Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.1.2

Imię i nazwisko autora: Katarzyna Drausal

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Wie geht es dir? / Jak się masz?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A2+/B1

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności literowania imion oraz wypowiadania się na temat samopoczucia.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
13) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni niemieckie litery alfabetu;

  • sformułuje pytanie o samopoczucie;

  • opisze swoje samopoczucie.

Cele motywacyjne:

  • wykorzystanie zajęć z języka obcego nowożytnego do rozwijania wrażliwości międzykulturowej oraz kształtowania postawy ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur;

  • zachęcanie uczniów do samooceny własnej pracy i stosowania różnych technik służących uczeniu się;

  • tworzenie i wykorzystywanie takich zadań językowych, które będą stanowiły ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych.

Strategie uczenia się:

  • tworzenie asocjacji i kojarzenie pojęć (grupowanie ich w różne kategorie), porównywanie dźwięków z języka ojczystego do dźwięków z języka obcego, tworzenie rymowanek itd.;

  • powtarzanie za nagraniem, ćwiczenie użycia i rozumienia języka obcego w naturalnych kontekstach;

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych - niektórych znanych słów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim; wykorzystywanie wskazówek niejęzykowych, np. mowa ciała, sposób zwracania się, wiedza ogólna itp.).

Metody i formy pracy:

  • podająca: pogadanka, praca ze źródłem drukowanym;

  • praktyczna: metoda sytuacyjna, inscenizacja;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji zajęć:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (plik audio),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Uczniowie wspólnie z nauczycielem tworzą niemiecki alfabet telefoniczny. Jeśli uczniowie nie wiedzą, jakie imię lub inny wyraz można przyporządkować do określonej litery, nauczyciel zostawia na tablicy puste miejsce.

  • Następnie uczniowie odczytują tekst w części Przeczytaj (Das deutsche Alphabet) i uzupełniają na tablicy brakujące wyrazy, przy poszczególnych literach. W ten sposób powstaje kompletny alfabet telefoniczny.

b) Faza realizacyjna:

  • Aby utrwalić wymowę poszczególnych liter, uczniowie wykonują Übungen 1‑3 z części Przeczytaj.

  • Uczniowie pracują w parach. Jeden uczeń losuje karteczkę z imieniem, a jego zadanie polega na przeliterowaniu imienia zapisanego na karteczce -z wykorzystaniem alfabetu telefonicznego. Drugi uczeń zapisuje literowane imię i porównuje swój zapis z oryginałem. Następnie uczniowie zamieniają się rolami (na podstawie Aufgaben 5 i 7 z części Sprawdź się).

  • Uczniowie odsłuchują wspólnie z nauczycielem plik audio i wykonują Übung 1. Rozwiązania sprawdzane są na forum. Uczniowie raz jeszcze słuchają pliku audio. Ich zadaniem jest notowanie wyrażeń, które mogą oznaczać powitania lub pożegnania. Swoje rozwiązania uczniowie porównują z Tipp zum Wortschatz. W celu utrwalenia zwrotów wyrażających powitania i pożegnania wykonują Übungen 2 i 3 z części Plik audio oraz Aufgabe 1‑4 z części Sprawdź się.

  • Uczniowie pracują w parach i przygotowują krótkie scenki, dotyczące pytań o samopoczucie (Aufgabe 6 z części Sprawdź się).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie prezentują przygotowane w parach scenki na forum. Pozostałe osoby komentują te scenki (w języku ojczystym), formułując hipotezy- kim są wypowiadające się osoby i jakie mają samopoczucie.

Praca domowa:

  • Uczniowie wykonują Aufgaben 7 i 8 z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania pliku audio:

  • przed lekcją: warto zalecić uczniom wcześniejsze zapoznanie się z tekstem źródłowym. Pozwoli to, (w szczególności) tym uczniom, którzy mają wolniejsze tempo pracy, na pełniejsze uczestnictwo w lekcji;

  • w trakcie lekcji: na podstawie wysłuchanych dialogów uczniowie przygotowują krótkie inscenizacje i prezentują je w klasie. Zgadują oni, w jakie role się wcielili (elementy dramy);

  • po lekcji: uczniowie wyszukują w starych czasopismach lub w Internecie zdjęcia przedstawiające witające się i rozmawiające ze sobą osoby. Zdjęcie mogą nakleić na kartkę i dopisać do niego (w formie komiksu), co mówią osoby przedstawione na zdjęciu. Prace prezentowane są w klasie na kolejnej lekcji.

Indeks górny Źródło: Contentplus Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik