Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.9.2

Autor e‑materiału: Magdalena Agnetta

Tytuł e‑materiału: Fotografie – alles auf einen Blick/Fotografia – wszystko na pierwszy rzut oka

Poziom edukacyjny: III etap edukacyjny, klasa IV, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji:
Umiejętność opisywania i interpretowania fotografii oraz udzielania porad.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
14) państwo i społeczeństwo (np. wydarzenia i zjawiska społeczne, urzędy, organizacje społeczne i międzynarodowe, problemy współczesnego świata).
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
7) wyciąga wnioski wynikające z informacji zawartych w tekście;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
7) wyraża i opisuje uczucia i emocje;
10) przedstawia sposób postępowania (np. udziela instrukcji, wskazówek, określa zasady);
11) stosuje zasady konstruowania tekstów o różnym charakterze;
12) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do sytuacji.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
8) proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe;
15) dostosowuje styl wypowiedzi do odbiorcy.
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Cele operacyjne – zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART

Uczeń:

  • nazywa elementy sprzętu fotograficznego;

  • wymienia umiejętności nabyte na kursie fotograficznym;

  • opisuje dowolną fotografię pod względem jej wykonania.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • analizuje i interpretuje fotografie;

  • dostrzega powiązania pomiędzy nauką języka niemieckiego a innymi dziedzinami (fotografia);

  • otrzymuje informację zwrotną o postępach;

  • pracuje, opierając się na autentycznych materiałach (zdjęcia);

  • sam decyduje, jak wykonać opis fotografii;

  • uczestniczy w sytuacjach pozwalających na rozpoznanie i/lub rozwijanie zainteresowań i pasji;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • uczy się sztuki przemawiania i argumentowania;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność;

  • wykorzystuje umiejętności z innych przedmiotów szkolnych na lekcji języka niemieckiego;

  • zaspokaja potrzebę kreatywności.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie skojarzeń myślowych, tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć, grupowanie ich w różne kategorie;

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet;

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej, np. robienie streszczeń i notatek, zaznaczanie, podkreślanie, zakreślanie kolorem,

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego (porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym, na przykład angielskim, tłumaczenie słów, uogólnianie).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Metody i formy nauczania:

  • podejście komunikacyjne;

  • podejście humanistyczne;

  • podająca: pogadanka, wykład informacyjny w formie audio;

  • metoda aktywizująca: burza mózgów;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • teksty przygotowane na potrzeby niniejszego e‑materiału,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel zachęca uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: „Czy domyślacie się, co będzie tematem dzisiejszej lekcji?”.

  • Nauczyciel poleca uczniom przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat pierwszych fotografii i pyta uczniów, czy pamiętają swoje pierwsze doświadczenia z tą dziedziną sztuki. -Nauczyciel zapisuje na tablicy kilka prostych niemieckich pojęć związanych z fotografią: statyw, obiektyw, blenda. Nauczyciel wraz z uczniami tworzy wspólną mapę pojęć pod hasłem: Fotos. Uczniowie zgłaszają pomysły, bazując na swoich doświadczeniach i obserwacjach. Nauczyciel podpowiada uczniom, że mają być to krótkie hasła, które następnie zapisuje na tablicy lub – w przypadku pracy zdalnej – na ekranie komputera, który udostępnia uczniom. W ramach pomocy nauczyciel może podać pierwsze gałęzie mapy pojęć, takie jak: Fotoarten, Was kann man mit Fotos machen?, Wie können Fotos werden?, Fotos im Alltag und Beruf, Rund um die Technik.

b) Faza realizacyjna

  • Uczniowie, czytając tekst „Lust auf einen Fotokurs?”, znajdują w nim zdania, zwroty, wyrazy związane z tematem fotografii. Następnie uczniowie wspólnie z nauczycielem tworzą listę umiejętności, które można nabyć na opisanym kursie fotografii.

  • Uczniowie porównują umiejętności i hasła z tekstu z tym, co sami stworzyli podczas burzy mózgów. Jeśli w tekście pojawiły się nowe umiejętności lub zwroty, dopisują je do swojej mapy pojęć.

  • Następnie nauczyciel zachęca uczniów do uzupełnienia (w grupach lub w przypadku nauki zdalnej – indywidualnie) mapy pojęć będącej multimedium bazowym. Wspólna praca uczniów będzie okazją do dyskusji na temat znaczenia fotografii w dzisiejszych czasach. Uczniowie dopasowują hasła do punktów, przyporządkowują rodzajowi zdjęcia odpowiednią nazwę, zaznaczają pasujące hasła (Übung 1‑3 z sekcji Mapa pojęć).

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel wraca z uczniami do stworzonej na początku lekcji mapy pojęć. Pyta uczniów: „Czy po wykonaniu ćwiczeń do Mapy pojęć i części Sprawdź się, należałoby uzupełnić mapę z początku lekcji o zwroty związane z fotografią?”.

  • Nauczyciel pyta uczniów, co najbardziej zainteresowało ich podczas dzisiejszej lekcji.

Praca domowa

Uczeń ma za zadanie wyszukać w Internecie lub prywatnych albumach dowolne zdjęcie. Następnie zbiera informacje na jego temat (autor, czas, tytuł lub podpis) oraz w formie krótkiej prezentacji opisuje i interpretuje daną fotografię ustnie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: uczeń tworzy własną mapę pojęć, wyszukuje potrzebne mu do tego nowe wyrażenia;

  • w trakcie lekcji: uczeń wykorzystuje zarówno znalezione przez siebie hasła do mapy pojęć, jak i te zaproponowane w e‑materiale do tworzenia wypowiedzi;

  • po lekcji: uczeń wykorzystuje nowo poznane słownictwo w różnych kontekstach.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik