Numer e‑materiału: 3.4.2.4
Imię i nazwisko autora: Lena Wilkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Was sagen unsere Möbel über uns aus?/Co mówią o nas nasze meble?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa 4, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Umiejętność wyrażania swoich upodobań i preferencji oraz analizowania ich w kontekście tematu mieszkania.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe, wynajmowanie, kupno i sprzedaż mieszkania, przeprowadzka);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
6) układa informacje w określonym porządku;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
8) odróżnia informacje o faktach od opinii;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opowiada o swoich preferencjach i upodobaniach w doborze mebli, sprzętów i dodatków mieszkaniowych;

  • podaje przykłady zależności między typami osobowości a aranżowaniem wnętrza;

  • analizuje, co może mówić o nim wnętrze jego domu.

Cele motywacyjne:

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi przedmiotami szkolnymi;

  • ma możliwość decydowania o swojej gotowości do mówienia;

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się analizowania;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się

strategie pamięciowe:

  • używanie obrazu i dźwięku (wprowadzanie wyrazów i zwrotów do kontekstu sytuacyjnego, używanie skojarzeń wzrokowych, tworzenie ilustracji).

strategie kognitywne:

  • ćwiczenie (tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie części zdań ze sobą)

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w  języku niemieckim, np. czego dotyczy tekst, jeśli rozpoznajemy tylko niektóre wyrazy z języka niemieckiego),

  • pokonywanie ograniczeń w pisaniu poprzez np. tworzenie nowych wyrazów, użycie synonimów, antonimów, tworzenie parafrazy.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, opis, praca z tekstem źródłowym, wyjaśnienie;

  • aktywizująca: burza mózgów;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • plenum,

  • praca grupowa.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, np. laptop z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • zdjęcia używanych mebli,

  • reklamy sklepów meblowych,

  • multimedium: ilustracja interaktywna,

  • zestaw zadań interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel rozpoczyna lekcję od pokazania uczniom zdjęć kilku mebli na pojedynczych fotografiach. Zalecane, by nauczyciel wyszukał zdjęcia mebli używanych, noszących znamiona użytkowania, np. stary fotel, albo kanapa z widocznymi śladami po drapaniu przez kota. Następnie prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciom, wybrali jedno z nich i zapisali lub powiedzieli, co dany mebel mógłby przekazać o swoim użytkowniku, otoczeniu, gdyby miał taką możliwość.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie zapoznają się z hasłami w Übung 1 w części Przeczytaj. Nauczyciel pyta:Passen diese Begriffe zum Thema Wohnen? Wie können sie sich mit diesem Thema verbinden? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy. W razie konieczności korzystają z dodatkowej pomocy, np. wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. Nauczyciel wspiera uczniów i odpowiada na ich pytania.

  • Uczniowie sprawdzają stopień zrozumienia treści tekstu, wykonując Übung 1‑3 w części Przeczytaj. Uczniowie przyporządkowują śródtytuły do odpowiednich części tekstu, określają, które informacje są zgodne z treścią tekstu, pracują ze słownictwem.

  • Uczniowie analizują ilustrację interaktywną i wykonują polecenia do niej. Porządkują informacje, dopasowują poszczególne elementy do siebie, poznają słownictwo.

  • Uczniowie dobierają się w pary i w parach wykonują Übung 4 w części Przeczytaj. Każdy uczeń opowiada osobie z pary, który typ lokatora pasuje do niego.

  • W celu sprawdzenia ogólnego zrozumienia tekstu nauczyciel jeszcze raz pyta o znaczenie terminów z Übung 1: Hattet ihr Recht? Was könnt ihr anhand des Textes dazu sagen? Wie verbinden sich die Begriffe mit dem Thema Wohnen? Wybrani uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Nauczyciel dzieli klasę na grupy oraz rozdaje gazetki reklamowe sklepów meblowych. Uczniowie mogą również przynieść swoje własne. Nauczyciel prosi uczniów, aby stworzyli z pozyskanych folderów projekt mieszkania z duszą i opisali, do kogo dane mieszkanie należy, co zawierają poszczególne pokoje, dlaczego jest to mieszkanie z duszą, co i kogo charakteryzuje. Uczniowie przedstawiają swoje prace i opisy na forum klasy. Każda grupa otrzymuje informację zwrotną od nauczyciela oraz od pozostałych grup.

  • Nauczyciel prosi uczniów o obejrzenie ilustracji interaktywnej i zwrócenie uwagi na hasła w legendzie i pyta: Warum ist der Mensch auf der Illustration so groß wie das Haus? Was kann das bedeuten? Chętni uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Następnie uczniowie zapoznają się z treścią ilustracji interaktywnej. Uczniowie czytają i słuchają wypowiedzi.

  • Uczniowie dobierają się w pary i wspólnie sprawdzają stopień zrozumienia treści ilustracji interaktywnej, wykonując Übung 1‑3 w części Ilustracja interaktywna. Uczniowie porządkują informacje, uzupełniają tekst, pracują ze słownictwem.

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel wykorzystuje pytania z ilustracji interaktywnej. Zapisuje je na kartkach i umieszcza w pudełku. Uczniowie kolejno losują pytania i odpowiadają, z którym pomieszczeniem je kojarzą oraz jak aranżacja danego pomieszczenia może sugerować odpowiedź na to pytanie. Przykład:Fühlst du dich leicht und beweglich oder belastest du dich mit zu vielen Dingen? Odpowiedź: Die Garderobe. Menschen, die zu viele Sachen haben fühlen sich wahrscheinlich belastet. Ich vermute, sie sollen an die Belastung denken und Veränderungen im Leben planen.

  • Uczniowie korzystają ze zdjęcia z Aufgabe 8 i stawiają hipotezy na temat osób zamieszkujących te pomieszczenia.

Praca domowa

Uczeń wybiera jedno z dwóch zadań. Formułuje odpowiedź pisemną na pytanie w Übung 4 z części Ilustracja interaktywna lub opisuje swoje ulubione miejsce w domu.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej

  • Przed lekcją: zapoznanie się z tematem i nowym słownictwem, zaciekawienie tematem i zachęcenie do dyskusji na temat: Czy stan twojego mieszkania może świadczyć o tobie?

  • W trakcie lekcji: wykorzystanie jako bazy leksykalnej do wykonywania ćwiczeń, inspiracja do wypowiedzi pisemnych lub ustnych. Uczniowie wybierają sobie jeden przedmiot, który koniecznie zabraliby do swojego nowego mieszkania oraz uzasadniają swój wybór. Na podstawie ilustracji uczniowie mogą zaproponować także własną symbolikę poszczególnych pomieszczeń lub do istniejącego opisu dodać własne pytania.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z zakresu miejsce zamieszkania, aranżacja wnętrz. Uczniowie przygotowują filmik ze swojego mieszkania, opisują konkretne przedmioty, które według nich mają istotny wpływ na charakter mieszkania.