Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 2.4.9.4

Imię i nazwisko autora: Beata Rusek

Przedmiot: Język obcy nowożytny - język niemiecki

Temat zajęć: Oh, wie schön ist Panama! / O, jak cudowna jest Panama!

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa IV, poziom językowy A1

Cel ogólny lekcji:

Umiejętność opowiadania o zwierzętach (bohaterach utworów literackich).

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.1. Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (II etap edukacyjny, klasy IV–VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
9) kultura (np. dziedziny kultury, twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wymieni bohaterów książki „Oh, wie schön ist Panama”;

  • opisze bohaterów książki;

  • przenalizuje opisy zwierzątek.

Cele motywacyjne:

  • wykorzystuje takie zadania językowe, które stanowią ilustrację przydatności języka obcego nowożytnego do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • czuje się kompetentny, gdyż rozwiązuje zadania na miarę swoich możliwości;

  • wykorzystuje i rozwija kreatywność.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe:

  • stosowanie mnemotechnik – używanie obrazu i dźwięku obok słów (używanie skojarzeń wzrokowych, odtwarzanie dźwięków z pamięci, porównywanie dźwięków z naszego języka do dźwięków języka, którego się uczymy);

  • strategie kompensacyjne:

  • odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych i czytanych (używanie wskazówek językowych – niektórych znanych wyrazów, zwrotów z języka polskiego bądź obcego i domyślanie się treści w języku niemieckim);

  • strategie społeczne:

  • współpraca z uczniami na tym samym poziomie zaawansowania znajomości języka niemieckiego.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca – praca z tekstem źródłowym, praca z mapą pojęć, wyjaśnianie;

  • praktyczna – odpowiedzi na pytania;

  • aktywizująca – burza mózgów;

  • kognitywna – udzielanie objaśnień (wskazówek) i komentarzy;

  • programowana – z użyciem komputera.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupach,

  • praca w parach,

  • na forum.

Środki dydaktyczne:

  • komputer z dostępem do Internetu;

  • słowniczek;

  • tekst źródłowy;

  • multimedium (mapa pojęć);

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel na początku zajęć prosi uczniów o przeczytanie informacji wprowadzającej a następnie otwiera rozmowę, zadając pytania: Słyszeliście kiedyś o Janoschu? Czytaliście jego książki? A może widzieliście filmy z jego bohaterami?

b) Faza realizacyjna:

  • Nauczyciel proponuje uczniom odczytanie tekstu źródłowego z części Przeczytaj z podziałem na role. Ochotnicy czytają odpowiednio: kwestie narratora, mamy, tygrysa, niedźwiedzia i Lei. Nauczyciel na bieżąco tłumaczy nieznane wyrazy. Następnie uczniowie czytają jeszcze raz tekst źródłowy i w parach: przyporządkowują zdania do bohaterów („Übung 1), wybierają prawidłową ilustrację („Übung 2) oraz zaznaczają właściwe informacje z tekstu („Übung 3).

  • Nauczyciel proponuje uczniom stworzenie komiksu, który byłby ilustracją do tekstu źródłowego. Dzieli uczniów na grupy, wręcza im tyle kartek A4, ilu jest uczniów w grupie i prosi, aby uczniowie narysowali kilka ilustracji przedstawiających historię opisaną w tekście źródłowym. Nauczyciel monitoruje pracę uczniów, tak, aby każdy uczeń w grupie był zaangażowany w rysowanie fragmentu historii. W ramach każdej grupy powinno powstać kilka ilustracji, które złożą się na komiks. Następnie uczniowie prezentują swoje komiksy. Nazywają bohaterów i przedmioty, które narysowali. Nauczyciel zachęca uczniów, aby przed prezentacją sprawdzili w słowniku wyrazy, które są nowe albo sprawiły im trudność.

  • Jako wprowadzenie do mapy pojęć nauczyciel pyta uczniów, jakie zwierzęta spotkali Miś i Tygrysek w czasie swojej podróży do Panamy. Każdy uczeń podaje swój pomysł. Następnie nauczyciel prezentuje uczniom mapę pojęć. Zaprasza na środek sali kolejno sześciu ochotników i każdego z nich prosi o odczytanie na głos zdań, które są powiązane z jednym ze zwierzątek. W razie potrzeby nauczyciel koryguje wymowę uczniów i tłumaczy nieznane słowa; prosi pozostałych uczniów, aby wskazali - jakich rad udzielają misiowi i tygrysowi inne zwierzątka. Nauczyciel pyta, czy uczniowie znają nazwy tych zwierząt w języku niemieckim. Jeśli nie, podpowiada uczniom właściwe słowa i zapisuje je na tablicy.

  • Uczniowie wspólnie wykonują „Übung 1‑3 z części Mapa pojęć. Po wykonaniu „Übung 1 sprawdzają, czy w ćwiczeniu pojawiło się jeszcze jakieś zwierzątko, którego wcześniej nie zgłosili i którego nazwy nauczyciel nie zapisał na tablicy. W przypadku „Übung 2 - uczeń, który odczytywał zdania związane z danym zwierzątkiem - decyduje, czy koleżanki i koledzy odpowiednio wskazali: prawda czy fałsz? „Übung 3 w części Mapa pojęć nauczyciel może przeprowadzić w formie zagadki - odczytuje na głos opis zwierzątka i prosi uczniów, aby podali jego nazwę.

  • Uczniowie siadają w grupach. Każda grupa otrzymuje od nauczyciela zdania opisujące kolejność wydarzeń w tekście źródłowym. Uczniowie dopasowują te zdania do wykonanych przez siebie ilustracji. Następnie nauczyciel wyświetla Aufgabe 1 z części Sprawdź się na tablicy interaktywnej. Uczniowie sprawdzają, czy ułożyli zdania i ilustracje we właściwej kolejności. Każd grupa wskazuje, do którego ze zdań zabrakło ilustracji w jej komiksie.

  • Następnie nauczyciel organizuje konkurs na prawidłowo podane odpowiedzi. Wyświetla na tablicy interaktywnej Aufgabe 2‑6 z części Sprawdź się. Jeśli ktoś z grupy zna odpowiedź na zadane przez nauczyciela pytanie powiązane z zadaniami, zgłasza się. Za prawidłowo udzieloną odpowiedź, grupa otrzymuje punkt.

c) Faza podsumowująca:

  • Nauczyciel wręcza uczniom karty pracy (Aufgabe 7 z części Sprawdź się). Uczniowie najpierw wykonują ćwiczenie samodzielnie, a następnie porównują swoje odpowiedzi z odpowiedziami koleżanek i kolegów. Dopisują na swoich kartach pracy nazwy zwierząt, których nie uwzględnili. Następnie każda grupa prezentuje swoje rozwiązanie. Grupa, która udzieliła najwięcej odpowiedzi otrzymuje największą liczbę punktów, kolejne grupy otrzymują odpowiednio mniejszą liczbę punktów. Na zakończenie lekcji każda grupa podsumowuje liczbę zdobytych w trakcie całej lekcji punktów. Zwycięskiej grupie nauczyciel może wręczyć naklejki ze zwierzątkami.

Praca domowa:

  • Uczniowie zastanawiają się, co potrafią najlepiej robić, opisując to w ramach Aufgabe 8 z części Sprawdź się. Na następnej lekcji prezentują swoje zdania.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania mapy pojęć:

  • przed lekcją: wprowadzenie do tematu, przypomnienie słownictwa dotyczącego zwierząt. Nauczyciel może wykorzystać technikę odwróconej lekcji i poprosić uczniów, żeby w domu przyjrzeli się mapie pojęć i zaznaczyli słowa, których nie rozumieją.

  • w trakcie lekcji: mapa pojęć może być punktem wyjścia do opracowania słowniczka związanego z tematem Nasze zwierzęta, może być również podstawą do rozmowy na temat ulubionego/wymarzonego zwierzaka.

  • po lekcji: uczniowie przygotowują fiszki pamięciowe; na awersie fiszki rysują zwierzątko, na rewersie fiszki zapisują w języku niemieckim nazwę zwierzątka.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik