Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.11.3

Imię i nazwisko autora: Karolina Aksamska

Przedmiot: Język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Mein Arzt ist super! / Mój lekarz jest super!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom językowy A2+

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie na temat pracy lekarzy i ich specjalności.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
10) sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni lekarzy różnych specjalności;

  • wyjaśni, czym zajmują się poszczególni lekarze;

  • oceni, który lekarz ma najciekawszą pracę.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, porównywanie struktur z językiem ojczystym;

  • rozumienie informacji (czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów);

  • odgadywanie znaczeń z wykorzystaniem wskazówek i sugestii językowych.

Metody i formy nauczania:

  • podająca: praca z tekstem źródłowym, praca z tekstami audio, wyjaśnianie;

  • praktyczna: metoda aktywizująca, dyskusja;

  • programowana: z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa interaktywna),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali informację wprowadzającą. Następnie zadaje pytanie: Czy macie w swojej rodzinie lekarza? Jeżeli tak to jaką specjalizację wykonuje? Czy sami chcielibyście zostać lekarzem? Dlaczego tak, dlaczego nie? Nauczyciel dopytuje, czy uczniowie uważają, że praca lekarza jest ciężka. Po krótkiej dyskusji nauczyciel poleca uczniom, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i prosi o jego opisanie, zadając pytanie: Was seht ihr auf dem Bild? Nauczyciel wypisuje na tablicy wskazówki dotyczące wypowiedzi, np.: Auf dem Bild sehe ich …, Auf dem Bild gibt es …

b) Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają wypowiedzi na forum. Nauczyciel czyta zdania z Übung 1 z części Przeczytaj i prosi uczniów o odpowiedź na forum, który bohater chodzi do którego lekarza. Uczniowie sprawdzają stopień rozumienia tekstu oraz utrwalają nowe słownictwo, określając prawdziwość informacji zawartych we wpisach na forum (Übung 2) i uzupełniając zdania słowami użytymi we wpisach na forum (Übung 3).

  • Uczniowie słuchają tekstów do części Mapa interaktywna, a następnie określają prawdziwość informacji zawartych w wysłuchanych tekstach (Übung 2) oraz uzupełniają zdania słowami użytymi w wysłuchanych tekstach (Übung 3).

  • Nauczyciel rysuje na tablicy tabelę z Übung 1 w części Mapa interaktywna i prosi uczniów o podchodzenie do tablicy i zaznaczanie prawidłowych odpowiedzi na podstawie polecenia w zadaniu.

  • Jako przygotowanie do kolejnego ćwiczenia uczniowie  dopasowują ilustracje do nazw lekarzy różnych specjalności (Aufgabe 1), dobierają nazwy lekarzy różnych specjalności do tego, czym ci lekarze się zajmują (Aufgabe 2) oraz wpisują w pola krzyżówki słowa poznane w części Przeczytaj oraz Mapa interaktywna (Aufgabe 3).

c) Faza podsumowująca:

  • Uczniowie łączą się w pary. Nauczyciel zapisuje na małych karteczkach lekarzy wszystkich specjalności występujących w e‑materiale tak, aby każdy uczeń mógł dostać po jednej karteczce. Następnie wrzuca je do woreczka. Uczniowie losują po jednej karteczce i nie zdradzają koleżance/koledze, co wylosowali. Zadaniem uczniów będzie opisanie koleżance/koledze lekarza w taki sposób, aby mogła/mógł zgadnąć, o którego chodzi. Nauczyciel przysłuchuje się rozmowom uczniów i w razie potrzeby koryguje błędy gramatyczne oraz wymowę.

  • Uczniowie wyjaśniają koledze/koleżance, który lekarz posiada najciekawszą pracę oraz uzasadniaja swoje zdanie (Augabe 8).

  • Na koniec zajęć uczniowie dobierają rzeczwonik do właściwego rodzajnika określonego (Aufgabe 4) oraz łaczą zdania wyrażone w języku niemieckim z ich tłumaczeniem na język polski (Aufgabe 5).

Praca domowa

Uczniowie wyrażają w języku polskim treści podane po niemiecku w Aufgabe 7 wykorzystując słownictwo poznane w e‑materiale.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy interaktywnej:

  • przed lekcją: uczniowie przygotowują szkic mapy swojej nabliższej okolicy zaznaczając na niej miejsca, w których pracują lekarze różnych specjalności; w razie problemów ze stworzeniem szkicu korzystają z Internetu; na szkicu umieszczają nazwy specjalności lekarza;

  • w trakcie lekcji: wykorzystanie przykładów z mapy interaktywnej do dyskusji o pracy lekarzy;

  • po lekcji: przygotowanie fiszek obrazkowych z nazwami specjalności lekarzy oraz nazwami chorób/czynnościami, które wykonują.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik