Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.8.2

Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Couchsurfing – eine Alternative zum Hotel?/Couchsurfing – alternatywa dla hotelu?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, poziom językowy B1+/B

Cel ogólny lekcji: Umiejętność wypowiadania się na temat podróżowania ze szczególnym uwzględnieniem wariantów noclegowych.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
8) podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, baza noclegowa, wycieczki, zwiedzanie, awarie i wypadki w podróży, ruch uliczny);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • wyjaśnia, czym jest couchsurfing;

  • opisuje wady i zalety tej formy poszukiwania noclegu;

  • wypowiada się na temat swoich osobistych preferencji dotyczących noclegu.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • sam decyduje, jak rozwiązać problem i udzielić wyjaśnień;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik do zapamiętywania nowych wyrazów i ich znaczeń – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, stosowanie słów kluczowych, wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

strategie kognitywne:

  • stosowanie technik generatywnych do uświadamiania sobie struktury języka – zadawanie pytań, robienie notatek, powtarzanie zdań na głos;

  • stosowanie technik strukturalnych – wybierania najistotniejszych elementów, czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia wyrazów i struktur w tekstach słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych słów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy;

strategie społeczne:

  • zadawanie pytań osobom o oczekiwanych większych umiejętnościach językowych (prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, o poprawienie błędów),

  • współpraca z innymi osobami (współpraca z kolegami na tym samym poziomie oraz z zaawansowanymi użytkownikami języka niemieckiego).

Metody i formy pracy:

  • podejście humanistyczne;

  • podejście komunikacyjne;

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, praca z plikiem audio;

  • aktywizująca: burza mózgów, praca z Placemat, suwak;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • plenum;

  • praca grupowa.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst stworzony na potrzeby e‑materiału,

  • multimedium (plik audio),

  • zdjęcia różnych obiektów noclegowych,

  • placemat,

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

PRZEBIEG LEKCJI:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcia różnych obiektów noclegowych, np. hotelu, pensjonatu, campingu i pyta: Wie heißen diese Übernachtungsplätze? Welche Arten von Unterkünften im Urlaub kennt ihr/kennt ihr noch?

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy kilka kryteriów, którymi kierują się turyści przy wyborze miejsca noclegowego w czasie urlopu, np. die Kosten, die Lage, der Komfort, die Dienstleistungen, die Atmosphäre, die Kontakte, die Anonymität i przeprowadza wśród uczniów krótką ankietę, które kryterium jest dla nich najważniejsze. Uczniowie podchodzą do tablicy i zaznaczają znak x przy dwóch wybranych kryteriach.

  • Nauczyciel pyta: Nach welchen Kriterien richten sich die meisten Schüler in der Klasse? Was ist bei der Wahl des Übernachtungsplatzes nicht wichtig? i wybiera ucznia, który podsumowuje w języku niemieckim wyniki ankiety.

  • Uczniowie czytają tekst wprowadzający.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło Couchsurfing i prosi uczniów o podanie skojarzeń, które nasuwają im się z tym hasłem. Nauczyciel pyta: Womit verbindet ihr diesen Begriff? Nauczyciel zapisuje skojarzenia uczniów w postaci wyrazów, haseł lub pełnych zdań na tablicy.

  • Uczniowie zapoznają się z Übung 1 w części Przeczytaj i dopasowują zakończenie do rozpoczętych wypowiedzi. Wybrany uczeń odczytuje rozwiązania, a nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat sformułowanych stwierdzeń. Nauczyciel pyta wybranych uczniów Stimmst du dieser Aussage zu? Ist das wahr? Wie kannst du diese Aussage erweitern/erklären? Uczniowie odpowiadają na pytania na forum klasy.

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku.

  • Nauczyciel pyta: Was ist Couchsurfing? Hattet ihr recht? Welche Kriterien spielen beim Couchsurfing eine wichtige Rolle? Ist noch etwas wichtig? Welche Kriterien könnte man hinzufügen? Wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Następnie uczniowie indywidualnie sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, wykorzystując do tego Übung 2, 3 i 4 w części Przeczytaj. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią tekstu, a które są fałszywe, do wyrazów występujących w tekście przyporządkowują wyrazy o podobnym znaczeniu.

  • Uczniowie zapoznają się z nagraniem Couchsurfing – Urlaub mal anders, a następnie dobierają się w pary i w parach sprawdzają stopień zrozumienia treści nagrania, wykorzystując do tego Übung 1‑3 w części Plik audio. Uczniowie określają, które informacje są zgodne z treścią nagrania, układają informacje w odpowiedniej kolejności oraz dopasowują treści do haseł nadrzędnych. Uczniowie rozwiązują zadnia najpierw samodzielnie, a następnie w porównują swoje rozwiązania w parach.

  • Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy. Dwie z nich otrzymują zadanie przygotowania argumentów przemawiających za korzystaniem z couchsurfingu, dwie pozostałe przygotowują wady couchsurfingu. Grupy otrzymują plansze Placemat. Każdy uczeń w grupie wpisuje w swoje pole na planszy własne argumenty. Następnie uczniowie zapoznają się z argumentami wszystkich uczniów w grupie i ustalają wersję wspólną, wpisując wspólne argumenty w środkowej części planszy. Przedstawiciel każdej grupy przedstawia wyniki pracy grupy na forum klasy.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie dobierają się w pary oraz zapoznają się z Aufgabe 3 w części Sprawdź się. Uczniowie uzupełniają dialog, a następnie podstawie jego treści przygotowują własny dialog na temat couchsurfingu. Uczniowie wcielają się w rolę osoby, która skorzystała z tej formy noclegu oraz osoby, która chciałaby uzyskać informacje na ten temat.

  • Inną opcją pracy w ramach podsumowania może być tzw. suwak. Uczniowie wypowiadają się na temat swoich osobistych preferencji i upodobań odnośnie couchsurfingu oraz wyrażają chęć lub niechęć do skorzystania z takiej możliwości, podając swoją argumentację. Uczniowie stoją w dwóch rzędach twarzami do siebie i rozmawiają z osobą stojącą naprzeciw. Na polecenie nauczyciela jeden rząd przesuwa się o jedno miejsce, ostatnia osoba z rzędu przechodzi na początek. W ten sposób uczniowie mogą na wiele sposobów wyrażać pozytywną lub negatywną opinię na temat couchsurfingu, opowiadać o swoich osobistych doświadczeniach odnośnie tej formy organizacji noclegu oraz wysłuchać opinii innych.

Praca domowa:

Uczeń formułuje wypowiedź pisemną na temat nocowania w cudzym domu lub w hotelu i uzasadnia, która forma noclegu jest dla niego lepsza. (Aufgabe 8 w sekcji Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio

  • Przed lekcją: zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem; powtórzenie słownictwa związanego z organizacją noclegów. Na podstawie głównych haseł z treści nagrania, np. Couchsurfer, Webseite, Reisemagazin, Gastgeber, Aufenthalt, Hausregeln, Bewertungen uczniowie przygotowują krótkie informacje związane z noclegiem lub organizacją noclegu w czasie urlopu.

  • W trakcie lekcji: wykorzystanie jako bazy leksykalnej do wykonywania ćwiczeń, inspiracja do wypowiedzi pisemnych lub ustnych. Uczniowie wyszukują informacji na temat couchsurfingu w Niemczech, spróbują znaleźć takie możliwości w wylosowanych przez siebie miastach oraz wcielają się w rolę eksperta, udzielając informacji podobnie jak bohater wywiadu.

  • Po lekcji: na podstawie treści wywiadu uczniowie przygotowują notatkę wizualną dla osób, które chciałyby skorzystać z tej formy organizacji noclegu jako gość lub osoba oferująca nocleg.

Słownik