Czynniki wpływające na szybkość rozpuszczania się substancji w wodzie
Kiedy słodzimy herbatę lub solimy zupę, odruchowo je mieszamy. Codzienna praktyka uczy nas, że dzięki tej czynności herbata szybciej stanie się słodka, a zupa – doprawiona solą. Czy zabieg ten można stosować wobec wszystkich substancji, które chcemy rozpuścić w wodzie?
że roztwory właściwe to mieszaniny jednorodne, które składają się z rozpuszczalnika i co najmniej jednej substancji rozpuszczonej;
w roztworach wodnych rozpuszczalnikiem jest woda.
wymieniać czynniki, które wpływają na szybkość rozpuszczania substancji stałej w wodzie;
przeprowadzać doświadczenie, którego celem jest zbadanie, jak mieszanie, rozdrobnienie substancji i temperatura wpływają na szybkość rozpuszczania;
wyjaśniać, dlaczego mieszanie, rozdrobnienie substancji i wzrost temperatury zwiększają szybkość rozpuszczania substancji w wodzie.
1. Rozpuszczanie jako zjawisko fizyczne
W codziennym życiu zdążyliśmy już zauważyć, że po dodaniu soli kuchennej czy cukru spożywczego do wody po pewnym czasie substancje te zanikają. Wiemy już, że powstają wtedy mieszaniny zwane roztworami. Proces ich powstawania nazywa się rozpuszczaniemrozpuszczaniem. Polega on na wymieszaniu się drobin rozpuszczalnika (wody) z drobinami substancji rozpuszczanej (np. cukru spożywczego lub soli kamiennej).
Rozpuszczaniu nie towarzyszy przekształcenie jednych drobin w inne, jest to zjawisko fizyczne. Otrzymane w wyniku rozpuszczania roztwory można rozdzielić za pomocą metod fizycznych na składniki, z których powstały.
2. Wpływ mieszania na proces rozpuszczania
Jaki wpływ na szybkość rozpuszczania ma mieszanie?
Wybierz jedną z przedstawionych hipotez, a następnie zweryfikuj ją.
Mieszanie zwiększa (zmniejsza) szybkość rozpuszczania.
Mieszanie nie ma wpływu na szybkość rozpuszczania.
zlewki,
bagietki,
łyżeczka,
woda,
siarczan(VI) miedzi(II).
Do dwóch identycznych zlewek wlej jednakową objętość wody (kilkadziesiąt cmIndeks górny 33).
Do każdej z nich wsyp taką samą ilość siarczanu(VI) miedzi(II) – około 1–2 g.
Zawartość jednej zlewki mieszaj za pomocą bagietki.
Obserwuj szybkość rozpuszczania substancji stałej w obu mieszaninach.
W zlewce, której zawartość mieszano, kryształki rozpuszczanej substancji stałej znikały szybciej, a utworzony roztwór szybciej barwił się na niebiesko.
Zmierz czas rozpuszczania cukru w wodzie – podczas mieszania i bez zastosowania tego zabiegu. W tym celu do dwóch jednakowych naczyń wlej identyczną objętość wody. Do każdej z nich wrzuć taką samą ilość cukru (np. kostkę). Zamieszaj zawartość jednego naczynia. Porównaj szybkość rozpuszczania cukru w obu naczyniach.
Intuicja podpowiada nam, że mieszanie wpływa korzystnie na rozpuszczanie się substancji stałych w wodzie, dlatego podczas słodzenia herbaty mieszamy ją za pomocą łyżeczki. W czasie rozpuszczania drobiny rozpuszczalnika wyrywają drobiny ciała stałego z kryształu i powoli przenoszą je w głąb roztworu. Usunięte drobiny stosunkowo długo przebywają w pobliżu kryształu i niejako blokują dostęp drobinom rozpuszczalnika. Mieszanie usuwa je z okolic kryształu i przyspiesza ich rozprzestrzenianie się w całej objętości roztworu. Z tego względu zabieg ten znacznie przyspiesza rozpuszczanie substancji stałych.
3. Wpływ rozdrobnienia substancji na proces rozpuszczania
Czy rozdrobnienie substancji ma wpływ na szybkość jej rozpuszczania?
Wybierz jedną z przedstawionych hipotez, a następnie zweryfikuj ją.
Rozdrobnienie substancji zwiększa (zmniejsza) szybkość rozpuszczania.
Rozdrobnienie substancji nie ma wpływu na szybkość rozpuszczania.
zlewki,
bagietki,
łyżeczka,
moździerz,
woda,
siarczan(VI) miedzi(II).
Do dwóch zlewek o jednakowej objętości wlej identyczną ilość wody (kilkadziesiąt cmIndeks górny 33).
Do każdej z nich wsyp tyle samo (1–2 g) siarczanu(VI) miedzi(II):
do pierwszej zlewki – w formie kryształu lub kryształów,
do drugiej zlewki – po utarciu kryształów w moździerzu na proszek.
Zawartość obu naczyń mieszaj w jednakowy sposób i w tym samym tempie za pomocą bagietek.
Obserwuj szybkość zanikania substancji stałej w obu zlewkach.
Film dostępny na portalu epodreczniki.pl
Na stole laboratoryjnym znajdują się dwie zlewki o jednakowej objętości, siarczan(VI) miedzi(II), dwie bagietki, łyżeczka do nabierania, moździerz. Widoczne są dwa szkiełka z siarczanem(VI) miedzi(II). Przesypywany zostaje siarczan z jednego ze szkiełek do moździerza.Do zlewek zawierających jednakową objętość wody o tej samej temperaturze dodane zostają próbki siarczanu(VI) miedzi(II). Do zlewki pierwszej siarczan „nieroztarty” (kryształki), do drugiej po roztarciu w moździerzu (sypki proszek).Demonstrator miesza w jednakowy sposób zawartość obu zlewek. W zlewce z nierozdrobnionym siarczanem(VI) miedzi(II) widać nierozpuszczone kryształy, roztwór jest niebieski, ale o mniejszej intensywności niż w zlewce drugiej.
W zlewce, do której wrzucono mocno rozdrobniony siarczan(VI) miedzi(II), proces rozpuszczania zachodził szybciej, dzięki czemu roztwór zabarwił się na niebiesko w krótszym czasie.
Jednym z etapów rozpuszczania jest odrywanie drobin ciała stałego od kryształu przez drobiny rozpuszczalnika. Rozdrobnienie zwiększa obszar kryształu dostępnego dla drobin rozpuszczalnika. Im większa jest powierzchnia kryształu, tym większa liczba drobin substancji rozpuszczanej może zostać jednocześnie oderwana i przejść do roztworu.
4. Wpływ temperatury na proces rozpuszczania
Czy temperatura ma wpływ na szybkość rozpuszczania (siarczanu(VI) miedzi(II))?
Wybierz jedną z przedstawionych hipotez, a następnie zweryfikuj ją.
Wzrost temperatury wody zwiększa (zmniejsza) szybkość rozpuszczania siarczanu(VI) miedzi(II).
Szybkość rozpuszczania siarczanu(VI) miedzi(II) jest niezależna od temperatury.
bagietki,
łyżeczka,
zlewka z wodą o temp. pokojowej,
zlewka z wodą o temp. powyżej 50°C,
siarczan(VI) miedzi(II).
Do dwóch zlewek o identycznej objętości wlej jednakową ilość wody (kilkadziesiąt cmIndeks górny 33) o różnej temperaturze:
do pierwszej zlewki – o temperaturze pokojowej,
do drugiej zlewki – o temperaturze powyżej 50°C.
Do każdej ze zlewek wsyp taką samą ilość (1–2 g) siarczanu(VI) miedzi(II).
Zawartość obu naczyń mieszaj w jednakowy sposób i w tym samym tempie za pomocą bagietek.
Obserwuj szybkość zanikania substancji stałej w obu zlewkach.
Film dostępny na portalu epodreczniki.pl
Na sole laboratoryjnym znajdują się dwie zlewki o jednakowej objętości, siarczan(VI) miedzi(II), dwie bagietki, łyżeczka do nabierania, moździerzW pierwszej zlewce umieszczona jest woda o temperaturze pokowej, w rugiej temperatura powyżej 50 stopni. Jednakowa ilość siarczanu(VI) miedzi(II) zostaje wsypana do obu zlewek.Demonstrator miesza w jednakowy sposób zawartość obu zlewek. W zlewce pierwszej (z chłodniejszą wodą) widać nierozpuszczone kryształy, roztwór jest niebieski, ale o mniejszej intensywności niż w zlewce drugiej, - w zlewce drugiej (z wodą gorącą) roztwór jest niebieski, kryształów soli nie ma
W zlewce z gorącą wodą kryształy siarczanu(VI) miedzi(II) rozpuszczały się szybciej i roztwór zabarwił się na niebiesko w krótszym czasie.
Zmierz czas rozpuszczania cukru spożywczego w zimnej i gorącej wodzie.
Badanie powinno być wiarygodne, dlatego podczas każdej z prób należy używać tej samej ilości cukru i tej samej ilości wody.
Wzrost temperatury przyspiesza ruch drobin. Dzięki temu drobiny rozpuszczalnika częściej zderzają się z kryształem i tym samym odrywają od niego większą liczbę drobin substancji stałej, a usunięte drobiny są szybciej przenoszone w głąb roztworu.
Pewien lek należy przyjąć po rozpuszczeniu połowy tabletki w szklance wody. Czy w przypadku leku można zastosować wszystkie zabiegi, które przyspieszają rozpuszczanie substancji stałych w wodzie?
Rozwiązanie
Zanim przystąpimy do sporządzania leku, powinniśmy zawsze zapoznać się z jego ulotką.
RdtlpWvEvEW3B1 
Fragment ulotki dołączonej do lekuZ informacji na temat przechowywania leku wynika, że nie może być on przechowywany w temperaturze powyżej 25°C. Oznacza to, że w wyższych temperaturach lek może tracić swoje właściwości. Nie można go więc rozpuszczać w gorącej wodzie.
Podczas sporządzania dawki leku możemy pokruszyć tabletkę (rozdrobnić ją), wrzucić do wody o temperaturze pokojowej i mieszać, aż ulegnie rozpuszczeniu.
Podsumowanie
Rozpuszczanie jest procesem fizycznym i polega na wymieszaniu drobin substancji rozpuszczanej z drobinami rozpuszczalnika.
Mieszanie przyspiesza rozpuszczanie substancji w wodzie.
Im substancja jest bardziej rozdrobniona, tym szybciej ulega rozpuszczaniu.
Temperatura ma wpływ na szybkość rozpuszczania substancji w wodzie – wraz z jej wzrostem rośnie szybkość rozpuszczania.
Zaplanuj doświadczenie pozwalające zbadać wpływ rozdrobnienia na szybkość rozpuszczania się cukru w wodzie. Możesz wykorzystać do tego cukier w kostkach, jego kryształki i cukier puder.
Zbadaj, czy światło słoneczne ma wpływ na szybkość rozpuszczania się cukru w wodzie.
Słowniczek
proces powstawania roztworu polegający na mieszaniu się drobin substancji rozpuszczanej z drobinami rozpuszczalnika
Zadania
Uzupełnij luki w tekście. Wybierz właściwe określenia spośród podanych.
roztwór właściwy, chemicznej, mieszaninę niejednorodną, fizycznej, zawsze, jest większa, substancją rozpuszczoną, rozpuszczalnikiem, nie zawsze, jest mniejsza
W efekcie rozpuszczania cukru otrzymuje się ..................................................... Rozpuszczanie jest przykładem przemiany ..................................................... W roztworze wodnym soli kamiennej woda jest ..................................................... Mieszanie .................................................... zwiększa szybkość rozpuszczania. Im większe kryształy substancji stałej są rozpuszczane, tym .................................................... jest szybkość rozpuszczania.
Oceń, czy podane zdania są prawdziwe, czy fałszywe.
| Prawda | Fałsz | |
| W wyniku rozpuszczenia cukru w wodzie otrzymuje się roztwór. | □ | □ |
| Im bardziej rozdrobniona jest substancja, tym szybciej ulegnie rozpuszczeniu. | □ | □ |
| Oziębienie wody przed sporządzeniem roztworu przyspieszy rozpuszczanie cukru w wodzie. | □ | □ |
| Podczas rozpuszczania substancji stałej bez mieszania nie otrzyma się roztworu. | □ | □ |
Pięcioro uczniów: A, B, C, D, E rozpuszczało jednakową ilość pewnej substancji w identycznej ilości wody. Każdy z nich wykonywał inne czynności. Wskaż ucznia, który najszybciej mógł otrzymać klarowny roztwór po wrzuceniu substancji do wody.
Uczeń A: Przesypał substancję do zlewki z wodą, którą wcześniej schłodził. Mieszał do momentu otrzymania przezroczystego roztworu.
Uczeń B: Wrzucił substancję do wody w zlewce, a następnie mieszał jej zawartość do momentu rozpuszczenia substancji.
Uczeń C: Wsypał substancję do wody w zlewce. Ogrzał zawartość zlewki, a potem mieszał.
Uczeń D: Rozdrobnił substancję w moździerzu, wrzucił ją do gorącej wody w zlewce, a następnie mieszał zawartość zlewki aż do rozpuszczenia.
Uczeń E: Przesypał rozdrobnioną substancję do zlewki z wodą i mieszał aż do uzyskania przezroczystego roztworu.
- A
- B
- C
- D
- E
- Wszyscy uczniowie jednocześnie rozpuścili substancję w wodzie.
Grupa uczniów zaplanowała eksperyment, którego celem ma być zbadanie wpływu temperatury na rozpuszczanie substancji w wodzie. Postanowili wrzucić substancję do zlewki z gorącą wodą i zmierzyć czas, po którego upływie ulegnie ona rozpuszczeniu.
Oceń, czy eksperyment został zaplanowany poprawnie. Wskaż odpowiedni komentarz.
- Uczniowie powinni jednocześnie przeprowadzić próbę, umieszczając identyczną porcję substancji w wodzie o niższej temperaturze i mierząc czas, po którego upływie uległa ona rozpuszczeniu.
- Zaplanowany eksperyment pozwoli ocenić wpływ temperatury na rozpuszczanie się substancji.
- Uczniowie powinni jednocześnie przeprowadzić próbę, umieszczając identyczną porcję substancji w wodzie o takiej samej temperaturze i mieszając otrzymaną mieszaninę. Następnie powinni zmierzyć czas, po którym substancja rozpuści się.
- Uczniowie powinni jednocześnie przeprowadzić rozpuszczanie identycznej porcji substancji w dwukrotnie większej objętości wody o tej samej temperaturze i mierzyć czas, po którym substancja ulegnie rozpuszczeniu.
- Uczniowie powinni przeprowadzić doświadczenie, wrzucając dwukrotnie większą porcję substancji do zimnej wody o identycznej objętości. Następnie powinni zmierzyć czas, po którym substancja uległa rozpuszczeniu.