Numer e‑materiału: 3.1.7.1

Imię i nazwisko autora: Paweł Przywara

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Die Jugend und ihr Geld/Młodzi i ich pieniądze

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny:
Umiejętność opisywania swojej sytuacji finansowej oraz najczęstszych wydatków.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje sytuację finansową oraz najczęstsze wydatki młodzieży z krajów niemieckiego obszaru językowego;

  • przedstawia słownie informacje zawarte w grafice;

  • opowiada o swoich najczęstszych wydatkach.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • ma możliwość samodzielnej pracy nad językiem;

  • pracuje, opierając się na autentycznych materiałach językowych;

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • sam decyduje, czego będzie się uczył w domu poprzez wybór pracy domowej.

Strategie uczenia się:

  • indywidualne organizowanie wiedzy językowej - sporządzanie notatek, zaznaczanie, podkreślanie;

  • odgadywanie znaczeń dzięki wskazówkom i sugestiom pozajęzykowym - diagramy, wykresy;

  • zadawanie pytania - prośba o wyjaśnienie, powtórzenie, poprawienie błędów;

  • organizowanie i planowanie uczenia się - przygotowanie odpowiedniego miejsca do nauki, dbałość o dogodny czas dla nauki.

Metody i formy pracy:

  • podejście komunikacyjne;

  • konstruktywizm;

  • podająca: pogadanka, praca z tekstem źródłowym, praca z ilustracją interaktywną;

  • aktywizująca: burza mózgów, analiza wykresu/grafiki/diagramu;

  • kognitywna: udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • plenum,

  • praca w grupach,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (ilustracja interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat wydatków i sytuacji finansowej niemieckiej młodzieży. Następnie prosi ich o oszacowanie, jak ta sytuacja wygląda w Polsce.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych słów do tematu pieniądze i wydatki. Nauczyciel tak prowadzi ten fragment lekcji, aby naprowadzić uczniów na słowa kluczowe.

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Wofür gibst du dein Taschengeld aus? i zapisuje to pytanie na tablicy. Uczniowie udzielają odpowiedzi na forum klasy.

  • Następnie uczniowie w parach czytają tekst, starając się zrozumieć jego treść na podstawie wyrazów i zwrotów zamieszczonych w słowniczku. W trakcie czytania uczniowie dopasowują do fragmentów tekstu odpowiednie nagłówki, a następnie zaznaczają, czy zdania są prawdziwe, czy fałszywe (Übung 1‑2 z sekcji Przeczytaj).

  • Nauczyciel prosi uczniów o przyjrzenie się ilustracji interaktywnej i pyta: Was stellt die Grafik dar?, Was fehlt auf der Grafik? Uczniowie odpowiadają na pytania.

  • Uczniowie dobierają się w pary. Każda para wypisuje możliwie jak najwięcej wyrazów lub zwrotów związanych z ilustracją. Następnie przedstawiciel jednej pary zapisuje ten słowniczek w postaci mapy pojęć na tablicy. Uczniowie pozostałych par porównują to rozwiązanie ze swoim i uzupełniają brakujące hasła.

  • Następnie uczniowie zapoznają się z treścią ilustracji interaktywnej oraz w parze sprawdzają stopień zrozumienia jej treści, wykonując Übung 1–2 w części Ilustracja interaktywna. Stosują technikę pomyśl–uzgodnij–podziel się. Najpierw myślą samodzielnie, później analizują wspólnie swoje wypowiedzi. Uczniowie łączą zdania (Übung 1) i uzupełniają tekst na podstawie nagrania (Übung 2).

  • Uczniowie podzieleni na grupy opowiadają na podstawie grafiki, na co młodzież wydaje regularnie swoje pieniądze (Übung 3 z sekcji Ilustracja interaktywna).  Nauczyciel moderuje prezentacje grup i zachęca do zgłębiania tematu, zadając pytania dodatkowe, np.: Was denkt ihr darüber, dass Jugendliche Geld meistens für Kleidung ausgeben?, Warum, denkt ihr, geben Jugendliche so viel Geld für Kleidung aus?, Gibt es überraschende Trends bei den Ausgaben?, Neigen Jugendliche eher dazu, Geld für materielle Dinge auszugeben oder für Dienstleistungen/Unterhaltung?

  • Następnie każda grupa przygotowuje ankietę „Wofür gibst du dein Taschengeld aus?”. Każda grupa działa jako zespół zbierający odpowiedzi od uczniów spoza swojej grupy. W każdej grupie nauczyciel wyznacza kilka podgrup (np. pary), które udają się do konkretnych osób z innych grup w celu zebrania wyników ankiety. Przykładowo pierwsza para z grupy A udaje się do konkretnej osoby z grupy B, druga para zaś – do kogoś z grupy C itd. Po zebraniu wyników uczniowie wracają do swoich grup i dzielą się zebranymi odpowiedziami. Po zebraniu odpowiedzi grupy prezentują swoje wyniki na forum na grafice/wykresie.

c) Faza podsumowująca

  • Uczniowie wyobrażają sobie swoją idealną sytuację finansową oraz najczęstsze wydatki i opisują je. Nauczyciel udziela informacji zwrotnej dotyczącej poprawności wypowiedzi.

Praca domowa

Uczeń pisze wiadomość mailową do przyjaciela/przyjaciółki, w której opowiada o swojej sytuacji finansowej (Aufgabe 8 z części Sprawdź się).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania ilustracji interaktywnej

  • Przed lekcją: uczniowie przygotowują fiszki ze słownictwem związanym z wydatkami młodych ludzi, wymieniają się fiszkami w parach, powtarzają słówka i zwroty związane z tematem.

  • W trakcie lekcji: uczniowie w parach przygotowują dialog na temat swoich wydatków, na co najczęściej wydają pieniądze, czy oszczędzają itp. Dialogi prezentują na forum klasy.

  • Po lekcji: uczniowie opisują, w jaki sposób kreatywnie spożytkować swoje kieszonkowe, aby zyskać. Każdy z nich przygotowuje krótką wypowiedź, którą nagrywa i przesyła nauczycielowi.