ma jajowaty kształt. Ma pomarańczowo‑żółty kolor.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony lipy drobnolistnej. Zielone liście są małe i sercowate. Mają wypukłą, gładką powierzchnię. Pąki są małe, ostre i spłaszczone. Są one umieszczone na gałązkach i mają czerwono‑fioletowy kolor. Gałązki lipy drobnolistnej są cienkie i giętkie.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty lipy drobnolistnej. Kwiaty lipy drobnolistnej są zebrane w kwiatostany. Kwiaty skupiają się na końcach pędów i są zawieszone. Składają się z pięciu płatków korony, które są dzwonkowate i delikatne. Płatki korony mają lekko pomarszczoną powierzchnię i są zwykle nieco jaśniejsze od centralnej części kwiatu. Kwiaty lipy zawierają liczne pręciki, które wyrastają z centralnej części kwiatu. Pręciki są długie, cienkie i mają pomarańczowobrunatne pylniki. W centralnej części kwiatu znajduje się pojedynczy słupek, który jest zakończony trzema szyjkami słupka.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona lipy drobnolistnej. Każde nasiono lipy drobnolistnej jest przypięte do cienkiego, zielonkawego skrzydełka. Nasiona zwisają łodyżek, są małe i mają obły kształt.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój lipy drobnolistnej. Korona lipy drobnolistnej jest szeroko‑owalna, co nadaje drzewu parasolowaty wygląd. Konary lipy drobnolistnej są rozłożyste, giętkie i wznoszące się ku górze. Rozchodzą się na boki, tworząc gęstą strukturę korony.

Dwunasta zakładka dotyczy olszy czarnej.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Olsza czarna
Nazwa łacińska: Alnus glutinosa (L.) Gaertn.
Nazwa angielska: Black alder
Nazwa niemiecka: Schwarz Erle
Nazwa rosyjska: Oльха черная
Występowanie: Najpospolitsza w Polsce, głównie na niżu, w miejscach wilgotnych, tworzy drzewostany czyste, zwane olsami, lub mieszane z innymi gatunkami, głównie z jesionem.
Charakterystyka: Kora pękająca o zabarwieniu ciemnoszarym, czarnym. Liście zwykle jajowate, ząbkowane. Owoc – orzeszek, przeważnie oskrzydlony. Drzewo osiąga do 30 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: marzec‑kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: 10 lat (wolna przestrzeń), 25‑30 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 2‑3 lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona olszy czarnej. Są to płaskie, nieregularne, ale obłe nasiona. Mają brązowo‑rudy kolor i biały nalot.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę olszy czarnej. Złożona jest z dwóch par listków. Pierwsza para to małe, okrągłe listki z białym meszkiem i łagodnymi brzegami. Druga para to podłużne listki o ząbkowatym zakończeniu. Ze środka siewki wyrasta mały pąk. Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy olszy czarnej. Pęd osaczony jest na długiej, brązowej gałązce. Pęd ma eliptyczny kształt i fioletowy kolor. Pokryty jest białym nalotem.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony olszy czarnej. Liście są obłe i ostro zakończone. Mają piłkowane brzegi i są zielone, a spodnia strona liścia jest jaśniejsza i bardziej owłosiona. Liście rosną na krótkich ogonkach liściowych. Gałązki olszy czarnej są cienkie, giętkie i mają tendencję do wznoszenia się ku górze.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiatostany i kwiaty olszy czarnej. Kwiatostany olszy czarnej przybierają formę zwisających kotek. Kotki to długie, wąskie, cylindryczne struktury, które są dłuższe niż liście drzewa. Mają brązowo‑czerwony kolor. Nierozwinięte kwiaty mają kolor zielonkawy.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona olszy czarnej. Nasiona mają obły kształt, zwisają w dół z cienkiej gałęzi. Dojrzałe nasiona mają brązowo‑czerwony kolor, przybierają formę podobną do szyszki. Posiadają warstwową strukturę.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój olszy czarnej. Korona jest zaokrąglona, co nadaje drzewu charakterystyczny wygląd. Korona jest gęsta i ma szeroki zasięg. Gałęzie są giętkie i rozłożyste. Pień jest prosty i stosunkowo gładki. Ma szaro‑brązowy kolor.

Trzynasta zakładka dotyczy topoli osiki.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Topola osika
Nazwa łacińska: Populus tremula L.
Nazwa angielska: Quaking aspen
Nazwa niemiecka: Zitterpappel
Nazwa rosyjska: То́поль дрожа́щий
Występowanie: Gatunek pospolity w całej Polsce.
Charakterystyka: Młoda kora gładka z małymi przetchlinkami, jasnoszara, u starszych drzew spękana u podstawy. Liście pojedyncze, okrągłe, karbowane na brzegach. Owoc – torebka o nasionach z puchem. Drzewo osiąga do 30 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: marzec‑kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: maj‑czerwiec
Wiek owocowania: 20 lat
Lata nasienne: co 1‑2 lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona topoli osiki. Nasiona są otoczone srebrzystymi, delikatnymi włóknami puchowymi. Nasiona mają jajowaty kształt. Są one niewielkie i stosunkowo płaskie.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę topoli osiki. Składa się z dwóch par listków. Pierwsza para ma półokrągłe, zielone listki, pokryte białym nalotem. Brzegi są zaokrąglone. Druga para ma lancetowate listki i delikatnie poszarpane brzegi. Liście są zielone i pokryte białym nalotem. Brzegi i nerwy mają czerwony odcień.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy topoli osiki. Pęd wyrasta z popękanej gałązki. Gałązka jest błyszcząca i rudo‑brązowa. Z gałązki wyrastają stożkowe, ostro zakończone, czerwono‑brązowe pędy.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony topoli osiki. Liście trójkątne i ząbkowane na brzegach. Mają jasnozielony kolor. Gałązki topoli osiki są giętkie, wznoszące się ku górze i mają tendencję do wyginania się w różnych kierunkach.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty topoli osiki. Kwiaty rozwijają się w kotkach. Kotki to długie, wąskie, cylindryczne struktury, które są dłuższe niż liście drzewa. Kwiaty pokryte są puszystą warstwą. Mają zielonkawy oraz czerwony kolor.
Szóste zdjęcie przedstawia pokrój topoli osiki. Korona jest stożkowata, gęsta i rozłożysta. Korona jest bardzo gęsta i ma szeroki zasięg. Gałęzie topoli osiki są giętkie, rozłożyste i mają tendencję do wyginania się w różnych kierunkach. Drzewo ma charakterystyczny, nieco chaotyczny wygląd.

Czternasta zakładka dotyczy wiązu górskiego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Wiąz górski
Nazwa łacińska: Ulmus glabra L.
Nazwa angielska: Scots elm
Nazwa niemiecka: Berg‑Ulme
Nazwa rosyjska: Вяз шершавый
Występowanie: Gatunek pospolity w całej Polsce.
Charakterystyka: Kora gładka, matowoszara. Liście często asymetryczne, ząbkowane, dość sztywne. Owoce – drobne orzeszki, otoczone wokół owalnym skrzydełkiem. Drzewo osiąga do 40 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: marzec‑kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: czerwiec
Wiek owocowania: 30‑40 lat (wolna przestrzeń), 50‑60 (drzewostan)
Lata nasienne: co roku, co 2 lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona wiązu górskiego. Widoczne są to liście o owalnym kształcie. Liście są zielone i mają gęsto ząbkowane brzegi. Nasiona mają sercowaty kształt o pomarszczonej strukturze. Nasiona mają zielono‑brązowy kształt.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę wiązu górskiego. Składa się z dwóch par liści. Pierwsza para ma lancetowate, błyszczące liście o ząbkowatych brzegach. Pokryte są delikatnym owłosieniem. Druga para to owalne, gładkie listki o jasnozielonym kolorze.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy wiązu górskiego. Owłosiony pęd wyrasta z równie owłosionej gałązki. Ma stożkowy kształt złożony z nakładających się warstw.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony wiązu górskiego. Liście są naprzemiennie rozmieszczone na gałązkach i mają charakterystyczny jajowato‑eliptyczny kształt. Są ostro piłkowane na brzegach i mają wyraźne żyłki. Liście są jasnozielone i mają błyszczącą powierzchnię.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty wiązu górskiego. Kwiaty rosną na gałązkach drzew i są skupione w kwiatostanach. Wyrasta z nich wiele przeźroczystych pręcików, które zakończone są ciemnobordowymi, płaskimi elementami.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona wiązu górskiego. Nasiona są płaskie i cienkie. Mają owalny kształt. Wyrastają z gałązki i mają jasnożółty kolor z różowym przebarwieniem na środku.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój wiązu górskiego. Korona wiązu górskiego jest zaokrąglona i szeroka. Ma gęstą i bujną strukturę, co nadaje drzewu charakterystyczny wygląd. Gałęzie wiązu górskiego są liczne, giętkie i rozgałęzione. Mają tendencję do wyginania się ku dołowi. Ogólny kształt drzewa wiązu górskiego jest parasolowaty.

Piętnasta zakładka dotyczy wierzby iwy.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Wierzba iwa
Nazwa łacińska: Salix caprea L.
Nazwa angielska: Goat willow
Nazwa niemiecka: Salweide
Nazwa rosyjska: И́ва ко́зья
Występowanie: Gatunek pospolity w całej Polsce. Najczęściej rośnie na terenach wilgotnych – brzegi rzek, rowy.
Charakterystyka: Kora popękana, ciemnoszara. Liście wąskie, lancetowate, górna strona ciemnozielona, spodnia srebrzysta. Owoc — torebka o nasionach z puchem. Drzewo osiąga do 30 metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: marzec i kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: koniec maja, początek czerwca
Wiek owocowania: 3‑4 lata od kiełkowania

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona wierzby iwy. Nasiono ma pociągły kształt o zaokrąglonych brzegach. Odchodzi od niego wiele cienkich nitek.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę wierzby iwy. Składa się z dwóch par liści. Pierwsza para ma owalne, płaskie i zielone liście. Pokryte są białym nalotem, a brzegi są łagodne. Druga para składa się z jednego dużego, lancetowatego liścia o łagodnych brzegach. Kolor jest jasnozielony, a na powierzchni widoczny jest biały nalot. Drugi listek jest mały i dopiero się rozwija.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy wierzby iwy. Osadzony jest na długiej, cienkiej i brązowej łodydze. Ma stożkowy, ostro zakończony kształt.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony wierzby iwy. Liście mają eliptyczny kształt i spiczasty wierzchołek. Liście są ząbkowane na brzegach. Są duże i szerokie, a ich powierzchnia jest matowa. Charakteryzują się jasnozielonym kolorem. Gałęzie są giętkie i elastyczne.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty wierzby iwy. Kwiaty rozwijają się w zwisających kotkach, które przypominają miotełkę. Kotki są długie, smukłe i cylindryczne. Wewnątrz znajdują się liczne pręciki, które wytwarzają pyłek pyłkowy.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona wierzby iwy. Każde nasiono jest otoczone włóknistą otoczką, która jest biała. Nasiona wierzby iwy są małe i jajowate w kształcie. Mają tendencję do bycia asymetrycznymi, z jednym końcem bardziej spiczastym niż drugi.
Siódme zdjęcia przedstawia pokrój wierzby iwy. Korona jest zaokrąglona i szeroka, co nadaje jej charakterystyczny wygląd. Drzewo to ma gęsto rozgałęzione gałęzie i bujną koronę. Gałęzie wierzby iwy są giętkie, elastyczne i mają tendencję do wyginania się ku ziemi.

Drugi katalog zatytułowany został drzewa iglaste. W jego skład wchodzi siedem zakładek. Każda zakładka składa się z opisu danego drzewa lub krzewu leśnego, nagrania (pliku dźwiękowego) tożsamego z zamieszczoną treścią oraz kilku fotografii.

Pierwsza zakładka dotyczy cisu pospolitego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Cis pospolity
Nazwa łacińska: Taxus baccata L.
Nazwa angielska: Common yew, English yew
Nazwa niemiecka: Europäische Eibe
Nazwa rosyjska: Тис ягодный
Występowanie: W Polsce rośnie dziko w lasach, spotykany głównie na Pojezierzu Pomorskim i Pojezierzu Mazurskim, Podkarpaciu, Śląsku, Wyżynie Łódzkiej i Wyżynie Małopolskiej.
Charakterystyka: Jest najciemniejsza wśród krajowych gatunków iglastych – barwy czekoladowobrązowej. Biel wąski, barwy żółtawej. Wrażliwy na mróz, kora czerwonobrązowa, łuszcząca się płatami. Igły zimotrwałe, płaskie, nasiona czarne (niejadalne, trujące dla człowieka), otoczone szkarłatną, słodką osnówką. Jedyną jadalną częścią cisu pospolitego jest osnówka, reszta rośliny jest trująca! Jest pod ochroną.
Miesiąc kwitnienia: od marca do kwietnia
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień‑wrzesień
Wiek owocowania: 20‑30 lat (wolna przestrzeń), 70‑120 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 2 lub co 3 lata
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona cisa pospolitego. Nasiona mają owalny kształt, z jednej strony ostro zakończony. Są one brązowego koloru z jaśniejszą plamą u dołu.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę, która wyrosła z nasionka. Siewka cisa pospolitego posiada liczne, bardzo długie i wąskie, zielone igły.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd. Z pęd cisu pospolitego wyrastają długie i wąskie zielone igły. Na zakończeniu pęd się rozdziela i wyrastają z niego dalsze, krótsze pędy o jaśniejszym kolorze.
Czwarte zdjęcie przedstawia kwiaty. W górnej części znajduje się zdjęcia kwiatów męskich. Kwiaty osadzone są na gałęzi cisu pomiędzy podłużnymi zielonymi listkami. Mają kształt owalny. Na jednym z końców kwiatu występują kalafiorowate narośla. Kwiaty mają kolor beżowy. W dolnej części planszy znajduje się zdjęcie kwiatów żeńskich. Osadzone są również na gałęzi pomiędzy listkami. Ich kształt jest owalny z ostro zakończonymi końcami. Ich budowa zewnętrzna ma formę łuskowatą. Na wolnym końcu każdego z kwiatów znajduje się niewielka kropla bezbarwnego płynu. 
Piąte zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona na drzewie. Na zielonej gałęzi pokrytej zielonymi podłużnymi liśćmi znajduje się czerwone nasiono. Jest kształtu kuli z wgłębieniem występującym z jednej strony. Ma kolor czerwony.
Szóste zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokrój charakteryzuje się wydłużoną, smukłą i owalną formą. Zielone liście cisu występują od samej podstawy rośliny aż do jej czubka.

Druga zakładka dotyczy daglezji.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Daglezja zielona
Nazwa łacińska: Pseudotsuga menziesii
Nazwa angielska: Douglas fir
Nazwa niemiecka: Gewöhnliche Douglasie
Nazwa rosyjska: Псевдотсуга Мензиса
Występowanie: W Polsce sadzona w parkach i lasach.
Charakterystyka: Igły proste, ułożone na pędzie grzebieniasto, szyszki zwisające, o długich, trójzębnych, wystających łuskach wspierających. Szybki wzrost, drzewo osiąga do stu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: przełom maja i czerwca
Miesiąc dojrzewania owoców: koniec sierpnia, początek września
Wiek owocowania: 20‑30 lat
Lata nasienne: co 2 do 11 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona. Mają one owalny kształt, którego jeden z końców jest skupiony i ostry. W skupionej, ostrej części występuje zgrubienie zawierające nasiono. Owalny koniec ma postać płatka.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę, która wyrosła z nasionka. Siewka swoją budową przypomina palmę. Łodyga wyrastająca z ziemi jest prosta. Z jej końca wyrasta siedem podłużnych, zielonych liści. Ułożone są one prostopadle do łodygi i układają się w gwieździsty kształt.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Ma on postać rozgałęzionego pędu pokrytego licznymi zielonymi igłami. Od dołu pędów wyrastają podłużne, brązowe szyszki.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd letni. Pęd pokryty jest licznymi jasnozielonymi igłami. Na końcu pędu znajduje się mała szyszka. Na części z widocznych pędów szyszka otwiera się. Wystają z niej zielone pęki igieł.
Piąte zdjęcie przedstawia szyszki. W górnej części planszy widoczne są szyki męskie. Są to podłużne brązowe szyki skierowane ku dołowi. W dolnej części planszy znajdują się szyszki żeńskie. Występują na końcach pędów. Mają postać różowej szyszki o rozpostartych końcach.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiono na drzewie. Ma ono postać szyszki o brązowej barwie. Jest ona podłużna. Ma owalny kształt. Szyszka ma budowę łuskowatą. Spomiędzy owalnych, okrągłych łusek wystają łuski o podłużnym kształcie.   
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Daglezja jest wysokim drzewem o stożkowatym pokroju. Widoczne są pojedyncze większe gałęzie posiadające zielone pędy. Pomiędzy gałęziami znajduje się wolna przestrzeń.

Trzecia zakładka dotyczy jałowca.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Jałowiec pospolity
Nazwa łacińska: Juniperus communis L.
Nazwa angielska: Common juniper
Nazwa niemiecka: Gemeine Wacholder
Nazwa rosyjska: Можжевельник обыкновенный
Występowanie: W Polsce występuje pospolicie, lasy, tereny skaliste, bagna, odłogi.
Charakterystyka: Kora cienka, gładka, brunatnobrązowa, następnie popękana wzdłużnie, szarobrunatna. Liście drobne, w kształcie igieł lub łusek. Owoc – tzw. szyszkojagoda. Drzewo osiąga do jedenastu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj, czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: październik
Wiek owocowania: 10 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona. Nasiona są brązowego koloru i nieregularnego owalnego kształtu. 
Drugie zdjęcie przedstawia pęd letni. Od zielonego pędu głównego odchodzą mniejsze, również rozgałęzione pędy. Wszystkie pędy pokryte są podłużnymi, krótkimi zielonymi listkami.
Trzecie zdjęcie przedstawia kwiaty. W górnej części planszy widoczne są dwie zielone szyszki wyrastające spod zielonych listków. W dolnej części planszy widoczne są czerwone kwiatostany o gronowym charakterze.
Czwarte zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona na drzewie. Mają one postać czarnych kulek przyczepionych do pędów.
Piąte zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokój drzewa ma kształt owalny. Zielone listki pokrywają drzewo od samej podstawy aż po czubek.
Szóste zdjęcie przedstawia mapę zasięgu występowania. Widoczna jest mapa Polski. Cała zaznaczona jest kolorem zielonym, co oznacza, że jałowiec występuje na całym jej terenie.

Czwarta zakładka dotyczy jodły.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Jodła pospolita
Nazwa łacińska: Abies alba L.
Nazwa angielska: European silver fir, silver fir
Nazwa niemiecka: Weiß‑Tanne potocznie Weißtanne
Nazwa rosyjska: Пихта белая
Występowanie: W Polsce jodła występuje w południowej części kraju w Karpatach, Sudetach i Górach Świętokrzyskich (w lasach mieszanych).
Charakterystyka: Kora młodego drzewa cienka i gładka o kolorze popielatym, kora drzewa starszego jest spękana, występują tarczowate płytki. Igły płaskie, ciemnozielone, od spodu posiadają dwa białe paski. Szyszki walcowate, długości 10 – 15 cm, stoją ku górze, dojrzałe rozsypują się na drzewie. Drzewo osiąga do 50 m wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień i początek maja
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: 30‑40 lat (wolna przestrzeń), 60‑70 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 3‑5 lat, w górach co 5‑8 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona. Mają one postać łusek. Na jednym z ich końców znajduje się zgrubienie, w którym znajduje się nasiono. Ma kolor brązowy. 

Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę, która wyrosła z nasionka. Siewka swoją budową przypomina palmę. Łodyga wyrastająca z ziemi jest prosta. Z jej końca wyrasta 6 podłużnych, zielonych liści. Ułożone są one prostopadle do łodygi i układają się w gwieździsty kształt.

Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Widnieją dwie fotografie. Na obu widoczne są brązowe, rozgałęzione cienkie pędy. Wszystkie pokryte są zielonymi igłami.

Czwarte zdjęcie przedstawia pęd letni. Pęd pokryty jest licznymi zielonymi igłami. Na końcu pędu znajduje się pęk drobnych jasnozielonych igieł.

Piąte zdjęcie przedstawia szyszki. Widnieją dwie fotografie. Na obu znajdują się rozgałęzione pędy pokryte zielonymi igłami. Z pędów głównych wyrastają podłużne brązowe szyszki. Szyszki skierowane są ku górze. 

Szóste zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokrój jodły ma kształt stożkowaty. W centralnej części drzewa znajduje się pień. Pomiędzy rozłożystymi gałęziami widoczne są wolne przestrzenie.

Piąta zakładka dotyczy modrzewia.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Modrzew europejski
Nazwa łacińska: Larix decidua Mill.
Nazwa angielska: European larch
Nazwa niemiecka: Europäische Lärche
Nazwa rosyjska: Лиственница европейская
Występowanie: W Polsce występuje na terenie całego kraju, lecz naturalnie – wyłącznie w Tatrach.
Charakterystyka: Kora u młodych drzew jest gładka, zielonobrązowa, u starszych drzew głęboko spękana, łuszcząca się w kolorze ciemnobrązowym. Igły miękkie, jasnozielone, na pędach skróconych (krótkopędach) zebrane w pęczki, opadające na zimę. Szyszki niewielkie, skierowane ku górze, pozostają na gałązkach przez wiele lat. Drzewo osiąga do czterdziestu pięciu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: od połowy kwietnia do połowy maja
Miesiąc dojrzewania owoców: październik‑listopad
Wiek owocowania: 10‑20 lat (wolna przestrzeń), 30‑35 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 3‑5 lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona. Mają one postać brązowego skrzydełka ze zgrubieniem w jednej strony. Zgrubienie ma kolor beżowy.  

Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę. Ma ona postać przypominającą polipa. Na końcu czerwonej pojedynczej łodygi wyrastają podłużne zielone listki. Rosną w różnych kierunkach.

Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Na zdrewniałym pędzie znajdują się małe zdrewniałe kulki i pojedyncze pomarańczowe igły. Z pędu wyrastają również niewielkich rozmiarów owalne szyszki. 

Czwarte zdjęcie przedstawia pęd letni. Ma on jasnozieloną barwę. Z pędu wyrastają zielone młode igły ułożone w kępki.

Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Znajdują się one na pędzie. Mają szyszkowaty kształt o rozłożonych łuskach. Są koloru różowego, a w dolnej części mają kolor zielony.

Szóste zdjęcie przedstawia szyszkę. Jest koloru brązowego i ma owalny kształt. Składa się z licznych łusek zachodzących na siebie. Brzegi łusek są wywinięte na zewnątrz.

Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Pokrój ma kształt stożkowaty z gęsto ułożonymi nad sobą gałęziami. Pomiędzy gałęziami widnieją niewielkie wolne przestrzenie.

Szósta zakładka dotyczy sosny.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Sosna zwyczajna
Nazwa łacińska: Pinus sylvestris L.
Nazwa angielska: Scots pine, Scotch pine, Baltic pinee
Nazwa niemiecka: Waldkiefer
Nazwa rosyjska: Сосна обыкновенная
Występowanie: W Polsce pospolita na nizinach, najważniejszy składnik drzewostanów.
Charakterystyka: Kora u podstawy starszych drzew gruba, głęboko bruzdowana i szarobrązowa. Im wyżej, tym jest cieńsza, łuszcząca się o zabarwieniu czerwonocynamonowym. Igły osadzone po dwie na pędzie, ciemnozielone. Młode szyszki są zielone, następnie brunatnieją i pękają. Drzewo osiąga do pięćdziesięciu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj
Miesiąc dojrzewania owoców: październik
Wiek owocowania: 15 lat (wolna przestrzeń), około 40 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 2‑4 lata, co 5‑6 lat w warunkach niesprzyjających

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiono. Widoczne jest zbliżenie na zgrubiałą część płatka nasiona. Ma kształt owalny i ciemnobrązowy kolor.  

Drugie zdjęcie przedstawia siewkę, czyli młodą roślinę. Ma ona postać przypominającą polipa. Na końcu zielono‑czerwonej pojedynczej łodygi wyrastają podłużne zielone listki. Rosną w różnych kierunkach.

Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Brązowy pęd pokryty licznymi długimi i podłużnymi igłami rozgałęzia się. W miejscach rozgałęzień znajdują się szyszki o okrągłym kształcie. Ich łuski są rozpostarte.

Czwarte zdjęcie przedstawia pęd letni. Na końcach pędów znajdują się podłużne pędy letnie. Na ich powierzchni znajdują się zielone kulki, a czubki pokryte są jasno brązowymi łuskami.

Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. W górnej części planszy znajdują się żółte kwiaty o gronowym kwiatostanie. Pojedynczy kwiat składa się z licznych małych kuleczek. W dolnej części planszy znajduje się fotografia przedstawiająca zbliżenie na pojedynczy kwiat. Budową przypomina szyszkę. Łuski są koloru żółtego i różowego.   

Szóste zdjęcie przedstawia szyszkę w trzech rzutach. Pierwszy rzut ukazuje dolną stronę szyszki, czyli miejsce jej przyczepu do pędu. Ma kształt okrągły a łuski ułożone są w rozetę. Drugi rzut pokazuje szyszkę od boku. Ma kształt trójkąta równoramiennego, a jej łuski są rozchylone. Centrum łusek jest ciemniejsze niż ich końce. Ostatni rzut pokazuje szyszkę od góry. Łuski układają się w równą rozetę.

Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Sosna jest wysokim drzewem. Zielone gałęzie pokryte igłami znajdują się mniej więcej od połowy jej wysokości. Górna zielona część ma kształt stożkowaty. Pomiędzy gałęziami widnieją wolne przestrzenie. 

Siódma zakładka dotyczy świerku.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Świerk pospolity
Nazwa łacińska: Picea abies L.
Nazwa angielska: Norway spruce, European spruce
Nazwa niemiecka: Gemeine Fichte
Nazwa rosyjska: Ель обыкнове́нная
Występowanie: W Polsce tworzy niżowe i górskie bory świerkowe.
Charakterystyka: Kora młodych drzew gładka, czerwonobrązowa, u starszych drzew kora łuskowata, szarobrązowa. Igły ostre, osadzone pojedynczo. Szyszki zwisające, opadają w całości po wysianiu nasion. Drzewo osiąga do pięćdziesięciu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień‑maj
Miesiąc dojrzewania owoców: październik
Wiek owocowania: 30‑40 lat (wolna przestrzeń), 60‑70 lat (drzewostan)
Lata nasienne: co 3‑5 lat
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona świerku pospolitego. Mają one niewielkie rozmiary i eliptyczny kształt. Nasiona są czarne. Mają lekko chropowatą powierzchnię. Nasiona otoczone są cienkim, jasnobrązowym skrzydełkiem, które ułatwia ich rozprzestrzenianie się przez wiatr.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Jest to cienka, zielona łodyga, z której szczytu wyrasta kilka listków. Pojedynczy listek jest bardzo wąski i podłużny. Ma zaokrąglony koniec i gładkie brzegi. Listki mają soczystozielony kolor.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy świerku. Są to jasnobrązowe gałązki z licznymi rozgałęzieniami, które pokryte są igłami. Igły gęsto porastają gałęzie. Mają ciemnozielony kolor. Pojedyncza igła jest wąska, podłużna i lekko spłaszczona. Ponadto jest także ostro zakończona.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Jest to gałązka, z której wyrastają igiełki. Są one rozmieszczone pojedynczo, spiralnie na gałęzi. Ponadto końce każdej z gałęzi zakończone są gęsto zbitymi igiełkami uformowanymi w owalne pączki. Pojedyncza igiełka jest wąska, podłużna i lekko spłaszczona. Ma ona soczystozielony kolor.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Znajdują się one na końcach gałęzi. Kwiaty mają eliptyczny kształt. Składają się z wielu nachodzących na siebie owalnych łusek o lekko poszarpanych brzegach. Barwa kwiatów świerku pospolitego waha się od jasnoróżowej do różowo‑zielonkawej.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Są to zwisające z gałęzi szyszki. Mają one walcowaty kształt. Są mocno podłużne. Powierzchnia szyszki składa się z wielu nachodzących na siebie łusek. Szyszki mają ciemnobrązowy kolor.  
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa. Jest to wysokie drzewo o rozłożystej i regularnej koronie. Ma ona stożkowaty kształt. Gałęzie świerka rosną gęsto i równomiernie wzdłuż pnia, poczynając od samej ziemi aż do czubka drzewa. Gałęzie są porośnięte przez drobne igiełki w soczystozielonym kolorze.

Trzeci katalog zatytułowany został krzewy. W jego skład wchodzi czternaście zakładek. Każda zakładka składa się z opisu danego krzewu,  nagrania (pliku dźwiękowego) tożsamego z zamieszczoną treścią oraz kilku fotografii.

Pierwsza zakładka dotyczy bzu czarnego.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Bez czarny
Nazwa łacińska: Sambucus nigra L. 
Nazwa angielska: European black elderberry
Nazwa niemiecka: Schwarze Holunder
Nazwa rosyjska: Бузина́ чёрная
Występowanie: W Polsce pospolity na całym terenie kraju.
Charakterystyka: Kora młodego krzewu gładka, jasnozielona, u starszych krzewów jest jasnobrunatna, spękana z widocznymi przetchlinkami. Ulistnienie nieparzysto pierzasto złożone. Liście jajowato‑eliptyczne, ostro zakończone, ułożone naprzeciwlegle. Na brzegach liści widoczne piłkowanie. Owoce – fioletowoczarne, kuliste, mięsiste i lśniące. Krzew osiąga do dwunastu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień, wrzesień
Wiek owocowania: od trzech do czterech lat
Lata nasienne: co roku, co dwa lata
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona bzu czarnego. Są one niewielkie. Maja jajowaty kształt. Nasiona są jasnobrązowe. Ich powierzchnia jest nierówna. Posiada wiele wgłębień.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Z łodygi wyrastają cztery niewielkie liście o jajowato‑eliptycznym kształcie. Mają one jasnozieloną barwę.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka pokryta gładką, szaro‑brązową korą. Z pędów wyrastają małe pąki. Mają jajowaty kształt. Ich barwa jest brązowo‑fioletowa.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Są to zielone łodygi porośnięte liśćmi. Pojedynczy liść składa się z kilku drobnych listków o eliptycznym kształcie. Brzegi listków są mocno ząbkowane. Liście mają soczystozielony kolor.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Zebrane są one w okazałe grona. Pojedynczy kwiat jest bardzo drobny. Składa się z pięciu białych płatków. Są one mocno rozchylone. Płatki otaczają długie, żółte pręciki.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce bzu czarnego. Mają kształt kulisty i niewielkie rozmiary. Ich skórka jest gładka i błyszcząca. Owoce mają ciemnofioletowy kolor. Owoce bzu czarnego są zebrane w okazałe, zwisające grona.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to bardzo wysoki krzew o luźnej i rozłożystej koronie w kształcie stożka. Gałęzie są gęsto porośnięte liśćmi oraz kwiatami.

Druga zakładka dotyczy bluszczu pospolitego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Bluszcz pospolity
Nazwa łacińska: Hedera helix L.
Nazwa angielska: Common ivy, English ivy, European ivy
Nazwa niemiecka: Gemeine Efeu
Nazwa rosyjska: Плющ обыкновенный
Występowanie: W Polsce występuje na całym obszarze, w stanie dzikim rośnie w lasach liściastych (chroniony).
Charakterystyka: Ulistnienie skrętoległe. Liście zimotrwałe, skórzaste, ciemnozielone, zwykle trój- lub pięcioklapowe. Owoc — czarna jagoda.
Miesiąc kwitnienia: wrzesień i październik
Miesiąc dojrzewania owoców: kwiecień, maj następnego roku
Wiek owocowania: od ośmiu do dziesięciu lat

Pierwsze zdjęcie przedstawia kwiaty bluszczu pospolitego. Nasiona bluszczu czarnego są małe, kuliste i twarde. Powierzchnia nasion jest gładka i błyszcząca, co nadaje im charakterystyczny wygląd. Nasiona bluszczu czarnego rozwijają się w kulistych owocostanach zwanych jagodami.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę bluszczu pospolitego. Składa się z trzech listków. Pierwsza para występuje naprzeciwko siebie. Liście mają pociągły owalny kształt, są ciemnozielone i mają delikatnie zakończone brzegi. Widoczny jest jeszcze jeden, większy listek o sercowatym kształcie, jasnozielonym kolorze i łagodnych brzegach.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy bluszczu pospolitego. Gałązki zimowe bluszczu pospolitego są giętkie i umożliwiają roślinie przyleganie i przyczepianie się. Widocznych jest wiele sercowatych liście, które mają zielony lub ciemnozielony kolor. Unerwienie jest białe i bardzo widoczne.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony bluszczu pospolitego. Liście są charakterystyczne i stanowią główny element ulistnionego pędu. Są duże, skórzaste, trójkątne i sercowate. Mają ząbkowane brzegi. Liście bluszczu pospolitego rosną na długich, wspinających się pędach i mają widoczne białe unerwienie.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty bluszczu pospolitego. Kwiaty są owalne, drobne i skupione w gęstych baldachach. Kwiaty bluszczu pospolitego rosną na długich szypułkach i mają zielono‑żółty kolor. Kwiaty porasta biały meszek.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona bluszczu pospolitego. Nasiona bluszczu czarnego są małe, kuliste i twarde. Powierzchnia nasion jest gładka i błyszcząca, co nadaje im charakterystyczny wygląd. Nasiona bluszczu czarnego rozwijają się w kulistych owocostanach zwanych jagodami.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój drzewa bluszczu pospolitego. Bluszcz pospolity ma zdolność silnego wspinania się i przyczepiania się do powierzchni, na które wchodzi. Wzrasta w pionie, unosząc się ku górze. Są duże, skórzaste, trójkątne i sercowate. Mają ząbkowane brzegi. Liście bluszczu pospolitego rosną na długich, wspinających się pędach i mają widoczne białe unerwienie.

Trzecia zakładka dotyczy czeremchy amerykańskiej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Czeremcha amerykańska
Nazwa łacińska: Prunus serotina
Nazwa angielska: Black cherry
Nazwa niemiecka: Spätblühende Traubenkirsche
Nazwa rosyjska: Черёмуха по́здняя
Występowanie: Gatunek pospolity w całej Polsce.
Charakterystyka: Kora młodych drzew jest gładka i ciemno zabarwiona, u starszych drzew jest spękana i łuszczy się. Ulistnienie skrętoległe. Liście jajowate lub eliptyczne, zaostrzone na końcach. Wierzchnia strona liścia ciemna błyszcząca, spód jaśniejszy. Owoc – czerwony lub czarny, kulistojajowaty pestkowiec. Krzew osiąga do trzech metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: od połowy maja do połowy czerwca
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień
Wiek owocowania: od czterech do pięciu lat
Lata nasienne: co roku, co dwa lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona czeremchy amerykańskiej. Nasiona mają owalny kształt, przypominają orzechy laskowe. Mają jasnobrązowy kolor z ciemniejszymi plamkami.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę czeremchy amerykańskiej. Siewka składa się ze stożkowych, zielonych i gładkich liści. Są one ząbkowane na brzegach. Wyrastają z brązowej, giętkiej łodygi.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy czeremchy amerykańskiej. Pędy wyrastają z długiej, cienkiej gałązki o brązowym kolorze. Pędy są nieduże i mają stożkowy kształt.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony czeremchy amerykańskiej. Liście są charakterystyczne i stanowią główny element ulistnionego pędu. Są one skrętoległe, pojedyncze i lancetowate. Liście są zielone, mają ząbkowane brzegi i błyszczącą powierzchnię.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty czeremchy amerykańskiej. Kwiaty są drobne i skupione w gęstych, stożkowatych gronach. Każdy kwiat ma pięć płatków korony, pięć działek kielicha, pręciki i słupek. Płatki korony są białe, mają zaokrąglone końce i są niewielkie. Są umieszczone na końcach cienkich szypułek. Działki kielicha są zielone i owłosione, otaczające bazę płatków korony. Kwiaty mają wiele pręcików, na których znajdują się pylniki wytwarzające pyłek. W centrum kwiatu znajduje się słupek.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona czeremchy amerykańskiej. Są one małe, okrągłe i mają ciemny, niemal czarny kolor. Skupione są w gronach, wyrastają na końcach krótkich pędów.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój czeremchy amerykańskiej. Korona jest obfita i zaokrąglona w kształcie. Gałęzie rosną gęsto i przybierają zwartą strukturę. Gałęzie są giętkie i elastyczne, pokryte liśćmi tworzą zasłony liści.

Czwarta zakładka dotyczy jeżyny pospolitej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Jeżyna pospolita
Nazwa łacińska: Rubus caesius L.
Nazwa angielska: European dewberry
Nazwa niemiecka: Kratzbeere
Nazwa rosyjska: Ежеви́ка си́зая
Występowanie: W Polsce występuje na całym obszarze.
Charakterystyka: Pędy cienkie, pokryte kolcami i gruczołkowatymi włoskami. Liście trzylistkowe o eliptycznym kształcie, często z kolcami. Owoc zazwyczaj czarny lub czerwony, złożony z wielu pestkowców, jadalny. Krzew osiąga do dwóch metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: od maja do września
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Lata nasienne: co roku, co dwa lata
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona jeżyny popielicy. Są one małe i mają jajowaty kształt. Powierzchnia nasion jest lekko pomarszczona i błyszcząca. Nasiona mają ciemny kolor zbliżony do czerni.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Jest to niewielka zielona łodyga, z której wyrastają małe listki. Mają one okrągły kształt i są mocno ząbkowane na brzegach. Liście mają jasnozielony kolor. Łodyga oraz powierzchnia liści są gęsto pokryte drobnymi, jasnymi włoskami.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Są to gałęzie pokryte gładką, brązowo‑fioletową korą. Ponadto powierzchnia gałęzi pokryta jest drobnymi kolcami.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Pojedynczy liść jeżyny jest trójlistkowy. Listki są owalne. Mają lekko ząbkowane krawędzie. Listki posiadają wyraźne użyłkowanie (nerwację).
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Składają się one z pięciu dużych płatków o białej barwie. Płatki są rozłożyste. Otaczają one długie, brązowo zakończone pręciki.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce jeżyny. Są one zebrane w okazałe grona. Pojedynczy owoc jest mały i okrągły. Ma purpurowo‑czarną barwę. Skórka owoców jest gładka i lekko matowa.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Korona jeżyny jest szeroka i rozłożysta, gęsto porośnięta jasnozielonymi liśćmi.

Piąta zakładka dotyczy kruszyny pospolitej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Kruszyna pospolita
Nazwa łacińska: Frangula alnus Mill
Nazwa angielska: Alder buckthorn
Nazwa niemiecka: Faulbaum
Nazwa rosyjska: Круши́на ло́мкая
Występowanie: W Polsce występuje na całym obszarze.
Charakterystyka: Kora na młodych pędach owłosiona, brązowobrunatna, u starszych krzewów szarobrunatna z jasnymi plamki. Liście szerokoeliptyczne, ustawione skrętolegle. Owoc – drobny, kulisty pestkowiec (po dojrzeniu czarny). Krzew osiąga do siedmiu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień‑wrzesień
Wiek owocowania: od dwóch do trzech lat
Lata nasienne: co roku, co dwa lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona kruszyny pospolitej. Nasiona są mają owalny, lekko spłaszczony kształt. Z jednej strony mają nieregularny otwór. Są jasnobrązowe, pokryte delikatnym meszkiem.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę kruszyny pospolitej. Widoczne są trzy niewielkie, okrągłe listki. Mają zielony kolor, gładką i błyszczącą powierzchnię.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy kruszyny pospolitej. Wyrasta z prostej, fioletowej gałązki. Gałązka pokryta jest kremowymi plamkami. Pędy mają stożkowy kształt.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony kruszyny pospolitej. Liście są skrętoległe, co oznacza, że rozmieszczone są naprzemiennie na pędzie. Liście są pojedyncze i eliptyczne, lekko pofalowane. Mają ciemnozielony kolor i są błyszczące. Widoczne są ciemne, niemal czarne, kuliste owoce.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty kruszyny pospolitej. Kwiaty są małe i skupione są w gęstych, zwisających gronach, które rozwijają się na końcach gałęzi. Mają zielono‑żółty kolor. Kwiaty mają pięć zrosłych działek kielicha, pięć pręcików i zalążnię.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzałe nasiona kruszyny pospolitej. Są one kuliste, mają ciemny, niemal czarny kolor.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój kruszyny pospolitej. Korona kruszyny pospolitej jest gęsta i rozłożysta. Gałęzie są giętkie, elastyczne i rozgałęzione. Tworzą gąszcz gałęzi, zwłaszcza w dolnej części rośliny. Widoczne są ciemnoczerwone, okrągłe owoce.

Szósta zakładka dotyczy Leszczyny pospolitej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Leszczyna pospolita
Nazwa łacińska: Corylus avellana L.
Nazwa angielska: Common hazel
Nazwa niemiecka: Gemeine Hasel
Nazwa rosyjska: Лещи́на обыкнове́нная
Występowanie: Występuje w całej Polsce – niziny i góry do około 1300 m n.p.m.
Charakterystyka: Kora gładka, popielata. Młode pędy owłosione, czerwonobrunatne. Ulistnienie skrętoległe, pojedyncze. Liście jajowate lub okrągłe, podwójnie piłkowane. Owoc – jadalny, jednonasienny orzech, otoczony liściastą okrywą. Krzew osiąga do pięciu metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: połowa lutego‑koniec marca
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: od trzech do czterech lat
Lata nasienne: co roku, co dwa lata

Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona leszczyny pospolitej. Są to orzechy laskowe. Nasiona mają charakterystyczny kulisty kształt. Są nieco spłaszczone po jednej stronie, a po drugiej lekko szpiczaste. Mają brązową barwę z jaśniejszymi, podłużnymi przebarwieniami. Niektóre nasiona znajdują się w zielonym, miękkim koszyczku.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę leszczyny pospolitej. Składa się z zielonych podłużnych listków o ciemnozielonym kolorze. Brzegi są postrzępione i ząbkowane. Widoczny jest korzeń z nasionem. Nasiono ma jajowaty kształt.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy leszczyny pospolitej. Widoczna jest cienka, rozgałęziona gałązka, na której występują długie, stożkowe pędy. Na gałązce znajduje się również brązowy liść.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony leszczyny pospolitej. Liście są skrętoległe i jajowato‑owalne, z wyraźnymi ząbkowanymi brzegami. Na pędach leszczyny pospolitej można znaleźć charakterystyczne, spłaszczone pąki. Gałęzie leszczyny pospolitej są giętkie, wyprostowane i rozgałęzione. Łodygi są lekko owłosione.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty leszczyny pospolitej. Kwiaty mają charakterystyczny kształt. Są to zwisające kotki, które przypominają długie, wąskie kłosy. Kwiaty żeńskie mają jajowate zalążnie i żółto‑brązowy kolor. Po lewej stronie ekranu widoczne jest zbliżenie na rozwijający się pąk. Pąk ma jajowaty kształt, od góry wyrastają długie, wywinięte różowe listki.
Szóste zdjęcie przedstawia dojrzewający owoc leszczyny pospolitej. Ma on okrągły kształt i zielony kolor z brązowymi przebarwieniami. Owoce znajdują się w zielonym, miękkim koszyczku z liści.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój leszczyny pospolitej. Pokrój leszczyny pospolitej jest stosunkowo zwarty i szeroki, o równomiernym rozłożeniu gałęzi. Gałęzie leszczyny pospolitej są giętkie, rozgałęzione i skierowane ku górze.

Siódma zakładka dotyczy porzeczki agrest.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Porzeczka agrest
Nazwa łacińska: Ribes uva‑crispa L.
Nazwa angielska: European gooseberry
Nazwa niemiecka: Stachelbeere
Nazwa rosyjska: Крыжо́вник обыкнове́нный
Występowanie: W Polsce występuje w stanie dzikim w lasach i zaroślach regla dolnego Karpat i Sudetów oraz w południowo‑zachodniej części niżu.
Charakterystyka: Pędy z cierniami. Liście trój- lub pięcioklapowe, brzegi lekko karbowane. Owoce – jagody (zielone, żółte, czerwone) pokryte gruczołkowatymi włoskami. Krzew osiąga do półtorej metra wysokości.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: połowa lipca
Wiek owocowania: dwa lata
Lata nasienne: nie stwierdzono, owocuje co roku
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona porzeczki agrest. Nasiona te się niewielkie i mają owalny kształt. Powierzchnia nasion jest gładka. Skorupka ma ciemnobrązową barwę.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Składa się ona z kilku młodych liści. Pojedynczy liść jest trójklapowy. Na brzegu jest lekko karbowany. Liście mają jasnozielony kolor.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka pokryta lekko chropowatą, szaro‑brązową korą. Pędy zimowe posiadają jajowate, lekko spłaszczone pąki zimowe. Są one małe, mają barwę brązową i są umieszczone naprzemiennie.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Jest to gałąź, którą gęsto porastają liście. Liście są niewielkie i trójklapowe. Mają nieregularnie ząbkowane brzegi. Pokryte są drobnymi, jasnymi włoskami. Liście mają jasnozielony kolor.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Składają się one z pięciu rozchylonych płatków otaczających pręciki. Kwiaty mają przygaszony, zielono‑brązowy kolor.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Mają one okrągły kształt. Skórka ma połyskującą powierzchnię i jasnozielony kolor. Pokryta jest cienkimi, ciemnymi włoskami.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to sporej wielkości krzew. Pokrój agrestu jest szeroki i rozłożysty, tworząc bujną, gęstą koronę. Krzew porastają liście oraz owoce.

Ósma zakładka dotyczy porzeczki czarnej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Czarna porzeczka
Nazwa łacińska: Ribes nigrum L.
Nazwa angielska: Blackcurrant
Nazwa niemiecka: Schwarze Johannisbeere
Nazwa rosyjska: Сморо́дина чёрная
Występowanie: Występuje na całym obszarze Polski (cały niż i pas wyżyn).
Charakterystyka: Młode pędy owłosione. Liście dłoniaste, trój- lub pięcioklapowe. Owoce – małe, czarne jagody z gruczołkami. Krzew osiąga do półtorej metra wysokości.
Miesiąc kwitnienia: koniec kwietnia, maj
Miesiąc dojrzewania owoców: lipiec
Wiek owocowania: trzy lata
Lata nasienne: nie stwierdzono, owocuje co roku
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona czarnej porzeczki. Mają one niewielkie rozmiary i owalny kształt. Ich powierzchnia jest gładka, z ewentualnymi drobnymi wgnieceniami. Nasiona mają czarny kolor.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Posiada ona trzy niewielkie liście. Dwa boczne mają owalny kształt, natomiast centralny – dłoniasty trójklapowy. Liście mają zieloną barwę.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka pokryta szaro‑brązową, gładką korą. Na pędach znajdują się jajowate, lekko spłaszczone pąki zimowe. Mają niewielkie rozmiary i brązową barwę. Na gałązce są umieszczone naprzemiennie.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Są to gałęzie gęsto porośnięte liśćmi. Liście czarnej porzeczki są dłoniaste trójklapowe. Ich brzegi są ząbkowane. Mają ciemnozieloną barwę. Powierzchnia liści czarnej porzeczki jest pokryta drobnymi, jasnymi włoskami.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty czarnej porzeczki. Są to drobne kwiatki, składające się z czterech płatków o jasnozielonej barwie. Kwiaty zebrane są w groniastych kwiatostanach. Pojedynczy kwiat składa się z pięciu drobnych płatków. Otaczają one zielonkawe pręciki. Kwiaty czarnej porzeczki maja zielono‑fioletową barwę.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Są one małe i kuliste. Mają ciemnofioletowy kolor. Skórka owoców jest gładka i mocno błyszcząca.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to wysoki krzew. Jego korona jest wąska, gęsto porośnięta owocami oraz dużymi liśćmi.

Dziewiąta zakładka dotyczy rokitnika zwyczajnego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Rokitnik zwyczajny
Nazwa łacińska: Hippophae rhamnoides L.
Nazwa angielska: Sea‑buckthorn
Nazwa niemiecka: Sanddorn
Nazwa rosyjska: Облепи́ха крушинови́дная
Występowanie: W Polsce naturalnie występuje wyłącznie na wybrzeżu Bałtyku.
Charakterystyka: Pędy charakterystyczne, cierniste, z licznymi kulistymi pączkami. Liście równowąskie, srebrzysto owłosione. Owoce – pomarańczowoczerwone lub żółte, kuliste nibypestkowce podobne do jagody. Krzew osiąga nawet do sześciu metrów.
Miesiąc kwitnienia: kwiecień
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień
Wiek owocowania: od trzech do czterech lata
Lata nasienne: co od pięciu do ośmiu lat
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona rokitnika zwyczajnego. Mają one podłużny, jajowaty kształt. Ich powierzchnia jest gładka i błyszcząca. Nasiona są jasnobrązowe. Posiadają też jasne przebarwienia.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Z łodygi wyrastają cztery niewielkie listki. Są one bardzo wąskie i podłużne. Mają zaokrąglone końce. Brzegi listków są gładkie. Liście mają ciemnobrązowy kolor.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to pokryta jasnoszarą korą gałązka. Na pędach znajdują się okrągłe pąki zimowe. Są one stosunkowo duże i mają ciemnobrązową barwę.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Gałęzie są gęsto porośnięte wąskimi, podłużnymi liśćmi o eliptycznym kształcie. Liście mają gładkie brzegi i ciemnobrązową barwę. Gałązki porastają także pomarańczowe owoce o okrągłym kształcie.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Są one zebrane są w zwarte, okazałe grona, które rozwijają się na końcach pędów. Kwiaty rokitnika są drobne i mają dzwonkowaty kształt. Ich barwa jest zielono‑brązowa.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Są to małe i okrągłe. Mają jaskrawo pomarańczowy kolor. Skórka owoców jest gładka i lekko błyszcząca.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to wysoki i okazały krzew o rozłożystej, gęstej koronie. Gałęzie rokitnika wznoszą się ku górze, a korona krzewu jest zaokrąglona. Krzew gęsto porastają ciemnozielone liście oraz jaskrawo pomarańczowe owoce.

Dziesiąta zakładka dotyczy róży dzikiej.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Róża dzika
Nazwa łacińska: Rosa canina L.
Nazwa angielska: Dog rose
Nazwa niemiecka: Hundsrose
Nazwa rosyjska: Шипо́вник соба́чий
Występowanie: Pospolity w Polsce
Charakterystyka: Pędy z hakowato skrzywionymi kolcami. Liście jajowato‑eliptyczne z widocznym ostrym ząbkowaniem na brzegach. Owoc – szupinkowy, purpurowoczerwony. Krzew osiąga do trzech metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień
Wiek owocowania: od czterech do sześciu lat
Lata nasienne: nie stwierdzono, owocuje co roku
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona dzikiej róży. Mają one niewielkie rozmiary. Ich kształt jest jajowaty. Mają one brązowo‑pomarańczowy kolor. Ich powierzchnia jest sucha i pomarszczona.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Tworzą ja wyrastające naprzeciwlegle na łodydze liście. Pojedynczy liść składa się z trzech listków osadzonych na szypułce. Listki mają owalny kształt. Mają mocno ząbkowane brzegi. Barwa listków jest jasnozielona.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałąź pokryta gładką brązowoszarą korą. Ponadto porastają ją kolce. Na pędach znajdują się pąki zimowe. Są one niewielkie, ledwie zauważalne. Mają one ciemnobrązową barwę i jajowaty kształt.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Pędy ulistnione dzikiej róży są gęsto porośnięte liśćmi. Pojedynczy liść składa się z kilku drobnych listków o owalnym kształcie i lekko ząbkowanych brzegach. Liście mają soczystozielony kolor. Ich powierzchnia jest błyszcząca.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Kwiat dzikiej róży składa się z pięciu płatków o jasnoróżowym kolorze. Płatki są jajowate i mają zaokrąglone końce. Wewnątrz kwiatu znajduje się słupek oraz liczne pręciki.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Mają one jajowaty kształt. Ich powierzchnia jest gładka i mocno błyszcząca. Dojrzałe owoce mają jaskrawoczerwoną barwę.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to duży, rozłożysty krzak, który gęsto porastają błyszczące, soczystozielone liście oraz jasnoróżowe kwiaty.

Jedenasta zakładka dotyczy szakłaka pospolitego.
Oto kilka podstawowych informacji na jego temat.
Nazwa polska: Szakłak pospolity
Nazwa łacińska: Rhamnus cathartica L.
Nazwa angielska: European buckthorn, Common buckthorn, Purging buckthorn
Nazwa niemiecka: Purgier‑Kreuzdorn
Nazwa rosyjska: Круши́на слаби́тельная
Występowanie: W Polsce występuje na całym niżu, najczęściej w lasach i zaroślach.
Charakterystyka: Pędy pokryte cierniami. Liście jajowate lub eliptyczne, karbowane na brzegach. Owoce (kuliste, czarne pestkowce), trujące. Krzew osiąga do trzech metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: od trzech do czterech lata
Lata nasienne: co od pięciu do ośmiu lat
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona szakłaka pospolitego. Są one niewielkie. Mają eliptyczny kształt. Są lekko spłaszczone. Ich powierzchnia jest gładka i matowa. Nasiona mają jasnobrązowy kolor.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Składa się ona z dwóch dużych listków o sercowatym kształcie. Liście mają gładkie brzegi i soczystozielony kolor. Wyrastają one naprzeciwlegle na łodydze.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka pokryta jasnobrązową gładką korą. Porastają ją ułożone naprzeciwlegle pąki. Są one drobne. Mają jajowaty kształt i brązową barwę.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Gałęzie są gęsto porośnięte liśćmi osadzonymi na długich szypułkach. Liście mają jajowaty kształt. Ich brzegi są mocno ząbkowane. Liście są ciemnozielone i błyszczące.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Są one drobne i zebrane w wąskie kotki. Kotka to typ kwiatostanu, w którym pojedyncze kwiaty osadzone są na osi pędu bez szypułek. Kwiaty szakłaka mają żółto‑zielony kolor. Składają się z pięciu płatków otaczających słupek i pręciki.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Są one małe. Mają kulisty kształt. Ich skórka ma ciemnofioletową barwę. Jest lekko połyskująca. Zwisają one z gałązki za pomocą długich szypułek.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to duży krzew o rozłożystej koronie. Ma ona kształt stożka. Krzew jest gęsto porośnięty ciemnozielonymi liśćmi.

Dwunasta zakładka dotyczy śliwy tarniny.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Śliwa tarnina
Nazwa łacińska: Prunus spinosa L.
Nazwa angielska: Blackthorn
Nazwa niemiecka: Schlehdorn
Nazwa rosyjska: Терно́вник, Сли́ва колю́чая
Występowanie: W Polsce występuje na całym niżu oraz w niższych górach.
Charakterystyka: Młode pędy gładkie w kolorze brązowym, starsze ciemnobrązowe z jasnymi plamkami. Krótkopędy z cierniami. Liście eliptyczne, piłkowane. Owoce – pestkowce, drobne, kuliste, granatowe. Krzew osiąga do dwóch metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: połowa kwietnia‑połowa maja
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień
Wiek owocowania: od trzech do czterech lata
Lata nasienne: co od pięciu do ośmiu lat
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona śliwy tarniny. Mają one owalny kształt. Są lekko spłaszczone. Nasiona śliwy tarniny mają brązowo‑pomarańczową barwę.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Posiada ona kilka listków o ostro zakończonym, jajowatym kształcie. Brzegi liści są ząbkowane. Liście są ciemnozielone, matowe i mają wyraźnie widoczne użyłkowanie.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to ciemnobrązowa gałązka, którą porastają niewielkie pędy. Są one jajowate, spłaszczone. Mają brązową barwę. Pąki zimowe śliwy są umieszczone naprzemiennie wzdłuż gałązki.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Są to gałęzie z licznymi rozgałęzieniami, które gęsto porastają liście. Liście mają eliptyczny kształt. Ich brzegi są mocno ząbkowane. Liście są ciemnozielone i błyszczące.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Osadzone są pojedynczo na gałązce w dużych skupiskach. Mają biały kolor. Składają się z pięciu płatków o podłużnym kształcie. Otaczają one słupek oraz długie, żółto zakończone pręciki.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Mają one okrągły kształt. Ich skórka jest gładka i matowa. Ma ciemnofioletowy kolor.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to wysoki krzew o gęstej i bujnej koronie. Porastają go ciemnozielone liście.

Trzynasta zakładka dotyczy trzmieliny brodawkowej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Trzmielina brodawkowata
Nazwa łacińska: Euonymus verrucosus Scop
Nazwa angielska:
Nazwa niemiecka: Warzen‑Spindelstrauch
Nazwa rosyjska: Берескле́т борода́вчатый
Występowanie: W Polsce występuje na niżu, z wyjątkiem zachodniej części kraju, Śląska i Pomorza.
Charakterystyka: Gałązki pokryte ciemnymi brodawkami, bez listewek korkowych. Liście jajowato‑lancetowate, zaostrzone, karbowano‑piłkowate. Owoc – mięsisty, czterokomorowy, żółtawoczerwony. Krzew osiąga do dwóch metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: sierpień‑wrzesień
Wiek owocowania: od ośmiu do dziesięciu lat
Lata nasienne: nie stwierdzono, owocuje co roku
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona trzemieliny brodawkowej. Są one okrągłe i spłaszczone. Ich powierzchnia jest mocno błyszcząca. Nasiona trzmieliny pospolitej mają czarny kolor.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Posiada ona dwa niewielkie liście o owalnym kształcie. Listki mają gładkie brzegi i jasnozielony kolor. Wyrastają one naprzeciwlegle na łodydze.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka o jasnozielonej barwie. Jej powierzchnię pokrywają zielono‑brązowe wypustki o zaokrąglonym kształcie. Z gałązki wyrastają usytuowane naprzeciwlegle pąki. Mają one jajowaty, ostro zakończony kształt oraz brązową barwę.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Jest to gałązka posiadające liczne rozgałęzienia, z których po obu stronach wyrastają liście. Mają one ostro zakończony, jajowaty kształt. Brzegi są lekko ząbkowane. Barwa liści jest ciemnozielona.
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Są one drobne. Składają się z czterech szeroko rozłożonych płatków. Otaczają one żółte pręciki. Płatki mają barwę zbliżoną do zgaszonej czerwieni.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Mają one niewielkie rozmiary. Dojrzały owoc ma jasnoróżową barwę. Kształtem przypomina rozwartą torebkę, z której zwisają dwa połyskujące, czarne nasiona. Nasiona są dodatkowo otoczone krwistoczerwoną osnówką.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. To rozłożysty krzew. Jego gałęzie są długie, opadające na ziemię i gęsto porośnięte liśćmi, przez co zasłaniają w całości pień. Liście mają zielono‑czerwoną barwę i jajowaty kształt.

Czternasta zakładka dotyczy trzmieliny pospolitej.
Oto kilka podstawowych informacji na jej temat.
Nazwa polska: Trzmielina pospolita
Nazwa łacińska: Euonymus europaeus L.
Nazwa angielska: European spindle, Common spindle
Nazwa niemiecka: Gewöhnliche Spindelstrauch
Nazwa rosyjska: Берескле́т европе́йский
Występowanie: Pospolity w Polsce, głównie lasy i zarośla.
Charakterystyka: Młode pędy gładkie koloru oliwkowozielonego, starsze gałęzie ciemne. Liście pojedyncze, eliptyczne zaostrzone, na brzegach piłkowane. Owoc – barwna torebka, nasiona z pomarańczową osnówką. Krzew osiąga do dwóch metrów wysokości.
Miesiąc kwitnienia: maj‑czerwiec
Miesiąc dojrzewania owoców: wrzesień‑październik
Wiek owocowania: od ośmiu do dziesięciu lat
Lata nasienne: nie stwierdzono, owocuje co roku
Pierwsze zdjęcie przedstawia nasiona trzemieliny pospolitej. Mają one niewielkie rozmiary. Są one okrągłe i nieco spłaszczone. Nasiona mają ciemnobrązową barwę. Ich powierzchnia jest gładka i matowa.
Drugie zdjęcie przedstawia siewkę. Posiada ona dwa większe liście i dwa małe. Liście mają jajowaty kształt. Ich brzegi są gładkie. Mają one ciemnozieloną barwę. Mniejsze liście mają soczystozielony kolor.
Trzecie zdjęcie przedstawia pęd zimowy. Jest to gałązka o szaro‑brązowym kolorze i gładkiej powierzchni. Wyrastają z niej niewielkie pąki. Mają one kształt ostro zakończonej elipsy. Pąki mają brązową barwę.
Czwarte zdjęcie przedstawia pęd ulistniony. Są to liście o jajowatym kształcie. Ich barwa jest ciemnozielona. Liście mają gładką powierzchnię, a ich brzegi są ząbkowane. Liść posiada wyraźne użyłkowanie (nerwację).
Piąte zdjęcie przedstawia kwiaty. Są to drobne kwiatki, składające się z czterech płatków o jasnozielonej barwie.
Szóste zdjęcie przedstawia owoce. Owoce trzmieliny są małe i kuliste. Mają jaskrawoczerwony kolor.
Siódme zdjęcie przedstawia pokrój krzewu. Jest to gęsto ulistniony, rozłożysty krzew. Liście mają zielono‑czerwony kolor. Na gałęziach można zauważyć jaskrawoczerwone owoce.