Co to znaczy być „trendy”? Lista osób, rzeczy, miejsc, zachowań modnych

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

- pogłębia słownictwo dotyczące wyglądu,

- poznaje obyczaje, kulturę innych krajów,

- uczy się definicji zjawisk,

b) Umiejętności

Uczeń:

- umie opisać wygląd fizyczny i formę,

- umie rozmawiać o swoim samopoczuciu,

- potrafi wypowiedzieć się na temat panujących trendów,

- potrafi wypisać słowa‑klucze mające znaczenie w dzisiejszym świecie.

2. Metoda i forma pracy

Burza mózgów, czytanie, mówienie, pisanie, praca indywidualna, praca w parach.

3. Środki dydaktyczne

- tablica,

- minimum 2 słowniki: polsko‑francuski i francusko polski,

- kopie prezentujące słownictwo dotyczące wyglądu (Campus 2, Unité 2.6),

- kserokopia krótkiego tekstu dotyczącego miejsca czy osoby „trendy”,

- kolorowe czasopisma polskie i francuskie (prasa aktualna).

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel wita się w języku francuskim. Sprawdza obecność. Podaje temat lekcji. W ramach rozgrzewki zadaje pytanie: Co to znaczy być „trendy” w Polsce, na świecie? Prosi, by dyskusja odbyła się w małych, 3‑4- osobowych grupach. Zwraca uwagę na to, że modne mogą być rzeczy, osoby, zachowania, miejsca czy style życia.

b) Faza realizacyjna

1. Nauczyciel prosi o podsumowanie dyskusji na forum klasy, przedstawiciel każdej grupy krótko się wypowiada. Nauczyciel tworzy na tablicy listę zachowań, tendencji, trendów itp.

2. Czy dbanie o wygląd i zdrowie jest trendy? Jak każdy z Was dba o siebie? Dyskusja na forum klasy. Nauczyciel rozdaje kserokopie pogłębiające słownictwo dotyczące wyglądu fizycznego (Campus 2, Unité 2.6) i listę wyrażeń idiomatycznych związanych z tematem lekcji. Uczniowie wykonują indywidualnie lub w parach ćwiczenia słownikowe. (Patrz*,* fiszka 11, Le Physique, L’apparence, Vocabulaire progressif du français tu: La beauté et la laideur, ex. 2, 3).

3. Uczniowie w grupach 2‑4-osobowych mają za zadanie wypisać w zeszycie jak najwięcej modnych sformułowań czy haseł kojarzących się ze współczesnymi trendami. Zwycięża grupa, która wypisze jak najwięcej haseł bez błędu. Uczniowie podają nauczycielowi słowa‑klucze. Na tablicy powstaje lista.

4. Uczniowie w parach mają za zadanie podać własne przykłady ilustrujące pewne modne zjawiska, skomentować wybrane trendy i mody. Np.: culte de la jeunesse, vitesse, écologie, technologie, dynamisme, drogues, clubbing, créativité, voyages, autonomie, mondialisation, pillules. Można pogłębić każdy termin dodając do niego kolejne, np. culte de la jeunesse: sport, bronzage, fitness, sal de gym, pleine forme etc.

c) Faza podsumowująca

1. Nauczyciel rozdaje wszystkim uczniom kolorowe czasopisma polskie i francuskie. Prosi, by każdy odnalazł zdjęcie przedstawiające osobę, rzecz, zjawisko, słowo, miejsce określane jako „trendy”. Nie pokazuje zdjęcia drugiej osobie.

2. Uczeń opisuje zdjęcie w taki sposób, by umożliwić odnalezienie zdjęcia, ale bez zbytnich ułatwień (nazwisko, nazwa restauracji). Potem wręcza gazetę koledze lub koleżance i prosi o odnalezienie zdjęcia. Następnie wymieniają się i to druga osoba opisuje zdjęcie.

3. Nauczyciel podaje zadanie domowe.

5. Bibliografia

1. Girardet J., Pécheur J., Campus 2, Clé International, Paris 2002.

2. Leroy‑Miquel C., Goliot‑Lété., Vocabulaire progressif du français, niveau intermédiaire, Clé International, Tours 2004.

6. Załączniki

Zadanie domowe

Quelle image avez‑vous de vous‑même? Étes‑vous trendy? Est‑ce que vous suivez des tendances et des modes? Odpowiedz na te pytania pisemnie w dowolnej formie.

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak