Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.7.7.2

Imię i nazwisko autora: Sylwia Puszczewicz

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Mein Taschengeld / Moje kieszonkowe

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII, poziom językowy A2+

Cel ogólny lekcji:

Rozwijanie umiejętności opisywania i porównywania przedmiotów.

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi lub fragmentu wypowiedzi;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne - zgodne ze zrewidowaną taksonomią celów Blooma, w tym minimum jeden cel z poziomu 3‑6 sfery kognitywnej, sformułowane w postaci SMART:

Uczeń:

  • nazywa towary kupowane za kieszonkowe;

  • porównuje przedmioty kupowane za kieszonkowe;

  • analizuje dane statystyczne przedstawione w materiale wizualnym.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o rzeczach, które dotyczą jego dnia codziennego oraz potrzeb;

  • pracuje na autentycznych materiałach językowych;

  • otrzymuje informację zwrotną.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, tj. czytanie tekstu w celu znalezienia określonych szczegółów;

  • centralizowanie procesu uczenia (utrwalanie i łączenie nowych informacji z już znanymi);

  • tworzenie skojarzeń myślowych - grupowanie ich w różne kategorie.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – techniki: pogadanka, opis, wyjaśnianie;

  • praktyczna – techniki: metoda aktywizująca – gry dydaktyczne (krzyżówka);

  • programowana – z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer, laptop z podłączeniem do Internetu, tablet, smartphone,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (mapa pojęć),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, aby przed lekcją przygotowali plakat pod hasłem: „Moje kieszonkowe” (metoda plakatu). Wskazówki dla uczniów:

  • na co wydajecie swoje kieszonkowe - możecie narysować symbole rzeczy, na które wydajecie pieniądze, użyć zdjęć, ilustracji (wycinki z gazet, wydruki konkretnych przedmiotów), samodzielnie narysować te przedmioty. Sprawdźcie w słowniku niemieckie nazwy tych rzeczy i wpiszcie je na swoim plakacie;

  • podajcie orientacyjną kwotę danych przedmiotów w złotówkach i przeliczcie ją na euro (jeśli uczniowie będą mieli z tym problem, mogą podać tylko w złotówkach; podczas lekcji nastąpi wspólne przeliczenie na euro);

  • uwzględnijcie na plakacie rzeczy, o których marzycie, sprawdźcie, ile one mogą kosztować, podajcie cenę w złotówkach i euro (jeśli uczniowie będą mieli z tym problem, mogą podać tylko w złotówkach; podczas lekcji nastąpi wspólne przeliczenie na euro). Sprawdźcie w słowniku niemieckie nazwy tych przedmiotów i wpiszcie je na swoim plakacie. Nauczyciel może też polecić, aby uczniowie przygotowali taki plakat na komputerze, następnie zaprezentowali go w klasie lub wyświetlili na ekranie (nauka zdalna).

  1. Na początku lekcji nauczyciel zachęca uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Zadaje pytania:

  • które rzeczy są dla was ważne, mniej ważne, najważniejsze, a z których moglibyście zrezygnować? Podajcie nazwy tych rzeczy, korzystając ze słów, które umieściliście na plakacie.

  • na co wydajecie największą część kieszonkowego, a na co najmniejszą? Podajcie nazwy tych rzeczy, korzystając ze słów, które umieściliście na plakacie. Nauczyciel pisze na tablicy (lub ekranie): nicht so wichtig – wichtig – am wichtigsten. Wpisuje nazwy przedmiotów podawane przez uczniów pod wypisanymi kategoriami.

  1. Nauczyciel poleca uczniom przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat zwyczaju dawania dzieciom kieszonkowego w Niemczech. Następuje krótka dyskusja i porównanie tych informacji z doświadczeniami wskazanymi przez uczniów na plakatach.

b) Faza realizacyjna

  1. Przed przystąpieniem do czytania tekstu uczniowie wykonują Übung 2 w części Przeczytaj - starają się odgadnąć, jakie przedmioty kupuje Adam najczęściej ze swojego kieszonkowego.

  2. Nauczyciel poleca, aby uczniowie, czytając tekst „Mein Taschengeld”, porównali swoje hipotezy z informacjami w tekście i wykonali Übung 2. W celu sprawdzenia zrozumienia tekstu uczniowie wykonują także Übung 1 z części Przeczytaj.

  3. Nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy. Uczniowie ponownie czytają tekst. Grupa pierwsza wynotowuje przedmioty, na które Adam musi oszczędzać, grupa druga - przedmioty, które kupują dla niego rodzice. W przypadku nauki zdalnej każdy uczeń może wykonać to zadanie samodzielnie, a następnie kilkoro uczniów prezentuje wyniki swojej pracy z tekstem.

  4. Przed przystąpieniem do części Mapa pojęć niniejszego e‑materiału każda grupa/uczeń otrzymuje planszę z niepełną mapą myśli zawierającą jedynie centralne hasło (Taschengeld) oraz podhasła (Produkte: was?, Produkte: wie?, Geld: wie oft?, Geld: was macht man?). Zadaniem grupy/ucznia jest uzupełnienie mapy myśli w oparciu o przygotowane przed lekcją plakaty (Übung 1 w części Multimedium). Do każdego podhasła należy znaleźć przynajmniej 4 słowa. Każda grupa przedstawia na forum klasy swoje propozycje. W przypadku nauki zdalnej kilkoro uczniów przedstawia swoje propozycje.

  5. Uczniowie, wspólnie z nauczycielem, przystępują do analizy mapy pojęć dostępnej w e‑materiale. Porównują ją z własnymi notatkami. Na podstawie mapy pojęć uczniowie rozwiązują Übung 2 z części Multimedium.

  6. Nauczyciel zwraca uwagę uczniów na tę część mapy pojęć, w której występują przymiotniki i przysłówki odpowiadające na pytanie Wie? Następnie prezentuje pary przedmiotów: telefon komórkowy nowoczesny i telefon starej generacji i zapisuje na tablicy przykłady: Das Handy ist älter als das Smartphone. Das Smartphone ist moderner als das Handy. Naprowadza w ten sposób uczniów na zagadnienie stopniowania przysłówków i przymiotników. Uczniowie wykonują Übung 3 z części Multimedium. Następnie zapoznają się z Tipp zur Grammatik. W celu utrwalenia stopniowania przymiotników i przysłówków uczniowie wykonują Aufgabe 3 z części Sprawdź się.

  7. Następnie nauczyciel zachęca, aby uczniowie wskazali na swoich plakatach przedmioty, które są tanie/drogie, kupowane często/częściej/najczęściej, te których kupują dużo, mniej, najmniej itp. Uczniowie prezentują swoje wypowiedzi na forum.

c) Faza podsumowująca

  1. Uczniowie dzieleni są na dwie grupy. Grupa pierwsza analizuje grafikę znajdującą się w części Przeczytaj (Übung 3), zaś grupa druga - grafikę z Aufgabe 6 w części Sprawdź się. Grupy prezentują informacje zawarte w grafikach na forum, odpowiadając na pytania:

  • Was ist das Thema der Grafik?

  • Was sind die wichtigsten Informationen?

  1. Nauczyciel przeprowadza pisemną - należy podkreślić, że anonimową - ankietę wśród uczniów: „Moje kieszonkowe”. Propozycja pytań do ankiety stanowi załącznik do lekcji. Przed przystąpieniem do wypełnienia ankiety nauczyciel informuje uczniów, że na następnej lekcji wyniki ankiety będą analizowane w formie pracy grupowej, zaś jej wyniki wskazujące tendencje w wydatkowaniu kieszonkowego przez 13‑latków - zaprezentowane na forum i porównane z danymi z grafik dotyczącymi dzieci z Niemiec i z Austrii.

ANKIETA:

Wofür gibst du dein Taschengeld aus? (Was? - nazwa produktu; wykorzystaj słownictwo z Übung 2 i 3 w części Przeczytaj).

Ich gebe mein Taschengeld für ..... aus.

Warum kaufst du diese Sachen/Produkte? Wie sind sie? (cecha danego produktu; wykorzystaj słownictwo z Multimedium (Mapa pojęć), część - Produkte: wie?).

Dieses Produkt/ Es ist ....

Wie viel in Prozent? (jaką część kieszonkowego przeznaczasz na ten produkt? - przypomnij sobie, jak wyglądają dane procentowe przedstawione w Übung 3 w części Przeczytaj).

Das sind ........ Prozent von meinem Taschengeld.

Praca domowa:

  • W celu utrwalenia słownictwa z lekcji uczniowie wykonują Aufgabe 1, 2 i 4 w części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: oswojenie się ze słownictwem;

  • w trakcie lekcji: budowanie zdań ze słownictwem z mapy pojęć, uzupełnianie luk na mapie pojęć, rozszerzanie mapy pojęć o własne skojarzenia;

  • po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik