Dla nauczyciela

Numer e‑materiału: 3.2.1.4

Imię i nazwisko autora: Katarzyna Walkowska

Przedmiot: język obcy nowożytny – język niemiecki

Temat zajęć: Kleider machen Leute – Mein Lieblingsstil/Jak cię widzą, tak cię piszą – Mój ulubiony styl

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II, zakres podstawowy, poziom językowy B1+/B2

Cel ogólny lekcji: Opisywanie i wypowiadanie się na temat stylu ubierania się oraz wyglądu zewnętrznego innych osób.

Cele szczegółowe lekcji:

Podstawa programowa – wariant III.1.P Język obcy nowożytny nauczany jako pierwszy (kontynuacja 1. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej – kształcenie w zakresie podstawowym)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności, wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka, a także wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne oraz proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach oraz reaguje w formie prostego tekstu pisanego w typowych sytuacjach w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania, osobisty system wartości, autorytety);
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, promocja i reklama, korzystanie z usług, reklamacja);
II. Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje, relacje, wywiady, dyskusje, prelekcje), wypowiadane w naturalnym tempie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie wypowiedzi pisemne o umiarkowanym stopniu złożoności (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, instrukcje, komiksy, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) rozpoznaje związki między poszczególnymi częściami tekstu;
IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie i poglądy, przedstawia i ustosunkowuje się do opinii i poglądów innych osób;
8) przedstawia zalety i wady różnych rozwiązań;
V. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, życiorys, CV, list motywacyjny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych, również w miarę złożonych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża i uzasadnia swoje upodobania, preferencje, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, preferencje, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, list prywatny, formularz, e‑mail, komentarz, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie i uzasadnia je, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób, wyraża wątpliwość;
VIII. Uczeń przetwarza tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • podaje przykłady modnych obecnie ubrań;

  • ocenia wpływ trendów na indywidualny styl ubierania;

  • opisuje wygląd zewnętrzny innych osób.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uczy się o rzeczach, które są dla niego ważne;

  • uczy się o sprawach, które dotyczą otaczającego go świata;

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności;

  • otrzymuje informację zwrotną.

Strategie uczenia się:

  • rozumienie informacji, np. czytanie tekstu tylko dla jego ogólnego zrozumienia, czytanie lub słuchanie w celu znalezienia określonych szczegółów,

  • korzystanie z różnych dodatkowych źródeł do nauki języka, takich jak słowniki czy Internet,

  • dokonywanie świadomej analizy języka obcego, np. porównywanie struktur z językiem ojczystym lub innym językiem obcym (na przykład angielskim), tłumaczenie wyrazów, uogólnianie.

Metody i formy pracy:

  • podająca: pogadanka, praca z tekstem źródłowym i animacją 2D,

  • aktywizująca: Partner Check,

  • praktyczna: burza mózgów,

  • programowana: z użyciem komputera, techniki multimedialne.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w grupach,

  • plenum,

  • praca w parach.

Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji lekcji:

  • komputer (np. laptop) z dostępem do Internetu,

  • słowniczek,

  • tekst źródłowy,

  • multimedium (animacja 2D),

  • zestaw ćwiczeń interaktywnych.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca

  • Nauczyciel prosi uczniów, aby przyjrzeli się zdjęciu otwierającemu, i pyta: Czy domyślacie się, co będzie tematem naszej dzisiejszej lekcji?

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie informacji „Czy wiesz, że…” na temat odzieży i jej zakupów wśród nastolatków. Następnie pyta, jak to wygląda w Polsce.

  • Nauczyciel prosi uczniów o podanie znanych wyrazów do tematu.

  • Nauczyciel inicjuje krótką dyskusję na temat stylu w modzie (Was bedeutet für euch persönlich der Begriff „Stil” in Bezug auf Mode?, Glaubt ihr, dass der eigene Stil wichtig ist? Warum oder warum nicht?, Denkt ihr, dass der eigene Stil sich im Laufe der Zeit verändert?).

b) Faza realizacyjna

  • Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Każda grupa siada przy osobnym stoliku. Przeznaczony do opracowania tekst: „So kaufen Teenager ein” został podzielony przez nauczyciela na cztery fragmenty. Każdy uczeń zapoznaje się z pierwszym fragmentem i losuje jedno z trzech zadań:

a) Przygotuj pytania dla uczniów z grupy na temat przeczytanego fragmentu.

b) Zadaj uczniom z grupy pytania o niezrozumiałe wyrazy/fragmenty tekstu.

c) Streść uczniom przeczytany fragment.

  • Po wykonaniu zadania uczniowie prezentują w swoich grupach wyniki pracy. Sekwencja powtarzana jest także w odniesieniu do fragmentu drugiego i trzeciego.

  • Uczniowie dobierają się w pary. Następnie każda para rozwiązuje wspólnie zadania do tekstu (Übung 1 oraz Übung 2 w sekcji Przeczytaj). W kolejnym kroku dwie pary porównują swoje rozwiązania. Na koniec uczniowie dokonują refleksji nad pracą w parze. Przed przystąpieniem do pracy nauczyciel powinien zapoznać uczniów z zasadami rozwiązywania ćwiczeń w parach. Zasada naczelna: myślę, wyjaśniam i szukam ewentualnego błędu samodzielnie.

  • Nauczyciel czyta uczniom tytuł animacji 2D. Uczniowie snują przypuszczenia, o czym będzie animacja, jakie treści będzie zawierała. Nauczyciel zadaje pytania pomocnicze: Wie können wir unseren eigenen Stil finden?, Welche Bedeutung hat der eigene Stil im Zusammenhang mit Mode und Persönlichkeit?, Welche Rolle spielen Modetrends bei der Suche nach dem eigenen Stil?

  • Nauczyciel tworzy na tablicy mapę pojęć z hasłem głównym Die Suche nach dem eigenen Stil. Na podstawie własnej wiedzy uczniowie podają pojęcia, które ich zdaniem mają wpływ na budowanie własnego stylu. Następnie uczniowie zapoznają się z animacją i uzupełniają mapę o informacje i treści, które uzyskali po obejrzeniu.

  • Następnie w parach wykonują polecenia do multimedium (animacja 2D).  Nauczyciel udziela informacji zwrotnej.

c) Faza podsumowująca

  • Nauczyciel zadaje uczniom pytanie: Was ist dein persönlicher Rat oder Tipp für andere, die ihren eigenen Stil finden möchten? Następnie uczniowie w formie łańcuszka wypowiedzi opisują własny styl ubierania i uzasadniają, dlaczego właśnie taki styl im odpowiada.

Praca domowa

Uczniowie w ramach Aufgabe 8 opisują zdjęcie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania animacji 2D

  • Przed lekcją: powtórzenie znanego słownictwa, zaciekawienie tematem. Przygotowanie minimum 5 fiszek do tematu, nazwa rzeczy lub czynności – strona pierwsza i jej ilustracja – strona druga.

  • W trakcie lekcji: odwołanie się do wiedzy posiadanej i połączenie jej z nową wiedzą – konekcjonizm. Każdy uczeń ma do dyspozycji postać z papieru i papierowe ubrania (wycięte np. z gazet). Uczniowie losują opisy wyglądu postaci przedstawionych w animacji. Na podstawie fragmentu z transkrypcji ubierają swoją postać według opisu. Następnie oglądają animację i sprawdzają, czy dobrali odpowiednie części garderoby do swoich postaci.

  • Po lekcji: wykorzystanie do powtórzenia słownictwa z danego zakresu. Uczniowie wybierają sobie dowolne zdjęcie z gazety aktorki/modelki i opisują jej wygląd.

Indeks górny Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY‑SA 3.0 Indeks górny koniec

Słownik