Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.4.1

Imię i nazwisko: Agnieszka Świca

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Ich möchte Topmodel werden / Chciałabym zostać top modelką

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Kształtowanie umiejętności opowiadania na temat zawodów.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4) praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, wybór zawodu);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni nazwy zawodów;

  • poda przykłady żeńskich i męskich odpowiedników zawodów;

  • opisze, czym zawodowo zajmują się członkowie jego rodziny.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych - umiejscawianie nowych słów w kontekście;

  • rozumienie informacji - czytanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • współpraca z innymi osobami - z kolegami na tym samym poziomie językowym.

Metody i formy pracy:

  • podająca – techniki: pogadanka, dyskusja, wyjaśnianie pojęć;

  • praktyczna – techniki: metoda aktywizująca – gry dydaktyczne, odpowiadanie na pytania, opowiadanie;

  • kognitywna – techniki: udzielanie objaśnień, wskazówek i komentarzy;

  • programowana – techniki multimedialne z użyciem komputera i telefonu komórkowego.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • telefon komórkowy,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi przed lekcją, aby uczniowie wyszukali w starych gazetach lub w Internecie zdjęcia, które przedstawiają zawody ich bliskich: rodziców i ewentualnie dziadków oraz zawód, który oni chcieliby wykonywać w przyszłości. Uczniowie wycinają lub drukują zdjęcia z Internetu i naklejają je na arkusz A3 lub minimum A4.

  • Na początku lekcji nauczyciel pyta uczniów, czy znają jakieś nazwy zawodów po niemiecku. Podane przez uczniów wyrazy zapisuje na tablicy.

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst w części Przeczytaj, starają się odszukać nazwy zawodów (są podlinkowane ze słownikiem) i wskazać na obrazku poniżej.

  • Nauczyciel inicjuje podział uczniów na pary, kierując się zasadami nauczania kooperacyjnego. Może to się odbyć poprzez złożenie przez uczniów nazw zawodów zapisanych wcześniej na kartkach i pociętych na dwie części. Uczniowie, którzy złożą wyraz, tworzą parę. W parach wykonują ćwiczenia w części Przeczytaj i porównują swoje rozwiązania. Wszelkie niejasne kwestie omawiane są na forum.

  • Nauczyciel prosi o wypisanie z tekstu męskich i żeńskich form zawodów i zapisuje przykłady na tablicy. Zachęca uczniów do znalezienia ogólnej zasady - czym się różnią męskie i żeńskie formy zawodów. Jako podsumowanie zapoznaje uczniów z treścią Tipp zur Grammatik.

  • Uczniowie zapoznają się z zawodami w rodzinie Felixa, korzystając w tym celu z ilustracji interaktywnej. Uzupełniają listę zawodów.

  • Nauczyciel zwraca uwagę uczniów na pytania: Was möchtest du werden? i Was ist dein Papa, Opa, deine Mama, Oma von Beruf?

  • W celu poszerzenia listy poznawanych zawodów, uczniowie wykonują Übungen 1‑3 do Ilustracji interaktywnej oraz Aufgaben 1‑6 z części Sprawdź się.

  • Wykorzystując technikę speed‑dating, uczniowie przemieszczają się po klasie i zadają jak największej liczbie osób pytania o zawody ich bliskich.

  • Jeśli lekcja odbywa się zdalnie, uczniowie pracują w osobnych pokojach. Pracują wtedy dłużej w tej samej parze, uczniowie zadają sobie pytania dotyczące członków rodziny.

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie podpisują zdjęcia na przygotowanym uprzednio kolażu: podają zawody, jakie wykonują ich bliscy. Piszą też, kim sami chcieliby być w przyszłości. Kilkoro uczniów prezentuje swoje kolaże na forum klasy.

Praca domowa:

  • Aby utrwalić słownictwo z lekcji oraz pisownię zawodów, uczniowie wykonują Aufgaben 7‑8 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej:

  • przed lekcją: uczniowie mogą przygotować (wzorem ilustracji interaktywnej) planszę (drzewo genealogiczne), na której znajdą się najbliżsi członkowie rodziny z podpisami tychże po niemiecku;

  • w trakcie lekcji: uczniowie kończą wykonywanie planszy, dopisując pod odpowiednimi członkami rodziny nazwy zawodów przez nich wykonywanych; następnie pracują w parach i opowiadają o swoich rodzinach w aspekcie wykonywanych zawodów;

  • po lekcji: uczniowie wykorzystują do powtórzenia słownictwo zamieszczone w słowniczku; pracują nad ich zapamiętaniem, poprawną wymową i intonacją.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik