Chłopcy, nie naśladujcie dziewczyn!

Jan Miodek Do chłopców

Wszyscy chodzicie dziś – i dobrze, że tak jest – do koedukacyjnychkoedukacjakoedukacyjnych szkół, od najmłodszych lat bawicie się wspólnie w piaskownicach, na boiskach i podwórkach. Wy, chłopcy, macie jednak swoje męskie sekrety, swoje męskie zabawy, czasem – porachunki (tak jak i dziewczyny mają swoje babskie sprawy!). To jest Wasz świat i macie do niego prawo.

Ale muszę Wam tutaj trochę złośliwie powiedzieć, że jesteście w tych Waszych męskich rozmowach bardzo... zniewieścializniewieściałyzniewieściali. Jacy??! wykrzykniecie oburzeni. A tak, zniewieściali! powtórzę. „Poszłem wczoraj do kina” chwali się np. Piotrek. „A ja przyszłem po Marcina i wzięłem go z sobą na mecz” opowiada Jurek.

Poszłem, przyszłem, doszłem, wyszłem, zaszłem – mówi dziś co trzeci chłopak w Polsce. A co czwarty wzięłem, zaczęłem, zapięłem. I wszyscy oni nawet nie przypuszczają, że gramatycznie babiejąbabiećbabieją! Ponieważ one nasze kochane dziewczyny i kobiety – mówią: poszłam, przyszłam, doszłam, weszłam, zaszłam, wzięłam, zaczęłam, zapięłam, chłopcy na wzór poszłam, przyszłam – tworzą niepoprawne formy poszłem, przyszłem, a na wzór wzięłam, zaczęłam – niepoprawne wzięłem, zaczęłem.

Głośno więc wołam: nie dajcie się, panowie, i pamiętajcie, mówiąc o sobie, że męskie postacie tych czasowników to: poszedłem, przyszedłem, doszedłem, wszedłem, zaszedłem oraz wziąłem, zacząłem, zapiąłem (w ostatnich trzech wyrazach ą przed i wymawia się, oczywiście, tak jak o).

Do_chłopców Źródło: Jan Miodek, Ojczyzna polszczyzna dla uczniów, Warszawa 1991, s. 46.