Ćwiczenia na słownictwo – gry dydaktyczne
Ćwiczenia na słownictwo – gry dydaktyczne
Cele lekcji
Ogólny cel lekcji:
Celem lekcji jest doskonalenie znajomości słownictwa z wybranego zakresu.
a) Wiadomości
Uczeń zna:
wprowadzone na lekcji słownictwo,
różne rodzaje ćwiczeń doskonalących słownictwo.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi posługiwać się słownictwem o wybranej tematyce,
opisuje przedmioty w klasie i za oknem,
ćwiczy pisownię wyrazów,
ćwiczy sprawności mówienia i słuchania,
bierze udział w grze dydaktycznej,
wyjaśnia znaczenie nowych wyrazów,
opisuje zdjęcia.
c) Postawy
Uczeń:
potrafi poprawnie zachować się podczas słuchania i mówienia,
harmonijnie współpracuje z kolegami i nauczycielem,
bierze czynny udział w grze dydaktycznej,
nie wstydzi się prezentować swojej pracy na forum klasy.
2. Metoda i forma pracy
Metoda: podejście komunikacyjne; pytania‑odpowiedzi, pogadanka, gra dydaktyczna, burza mózgów
Forma: praca w grupach, parach i indywidualna
3. Środki dydaktyczne
Zdjęcia
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel podaje temat i cele lekcji: „Będziecie ćwiczyć słuchanie i mówienie w różnych sytuacjach oraz inscenizować scenki z życia. Będziecie brać udział w grach dydaktycznych, które pomogą wam zapamiętać nowy materiał”. Sprawdza, czy uczniowie są przygotowani do lekcji i czy odrobili pracę domową.
b) Faza realizacyjna
Burza mózgów. Uczniowie podają nazwy przedmiotów znajdujących się w sali i za oknem.
Każdemu uczniowi zostaje przydzielona jedna litera alfabetu i ma 2 minuty na wypisanie wyrazów na nią. Po upływie tego uczniowie po kolei odczytują swoje wyrazy, a reszta klasy wyjaśnia ich znaczenie.
Nauczyciel rozdaje uczniom zdjęcia i prosi o nazwanie rzeczy, które na nich widzą. Nauczyciel wskazuje do odpowiedzi wybranych uczniów.
Gra „wąż językowy”. Uczniowie w grupach piszą słowa zaczynające się na ostatnie litery podanych wyrazów. Nauczyciel monitoruje pracę uczniów i sprawdza poprawność pisowni.
Gra „kalambury”. Uczniowie po kolei podchodzą do tablicy i pokazują lub rysują rzeczy, które podaje im na ucho lub na kartce nauczyciel. Reszta uczniów odgaduje te wyrazy.
Gra w skojarzenia. Nauczyciel podaje wyraz, a uczeń mówi wyraz, który się mu z nim kojarzy, a następny uczeń podaje skojarzenie z wyrazem kolegi. Można narzucić limit czasu, kto się nie zmieści - wypada z gry.
Każdy uczeń wymyśla 5 wyrazów, a następnie dyktuje je koledze jako początek pracy domowej.
c) Faza podsumowująca
Nauczyciel podsumowuje lekcję: „Przypomnieliście sobie ważne słownictwo i ćwiczyliście mówienie, słuchanie i pisanie. Opisywaliście przedmioty. Dobrze współpracowaliście w grupach i czynnie uczestniczyliście w grach dydaktycznych”. Nauczyciel ocenia pracę wszystkich uczniów plusami albo minusami. Zadaje też pracę domową.
5. Bibliografia
Komorowska H., Metodyka nauczania Języków Obcych, Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2002.
Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2003.
Rutkowska‑Paszta M., Uczyć lepiej i ciekawiej, Wersus, Wrocław 2002.
6. Załączniki
Karta pracy ucznia
brak
b) Zadanie domowe
Napisz krótką historię na podstawie pięciu podyktowanych ci przez kolegę wyrazów.
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Lekcja, utrwalająca słownictwo z wybranych działów, przeznaczona jest dla uczniów na każdym poziomie zaawansowania. Można wykorzystać ten scenariusz jako plan alternatywny czy podczas zastępstwa. Lekcja nadaje się na początek roku szkolnego dla zdiagnozowania poziomu językowego uczniów oraz do powtórzenia wiadomości.